அரிய நோய்களை எதிர்த்துப் போராட இந்தியா மருந்துகளை தயாரிக்க வேண்டும் - ஹாரிஸ் பீரன்

 உயிர்காக்கும் மருந்துகள் (life-saving medicines) அதிக விலை காரணமாக கிடைக்காததால், குணப்படுத்தக்கூடிய நோயால் தங்கள் குழந்தை அவதிப்படுவதைப் பார்த்து எந்தக் குடும்பமும் மனவேதனையை அடையக் கூடாது.


அரசியலமைப்பின் 21-வது பிரிவின் கீழ் சுகாதாரம் மற்றும் மருத்துவ பராமரிப்புக்கான உரிமையானது, ஒரு அடிப்படை உரிமை என்று உச்ச நீதிமன்றம் கூறி முப்பதாண்டுகள் கடந்துவிட்டன. அரசு வழிகாட்டும் நெறிமுறைக் கோட்பாடுகள் (Directive Principles of State Policy) பிரிவு 41, நோய் மற்றும் இயலாமை வழக்குகளில் அரசாங்கம் பொது உதவியை வழங்க வேண்டும் என்று கோருகிறது. இருப்பினும், மத்திய சுகாதாரம் மற்றும் குடும்ப நல அமைச்சகம் (Union Ministry of Health and Family Welfare (MoHFW)), அரிய நோய்களுக்கான சிகிச்சையின் அணுகுமுறையில், இந்த அடிப்படை உரிமையை உறுதி செய்வதில் குறைபாடு உள்ளது.


`நாடாளுமன்றத்தில் அளிக்கப்பட்ட பதிலின்படி, 13,479 நோயாளிகள் அரிய மற்றும் பிற மரபுவழி பாதிப்புகளுக்கான தேசிய பதிவேட்டில் பதிவு செய்துள்ளனர். அரிய நோயுள்ள நோயாளிகளின் மனுவை மறுஆய்வு செய்த டெல்லி உயர் நீதிமன்றம், இந்தியா இந்தப் பிரச்சினையைப் புறக்கணிக்க முடியாது என்று கூறியது. ஆயிரக்கணக்கான அல்லது லட்சக்கணக்கான மக்கள் அரிய நோய்களால் பாதிக்கப்படுகின்றனர். இதில், பதிவுசெய்யப்பட்ட நோயாளிகள் பலர் உள்ளனர். இருப்பினும், பதிவு செய்யப்படாதவர்களின் எண்ணிக்கை அதிகம் என்றும் நீதிமன்றம் சுட்டிக்காட்டியது. பதிவுசெய்யப்பட்ட வழக்குகளின் எண்ணிக்கை குறைவாக இருப்பதை அரசாங்க கவனத்துக்குக் கொண்டு செல்ல உதவும். இருப்பினும், அரசாங்கம் போதுமான அளவு இதை செய்யவில்லை என்று நோயாளிகள் உணர்கிறார்கள். மார்ச் 30, 2021 அன்று தேசிய அரிய நோய்களுக்கான கொள்கை (National Policy for Rare Diseases 2021 (NPRD)) 2021-ஐ அங்கீகரிக்க சுகாதாரம் மற்றும் குடும்ப நல அமைச்சகத்திற்கு (MoHFW) டெல்லி உயர் நீதிமன்றம் தலையிட வேண்டியிருந்தது. மே 2023-ல், கொள்கையை செயல்படுத்துவதை மேற்பார்வையிட ஐந்து பேர் கொண்ட குழுவை உருவாக்க டெல்லி உயர் நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது.


சிகிச்சையின் அதிக செலவு காரணமாக நோயாளிகள் பெரும் சவாலை எதிர்கொள்கின்றனர். எடுத்துக்காட்டாக, "ரிஸ்டிப்லாம்" (Risdiplam)-ஐப் பயன்படுத்தி முதுகெலும்பு தசைநார் அட்ராபி (Spinal Muscular Atrophy (SMA)) சிகிச்சைக்கு ஆண்டுதோறும் ரூ.72 லட்சத்திற்கும் அதிகமாக செலவாகும். தேசிய அரிய நோய்களுக்கான கொள்கையின் (NPRD) கீழ் நிதி உதவி ஒரு நோயாளிக்கு ரூ.50 லட்சமாக வரையறுக்கப்பட்டுள்ளது. இந்தத் தொகை விரைவாக தீர்ந்துவிடும். எனவே, பல நோயாளிகள் தங்கள் சிகிச்சையைத் தொடர முடியாது. நிதிப் பற்றாக்குறை காரணமாக ஒரு நோயாளிக்கு ரூ.50 லட்சத்திற்கு மேல் வழங்க முடியாது என்று அமைச்சகம் உச்ச நீதிமன்றத்தில் தெரிவித்தது.


