கிராமப்புற இந்தியாவை வரையறுத்தல் -ராஜீவ் ரஞ்சன் பிரசாத்

 மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு 2027 வளர்ச்சி நிலைகளின் அடிப்படையில் இருக்க வேண்டும்.

மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு 2027 இந்தியாவில் கிராமப்புற மற்றும் நகர்ப்புறப் பகுதிகளை வரையறுக்கும் அளவுகோல்கள் மற்றும் குறிகாட்டிகளை மறுபரிசீலனை செய்வதற்கான ஒரு தனிப்பட்ட வாய்ப்பை வழங்குகிறது.

உண்மையில், கடந்த காலத்தில் கிராமப்புற மற்றும் நகர்ப்புற வளர்ச்சிக்கான கொள்கைகள் இந்தப் பகுதிகளில் உள்ள இடவியல் உள்கட்டமைப்பு மற்றும் சமூக சேவைகளின் நிகழ்நேர கிடைக்கும் தன்மையுடன் ஒழுங்கமைக்கப்படவில்லை. இந்த உண்மையான தரவு அடிப்படையிலான அளவுகோல்களின் கிடைக்கும் தன்மை கிராமப்புற மற்றும் நகர்ப்புறப் பகுதிகளின் விரைவான சமூக-பொருளாதார மாற்றத்தை துரிதப்படுத்த உதவும் சூழல் அமைப்பை உருவாக்கும்.

முதலாவதாக, கிராமப்புற மற்றும் நகர்ப்புறப் பகுதிகள் என்றால் என்ன என்பது முக்கியமானது. கிராமப்புறங்களை (rurality) வரையறுக்க ஒரு எளிய வழி, அவை நகர்ப்புறம் அல்லாத இடங்கள் என்று கூறுவதாகும். நகர்ப்புறங்கள் பொதுவாக எத்தனை பேர் நெருக்கமாக வாழ்கிறார்கள் என்பதன் அடிப்படையில் வரையறுக்கப்படுகின்றன.

2011-ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பில், நகர்ப்புறப் பகுதியின் வரையறை பின்வருமாறு ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது:

(அ) நகராட்சி, மாநகராட்சி, இராணுவ முகாம் (cantonment board) அல்லது அறிவிக்கப்பட்ட நகர்ப் பகுதி குழு போன்ற அனைத்து சட்டப்பூர்வ இடங்கள் நகர பகுதிகளாகும்.

(ஆ) பின்வரும் மூன்று நிபந்தனைகளையும் ஒரே நேரத்தில் பூர்த்தி செய்யும் இடம்::

(i) குறைந்தபட்சம் 5,000 மக்கள்தொகை பகுதி;

(ii) குறைந்தபட்சம் 75 சதவீத ஆண் தொழிலாளர் மக்கள்தொகை விவசாயம் அல்லாத தொழில்களில் ஈடுபட்டிருக்க வேண்டும்; மற்றும்

(iii) ஒரு சதுர கி.மீ.க்கு குறைந்தபட்சம் 400 மக்கள்தொகை அடர்த்தி (ஒரு சதுர மைலுக்கு 1,000) இருக்க வேண்டும்.

மேற்கண்ட வரையறையின்படி 'நகர்ப்புறம்' (Rural) என வகைப்படுத்தப்படாத பகுதி 'கிராமப்புறம்' (Urban) என கருதப்படுகிறது.

தற்போதுள்ள நகர்ப்புற-கிராமப்புற வகைப்பாட்டு முறைகள் குறிப்பிடத்தக்க குறைபாடுகளை கொண்டுள்ளன. ஏனெனில், அவை வளர்ச்சி பற்றாக்குறைகளை அடையாளம் காணவும் வரையறுக்கவும் பயன்படுத்தக்கூடிய வளர்ச்சி குறிகாட்டிகளை உருவாக்க உதவவில்லை.

கிராமப்புற மற்றும் நகர்ப்புற வரையறைகள் முக்கிய மக்கள்தொகை, பொருளாதார, கல்வி அல்லது சுகாதார சேவை வழங்குநர் பண்புகளுடன் இணைக்கப்படும்போது கொள்கைகள் மற்றும் திட்டங்கள் சிறப்பாக இலக்காக வைக்கமுடியும்.

இந்தியாவில் "கிராமம்" என்றால் என்ன என்பதை வரையறுக்கப் பயன்படுத்தப்படும் தரவு, கிராமப்புற மேம்பாட்டுக் கொள்கைகளை உருவாக்குவதில் நேரடியாக உதவுவதில்லை. கிராமப்புறம் (Rurality) என்பது அனுபவ சோதனைக்கு ஏற்றதாக இல்லாத ஒரு கட்டமைப்பாகும்.

சில நாடுகள் நகர்ப்புறத்தை வரையறுக்க, சேவைகள் கிடைக்கும் தன்மையை கருத்தில் கொள்கின்றன.

உலகளாவிய எடுத்துக்காட்டுகள் (Global examples)

ஹோண்டூராஸில் (Honduras), ஒரு பகுதி 2,000 குடியிருப்பாளர்களைக் கொண்டிருந்தால் மற்றும் சுகாதாரம், கல்வி மற்றும் மின்சாரத்திற்கான உள்கட்டமைப்பைக் கொண்டிருந்தால் அது நகர்ப்புறமாக கருதப்படுகிறது. இந்த வரையறை வறுமை பகுப்பாய்வின் நிலைப்பாட்டில் இருந்து பொருத்தமானது. ஏனெனில், வறுமை பொதுவாக இந்த சேவைகள் இல்லாததுடன் தொடர்புடையது.

மக்கள்தொகை அடர்த்தி மற்றும் ஒரு பெரிய நகரத்திற்கான தூரம் போன்ற மாதிரிகளைப் பயன்படுத்தி, லத்தீன் அமெரிக்க கிராமப்புற அளவீடு உருவாக்கப்பட்டது.

நகர்ப்புற மற்றும் கிராமப்புற எல்லைகளின் வரையறுக்கப்பட்ட, விலக்கப்பட்ட கருத்தாக்கங்கள் சமூக-பொருளாதார யதார்த்தங்களை அளவிடத் தவறிவிடுகின்றன.

சமூகப் பொருளாதார போக்குகள் மற்றும் பரவலாக அங்கீகரிக்கப்பட்ட வளர்ச்சி அணுகுமுறைகள் மற்றும் கருத்துகள் பற்றிய விழிப்புணர்வைச் சுற்றி கொள்கைகளை மறுசீரமைப்பதன் மூலம் மட்டுமே முரண்பாடுகளைக் கடந்து வளர்ச்சி அடைவது அடைவது சாத்தியமாகும்.

வறுமை விகிதங்கள் (Poverty rates) வரிசையாக பெரிய பெருநகரப் பகுதிகளில் இருந்து அதிக கிராமப்புற தூரங்களுடன் நேர்மறையாக தொடர்புடையவை. மிகவும் தொலைதூர கிராமப்புற சமூகங்கள் மிகவும் நெகிழ்வற்ற தொழிலாளர்  விநியோகத்தைக் கொண்டுள்ளன. இது வளர்ச்சி மற்றும் முன்னேற்றத்தை பாதிக்கிறது.

நகர மையங்களுக்கான அணுகல் மோசமடைவதால் நலன் வேகமாக குறைகிறது. எனவே, கிராமப்புறங்களில் சமூக-பொருளாதார செயல்முறைகளின் இடம்சார்ந்த பரிமாணத்தைப் புரிந்துகொள்வது முக்கியம்.

பரந்த வரையறை (Broader definition)

கிராமப்புற வளர்ச்சிக்கான கொள்கை உருவாக்கம், மக்கள்தொகை தரவுகள் மற்றும் வறுமை ஒழிப்பு மற்றும் கண்ணியமான வாழ்க்கை வாழ்வதற்குத் தேவையான பொருளாதார மற்றும் சமூக உள்கட்டமைப்புகளின் நிலையை உள்ளடக்கி, கிராமப்புறப் பகுதிக்கான பரந்த வரையறையை ஏற்றுக்கொண்டால், அது மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும். கிராமப்புறத்தின் நிலையான கருத்தை சரிசெய்து, காலப்போக்கில் மாறிவரும் மற்றும் தொடர்ந்து மதிப்பாய்வு செய்யப்படும் ஒரு புதிய வரையறையை உருவாக்க வேண்டும்.

