ரிசர்வ் வங்கி பணவீக்கத்தை தொடர்ந்து 4%-க்கு அருகில் வைத்திருக்க வேண்டும், இந்த இலக்கில் சமரசம் செய்யக்கூடாது.
வருடாந்திர பணவீக்க விகிதம் இப்போது டிசம்பர் 2024ஆம் ஆண்டில் 5.22 சதவீதத்திலிருந்து ஜனவரி 2025 ஆம் ஆண்டில் 4.31 சதவீதமாகக் குறைந்துள்ளது என்பது உண்மைதான். இது பிப்ரவரி 7 அன்று இந்திய ரிசர்வ் வங்கி ரெப்போ விகிதத்தை 6.50 இலிருந்து 6.25 சதவீதமாகக் குறைத்ததை நியாயப்படுத்துகிறது.
ஒட்டுமொத்த நிலைமை வேறுபட்டது. புதிய "குறைந்த" பணவீக்க விகிதம் 4.31% என்பது இன்னும் 4% இலக்கை விட அதிகமாக உள்ளது. மிக முக்கியமாக, கடந்த ஐந்து ஆண்டுகளில், பணவீக்கம் சில முறை 4%-க்கு அருகில் குறைந்துள்ளது. ஆனால், பணவீக்கம் விரைவாக மீண்டும் உயர்ந்துள்ளது.
ஐந்து ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக 4% இலக்கைவிட அதிகமாக இருப்பதால், அதிக பணவீக்கம் கட்டுப்பாட்டில் உள்ளது என்று சொல்வது மற்றும் மிக விரைவில் வட்டி விகிதங்களைக் குறைப்பது பணவியல் கொள்கையின் ஒரு பகுதி மட்டுமே.
இரண்டு காரணங்களுக்காக ரிசர்வ் வங்கி இந்த அமைப்பில் அதிக பணத்தைச் சேர்க்கிறது. முதலாவதாக, அரசாங்கத்திற்கு சமீபத்தில் செலுத்தப்பட்ட பெரிய வரிகள் வங்கிகளில் பணப் பற்றாக்குறையை உருவாக்கியுள்ளன. வங்கி அமைப்பு சீராக இயங்க இந்தப் பற்றாக்குறையை சரிசெய்ய வேண்டும். பணப்புழக்கம் அதிகரிப்பதற்கான இரண்டாவது காரணம் மிகவும் சர்ச்சைக்குரியது.
வங்கிகள் போதுமான பணத்தை வைத்திருந்தால், அவற்றின் மொத்த சொத்துக்கள் அப்படியே இருப்பதால், கடனாக வழங்குவதற்கு குறைவான பணம் மட்டுமே இருக்கும். இருப்பினும், 2023-24ஆம் ஆண்டில் 8.2%-ஆக இருந்த பொருளாதார வளர்ச்சி, 2024-25ஆம் ஆண்டில் 6.4% என்ற மெதுவான விகிதத்தில் வளரும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுவதால், ரிசர்வ் வங்கி இதை ஆதரிக்கவில்லை.
வளர்ச்சி காரணி
கருத்தில் கொள்ள வேண்டிய சில முக்கியமான விஷயங்கள் உள்ளன. முதலாவதாக, முந்தைய உயர்ந்த மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி வளர்ச்சி அசாதாரணமானதாக இருந்திருக்கலாம். இவை நிரந்தரப் போக்காக இல்லாமல் இருக்கலாம். இரண்டாவதாக, உயர் வளர்ச்சி என்று அழைக்கப்படுவது 2020-21ஆம் ஆண்டில் ஏற்பட்ட மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி சரிவிலிருந்து நீண்ட மீட்சியின் ஒரு பகுதியாக இருந்திருக்கலாம். இரண்டு சந்தர்ப்பங்களிலும், சமீபத்திய 6.4% மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி வளர்ச்சி மிகக் குறைவாக இல்லை. எனவே, ரிசர்வ் வங்கி தலையிட வேண்டிய அவசியமில்லை. இருப்பினும், மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி வளர்ச்சி விகிதம் இப்போது உண்மையில் குறைவாக இருக்கவும் வாய்ப்புள்ளது.