நிதியை செலவழித்த ஒரு நோயாளி, சிகிச்சையைத் தொடர ஒன்றிய அரசுக்கு உத்தரவிடக் கோரி கேரள உயர் நீதிமன்றத்திற்குச் சென்றார். உயர் நீதிமன்றம் அந்த உத்தரவை பிறப்பித்தது. இருப்பினும், அமைச்சகம் உச்சநீதிமன்றத்தில் மேல்முறையீடு செய்து அதற்கு தற்காலிக தடை விதித்தது. நோயாளியின் கோரிக்கையை நிவர்த்தி செய்ய தேவையான கொள்கை நடவடிக்கைகளை எடுக்க அமைச்சகத்தை உச்சநீதிமன்றம் அனுமதித்தது. ஆனால், அமைச்சகம் அவ்வாறு செய்யவில்லை. டெல்லி உயர் நீதிமன்றம் பரிந்துரைத்த கொள்கை தொடர்பான விருப்பங்களைக் கருத்தில் கொள்வதற்குப் பதிலாக, அந்த உத்தரவுக்கு உச்சநீதிமன்றத்திடமிருந்து அமைச்சகம் தடை உத்தரவும் பெற்றது.


NPRD செயல்படுத்தல் உத்தியின் பத்தி 11 (Paragraph 11), MoHFW மருந்துத் துறை அல்லது தொழில் மற்றும் உள்நாட்டு வர்த்தக மேம்பாட்டுத் துறையுடன் இணைந்து பணியாற்றச் சொல்கிறது. இந்த ஒத்துழைப்பு அரிய நோய்களுக்கான மருந்துகளின் உள்ளூர் உற்பத்தியை ஊக்குவிக்க உதவும். பல மருந்துகள், குறிப்பாக "ரிஸ்டிப்லாம்" (Risdiplam) மற்றும் "டிரிகஃப்டா" (Trikafta) போன்ற சிறிய மூலக்கூறுகளை உள்நாட்டில் தயாரிக்கலாம். இந்த மருந்துகள் SMA மற்றும் சிஸ்டிக் ஃபைப்ரோஸிஸுக்கு சிகிச்சையளிக்கப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. ஒரு மருந்தின் முதல் பொதுவான பதிப்பு வெளியிடப்படும்போது, ​​அதன் விலை பொதுவாக உண்மையான மருந்தின் விலையை விட 90-95% குறைவாக இருக்கும்.


இந்தியா வலுவான உற்பத்தி திறன்களைக் கொண்டுள்ளது. இதன் பொருள் காப்புரிமை சிக்கல்கள் தீர்க்கப்பட்டால் இந்த மருந்துகளை மிகக் குறைந்த விலையில் தயாரிக்க முடியும். காப்புரிமை ஏகபோகங்கள் (Patent monopolies) உள்ளூர் உற்பத்திக்கு ஒரு பெரிய தடையை உருவாக்குகின்றன. காப்புரிமையைப் பெற்ற பிறகு, இதை வைத்திருப்பவர்கள் பெரும்பாலும் தங்கள் ஏகபோகத்தைப் பயன்படுத்தி இந்தியாவில் உயிர்காக்கும் மருந்துகளை விற்பனை செய்வதைத் தவிர்க்கிறார்கள். அரசாங்கம் நடவடிக்கை எடுக்காமல் நடப்பதைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கக்கூடாது.


அரிய நோய் நோயாளிகளுக்கு உதவுவதே NPRD-யின் முக்கிய நோக்கத்தைக் கொண்டிருந்தாலும், தாமதங்கள் மற்றும் நிதிக் கட்டுப்பாடுகள் குழந்தைகள் உட்பட நூற்றுக்கணக்கானவர்களை உயிர்காக்கும் சிகிச்சை இல்லாமல் விட்டுவிடுகின்றன. அமைச்சகம் கூடுதல் நிதியை வழங்க மறுத்துவிட்டது. NPRD-யில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள அல்லது டெல்லி உயர் நீதிமன்றத்தால் பரிந்துரைக்கப்பட்ட சட்ட மற்றும் கொள்கை நடவடிக்கைகளைப் பயன்படுத்துவதற்கும் அது தயக்கம் காட்டுகிறது. இந்த நடவடிக்கைகள் உயிர்காக்கும் சிகிச்சைகளை மிகவும் மலிவு விலையில் வழங்கக்கூடும். இது கடுமையான சட்ட மற்றும் நெறிமுறை சார்ந்த கவலைகளை எழுப்புகிறது. சுகாதார அமைச்சகத்தின் ஆலோசனைக் குழுவின் உறுப்பினராக, நான் இந்தப் பிரச்சினைகளை எழுப்பியுள்ளேன். அவை விரைவில் தீர்க்கப்படும் என்று நம்புகிறேன். உயிர்காக்கும் மருந்துகள் மிகவும் விலை உயர்ந்தவை அல்லது அணுகுவது கடினம் என்பதால், எந்தக் குடும்பமும் தங்கள் குழந்தை குணப்படுத்தக்கூடிய நோயால் பாதிக்கப்படுவதைப் பார்க்கக்கூடாது.


எழுத்தாளர் ஒரு மாநிலங்களவை உறுப்பினர் (எம்.பி.), மற்றும் இந்திய யூனியன் முஸ்லிம் லீக்கைச் சேர்ந்தவர்கள் ஆவர்.