கொள்கை வகுப்பாளர்கள் ஒரு கிராமப்புறப் பகுதியின் தன்மையை பாதிக்கும் மக்கள்தொகை மற்றும் பொருளாதார மாற்றங்களை அடையாளம் காண வேண்டும். கிராமப்புற மேம்பாடு, இடம்சார்ந்த சமநிலை செயல்முறைகளை நம்பி, மக்கள் சார்ந்த கொள்கைகளில் (people-based policies) கவனம் செலுத்த வேண்டும்.

எழுத்தாளர், ஹைதராபாத்தில் உள்ள தேசிய கிராமப்புற வளர்ச்சி மற்றும் பஞ்சாயத்துராஜ் நிறுவனத்தில் (National Institute of Rural Development & Panchayati Raj (NIRDPR)) பணியாற்றியவர்.

Original article:

Defining rural India -Rajiv Ranjan Prasad

Read More →

மொழி மேம்பாட்டு நிதியில் சமஸ்கிருதத்திற்கு அதிக அளவு நிதி ஒதுக்கப்பட்டுள்ளது: தகவல் அறியும் உரிமைச் சட்ட தரவு -சஞ்சய் மௌர்யா

 ஒன்றிய அரசு மற்ற ஐந்து பாரம்பரிய இந்திய மொழிகளுக்கான மொத்த செலவைவிட 17 மடங்கு அதிகமாக செலவிட்டது.

2014-15 மற்றும் 2024-25-ஆம் ஆண்டிற்க்கு இடையில் சமஸ்கிருதத்தை மேம்படுத்துவதற்காக ஒன்றிய அரசு ரூ.2532.59 கோடியை செலவிட்டுள்ளது, இது மற்ற ஐந்து பாரம்பரிய இந்திய மொழிகளான தமிழ், தெலுங்கு, கன்னடம், மலையாளம் மற்றும் ஒடியா ஆகியவற்றிற்கான மொத்த செலவான ரூ. 147.56 கோடியை விட 17 மடங்கு அதிகம் என்று தகவல் அறியும் உரிமைச் சட்டத்தின் (RTI) விண்ணப்பம் மற்றும் பொது பதிவுகளிலிருந்து இந்துஸ்தான் டைம்ஸ் பெற்ற தரவுகள் தெரிவிக்கின்றன.

இது சமஸ்கிருதத்திற்கு ஆண்டுக்கு (சராசரியாக) ₹230.24 கோடி மற்றும் மற்ற ஐந்து மொழிகளுக்கு ஆண்டுக்கு ₹13.41 கோடி என்று கணக்கிடப்படுகிறது.

ஐந்து செம்மொழி இந்திய மொழிகளில் அதிக நிதியுதவி பெறும் தமிழ் மொழி, சமஸ்கிருதத்தின் மொத்த நிதியில் 5%-க்கும் குறைவாகப் பெற்றது. கன்னடம் மற்றும் தெலுங்கு ஒவ்வொன்றும் 0.5%-க்கும் குறைவாகப் பெற்றன மற்றும் ஒடியா மற்றும் மலையாளம் ஒவ்வொன்றும் சமஸ்கிருதத்தின் மொத்த ஒதுக்கீட்டில் 0.2%-க்கும் குறைவாக நிதி பெற்றன.

2004-ஆம் ஆண்டில் "செம்மொழி" என்று முதலில் அங்கீகாரத்தை பெற்ற தமிழ், இந்திய மொழிகள் மேம்பாட்டு மானியம் திட்டத்தின் (Grants for Promotion of Indian Languages (GPIL)) கீழ் ₹113.48 கோடி பெற்றது. இது 2005-ஆம் ஆண்டில் அதே அங்கீகாரம் பெற்ற சமஸ்கிருத மேம்பாட்டிற்காக செலவிடப்பட்ட தொகையை விட 22 மடங்கு குறைவானதாகும். 2008 மற்றும் 2014-ஆம் ஆண்டிற்கு இடையில் செம்மொழி அங்கீகாரத்தை பெற்ற மீதமுள்ள நான்கு மொழிகளான கன்னடம், தெலுங்கு, மலையாளம் மற்றும் ஒடியாவின் ஒருங்கிணைந்த நிதி ₹34.08 கோடியாக இருந்தது.

நிச்சயமாக, சமஸ்கிருதத்திற்கான செலவு உருது, இந்தி மற்றும் சிந்திக்கான செலவையும் விஞ்சியது (இருப்பினும் இவற்றில் எதுவும் செம்மொழியாக அங்கீகரிக்கப்படவில்லை). 2014-15 மற்றும் 2024-25-ஆம் ஆண்டிற்கு இடையில் இந்தி, உருது மற்றும் சிந்திக்கான ஒருங்கிணைந்த நிதி ₹1,317.96 கோடியாக இருந்தது. இது சமஸ்கிருதத்திற்காக செலவிடப்பட்ட தொகையில் தோராயமாக 52.04% ஆகும். இந்த காலகட்டத்தில், உருது தனித்தனியாக ₹837.94 கோடி, இந்தி ₹426.99 கோடி மற்றும் சிந்தி ₹53.03 கோடியையும் பெற்றன.

2011-ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்பின்படி, தமிழ், தெலுங்கு, மலையாளம், ஒடியா மற்றும் கன்னடம் பேசுபவர்கள் ஒன்றாக இந்தியாவின் மொத்த மக்கள் தொகையான 1.2 பில்லியனில் 21.99%-ஆக இருந்தனர். சமஸ்கிருதம் பேசுபவர்களின் விகிதம் மிகக் குறைவாக இருந்தது. இந்தி பேசுபவர்கள் (அந்த மொழியை தங்கள் தாய்மொழியாகக் குறிப்பிடுபவர்கள்) 43.63% ஆகவும், உருது பேசுபவர்கள் 4.19% ஆகவும் இருந்தனர்.

மார்ச் மாதத்தில், தமிழ்நாடு முதலமைச்சர் மு.க. ஸ்டாலின் மாநிலத்தில் சமஸ்கிருதம் மற்றும் இந்தி திணிக்கப்படுவதைக் கண்டித்தும், தமிழ் கலாச்சாரத்தை ஆதரிப்பதற்கான நடவடிக்கைகளுக்கு அழைப்பு விடுத்தார். "..நாடாளுமன்றத்தில் செங்கோலை நிறுவுவதை விட, தமிழ்நாட்டில் உள்ள ஒன்றிய அரசு அலுவலகங்களில் இருந்து இந்தியை அகற்றுங்கள். வெற்று புகழ்ச்சிகளுக்கு பதிலாக, தமிழை இந்தியுடன் சமமான அதிகாரப்பூர்வ மொழியாக ஆக்குங்கள் மற்றும் சமஸ்கிருதம் போன்ற இறந்த மொழியைவிட தமிழுக்கு அதிக நிதி ஒதுக்குங்கள்," என்று முதலமைச்சர் கூறினார்.

அக்டோபர் 2024-ஆம் ஆண்டில் ஐந்து மொழிகள் மராத்தி, பாலி, பிராகிருதம், அசாமிய மற்றும் பெங்காலி ஆகியவை அரசிதழில் அறிவிப்பு மூலம் செம்மொழிகளாக அங்கீகரிக்கப்பட்டன. இதனால் செம்மொழிகளின் மொத்த எண்ணிக்கை 11 ஆக அதிகரித்தது. இந்த மொழிகளை மேம்படுத்த பயன்படுத்தப்பட்ட நிதியின் விவரங்கள் உடனடியாக கிடைக்கவில்லை.

"செம்மொழிகள் (Classical languages) இந்தியாவின் பண்டைய மற்றும் ஆழமான கலாச்சார மரபின் பாதுகாவலர்களாக கருதப்படுகின்றன. அவற்றின் அந்தந்த சமூகங்களின் வளமான வரலாறு, இலக்கியம் மற்றும் மரபுகளை பாதுகாக்கின்றன. இந்த அங்கீகாரத்தை வழங்குவதன் மூலம், அரசாங்கம் பாரதத்தின் பன்முக கலாச்சார நிலப்பரப்பின் மொழிவியல் சாதனைகளை கௌரவிக்கவும் பாதுகாக்கவும் முயல்கிறது, வருங்கால சந்ததியினர் இந்த மொழிகளின் ஆழமான வரலாற்று வேர்களை அணுகி பாராட்ட முடியும் என்பதை உறுதிப்படுத்துகிறது" என்று ஒன்றிய அரசு அக்டோபர் 2024--ஆம் ஆண்டில் ஒரு அறிக்கையில் தெரிவித்தது.