ரிசர்வ் வங்கி பணப்புழக்கத்தை தீவிரமாக அதிகரிக்கக் கூடாது. ஏன்? குறைந்த மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி வளர்ச்சியை அதிக கடன் மற்றும் குறைந்த வட்டி விகிதங்களால் சரிசெய்ய முடியுமா என்பது தெளிவாகத் தெரியவில்லை. மேலும், அத்தகைய கொள்கை அதிக பணவீக்கத்திற்கு வழிவகுக்கும். பணவீக்கம் ஐந்து ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக 4% இலக்கை விட அதிகமாக இருப்பதால் இது இப்போது இது ஒரு பெரிய கவலையாக உள்ளது. இந்த நீண்ட அனுபவம் ஒரு முக்கியமான பாடத்தைக் கற்பிக்கிறது.
2019ஆம் ஆண்டின் தொடக்கத்தில், அப்போதைய பொருளாதார மந்தநிலையைச் சமாளிக்க ரிசர்வ் வங்கி வட்டி விகிதங்களைக் குறைக்கத் தொடங்கியது.
இருப்பினும், 2019ஆம் ஆண்டின் இறுதியில், பணவீக்கம் 7 சதவீதத்தை எட்டியது. 2020ஆம் ஆண்டிலும், 2021ஆம் ஆண்டின் முதல் காலாண்டிலும், கோவிட்-19 காரணமாக ஏற்பட்ட நெருக்கடி மற்றும் அரசாங்கத்தால் விதிக்கப்பட்ட மிகக் கடுமையான ஊரடங்கு ஆகியவற்றைக் கருத்தில் கொண்டு, ரிசர்வ் வங்கி ரெப்போ விகிதத்தை 4 சதவீதமாக வைத்திருந்தது.
உணவுப் பணவீக்கம்
பின்னர், பிப்ரவரி 2022ஆம் ஆண்டில் உக்ரைன்-ரஷ்யப் போர் தொடங்கிய பின்னர், விநியோகத்தில் இடையூறுகள் ஏற்பட்ட பிறகு, இந்தியாவில் பணவீக்கம் அதிகமாக இருந்தது. இருப்பினும் நாம் ரஷ்யாவிலிருந்து குறைந்த விலையில் எண்ணெயை இறக்குமதி செய்தோம். 2023ஆம் ஆண்டின் நடுப்பகுதியிலும் 2024ஆம் ஆண்டின் பெரும்பகுதியிலும், அதிக உணவுப் பணவீக்கத்தைக் கொண்டிருந்து. இருப்பினும், இந்த வகையான பணவீக்கம் தெற்காசியாவிலோ அல்லது உலகின் பிற பகுதிகளிலோ பொதுவானதாக இல்லை. இதன் பொருள் சுதந்திர வர்த்தகம் ஓரளவுக்கு உதவியிருக்கலாம் என்பதாகும்.
ஆனால், நடைமுறையில், உணவுப் பொருட்களின் சர்வதேச வர்த்தகத்தில் இந்தியாவில் அதிகப்படியான கட்டுப்பாடுகள் உள்ளன. எனவே, அதிக உணவுப் பணவீக்கம் தவிர்க்க முடியாதது.
கடந்த 1-2 மாதங்களில், என்ன நடந்தது என்பதை நாம் பார்த்தோம். ரிசர்வ் வங்கியும் அரசாங்கமும் கவனிக்காமல் விட்டுவிடும் முக்கிய பிரச்சினை என்னவென்றால், ஐந்து ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக, அதிக பணவீக்கத்தை நியாயப்படுத்த எப்போதும் சில காரணம் இருந்து வருகிறது. இந்த முறை காலவரையின்றி தொடரலாம். இது தெளிவான ஒரு பெரிய பிரச்சனையாக உள்ளது.