Original article:
Share:

பாங்காக் விஷன் 2030 (Bangkok Vision) என்றால் என்ன? -ரோஷ்னி யாதவ்

 தற்போதைய நிகழ்வு : பிம்ஸ்டெக் (BIMSTEC) என்பது ஒரு பிராந்திய அமைப்பு மட்டுமல்ல, உள்ளடக்கிய வளர்ச்சி மற்றும் கூட்டுப் பாதுகாப்பிற்கான ஒரு மாதிரி என்பதை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டிய பிரதமர் நரேந்திர மோடி, வெள்ளிக்கிழமை 20-க்கும் மேற்பட்ட முயற்சிகளை அறிவித்தார். இதில், பாதுகாப்பு தொடர்பான உள்துறை அமைச்சர்களின் செயல்முறையிலிருந்து UPI இணைப்பு கட்டண வழிமுறைகள், ஒரு எரிசக்தி மையம் முதல் வர்த்தக சபை வரை உருவாக்குதல் போன்றவை ஆகும்.


முக்கிய அம்சங்கள் : 


1. பாங்காக்கில் நடந்த 6-வது பிம்ஸ்டெக் உச்சி மாநாட்டில் பேசிய பிரதமர் மோடி, பிம்ஸ்டெக் தெற்கு மற்றும் தென்கிழக்கு ஆசியாவிற்கு இடையே ஒரு முக்கியமான இணைப்புப் பாலம் என்று குறிப்பிட்டார். இதில் பிராந்திய இணைப்பு, ஒத்துழைப்பு மற்றும் கூட்டு வளர்ச்சியை மேம்படுத்த இது ஒரு வலுவான தளமாக மாறி வருவதாகவும் அவர் கூறினார்.


2. பிம்ஸ்டெக் சாசனம் (BIMSTEC Charter) கடந்த ஆண்டு செயல்பட்டது மிகவும் திருப்திகரமாக இருப்பதாகவும் அவர் கூறினார். இந்த உச்சிமாநாட்டில் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட பாங்காக் விஷன்-2030 (Bangkok Vision), வங்காள விரிகுடாவின் வளமான, பாதுகாப்பான மற்றும் அனைவரையும் உள்ளடக்கிய பகுதியை உருவாக்குவதற்கான அவர்களின் பகிரப்பட்ட இலக்கை வலுப்படுத்தும் என்று அவர் நம்பிக்கை தெரிவித்தார்.


3. சார்க் மாநாடு ரத்து செய்யப்பட்ட பிறகு 2016-ல் பிம்ஸ்டெக் குழுவை இந்தியா புதுப்பித்தது. பாகிஸ்தானின் ஆதரவுடன் நடந்த உரி பயங்கரவாதத் தாக்குதலின் காரணமாக இந்தியா சார்க் உச்சிமாநாட்டில் கலந்து கொள்ள மறுத்துவிட்டது. வங்காள விரிகுடாவைச் சார்ந்துள்ள நாடுகளான வங்காளதேசம், பூட்டான், இந்தியா, மியான்மர், நேபாளம், இலங்கை மற்றும் தாய்லாந்து ஆகிய நாடுகளைக் கொண்ட பிம்ஸ்டெக் குழுவில் பாகிஸ்தான் உறுப்பினராக இல்லை.


4. பாதுகாப்பு ஒத்துழைப்பு குறித்து, பிம்ஸ்டெக் வலுவாக வளர வேண்டும் என்று மோடி கூறினார். இதைச் செய்ய, அதன் பங்கு விரிவுபடுத்தப்பட்டு அதன் பணி தொடர்பான அமைப்பு மேம்படுத்தப்பட வேண்டும். உள்துறை அமைச்சர்கள் குழு பிம்ஸ்டெக்கின் நிரந்தர உறுப்பினராக மாறி வருவது ஒரு நல்ல அறிகுறி என்று அவர் குறிப்பிட்டார். சைபர் குற்றம், சைபர் பாதுகாப்பு அச்சுறுத்தல்கள், பயங்கரவாதம், போதைப்பொருள் கடத்தல் மற்றும் மனித கடத்தலை எதிர்த்துப் போராடுவதில் இந்தக் குழு பெரிதும் உதவும். இந்த ஆண்டின் பிற்பகுதியில் இந்தக் குழுவின் முதல் கூட்டத்தை இந்தியா நடத்தவேண்டும் என்றும் அவர் பரிந்துரைத்தார்.


5. இந்தியாவின் ஒருங்கிணைந்த கட்டண இடைமுகம் (Unified Payments Interface (UPI)) மற்றும் BIMSTEC உறுப்பு நாடுகளின் வரிவிதிப்பு முறைகளுக்கு இடையே இணைப்பை ஏற்படுத்தவும் அவர் முன்மொழிந்தார்.


6. வர்த்தகம் மற்றும் வணிகம் தொடர்பாக, BIMSTEC வர்த்தக சபையை உருவாக்க அவர் முன்மொழிந்தார். பொருளாதார ஒத்துழைப்பை அதிகரிக்க ஒவ்வொரு ஆண்டும் BIMSTEC வணிக உச்சி மாநாடு (Business Summit) நடத்தப்பட வேண்டும் என்றும் அவர் கூறினார்.


7. பொது சுகாதாரம் மிகவும் முக்கியமானது என்று மோடி கூறினார். புற்றுநோய் சிகிச்சையில் பயிற்சி அளித்து திறன்களை வளர்ப்பதன் மூலம் பிம்ஸ்டெக் நாடுகளுக்கு இந்தியா உதவும் என்று அவர் அறிவித்தார்.