உள்துறை அமைச்சகம் (Ministry of Home Affairs (MHA)) ஆரம்பத்தில் 2004 மற்றும் 2005-ஆம் ஆண்டுகளில் முறையே தமிழ் மற்றும் சமஸ்கிருதத்திற்கு செம்மொழி அங்கீகாரத்தை வழங்கினாலும், கலாச்சார அமைச்சகம் மேலும் செயல்படுத்தல் மற்றும் செம்மொழிகளின் எதிர்கால அங்கீகாரத்திற்கான பொறுப்பை ஏற்றுக் கொண்டது. கல்வி அமைச்சகம் (Ministry of Education (MoE)) பல்வேறு கவுன்சில்கள், நிறுவனங்கள் மற்றும் பல்கலைக்கழகங்கள் மூலம் இந்த மொழிகளின் மேம்பாட்டிற்கு பொறுப்பாகும்.

கல்வி அமைச்சகம் இந்தி, உருது மற்றும் சிந்தி போன்ற அட்டவணைப்படுத்தப்பட்ட மொழிகளின் மேம்பாட்டையும் ஆதரிக்கிறது. மத்திய பட்ஜெட் 2025-26-ஆம் ஆண்டுகளில், அரசாங்கம் பாரதிய பாஷா புஸ்தக் திட்டத்தை (Bharatiya Bhasha Pustak Scheme (BBPS)) அறிவித்துள்ளது. இந்தத் திட்டம் பள்ளி மற்றும் உயர்கல்வியின் ஒவ்வொரு நிலையிலும் கற்பிக்கப்படும் பாடப்புத்தகங்களை 22 இந்திய மொழிகளில் டிஜிட்டல் வடிவத்தில் வழங்குவதற்காக அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. இந்தியாவில் 9 செம்மொழிகள் உட்பட 22 அட்டவணைப்படுத்தப்பட்ட மொழிகள் உள்ளன. பாலி மற்றும் பிராகிருதம் மட்டும் அட்டவணைப்படுத்தப்பட்ட மொழிகளின் பட்டியலில் இல்லாத இரண்டு செம்மொழிகள் ஆகும்.

இந்துஸ்தான் டைம்ஸ் கல்வி அமைச்சகத்தை தொடர்பு கொண்டது. ஆனால், திங்கள் மாலை வரை பதில் கிடைக்கவில்லை.

அலிகார் முஸ்லிம் பல்கலைக்கழகத்தின் (Aligarh Muslim University (AMU)) மொழியியல் துறையின் சமூக மொழியியல் ஓய்வுபெற்ற பேராசிரியர் சையத் இம்தியாஸ் ஹஸ்னைன், "சமஸ்கிருதம் பெரும்பாலும் மத நோக்கங்களுக்காக பயன்படுத்தப்படுகிறது ஆனால் அது பொதுமக்களின் பரந்த கற்பனையில் ஒரு புனிதமான இடத்தை ஆக்கிரமித்துள்ளது," இது "விகிதாசார நிதியீட்டிற்கு" ஒரு காரணமாக இருக்கலாம் என்று கூறினார்,.

ஒன்றிய சமஸ்கிருத பல்கலைக்கழகச் சட்டம், 2020-ன் கீழ் நிறுவப்பட்ட மூன்று மத்திய சமஸ்கிருத பல்கலைக்கழகங்கள் (Central Sanskrit Universities (CSU)) மூலம் அரசாங்கம் சமஸ்கிருத மொழியை ஊக்குவிக்கிறது. புது டெல்லி மற்றும் திருப்பதியில் அமைந்துள்ள இந்த பல்கலைக்கழகங்கள் சமஸ்கிருத மொழியில் கற்பித்தல் மற்றும் ஆராய்ச்சி செய்வதற்கு நிதி வழங்குவதன் மூலம் மாணவர்களுக்கு பட்டம், டிப்ளமோ, சான்றிதழ் வழங்கப்படுகின்றன. மைசூரில் உள்ள இந்திய மொழிகளின் மத்திய நிறுவனம் (Central Institute of Indian Languages (CIIL)), கன்னடம், தெலுங்கு, மலையாளம் மற்றும் ஒடியா ஆகிய நான்கு பாரம்பரிய மொழிகள் உட்பட அனைத்து இந்திய மொழிகளையும் மேம்படுத்துவதற்காக செயல்படுகிறது. நாடு முழுவதும் ஏழு பிராந்திய மொழி மையங்களைக் கொண்ட இந்திய மொழிகளின் மத்திய நிறுவனம், ஒன்றிய அரசின் மொழிக் கொள்கையை செயல்படுத்துவதில் உதவுகிறது மற்றும் பல்வேறு மொழிகளின் பள்ளி ஆசிரியர்களுக்கு பயிற்சித் திட்டங்களை நடத்துகிறது.

Original article:

Sanskrit got lion’s share of language promotion funds: RTI data -Sanjay Maurya

Read More →

இந்தியாவில் குழந்தைத் தொழிலாளர் அதிகரிப்பு ஏன்? -பிரியா குமாரி சுக்லா

 முக்கிய அம்சங்கள்:

• 250-க்கும் மேற்பட்ட தன்னார்வ தொண்டு நிறுவனங்களின் வலையமைப்பால் நாடு முழுவதும் மீட்கப்பட்ட 53,651 குழந்தைகளில், ராஜஸ்தான் 3,847 குழந்தைத் தொழிலாளர்கள் மீட்கப்பட்டுள்ளனர். தெலங்கானா 11,063 குழந்தைத் தொழிலாளர்கள் மீட்கப்பட்ட பட்டியலில் முதலிடம் பிடித்தது. அதைத் தொடர்ந்து பீகார் 3,974 குழந்தைத் தொழிலாளர்கள் மீட்புபணிகளில் இரண்டாம் இடத்தில் உள்ளது. ஜஸ்ட் ரைட்ஸ் ஃபார் சில்ட்ரன் (Just Rights for Children (JRC)) என்ற வலையமைப்பு, சட்ட அமலாக்க முகமைகளுடன் ஒருங்கிணைந்து 24 மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களில் 38,889 மீட்பு பணிகளை மேற்கொண்டதாக திங்கள்கிழமை தெரிவித்தது.

• அறிக்கை இன்னும் கவலையளிக்கும் போக்குகளை வெளிப்படுத்துகிறது. இந்தியா முழுவதும் மீட்கப்பட்ட குழந்தைகளில் கிட்டத்தட்ட 90 சதவீதம் பேர் குழந்தைத் தொழிலாளரின் மோசமான வடிவங்கள் என வகைப்படுத்தப்பட்ட துறைகளில் பணிபுரிவது கண்டறியப்பட்டது - ஸ்பாக்கள், மசாஜ் பார்லர்கள் மற்றும் இசைக்குழுகள் போன்றவற்றிலும், மேலும் குழந்தைகள் பிற வகையான பாலியல் சுரண்டலுக்கு அளக்கப்படுகின்றனர். இந்த கண்டுபிடிப்புகள், JRC கூட்டாளியான இந்தியா குழந்தைகள் பாதுகாப்பின் (India Child Protection) ஆராய்ச்சிப் பிரிவான Centre for Legal Action and Behaviour Change (C-LAB)-ஆல் வெளியிடப்பட்ட "பூஜ்ஜியத்திற்கான வழக்கை உருவாக்குதல்: குழந்தைத் தொழிலாளர் முறையை முடிவுக்குக் கொண்டுவருவதற்கான ஒரு திருப்புமுனையாக வழக்கு எவ்வாறு பாதிக்கிறது" (Building the Case for Zero: How Prosecution Affects as a Tipping Point to End Child Labour) என்ற தலைப்பிலான அறிக்கையின் ஒரு பகுதியாகும்.

• சோதனைகளைத் தொடர்ந்து 38,388 முதல் தகவல் அறிக்கைகள் பதிவு செய்யப்பட்டன மற்றும் 5,809 நபர்கள் கைது செய்யப்பட்டனர். இவற்றில் 85 சதவீதம் குழந்தைத் தொழிலாளர் தொடர்பானவை என்று அறிக்கை கூறுகிறது. தெலங்கானா 11,063 குழந்தைகள் மீட்கப்பட்டதில் முன்னிலை வகித்தது, அதைத் தொடர்ந்து பீகார் (3,974), ராஜஸ்தான் (3,847), உத்தரப் பிரதேசம் (3,804), மற்றும் டெல்லி (2,588) இருந்தன. மொத்தம் 5,809 நபர்கள் கைது செய்யப்பட்டனர். அவர்களில் 85 சதவீதம் பேர் குழந்தைத் தொழிலாளர் தொடர்பான வழக்குகளில் இருந்தனர். தெலுங்கானா, பீகார் மற்றும் ராஜஸ்தான் ஆகிய மாநிலங்களில் அதிக கைதுகள் பதிவாகியுள்ளன. அதே நேரத்தில் உத்தரப் பிரதேசம் மற்றும் மத்திய பிரதேசம் போன்ற மாநிலங்கள் அதிக மீட்பு எண்ணிக்கை இருந்தபோதிலும் குறைவான கைதுகள் மட்டுமே நடந்துள்ளன. இது செயல்படுத்துவதில் உள்ள இடைவெளிகளை எடுத்துக்காட்டுகிறது என்று அறிக்கை கூறியது.