பணவீக்க முக்கியத்துவம்
ரிசர்வ் வங்கி அதன் அடிப்படை அணுகுமுறையை மறுபரிசீலனை செய்து, பணவீக்கத்தை 4 சதவீதத்திற்கு அருகில் நிலையான முறையில் பராமரிப்பது என்ற தனது கடமையை தீவிரமாக நிறைவேற்ற வேண்டும். 2013 முதல் 2016ஆம் ஆண்டு வரையிலான மூன்று ஆண்டுகளில் கவனமாக ஆலோசித்த பிறகு இந்த உத்தரவு வந்தது. குறைந்த மற்றும் நிலையான பணவீக்கத்தை பராமரிப்பதில் உள்ள சில பணவியல் சாராத பிரச்சினைகளை அரசாங்கம் கவனித்துக்கொண்டால் நிச்சயமாக அது உதவும்.
எப்படியிருந்தாலும், ரிசர்வ் வங்கியின் உத்தரவு 4 சதவீத பணவீக்க இலக்கைச் சுற்றி கூடவோ குறையவோ 2 சதவீத புள்ளிகளின் சலுகையை அனுமதிக்கிறது. இந்த சலுகை சிறியதாகத் தோன்றலாம். இருப்பினும், இது உண்மையில் 50 (=(2/4).100) சதவீதத்தின் மிகப் பெரிய சலுகையாகும். பணவீக்க விகிதம் பெரும்பாலும் 6 சதவீதத்திற்கும் குறைவாக இருந்ததால், ரிசர்வ் வங்கி பெரும்பாலும் மறைமுகமாக வெற்றியைக் கோரியுள்ளது. ஆனால் அதுதான் உத்தரவின் உச்ச வரம்பு என நிர்ணயம் செய்யப்பட்டுள்ளது. இது இலக்கு விகிதம் அல்ல.
இது ரிசர்வ் வங்கியின் அதிகாரத்தை நீர்த்துப்போகச் செய்வதைத் தடுப்பது பற்றியது. இதன் பொருள் ரிசர்வ் வங்கியில் ஏதேனும் தீய நோக்கம் இருப்பதாக கூற முடியாது. அதிக பணவீக்கத்தில் இரண்டு சிக்கல்கள் உள்ளன. முதலாவதாக, 4 சதவீதம் உகந்த பணவீக்க விகிதமாக இருந்தால், நீண்ட காலத்திற்கு அதிக பணவீக்க விகிதம் பொருளாதாரத்திற்கு ஒட்டுமொத்த இழப்பை உருவாக்குகிறது.
இரண்டாவதாக, மறுபகிர்வு உள்ளது. இது வெவ்வேறு வழிகளில் நிகழ்கிறது. ஒரு முக்கிய விஷயம் இதுதான்: பணவீக்கம் மக்களுக்கு பணத்தின் மதிப்பைக் குறைக்கிறது. ஆனால், ரிசர்வ் வங்கி பயனடைகிறது. ஏனெனில், அது மிகக் குறைந்த செலவில் பணத்தை அச்சிடவோ அல்லது வெளியிடவோ முடியும். இருப்பினும், அதிக பணத்தை அச்சிடுவது அதிக பணவீக்கத்தை ஏற்படுத்தும்.
ரிசர்வ் வங்கி தனது ஈவுத்தொகை வருமானத்தை அரசாங்கத்திற்கு வழங்குகிறது. இது அரசாங்கத்திற்கு நன்மை பயக்கும். ஆனால், பொதுமக்களுக்கு தீங்கு விளைவிக்கும். இந்தியாவில், பணவீக்கம் அதிகமாக இருக்கும்போது இந்த தாக்கம் அதிகரிக்கிறது. இந்த மிகப்பெரிய சுமையானது ஏழைகள் மற்றும் குறைந்த வருமானம் கொண்ட மக்கள் மீது விழும். இதனால், கொள்கை அளவில் பெரிய மாற்றம் தேவை.
குர்பச்சன் சிங், ஆசிரியர் மற்றும் பொருளாதார நிபுணர். அவர் அசோகா பல்கலைக்கழகம், ISI (டெல்லி) மற்றும் ஜவஹர்லால் நேரு பல்கலைக்கழகத்தில் பணிபுரிந்துள்ளார்.