8. விண்வெளி ஒத்துழைப்பு பற்றிப் பேசுகையில், மக்களுக்கு பயிற்சி அளிக்க ஒரு தரை நிலையத்தை (ground station) அமைக்க வேண்டும் என்று அவர் பரிந்துரைத்தார். நானோ செயற்கைக்கோள்களை உருவாக்கி ஏவுவதையும் அவர் முன்மொழிந்தார். கூடுதலாக, தொலைதூர உணர்திறன் தரவை பிம்ஸ்டெக் நாடுகள் பயன்படுத்தலாம் என்றும் அவர் கூறினார்.


9. இளைஞர் மேம்பாடு பற்றிப் பேசுகையில், அவர் போதி முன்னெடுப்பு (BODHI initiative) அறிவித்தார். இது 'மனித வள உள்கட்டமைப்பின் ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட மேம்பாட்டிற்கான பிம்ஸ்டெக்' என்பதைக் குறிக்கிறது. இந்தத் திட்டத்தின் கீழ், பிம்ஸ்டெக் நாடுகளைச் சேர்ந்த 300 இளைஞர்கள் ஒவ்வொரு ஆண்டும் இந்தியாவில் பயிற்சி பெறுவார்கள்.


10. கலாச்சார உறவுகளை வலுப்படுத்த, இந்த ஆண்டு இறுதியில் இந்தியா முதல் பிம்ஸ்டெக் பாரம்பரிய இசை விழாவை ஏற்பாடு செய்யும் என்று அவர் கூறினார்.


உங்களுக்குத் தெரியுமா? 


1. பிரதமர் மோடி சமீபத்தில் தாய்லாந்துக்கு பயணம் மேற்கொண்டு, 6வது வங்காள விரிகுடா பல்துறை தொழில்நுட்ப மற்றும் பொருளாதார ஒத்துழைப்புக்கான முன்முயற்சி (BIMSTEC) உச்சிமாநாட்டில் கலந்து கொள்ளச் சென்றார். 2018-ல் நேபாளத்தின் காத்மாண்டுவில் நடந்த 4-வது BIMSTEC உச்சிமாநாட்டிற்குப் பிறகு BIMSTEC தலைவர்களின் முதல் நேரடி சந்திப்பு இதுவாகும். கடைசி உச்சிமாநாடு மார்ச் 2022-ல் கொழும்பில் மெய்நிகர் முறையில் (virtual format) நடைபெற்றது.


2. 6-வது BIMSTEC உச்சிமாநாட்டின் கருப்பொருள் “வளமான, நெகிழ்ச்சியான மற்றும் திறந்த BIMSTEC (PRO BIMSTEC) ஆகும்.


3. BIMSTEC வங்காள விரிகுடா பிராந்தியத்தைச் சேர்ந்த நாடுகளால் ஆனது. இது தெற்கு மற்றும் தென்கிழக்கு ஆசியாவை இணைப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. இது 1997-ல் BIST-EC (வங்காளதேசம், இந்தியா, இலங்கை மற்றும் தாய்லாந்து பொருளாதார ஒத்துழைப்பு) ஆகத் தொடங்கியது. மியான்மர் இணைந்ததுடன், இந்தக் குழு BIMST-EC ஆனது. 2004-ல், நேபாளமும் பூட்டானும் இணைந்தவுடன் BIMSTEC ஆனது. இந்தக் குழு 2022 கொழும்பு உச்சி மாநாட்டில் ஒரு சாசனத்தைப் பெற்றது. இதில் அனைத்து உறுப்பினர்களும் அதை அங்கீகரித்த பிறகு கடந்த ஆண்டு அதிகாரப்பூர்வமானது.


Original article:
Share:

இந்தியாவிற்கு இந்தியப் பெருங்கடல் பகுதியின் (IOR) முக்கியத்துவம் - குஷ்பு குமாரி

 தற்போதைய நிகழ்வு : இந்தியப் பெருங்கடல் பிராந்தியத்தில் (Indian Ocean Region (IOR)) இந்தியக் கடற்படை முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது என்று பாதுகாப்பு அமைச்சர் ராஜ்நாத் சிங் சனிக்கிழமை தெரிவித்தார். இதில், எந்தவொரு நாடும் அதன் வலுவான பொருளாதாரத்தையும் இராணுவ சக்தியையும் பயன்படுத்தி பிராந்தியத்தில் மற்றொரு நாட்டை ஆதிக்கம் செலுத்த முடியாது என்பதை இது உறுதி செய்கிறது.


முக்கிய அம்சங்கள் :


SAGAR : Security and Growth for All in the Region (பிராந்தியத்தில் உள்ள அனைவருக்கும் பாதுகாப்பு மற்றும் வளர்ச்சி)


1. கார்வாரில் இந்தியக் கடல்சார் ரோந்துப் படையின் இந்தியக் கடல்சார் ரோந்துக் கப்பலான சுனைனாவை (Sunayna), கொடியசைத்து துவக்கிவைக்கும் விழாவில் ராஜ்நாத் சிங் பேசினார். இது இந்தியக் கடல்சார் ரோந்துப் படையில் ஒரு மாத காலப் பணிக்காக இந்தியப் பெருங்கடல் கப்பல் பணிக்கான சாகர் (பிராந்தியத்தில் உள்ள அனைவருக்கும் பாதுகாப்பு மற்றும் வளர்ச்சி) திட்டத்தில் நியமிக்கப்பட்டுள்ளது.