• நிலைமையின் தீவிரத்தை கருத்தில் கொண்டு, குழந்தைத் தொழிலாளரை முடிவுக்கு கொண்டுவருவதற்கான தேசிய பணியை (National Mission to End Child Labour) தொடங்குவது, அதற்கு போதுமான வளங்களை ஒதுக்குவது மற்றும் மாவட்ட அளவிலான குழந்தைத் தொழிலாளர் பணிக்குழுக்களை (Child Labour Task Forces) உருவாக்குவது ஆகியவற்றை பரிந்துரைக்கிறது. குழந்தை பாதுகாப்புக்காக பணிபுரியும் நாட்டின் மிகப்பெரிய அரசு சாரா அமைப்பின் (non-governmental organization (NGO)) வலையமைப்பால் நடத்தப்பட்ட மீட்பு நடவடிக்கைகளின் தரவுகளின் அடிப்படையிலான இந்த அறிக்கை, ஏப்ரல் 1, 2024 முதல் மார்ச் 31, 2025 வரையிலான காலகட்டத்திற்கானது.

உங்களுக்குத் தெரியுமா?

• குழந்தைத் தொழிலாளரை ஒழிப்பதற்கு சட்ட நடவடிக்கை, கல்வி மற்றும் மறுவாழ்வை அறிக்கை வலியுறுத்துகிறது மற்றும் பல பரிந்துரைகளை செய்கிறது. குற்றவாளிகளுக்கு எதிராக கடுமையான சட்ட நடவடிக்கை எடுக்கப்படாவிட்டால், குழந்தைத் தொழிலாளரைக் கட்டுப்படுத்துவது கடினமாக இருக்கும் என்று அறிக்கை கூறியது. மேலும், மீட்கப்பட்ட குழந்தைகளின் கல்வி மற்றும் மறுவாழ்வுக்கான நடவடிக்கைகள் மேற்கொள்ளப்படாவிட்டால், அவர்கள் மீண்டும் குழந்தைத் தொழிலாளர்களாக மாற நேரிடும். எனவே, குழந்தைத் தொழிலாளர் மறுவாழ்வு நிதி (Child Labour Rehabilitation Fund) காலத்தின் தேவையாகும்.

• மேலும், 18 ஆண்டுகள் வரை இலவச மற்றும் கட்டாயக் கல்வியை உறுதி செய்வது குழந்தைத் தொழிலாளர்களைத் தடுக்க உதவும். ஏனெனில், பள்ளிப் படிப்பை பாதியில் நிறுத்தும் குழந்தைகள் உழைப்புச் சுரண்டலில் சிக்கிக் கொள்வதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகம் என்று அறிக்கை கூறியுள்ளது. விரிவான கொள்கை மாற்றங்கள், அரசாங்க கொள்முதலில் குழந்தைத் தொழிலாளர் பயன்பாட்டில் பூஜ்ய சகிப்புத்தன்மை கொள்கை (zero-tolerance policy), அபாயகர தொழில்களின் பட்டியலின் விரிவாக்கம், மாநில-சார்ந்த குழந்தைத் தொழிலாளர் கொள்கைகள், நிலையான வளர்ச்சி இலக்கு 8.7 (Sustainable Development Goal (SDG)) கால அவகாசத்தை 2030 வரை நீட்டிப்பது, மற்றும் குற்றவாளிகளுக்கு எதிராக கடுமையான, காலக்கெடு கொண்ட சட்ட நடவடிக்கை ஆகியவற்றுக்கு அறிக்கை அழைப்பு விடுக்கிறது.

Original article:

Why increase in child labour in India? -Priya Kumari Shukla

Read More →

அவசரநிலை மற்றும் அதன் படிப்பினைகள். -விகாஸ் பதக்

 ஜூன் 25, 1975ஆம் ஆண்டு முதல் மார்ச் 21, 1977ஆம் ஆண்டு வரை, பிரதமர் இந்திரா காந்தியின் அரசாங்கம் அவசரகால நிலையை அறிவித்தது. இந்த 21 மாத காலப்பகுதியில், அடிப்படை உரிமைகள் நிறுத்தி வைக்கப்பட்டன, பத்திரிகை சுதந்திரம் கட்டுப்படுத்தப்பட்டன, பலர் கைது செய்யப்பட்டனர், தேர்தல்கள் ரத்து செய்யப்பட்டன, மேலும் அரசாங்கம் சாதாரண ஜனநாயக செயல்முறைகள் இல்லாமல் ஆட்சி செய்தது.

சரியாக 50 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு தொடங்கிய இந்த அவசரநிலை, இந்தியாவின் ஜனநாயக வரலாற்றில் இருண்ட காலகட்டங்களில் ஒன்றாகக் கருதப்படுகிறது.

வரலாற்று மற்றும் சமூக சூழல்

1971ஆம் ஆண்டு தேர்தலில் இந்திரா காந்தி மிகப்பெரிய பெரும்பான்மையுடன் வெற்றி பெற்றார். ஆனால், அவரது அரசாங்கம் விரைவில் பல சிக்கல்களை எதிர்கொண்டது. 1971ஆம் ஆண்டு இந்தியா-பாகிஸ்தான் போர், வறட்சி மற்றும் 1973ஆம் ஆண்டு எண்ணெய் நெருக்கடி ஆகியவற்றின் செலவுகள் இந்திய பொருளாதாரத்தை பாதித்து மக்களின் வாழ்க்கையை கடினமாக்கியது. ஊழல், மோசமான நிர்வாகம் மற்றும் அரசாங்கம் அதிகாரத்தை தவறாகப் பயன்படுத்தியது பொதுமக்களின் கோபத்தை அதிகரித்தது.

பிப்ரவரி 1974ஆம் ஆண்டில், நவநிர்மாண் (மறுபிறப்பு) மாணவர் இயக்கம் ஊழல் குற்றச்சாட்டுகள் காரணமாக காங்கிரஸ் முதல்வர் சிமன்பாய் படேலை ராஜினாமா செய்ய வழிவகுத்தது. இது பீகாரில் ஒரு மாணவர் இயக்கத்தை ஊக்குவித்தது, அங்கு சோசலிச மற்றும் வலதுசாரி குழுக்கள் ஒன்றிணைந்து சத்ர சங்கர்ஷ் சமிதியை உருவாக்கின.

காந்தியவாதி மற்றும் வெள்ளையனே வெளியேறு இயக்கத் தலைவரான ஜெயபிரகாஷ் நாராயண் இந்த இயக்கத்திற்குப் பொறுப்பேற்றார். ஜூன் 5 அன்று, பாட்னாவின் காந்தி மைதானத்தில் நடந்த ஒரு பேரணியில் "சம்பூர்ண கிரந்தி" (முழு புரட்சி)க்கு அவர் அழைப்பு விடுத்தார், இதனால் பீகார் முடங்கியது.

முன்னதாக, மே 1974ஆம் ஆண்டில், சோசலிசத் தலைவர் ஜார்ஜ் பெர்னாண்டஸ் ஒரு பெரிய ரயில்வே தொழிலாளர் வேலைநிறுத்தத்திற்கு தலைமை தாங்கினார். இது இந்திய ரயில்வேயை மூன்று வாரங்களுக்கு நிறுத்தியது.

1974ஆம் ஆண்டு முழுவதும் மற்றும் 1975ஆம் ஆண்டின் முற்பகுதியில், ஜேபி இயக்கம் இந்தியா முழுவதும் பரவியது. சுதந்திரப் போராட்டத்தின் போது மகாத்மா காந்தியைப் போலவே ஜேபி நாடு முழுவதும் பயணம் செய்து, இந்திரா காந்திக்கு எதிராக பொதுமக்களின் கோபத்தைத் திரட்டினார்.

“அரியணையை காலி செய், மக்கள் வருகிறார்கள்” (Sinhasan khaali karo, ke janata aati hai) என்பது பேரணிகளின் போது ஜேபியின் பிரபலமான முழக்கமாக மாறியது.

ஜூன் 12, 1975 அன்று, அலகாபாத் உயர் நீதிமன்ற நீதிபதி ஜக்மோகன்லால் சின்ஹா, இந்திரா காந்தி தேர்தல் முறைகேட்டில் ஈடுபட்டதாகக் கண்டறிந்து, ரேபரேலியிலிருந்து மக்களவைக்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டதை ரத்து செய்தார்.

அவரது ராஜினாமாவிற்கான அழைப்புகள் அதிகரித்ததால், ஜனாதிபதி ஃபக்ருதீன் அலி அகமது ஜூன் 25 அன்று தாமதமாக அவசரகாலப் பிரகடனத்தில் கையெழுத்திட்டார். செய்தித்தாள் அலுவலகங்களுக்கான அதிகாரம் துண்டிக்கப்பட்டது. ஜூன் 26 அன்று காலை 8 மணிக்கு இந்திராவிடமிருந்து அவசரநிலை பற்றி மக்கள் அறிந்து கொண்டனர்.

இந்திராவின் ஆணை மூலம் ஆட்சி

மார்ச் 21, 1977ஆம் ஆண்டு வரை அவசரநிலை நீடித்தது. இந்த நேரத்தில், இந்திரா காந்தியின் அரசாங்கம் அரசியலமைப்பில் உள்ள சிறப்பு அதிகாரங்களைப் பயன்படுத்தி நாட்டின் சட்டங்கள் மற்றும் நிர்வாகத்தின் மீது முழு கட்டுப்பாட்டையும் பெற்றது.

மாநில அரசுகள் அதிகாரப்பூர்வமாக நீக்கப்படாவிட்டாலும், அவை முழுமையாக மத்திய அரசின் கட்டுப்பாட்டின்கீழ் கொண்டுவரப்பட்டன. மாநிலங்களால் கையாளப்பட வேண்டிய அமைப்புகளில்கூட நாடாளுமன்றம் சட்டங்களை இயற்றியது. நாடாளுமன்றத்தின் ஒப்புதலுடன், மத்திய அரசுக்கும் மாநிலங்களுக்கும் இடையில் பணம் எவ்வாறு பகிரப்படுகிறது என்பது குறித்த விதிகளையும் குடியரசுத்தலைவர் மாற்றினார்.

ஜெயபிரகாஷ் நாராயண் (ஜேபி) உட்பட பெரும்பாலான எதிர்க்கட்சித் தலைவர்கள் சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர். உள்நாட்டுப் பாதுகாப்பு பராமரிப்புச் சட்டம் (Maintenance of Internal Security Act (MISA)), அந்நியச் செலாவணி பாதுகாப்பு மற்றும் கடத்தல் தடுப்புச் சட்டம் (Conservation of Foreign Exchange and Prevention of Smuggling Activities Act (COFEPOSA)) மற்றும் இந்தியப் பாதுகாப்புச் சட்டங்கள் மற்றும் விதிகள் போன்ற கடுமையான சட்டங்களின் கீழ் சுமார் 1.12 லட்சம் பேர் தடுத்து வைக்கப்பட்டனர்.

எதிர்க்கட்சி சிறையில் இருந்ததால், நாடாளுமன்றம் அரசியலமைப்பில் பல மாற்றங்களை நிறைவேற்றியது. 1976ஆம் ஆண்டு 42வது திருத்தம், தேர்தல் வழக்குகளை விசாரிக்க நீதித்துறையின் அதிகாரத்தை நீக்கியது, மத்திய அரசு மாநில விவகாரங்களில் தலையிட அனுமதித்தது, அரசியலமைப்பை மாற்ற நாடாளுமன்றத்திற்கு வரம்பற்ற அதிகாரத்தை வழங்கியது. மேலும், சில சட்டங்களை நீதிமன்ற மறுஆய்வுக்கு விலக்கு அளித்தது.

பிரிவு 19(1)(a)-ன் கீழ் சுதந்திரமான பேச்சுரிமை உட்பட அடிப்படை உரிமைகள் பறிக்கப்பட்டன. செய்தித்தாள்கள் முன்கூட்டியே தணிக்கை செய்யப்பட்டன. தி இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ்-ன் குல்தீப் நாயர் உட்பட 250-க்கும் மேற்பட்ட பத்திரிகையாளர்கள் சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர்.

பெரும்பாலான செய்தித்தாள்கள் விதிகளுக்குக் கீழ்ப்படிந்தாலும், தி இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் போன்ற சில செய்தித்தாள்கள் எதிர்த்தன. அவர்கள் நீதிமன்றத்தில் தணிக்கையை எதிர்த்துப் போராடினர் மற்றும் செய்திகள் அகற்றப்பட்ட வெற்று இடங்களை அச்சிட்டனர். அதன் முன்னாள் உரிமையாளர் ராம்நாத் கோயங்கா ஒருமுறை கூறியது போல், "இதுபோன்ற விதிகளின் கீழ் நாங்கள் தொடர்ந்து வெளியிட்டால், தி இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் ஒரு தாளாக இருக்கலாம், ஆனால் ஒரு செய்தித்தாளாக இருக்க முடியாது என்றார்."

இந்திரா காந்தியின் மகன் சஞ்சய் காந்தி, இந்தியாவின் பிரச்சினைகளைத் தீர்க்க "ஐந்து அம்சத் திட்டத்தைத்" (“five-point programme”) தொடங்கினார். இதில் குடும்பக் கட்டுப்பாடு மற்றும் குடிசை அகற்றல் ஆகியவை அடங்கும். ஏப்ரல் 1976-ஆம் ஆண்டில், டெல்லியில் உள்ள துர்க்மேன் கேட் அருகே உள்ள சேரிகளை புல்டோசர்கள் மூலம் அகற்றத் தொடங்கினர். உள்ளூர்வாசிகள் எதிர்ப்பு தெரிவித்தபோது, ​​போலீசார் துப்பாக்கிச் சூடு நடத்தி பலரைக் கொன்றனர்.

குறிப்பாக வட இந்தியாவில், குடும்பக் கட்டுப்பாடு திட்டம் கட்டாய கருத்தடை அறுவை சிகிச்சைக்கு வழிவகுத்தது. சில அரசு ஊழியர்கள் நிலுவையில் உள்ள சம்பளத்தைப் பெறுவதற்கு முன்பு கருத்தடை செய்ய வேண்டியிருந்தது. லாரி ஓட்டுநர்கள் தங்கள் உரிமங்களைப் புதுப்பிக்க கருத்தடை சான்றிதழ்கள் தேவைப்பட்டன. கருத்தடைக்காக பலர் தங்கள் வீடுகளிலோ அல்லது தெருக்களிலோ அழைத்துச் செல்லப்பட்டனர். அக்டோபர் 18, 1976 அன்று, உத்தரபிரதேசத்தின் முசாபர்நகரில் கட்டாய கருத்தடை அறுவை சிகிச்சையை எதிர்த்துப் போராடிய மக்கள் மீது போலீசார் துப்பாக்கிச் சூடு நடத்தினர். இதில் குறைந்தது 50 பேர் கொல்லப்பட்டனர்.

1976ஆம் ஆண்டு, மக்களவைத் தேர்தல் வரவிருந்தபோது, ​​நாடாளுமன்றம் அதன் பதவிக் காலத்தை ஒரு வருடம் நீட்டித்தது.

அவசரநிலை நீக்கப்பட்டது, இந்திரா விரட்டியடிக்கப்பட்டார்

1977ஆம் ஆண்டின் தொடக்கத்தில் இந்திரா எதிர்பாராத விதமாக அவசரநிலையை முடிவுக்குக் கொண்டுவர முடிவு செய்தார். சிலர் அவர் அடுத்த தேர்தலில் வெற்றி பெறுவார் என்ற நம்பிக்கையுடன் இருந்தார் என்றும், மற்றவர்கள் அவர் தனது மனதை மாற்றிக்கொண்டார் என்று நினைத்தனர்.

இருப்பினும், இந்திராவும் அவரது கட்சியும் 1977ஆம் ஆண்டு தேர்தலில் படுதோல்வியடைந்தனர். ஜனசங்கம், காங்கிரஸ் (ஓ), சோசலிஸ்டுகள் மற்றும் பாரதிய லோக் தளம் ஆகியவற்றை இணைத்து உருவாக்கப்பட்ட ஜனதா கட்சி ஆட்சிக்கு வந்தது. காங்கிரஸ் அல்லாத கட்சியிலிருந்து மொரார்ஜி தேசாய் இந்தியாவின் முதல் பிரதமரானார்.