2. இந்தியப் பெருங்கடல் பிராந்தியம் (IOR) பாதுகாப்புக் கண்ணோட்டத்தில் மட்டுமல்ல, வர்த்தகம், பொருளாதாரம், சுற்றுலா மற்றும் கலாச்சாரத்திற்கும் முக்கியமானது என்று சிங் குறிப்பிட்டிருந்தார்.


3. IOR-ல் இந்தியாவின் இருப்பு குறித்து, அது இந்தியாவின் பாதுகாப்பு மற்றும் தேசிய நலன்களுடன் தொடர்புடையது மட்டுமல்ல, பிராந்தியத்தில் உள்ள நமது நட்பு நாடுகளின் உரிமைகள் மற்றும் கடமைகளின் சமத்துவத்தையும் சுட்டிக்காட்டுகிறது என்றார்.


4. IOS SAGAR ஏவுகணையை அறிமுகப்படுத்துவது இந்தியாவின் வலுவான அர்ப்பணிப்பைக் காட்டுகிறது என்று சிங் கூறினார். கடல்சார் பகுதியில் அமைதி, செழிப்பு மற்றும் கூட்டுப் பாதுகாப்பிற்கு இந்தியா அர்ப்பணித்துள்ளது என்றார்.


5. அவசரநிலைகளின் போது கடற்படையின் விரைவான பதிலளிப்புக்கு சிங் பாராட்டினார். இந்தியப் பெருங்கடலில் கப்பல் கடத்தல்கள் மற்றும் கடற்கொள்ளையர் தாக்குதல்கள் போன்ற நிகழ்வுகளில் கடற்படை "முதல் பதிலளிப்பவராக" (first responder) மாறியுள்ளது என்று அவர் கூறினார். கடற்படை இந்திய கப்பல்களை மட்டுமல்ல, வெளிநாட்டு கப்பல்களையும் பாதுகாக்கிறது என்று அவர் மேலும் கூறினார்.


6. செயல்பாடுகள், பழுதுபார்ப்பு மற்றும் தளவாடங்களுக்கான புதிய நவீன வசதிகளை சிங் திறந்து வைத்தார். இவை திட்டம் கடல்பறவை (Project Seabird) கீழ் கட்டப்பட்டன மற்றும் ₹2,000 கோடிக்கு மேல் செலவாகும். கடல்சார் பாதுகாப்பு நிலைமையையும் அவர் மதிப்பாய்வு செய்தார். கடற்படை, நடவடிக்கைகளுக்கு எவ்வளவு தயாராக உள்ளது என்பதை அவர் சரிபார்த்தார். 2025-ம் ஆண்டு கார்வாரில் நடைபெற்ற முதல் கடற்படைத் தளபதிகள் மாநாட்டின் தொடக்க கட்டத்தில் எதிர்காலத் திட்டங்களை அவர் ஆராய்ந்தார்.




உங்களுக்குத்  தெரியுமா? 


1. இந்தியப் பெருங்கடல் பிராந்தியத்தில் (IOR) இந்தியாவின் வளர்ந்து வரும் பங்கு இப்போது அதன் வெளியுறவுக் கொள்கையின் முக்கிய பகுதியாகும். அதிகரித்து வரும் புவிசார் அரசியல் போட்டி மற்றும் கடல்சார் பாதுகாப்பு குறித்த கவலைகள் காரணமாக இது மிகவும் முக்கியமானது.


MAHASAGAR : Mutual and Holistic Advancement for Security and Growth Across Regions - பிராந்தியங்கள் முழுவதும் பாதுகாப்பு மற்றும் வளர்ச்சிக்கான பரஸ்பர மற்றும் முழுமையான முன்னேற்றம்


2. மகாசாகரின் கோட்பாடு (பிராந்தியங்கள் முழுவதும் பாதுகாப்பு மற்றும் வளர்ச்சிக்கான பரஸ்பர மற்றும் முழுமையான முன்னேற்றம்) முந்தைய SAGAR முயற்சியில் விரிவடைகிறது. இந்தியாவின் கடல்சார் கவனம் இப்போது அதன் அருகிலுள்ள அண்டை நாடுகளை மட்டுமல்ல, பரந்த இந்தோ-பசிபிக் பிராந்தியத்தையும் உள்ளடக்கியது என்பதை இது காட்டுகிறது. இது QUAD உறுப்பினர்களான அமெரிக்கா, ஜப்பான் மற்றும் ஆஸ்திரேலியாவுடனான இந்தியாவின் இராஜதந்திர ரீதியில் உறவுகளையும் பலப்படுத்துகிறது.