அவசரநிலையின் போது அரசியலமைப்பில் செய்யப்பட்ட பல மாற்றங்கள் ரத்து செய்யப்பட்டன. அவசரநிலை விதி அப்படியே இருந்தபோதிலும், எதிர்கால பிரதமர் இந்திரா செய்தது போல் அதை தவறாகப் பயன்படுத்துவதை ஜனதா அரசாங்கம் மிகவும் கடினமாக்கியது.

அவசரநிலை பிரகடனத்தின் நீதித்துறை மறுஆய்வு மீண்டும் அனுமதிக்கப்பட்டது. மேலும், எந்தவொரு அவசரநிலையும் ஒரு மாதத்திற்குள் பாராளுமன்றத்தின் இரு அவைகளாலும் அங்கீகரிக்கப்பட வேண்டும். அதாவது மொத்த உறுப்பினர்களில் பெரும்பான்மை மற்றும் குறைந்தபட்சம் மூன்றில் இரண்டு பங்கு உறுப்பினர்கள் மற்றும் வாக்களிப்பவர்கள்.

44வது திருத்தம் அவசரநிலையை அறிவிப்பதற்கான ஒரு காரணமாக "உள்நாட்டு குழப்பம்" (“internal disturbance”) என்ற வார்த்தையை "ஆயுதமேந்திய கிளர்ச்சி" (“armed rebellion”) என்று மாற்றியது.

அவசரநிலையின் நீடித்த மரபு

அவசரநிலைக்குப் பிறகு, ஜனசங்கத்தையும் சோசலிஸ்டுகளையும் ஆதரித்த பல்வேறு சமூகக் குழுக்கள் ஒன்றிணைந்தன. இதில் இந்துத்துவாவை ஆதரிக்கும் உயர் சாதியினரும், லோஹியாவின் கருத்துக்களால் ஈர்க்கப்பட்ட கீழ்நிலை விவசாய மற்றும் கைவினைஞர் சாதியினரும் அடங்குவர்.

ஜனதா அரசாங்கம் மண்டல் கமிஷனை அமைத்து, பிற பிற்படுத்தப்பட்ட வகுப்பினருக்கான (Other Backward Classes (OBCs)) இடஒதுக்கீட்டை ஆய்வு செய்தது. இது பின்னர் வட இந்தியாவில் பிற்படுத்தப்பட்ட வகுப்பினருக்கான அரசியல் அதிகாரத்தைப் பெற உதவியது.

அவசரநிலை காங்கிரஸின் ஒரு கட்சி ஆதிக்கத்தின் முடிவைத் தொடங்கியது. 1979-ல் ஜனதா தோல்வி காங்கிரஸ் எதிர்ப்பின் வரம்பைக் காட்டினாலும், அவசரநிலை அரசியல் சக்திகளைத் தூண்டி, 2014-ல் காங்கிரஸின் வீழ்ச்சியில் உச்சமடைந்தது.

Original article:

Emergency and its lessons. -Vikas Pathak

Read More →

அரிய மண் தாதுக்களின் ஏற்றுமதி மீதான சீனாவின் கட்டுப்பாடுகளைச் சமாளிக்க இந்தியாவிற்கு ஒரு உத்தி தேவை.

 உள்நாட்டிற்குள் ஆய்வு, சுரங்கம் மற்றும் செயலாக்கத்தை அதிகரிப்பதில் பணியாற்றும் அதே வேளையில், தொழில்களில் ஏற்படும் இடையூறுகளைத் தவிர்க்க குறுகியகால விநியோகத்தை உறுதி செய்வதே இலக்காக இருக்க வேண்டும்.

ஏப்ரல் 2-ஆம் தேதி, அமெரிக்க அதிபர் டொனால்ட் டிரம்ப் அமெரிக்காவின் பெரும்பாலான வர்த்தக கூட்டாளிகளை இலக்காகக் கொண்ட ஒரு புதிய பரஸ்பர வரிக் கொள்கையை அறிவித்தார். இரண்டு நாட்களுக்குப் பிறகு, ஏப்ரல் 4-ஆம் தேதி, சீனா அனைத்து அமெரிக்க இறக்குமதிகளுக்கும் 34% வரி விதித்து பதிலடி கொடுத்தது. மேலும், அரிய மண் தாதுக்கள் மீதான ஏற்றுமதி கட்டுப்பாடுகளையும் சேர்த்தது.

முக்கியமான கனிமங்கள் மற்றும் அரிய மண் கூறுகள் என்று அழைக்கப்படும் இந்த கனிமங்கள், மின்னணுவியல், புதுப்பிக்கத்தக்க எரிசக்தி, ஆட்டோமொபைல்கள் மற்றும் பாதுகாப்பு போன்ற பல முக்கியமான தொழில்களில் அவசியம். எடுத்துக்காட்டாக, லித்தியம், நிக்கல் மற்றும் கோபால்ட் பேட்டரிகளில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. அதே நேரத்தில் டிஸ்ப்ரோசியம், நியோடைமியம், டெல்லூரியம், இண்டியம் மற்றும் காலியம் ஆகியவை காற்றாலை விசையாழிகள் மற்றும் சூரிய மின்கலங்களில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

இந்த கனிமங்கள் நடந்து கொண்டிருக்கும் நான்காவது தொழில்துறை புரட்சிக்கு முக்கியமாகும். அவை மிகவும் முக்கியமானவை என்பதால், அவற்றின் விநியோகத்தில் உள்ள கட்டுப்பாடுகள் பல தொழில்களை சீர்குலைக்கும். இது அவர்களை உலகளாவிய வர்த்தக மோதலின் முக்கிய பகுதியாக ஆக்குகிறது.

சீனா சந்தையில் ஆதிக்கம் செலுத்தும் நாடாக உள்ளது. சர்வதேச எரிசக்தி அமைப்பின் கூற்றுப்படி, உலகின் நிக்கல் உற்பத்தியில் 35%, லித்தியம் மற்றும் கோபால்ட் 50-70% மற்றும் அரிய மண் தனிமங்களை சுமார் 90% சீனா பதப்படுத்துகிறது. அரிய மண் தாதுக்களை உற்பத்தி செய்வதில் மட்டுமல்லாமல், மிகப்பெரிய இருப்புகளைக் கொண்டிருப்பதிலும் சீனா முன்னணியில் உள்ளது. அமெரிக்க புவியியல் ஆய்வு சீனாவின் இருப்பு 44 மில்லியன் மெட்ரிக் டன்கள் என மதிப்பிடுகிறது. ஒப்பிடுகையில், பிரேசில் 21 மில்லியன், இந்தியா 6.9 மில்லியன், ஆஸ்திரேலியா 5.7 மில்லியன், ரஷ்யா 3.8 மில்லியன் மற்றும் வியட்நாம் 3.5 மில்லியன் மெட்ரிக் டன்களைக் கொண்டுள்ளன. ஏப்ரல் மாதத்தில் சீனா கட்டுப்பாடுகளை விதித்த பிறகு, மே மாதத்தில் அதன் அரிய மண் காந்தங்களின் ஏற்றுமதி கடுமையாகக் குறைந்தது. இந்தக் கட்டுப்பாடுகள் உலகளாவிய கவலையை ஏற்படுத்தியது, பல தொழில்கள் விநியோகப் பற்றாக்குறையை எதிர்கொள்ள நேரிடும்.

இந்தியாவில், முக்கிய ஆட்டோமொபைல் நிறுவனங்கள் குறைந்த அளவிலான விநியோகம் குறித்து கவலை தெரிவித்துள்ளன. இந்திய ஆட்டோமொபைல் துறை அரசாங்கத்தை தலையிடுமாறு கேட்டுக் கொண்டுள்ளதாக தகவல்கள் தெரிவிக்கின்றன. மற்ற நாடுகளும் பொருட்களைப் பெற முயற்சி செய்கின்றன. அமெரிக்காவும் சீனாவும் அரிய மண் விநியோகங்களை எளிதாக்குவதற்கான ஒப்பந்தத்தில் உடன்பட்டுள்ளன. சீனா தேவையான அனைத்து அரிய மண் மற்றும் காந்தங்களை முன்கூட்டியே வழங்கும் என்று டிரம்ப் சமூக ஊடகங்களில் அறிவித்தார். அடுத்த மாதம் நடைபெறும் ஒரு உச்சிமாநாட்டில் சீனாவிலிருந்து பொருட்களைப் பெறுவது குறித்து ஐரோப்பிய ஒன்றியத் தலைவர்களும் விவாதிப்பார்கள் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. பிரேசில், சவுதி அரேபியா மற்றும் வியட்நாம் போன்ற நாடுகளும் இந்தப் பகுதியை தீவிரமாக ஆராய்ந்து வருகின்றன.

2025-ஆம் ஆண்டில், இந்தத் துறையில் தன்னிறைவு பெறுவதற்காக இந்தியா தேசிய முக்கியமான கனிம திட்டத்தை (National Critical Mineral Mission) அறிமுகப்படுத்தியது. இந்த பணியின் கீழ், 2030-31-ஆம் ஆண்டுக்குள் 1,200 ஆய்வுத் திட்டங்களை மேற்கொள்ள இந்திய புவியியல் ஆய்வு மையம் திட்டமிட்டுள்ளது. இந்தப் பிரச்சினைக்கு பல நிலைகளில் நடவடிக்கை தேவை. குறுகிய காலத்தில், தொழில்கள் முழுவதும் இடையூறுகளைத் தவிர்க்க போதுமான விநியோகத்தைப் பெறுவதே இலக்காகும். நீண்டகாலத்திற்கு, உள்நாட்டு ஆய்வு, சுரங்கம் மற்றும் செயலாக்கத்தை அதிகரிப்பது மற்றும் மாற்று விநியோக ஆதாரங்களை உருவாக்குவதில் இந்தியா கவனம் செலுத்த வேண்டும்.

Original article:

India needs a strategy to deal with China’s restrictions on exports of rare earths.

Read More →

பசுமை இந்தியா திட்டம் -ரோஷ்னி யாதவ்

 புதுப்பிக்கப்பட்ட பசுமை இந்தியா திட்டம் (Green India Mission (GIM)) சேதமடைந்த இயற்கைப் பகுதிகளை சரிசெய்வதில் கவனம் செலுத்துகிறது. GIM என்றால் என்ன? நிலச் சீரழிவு மற்றும் மறுசீரமைப்பு என்றால் என்ன?

தற்போதைய செய்தி:

ஜூன் 17 அன்று ஒன்றிய அரசு தேசிய பசுமை இந்தியா திட்டத்திற்கான பசுமை இந்தியா திட்டம் (Green India Mission (GIM)) ஒரு புதிய திட்டத்தை வெளியிட்டது. காடுகள் மற்றும் பசுமையான பகுதிகளை அதிகரிப்பது மற்றும் மீட்டெடுப்பது என்ற அதன் முக்கிய இலக்குகளுடன், இந்த திட்டம் இப்போது ஆரவல்லி மலைத்தொடர்கள், மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைகள், இமயமலை மற்றும் சதுப்புநிலங்களை மீட்டெடுப்பதிலும் கவனம் செலுத்தும்.

ஜோத்பூரில் நடைபெற்ற உலக பாலைவனமாக்கல் மற்றும் வறட்சியை எதிர்த்துப் போராடும் நிகழ்வின் போது 2021ஆம் ஆண்டு முதல் 2030ஆம் ஆண்டு வரையிலான ஆண்டுகளுக்கான புதுப்பிக்கப்பட்ட திட்டத்தை மத்திய சுற்றுச்சூழல் அமைச்சர் பூபேந்தர் யாதவ் வழங்கினார். பசுமை இந்தியா திட்டம் என்ன என்பதைப் பார்ப்போம், நில சீரழிவு மற்றும் பாலைவனமாக்கல் பற்றி அறிந்து கொள்வோம்.

முக்கிய அம்சங்கள்:

1. இந்தியாவின் காலநிலை மாற்றம் குறித்த தேசிய செயல் திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாக, 2014ஆம் ஆண்டு தேசிய பசுமை இந்தியா திட்டம் (GIM) தொடங்கப்பட்டது. காடுகள் மற்றும் மரங்களின் பரப்பை அதிகரிப்பதன் மூலமும், சேதமடைந்த காடுகள் மற்றும் சுற்றுச்சூழல் அமைப்புகளை மீட்டெடுப்பதன் மூலமும் காலநிலை மாற்றத்தை எதிர்த்துப் போராடுவதே இதன் முக்கிய குறிக்கோளாகும்.

2. வன உற்பத்தியை நம்பியுள்ள மக்களின் வாழ்வாதாரத்தை மேம்படுத்துவதையும் இந்த பணி நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. 5 மில்லியன் ஹெக்டேர் பரப்பளவில் காடுகள் மற்றும் மரங்களின் பரப்பளவை அதிகரிப்பதும், மேலும் 5 மில்லியன் ஹெக்டேர் பரப்பளவில் காடுகளின் தரத்தை மேம்படுத்துவதும் இதன் முக்கிய குறிக்கோள்களில் ஒன்றாகும்.

3. பசுமை இந்தியா திட்டத்தின் (GIM) கீழ் உள்ள செயல்பாடுகள், சுற்றுச்சூழல் பாதிப்பு, கார்பன் சேமிப்பு திறன் (தாவரங்கள் மற்றும் மரங்கள் ஒளிச்சேர்க்கை மூலம் கார்பனை எவ்வாறு கைப்பற்றுகின்றன), காடு மற்றும் நில சீரழிவு மற்றும் மீட்டெடுக்கக்கூடிய பகுதிகள் ஆகியவற்றின் வரைபடத்தின் மூலம் அடையாளம் காணப்பட்ட மாநிலங்களில் கவனம் செலுத்துகின்றன.

உங்களுக்குத் தெரியுமா?

2030ஆம் ஆண்டுக்குள் 26 மில்லியன் ஹெக்டேர் பாழடைந்த நிலத்தை மீட்டெடுக்க இந்தியா ஒரு லட்சிய உறுதிப்பாட்டை செய்துள்ளது.

4. புதுப்பிக்கப்பட்ட GIM திட்டத்தில், ஒவ்வொரு பிராந்தியத்திற்கும் ஏற்ற சிறந்த முறைகளைப் பயன்படுத்தி பாதிக்கப்படக்கூடிய நிலப்பரப்புகளை மீட்டெடுப்பதும் முழுமையாக மறைப்பதும் முக்கிய கவனம் செலுத்துகிறது. ஆரவல்லி, மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைகள் மற்றும் இமயமலை மலைத்தொடர்களின் குறிப்பிட்ட பகுதிகளிலும், சதுப்புநிலப் பகுதிகளிலும் மறுசீரமைப்பு பணிகள் செய்யப்படும். உதாரணமாக, GIM நடவடிக்கைகள் மத்திய அரசால் சமீபத்தில் தொடங்கப்பட்ட ஆரவல்லி பசுமைச் சுவர் திட்டத்துடன் இணைக்கப்படும்.

ஆரவல்லி பசுமை சுவர் திட்டம்

இது தார் பாலைவனத்திற்கு எதிராக இயற்கையான தடையாக செயல்படும் உலகின் பழமையான மலைத்தொடர்களில் ஒன்றின் சீரழிவு மற்றும் பாலைவனமாதலை எதிர்த்துப் போராடுவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.

5. இந்திய வன ஆய்வு நிறுவனத்தின் (FSI) மதிப்பீடுகளின்படி, புதுப்பிக்கப்பட்ட பணி ஆவணம், திட்டமிடப்பட்ட அனைத்து மறுசீரமைப்பு நடவடிக்கைகளையும் மேற்கொள்வதன் மூலம் இந்தியா 3.39 பில்லியன் டன் கார்பன் மூழ்கலை உருவாக்க முடியும் என்று கணித்துள்ளது. இதை அடைய, சுமார் 24.7 மில்லியன் ஹெக்டேர் பரப்பளவில் காடுகள் மற்றும் மரங்களின் பரப்பை அதிகரிக்க வேண்டும்.

புதுப்பிக்கப்பட்ட GIM, பாதிக்கப்படக்கூடிய நிலப்பரப்புகளின் மறுசீரமைப்பு மற்றும் செறிவூட்டலை வலியுறுத்துவதால், நிலச் சீரழிவு என்றால் என்ன, அதன் முக்கிய இயக்கிகள் என்ன என்பதைப் புரிந்துகொள்வதும் முக்கியம்.