3. 21-ம் நூற்றாண்டின் புவிசார் அரசியலில் இந்தியப் பெருங்கடல் ஒரு முக்கிய பகுதியாக மாறியுள்ளது. இது உலகளாவிய வர்த்தகத்தில் 80%-க்கும் அதிகமான அளவையும் போக்குவரத்து எரிசக்தி வளங்களையும் கொண்டு செல்லும் முக்கியமான கடல் வழிகளைக் கொண்டுள்ளது. இந்த பிராந்தியத்தின் அதிகரித்து வரும் முக்கியத்துவம் அதன் வணிக மதிப்பு மற்றும் வளர்ந்து வரும் இராஜதந்திர ரீதியில் போட்டி, முக்கியமாக இந்தியாவிற்கும் சீனாவிற்கும் இடையில் காரணமாகும். இரு நாடுகளும் தங்கள் செல்வாக்கை விரிவுபடுத்த முயற்சிக்கின்றன.


4. சீனாவின் "முத்துக்களின் சரம்" (string of pearls) உத்திக்கு இந்தியாவின் பதில் "வைரங்களின் நெக்லஸ்" (Necklace of Diamonds) என்று அழைக்கப்படுகிறது. இந்த உத்தி அருகிலுள்ள நாடுகளுடன் இராஜதந்திர ரீதியில் கூட்டாண்மைகளை உருவாக்குதல், துறைமுக உள்கட்டமைப்பில் முதலீடு செய்தல் மற்றும் இராஜதந்திரம் மூலம் கடற்படை இருப்பை அதிகரித்தல் ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியது.


Original article:
Share:

இந்தியா-இலங்கை உறவு எப்படி உருவானது? - குஷ்பு குமாரி

 தற்போதைய செய்தி: இலங்கையின் கிழக்கு மாகாணங்களுக்கான பாதுகாப்பு, மின்சாரம், சுகாதாரம், டிஜிட்டல் தொழில்நுட்பம் மற்றும் சிறப்பு உதவித் தொகுப்பு தொடர்பான ஒப்பந்தங்களில் கொழும்பும் டெல்லியும் கையெழுத்திட்டபோது, ​​பிரதமர் மோடியுடனான பேச்சுவார்த்தைக்குப் பிறகு, இந்தியாவின் பாதுகாப்பு அல்லது பிராந்திய நிலைத்தன்மைக்கு தீங்கு விளைவிக்கும் எந்த வகையிலும் இலங்கை தனது பிரதேசத்தைப் பயன்படுத்த அனுமதிக்காது என்று அதிபர் அனுர குமார திசாநாயக்க கூறினார்.


முக்கிய அம்சங்கள்:


• BIMSTEC உச்சிமாநாட்டிற்குப் பிறகு பாங்காக்கிலிருந்து கொழும்புக்குச் சென்ற மோடிக்கு, வெளிநாட்டு அரச தலைவருக்கு இலங்கையின் மிக உயர்ந்த சிவில் விருதான மித்ர விபூஷண விருதை வழங்கி திசாநாயக்க கௌரவித்தார்.


• "இலங்கை அரசாங்கம் தமிழ் மக்களின் தேவைகளை பூர்த்தி செய்யும் என்றும், இலங்கையின் அரசியலமைப்பை முழுமையாக செயல்படுத்துவதற்கும், மாகாண சபைத் தேர்தல்களை நடத்துவதற்கும் அதன் உறுதிப்பாட்டை நிறைவேற்றும் என்றும் நாங்கள் நம்புகிறோம் என்று பிரதமர் மோடி கூறினார்


• திருவள்ளுவரை மேற்கோள் காட்டி "சவால்கள் மற்றும் எதிரிகளை எதிர்கொள்ளும்போது, ​​ஒரு உண்மையான நண்பர் மற்றும் அவரது நட்பின் கேடயத்தை விட வலுவான உறுதி எதுவும் இல்லை” என்று மோடி கூறினார்.


• கடினமான காலங்களில் இந்தியாவின் உதவி மற்றும் தொடர்ச்சியான ஆதரவு மிகவும் மதிப்புமிக்கது என்று இலங்கை அதிபர் பிரதமர் மோடியிடம் கூறினார்.


• கொழும்புக்கான பொருளாதார உதவியின் ஒரு பகுதியாக கடன் மறுசீரமைப்பு ஒப்பந்தங்களை மேற்கொண்டது மற்றும் கடன்களுக்கான வட்டி விகிதங்களைக் குறைக்க முடிவு செய்தது.


• இலங்கையின் கிழக்கு மாகாணங்களின் சமூக மற்றும் பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு, தோராயமாக 2.4 பில்லியன் இலங்கை ரூபாய் மதிப்புள்ள ஆதரவு தொகுப்பு வழங்கப்படும் என்று அவர் கூறினார்.


• சம்பூர் சூரிய மின்சக்தி திட்டத்தின் கட்டுமானத்தை இரு தலைவர்களும் மெய்நிகர் முறையில் தொடங்கி வைத்தனர். தம்புள்ளையில் சமீபத்தில் கட்டி முடிக்கப்பட்ட வெப்பநிலை கட்டுப்பாட்டு கிடங்கு வசதியையும் அவர்கள் திறந்து வைத்தனர். இது தீவில் இதுபோன்ற முதல் வசதியாக இருக்கலாம்.


• இரு தரப்பினரும் கையெழுத்திட்ட திரிகோணமலையை எரிசக்தி மையமாக மேம்படுத்த ஒரு முக்கியமான ஒப்பந்தம் கையெழுத்தானது.