 நிலச் சீரழிவு மற்றும் அதன் காரணங்கள்

1. பாலைவனமாக்கலுக்கு எதிரான மாநாட்டின் படி - நிலச் சீரழிவு என்பது வறண்ட, அரை வறண்ட மற்றும் உலர் ஈரப்பதமுள்ள பகுதிகளில் மழையால் பயிரிடப்படும் நிலம், பாசன நிலம், மேய்ச்சல் நிலம், புல்வெளி, காடு மற்றும் மரங்கள் ஆகியவற்றின் உயிரியல் அல்லது பொருளாதார உற்பத்தித்திறன் மற்றும் சிக்கல்தன்மையில் குறைவு அல்லது இழப்பு ஆகும். இது நிலப் பயன்பாடுகளால் அல்லது ஒரு செயல்முறை அல்லது செயல்முறைகளின் கலவையால் ஏற்படுகிறது, இதில் மனித நடவடிக்கைகள் மற்றும் வாழ்விட முறைகளால் உருவாகும் செயல்முறைகள் அடங்கும், எடுத்துக்காட்டாக: காற்று மற்றும்/அல்லது நீரால் ஏற்படும் மண்ணரிப்பு; மண்ணின் இயற்பியல், வேதியியல், உயிரியல் அல்லது பொருளாதார பண்புகளின் மோசமடைதல்; இயற்கை தாவரங்களின் நீண்டகால இழப்பு.

2. அமிதாப் சின்ஹா “இயற்கையான மற்றும் மனிதனால் தூண்டப்பட்ட பல்வேறு காரணிகள் நிலத்தின் உற்பத்தித்திறனை பாதித்து, அவற்றை பாலைவனம் போல ஆக்குகின்றன. அதிகரிக்கும் மக்கள்தொகை மற்றும் அதன் விளைவாக உணவு மற்றும் நீர், கால்நடைகளுக்கான தீவனம், மற்றும் இவை வழங்கும் பல்வேறு சுற்றுச்சூழல் சேவைகளுக்கான தேவையின் உயர்வு ஆகியவை மனிதர்களை காடுகளை அழிக்கவும், ரசாயனங்களை பயன்படுத்தவும், பல பயிர்களை பயிரிடவும், நிலத்தடி நீரை அதிகமாக சுரண்டவும் தூண்டியுள்ளன. இது நிலத்தின் ஆரோக்கியத்தையும் உற்பத்தித்திறனையும் பாதித்துள்ளது.” என்று குறிப்பிடுகிறார்.

நிலச் சீரழிவு மற்றும் பாலைவனமாக்குதலுக்கான முக்கிய காரணங்கள்
1. நிலையற்ற விவசாய நடைமுறைகள்	விவசாய நிலத்தில் விரிவான பயிர் சாகுபடி போதிய மீட்சியின்றி விவசாயம் மாறுதல் அதிகப்படியான உர பயன்பாடு
2.பல்வேறு பயன்பாட்டிற்காக நிலத்தை மாற்றுதல்	பல்வேறு நோக்கங்களுக்காக நிலங்களைப் பயன்படுத்துவதற்காக காடுகளை வெட்டுதல் திட்டமிடப்படாத நகரமயமாக்கல்
3. காடழிப்பு மற்றும் தாவர பரவல் இழப்பு	மிகை மேய்ச்சல் அதிகப்படியான எரிபொருள் சேகரிப்பு நிலையான வன மேலாண்மை நடைமுறைகள். காட்டுத் தீ
4. அடிக்கடி வறட்சி மற்றும் நிலச் சீரழிவு	தாவர பரவல் (plant cover) இல்லாததால் வறட்சி பாதிப்புகள் அதிகமாகி நீரியல் அமைப்பையை பாதிக்கலாம்.
5. நிலைக்க முடியாத நீர் மேலாண்மை	மோசமான மற்றும் திறமையற்ற நீர்ப்பாசன நடைமுறைகள் நிலத்தடி நீரை அதிகமாக உறிஞ்சுதல்

நில மறுசீரமைப்பு

1. நிலம் இயற்கையின் ஒரு முக்கிய பகுதியாகும். சுற்றுச்சூழலில் சமநிலையை பராமரிக்க அதை ஆரோக்கியமாகவும் உற்பத்தித் திறனுடனும் வைத்திருப்பது அவசியம். சேதமடைந்த நிலத்தை மீட்டெடுப்பது இதில் முக்கியப் பங்கு வகிக்கிறது.

2. ஐக்கிய நாடுகளின், பாலைவனமாக்கலை எதிர்ப்பதற்கான மாநாட்டின் (UNCCD) படி, நில மறுசீரமைப்பு என்பது மக்கள், விலங்குகள் மற்றும் தாவரங்களுக்கு இயற்கையான மற்றும் பாதுகாப்பான சூழலை மீண்டும் கொண்டுவருவதாகும்.

3. நில மறுசீரமைப்பு என்பது இயற்கையைப் பாதுகாக்க உதவுகிறது, பொருளாதார வளர்ச்சியை ஆதரிக்கிறது, வெள்ளம் போன்ற பேரழிவுகளின் அபாயத்தைக் குறைக்கிறது மற்றும் மண் மற்றும் உணவு உற்பத்தியை மேம்படுத்துகிறது. சுற்றுச்சூழலைப் பாதுகாப்பது, வறட்சியைச் சமாளிப்பது மற்றும் வளர்ந்து வரும் உலக மக்கள்தொகைக்கு உணவளிப்பது அவசியம்.

இந்தியா வன நிலை அறிக்கை 2023

1. 18வது வன நிலை அறிக்கை (ISFR-2023) டிசம்பர் மாதம் டேராடூனில் உள்ள வன ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தில் சுற்றுச்சூழல் அமைச்சர் பூபேந்தர் யாதவ் அவர்களால் வெளியிடப்பட்டது. இந்த அறிக்கை இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை வெளியிடப்படுகிறது மற்றும் இந்தியாவில் வனப்பகுதியை வரைபடமாக்க செயற்கைக்கோள் படங்களைப் பயன்படுத்துகிறது.

2. இந்தியாவின் பசுமைப் பரப்பு 25%-ஐத் தாண்டியுள்ளது. மொத்தம் 8,27,357 சதுர கி.மீ, அல்லது நாட்டின் 25.17%, இப்போது காடுகளால் (21.76%) மற்றும் மரங்களால் (3.41%) சூழப்பட்டுள்ளது. இதில், 4,10,175 சதுர கி.மீ அடர்ந்த காடுகள் உள்ளன.

3. 2021ஆம் ஆண்டு முதல் 2023ஆம் ஆண்டு வரை, வனப்பகுதி 156.41 சதுர கி.மீ அதிகரித்துள்ளது. மொத்த வனப்பகுதி இப்போது 7,15,342.61 சதுர கி.மீ ஆக உள்ளது, இது நாட்டின் 21.76% ஆகும். இது 2021-ஆம் ஆண்டிலிருந்து 0.05% சிறிய அதிகரிப்பாகும்.

4. மரங்களின் பரப்பளவு மிகப்பெரிய அதிகரிப்பைக் கண்டது, 2021ஆம் ஆண்டில் 2.91% -லிருந்து 2023ஆம் ஆண்டு 3.41% ஆக உயர்ந்துள்ளது. இது 1,285.4 சதுர கி.மீ அதிகரிப்பு ஆகும்.

5. முதல் முறையாக, மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைகளில் வனப்பகுதி மதிப்பிடப்பட்டது. 2013ஆம் ஆண்டு முதல் சுற்றுச்சூழல் உணர்திறன் பகுதிகளில் 58.22 சதுர கி.மீ காடுகள் அழிக்கப்பட்டதாகக் கண்டறியப்பட்டது. 2021ஆம் ஆண்டு முதல் சதுப்புநில காடுகள் 7.43 சதுர கி.மீ சுருங்கியுள்ளன.

6. காடுகள் மற்றும் மரங்களின் பரப்பளவில் மிகப்பெரிய அதிகரிப்பு சத்தீஸ்கர் (683.62 சதுர கி.மீ), உத்தரபிரதேசம் (559.19 சதுர கி.மீ), ஒடிசா (558.57 சதுர கி.மீ) மற்றும் ராஜஸ்தான் (394.46 சதுர கி.மீ) ஆகிய மாநிலங்களில் காணப்பட்டது. மத்தியப் பிரதேசம் (612.41 சதுர கி.மீ), கர்நாடகா (459.36 சதுர கி.மீ), லடாக் (159.26 சதுர கி.மீ), மற்றும் நாகாலாந்து (125.22 சதுர கி.மீ) ஆகிய மாநிலங்களில் மிகப்பெரிய இழப்புகள் ஏற்பட்டுள்ளன.

7. அதிக காடுகள் மற்றும் மரங்கள் நிறைந்த முதல் மூன்று மாநிலங்கள் மத்தியப் பிரதேசம் (85,724 சதுர கி.மீ), அருணாச்சலப் பிரதேசம் (67,083 சதுர கி.மீ), மற்றும் மகாராஷ்டிரா (65,383 சதுர கி.மீ). மாறிவரும் வானிலை முறைகள் நிலத்தின்மீது அழுத்தத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளன.

Original article:

Green India Mission -Roshni Yadav

Read More →