• இந்தியாவின் அண்டை நாடுகளுக்கு முன்னுரிமை கொள்கை மற்றும் தொலைநோக்கு மகாசாகர் கொள்கையில் (MAHASAGAR) இலங்கை "சிறப்பான இடத்தை" கொண்டுள்ளது என்று மோடி கூறினார்.


உங்களுக்குத் தெரியுமா?


• இலங்கையின் அரசியலமைப்பின் 13-வது திருத்தம், பிரதமர் ராஜீவ் காந்திக்கும் அதிபர் ஜே.ஆர். ஜெயவர்த்தனேவுக்கும் இடையே ஜூலை 29, 1987 அன்று ஏற்பட்ட இந்திய-இலங்கை ஒப்பந்தத்திற்குப் பிறகு உருவாக்கப்பட்டது. இது இலங்கையில் உள்ள மாகாணங்களுக்கு நிலம் மற்றும் காவல்துறை அதிகாரங்களை வழங்குகிறது. வடக்கு மற்றும் கிழக்கு பிராந்தியங்களில் அரசியல் சுயாட்சிக்கான தமிழர்களின் கோரிக்கையை நிவர்த்தி செய்வதற்காக இந்தத் திருத்தத்தை முழுமையாக செயல்படுத்துமாறு இந்தியா இலங்கையை வலியுறுத்தி வருகிறது.


• இந்த ஒப்பந்தம் மாகாணங்களுக்கு அதிகாரத்தை வழங்கியது மட்டுமல்லாமல், சிங்களத்துடன் தமிழ் மற்றும் ஆங்கிலத்தையும் அதிகாரப்பூர்வ மொழிகளாக ஆக்கியது. வடக்கு மற்றும் கிழக்கு மாகாணங்களில் மட்டுமல்லாமல், இலங்கை முழுவதும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மாகாண சபைகளை அமைத்தது. இந்த முடிவுகளை இந்தியா ஆதரித்து செயல்படுத்த உதவும் என்றும் ஒப்பந்தம் கூறியது.


• இந்தியாவின் அண்டை நாடுகளுக்கு முன்னுரிமைக் கொள்கை, அண்டை நாடுகளுடன் வலுவான உறவுகளை உருவாக்குவதில் கவனம் செலுத்துகிறது. இது மக்களிடையேயான டிஜிட்டல் இணைப்பை உருவாக்குவதன் மூலம் நிலைத்தன்மை மற்றும் செழிப்புக்கான பரஸ்பர நன்மை பயக்கக்கூடிய மக்கள் சார்ந்த பிராந்திய கட்டமைப்புகளை உருவாக்குவதில் கவனம் செலுத்துகிறது.


Original article:
Share:

மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு மற்றும் தொகுதி மறுவரையறைக்கு முன், ஒரு கேள்வி: நமக்கு அதிகமான நாடாளுமன்ற, சட்டமன்ற உறுப்பினர்கள் தேவையா? -அரவிந்த் பி. தாதர்

 கடந்த 30 ஆண்டுகளில் நாடாளுமன்றம் மற்றும் மாநில சட்டமன்றங்களின் செயல்பாட்டை ஆராய்ந்தால், அவற்றின் எண்ணிக்கையில் அதிகரிப்பு தேவையற்றது என்பது நிரூபணமாகிறது.


சட்டப்பிரிவு 81(1)-ன் படி, மக்களவையில் மாநிலங்களில் உள்ள தொகுதிகளிலிருந்து நேரடியாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட 530 உறுப்பினர்கள் வரை இருக்க வேண்டும். கூடுதலாக, 20 உறுப்பினர்கள் யூனியன் பிரதேசங்களைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகின்றனர். தற்போது, ​​மக்களவையில் 543 இடங்கள் உள்ளன. ஒவ்வொரு மாநிலமும் பெறும் இடங்களின் எண்ணிக்கை அதன் மக்கள்தொகையின் அடிப்படையில் இருக்க வேண்டும் என்று பிரிவு 81(2) கூறுகிறது. மேலும், அனைத்து மாநிலங்களுக்கும் மக்கள்தொகை மற்றும் இடங்களின் விகிதம் முடிந்தவரை ஒரே மாதிரியாக இருக்க வேண்டும் என்ற நிபந்தனையும் உள்ளது. ஒவ்வொரு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்புக்குப் பிறகும் இடங்களின் எண்ணிக்கை சரிசெய்யப்பட வேண்டும் என்று சட்டப்பிரிவு 82 கூறுகிறது. இது இப்போது 2002-ஆம் ஆண்டு தொகுதி மறுவரையரைச் சட்டத்தின் கீழ் செய்யப்பட வேண்டும்.


1951 முதல் 1971 வரை, ஒவ்வொரு பத்தாண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்புக்குப் பிறகும் இடங்களை மறுசீரமைத்தல் நடந்தது, மாநிலங்கள் அவற்றின் மக்கள்தொகையைப் பொறுத்து சில இடங்களைப் பெற்றன அல்லது இழந்தன. பெரும்பாலான எதிர்க்கட்சி உறுப்பினர்கள் சிறையில் இருந்தபோது, ​​அவசரநிலையின் போது நிறைவேற்றப்பட்ட 42-வது திருத்தம், 1971 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் அடிப்படையில் ஒதுக்கப்பட்ட இடங்களின் எண்ணிக்கையை முடக்கியது மற்றும் 2001-ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் முடிவுகள் வெளியிடப்படும் வரை மறு ஒதுக்கீடு செய்யப்படாது என்று அறிவித்தது.


துரதிர்ஷ்டவசமாக, இந்தத் திருத்தம் தொகுதி மறுவரையறையை ஒத்திவைப்பதற்கான எந்த காரணங்களையும் வழங்கவில்லை. 2002-ஆம் ஆண்டில், அடல் பிஹாரி வாஜ்பாய் பிரதமராக இருந்தபோது, ​​அரசியலமைப்பின் 84-வது திருத்தம் மூலம் தொகுதி மறுவரையரையை மேலும் 25-ஆண்டுகளுக்கு ஒத்திவைத்தது. இந்த முறை, ஒவ்வொரு மாநிலத்தின் மக்கள்தொகைக்கு ஏற்ப ஒதுக்கப்படவில்லை. ஏனெனில், 2026 வரை மாற்றங்களையும் முடக்க அரசாங்கம் முடிவு செய்தது. இந்த முடிவு தேசிய மக்கள்தொகை கொள்கையின் ஒரு பகுதியாகும். இது மாநில அரசுகள் மக்கள்தொகை வளர்ச்சியைக் கட்டுப்படுத்துவதில் கவனம் செலுத்த ஊக்குவிப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.


இதனால், கடந்த 50-ஆண்டுகளாக நாடாளுமன்றம் மற்றும் சட்டமன்றங்களுக்கான அனைத்துத் தேர்தல்களும் 1971 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் அடிப்படையில்தான் நடத்தப்பட்டு வருகின்றன. 2011 முதல் மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு நடத்தப்படவில்லை என்றாலும், மக்கள்தொகை விகிதாச்சாரத்தின் அடிப்படையில் இடங்களை மறுசீரமைப்பது தென் மாநிலங்களுக்கான இடங்களைக் குறைக்கும். 84-வது திருத்தத்தை நியாயப்படுத்திய காரணங்கள் 2025-ஆம் ஆண்டிலும் நிலவுகின்றன. ஏனெனில், தொகுதி மறுவரையறை முடக்கம் மக்கள்தொகை கட்டுப்பாட்டிற்கு வழிவகுக்கவில்லை.


ஆக்ஸ்போர்டு பல்கலைக்கழக அச்சகத்தின் வெளியீடான ஒப்பீட்டு பார்வையில் மறுவரையறை செய்தல் என்ற தலைப்பில் அலிஸ்டர் மெக்மில்லனின் கட்டுரை, 2001 முதல் 2026 வரை நாடு முழுவதும் மதிப்பிடப்பட்ட மக்கள்தொகை அதிகரிப்பு 38.2 சதவீதமாக இருந்தாலும், உத்தரபிரதேசம் மற்றும் உத்தரகண்ட் மாநிலங்களின் மக்கள்தொகை அதிகரிப்பு 55.33 சதவீதமாகவும், பீகார் மற்றும் ஜார்கண்டில் 51.4 சதவீதமாகவும் உள்ளது என்று சுட்டிக்காட்டுகிறது. இதற்கு நேர்மாறாக, தமிழ்நாடு, மகாராஷ்டிரா மற்றும் கர்நாடகாவில் முறையே 15.5 சதவீதம், 28 சதவீதம் மற்றும் 24.2 சதவீதம் அதிகரிப்பு ஏற்பட்டுள்ளது.


ஒவ்வொரு மாநிலத்தின் மக்கள்தொகைக்கு ஏற்ப விகிதாசாரம் இருக்க வேண்டும் என்று பிரிவு 81 கூறினாலும், தேவைப்படும்போது விதிவிலக்குகளை அது அனுமதிக்கிறது. இது சில ஏற்றத்தாழ்வுகளுக்கு வழிவகுத்தது. உதாரணமாக, கோவாவில் 1.5 மில்லியன் மக்கள்தொகைக்கு மக்களவையில் 2 உறுப்பினர்கள் உள்ளனர். அதே, நேரத்தில் 33.8 மில்லியன் மக்கள்தொகை கொண்ட டெல்லியில் 7 உறுப்பினர்கள் உள்ளனர். இதேபோல், வடகிழக்கு மாநிலங்களில் மக்கள் தொகை கருதுவதைவிட அதிகமான நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் உள்ளனர். மக்கள்தொகை வளர்ச்சி இவ்வளவு சீரற்றதாக மாறும், சில சூழல்களில் விகிதாசாரம் நியாயமற்றதாக மாறும் என்று அரசியலமைப்பை உருவாக்கியவர்கள் எதிர்பார்க்கவில்லை.


ஆனால், மிகவும் அடிப்படையான கேள்வி என்னவென்றால்: தற்போதைய 543 உறுப்பினர்களைக் கொண்ட நாடாளுமன்றம் அல்லது தற்போதைய உச்ச வரம்பான 550 உறுப்பினர்களைக் கொண்ட நாடாளுமன்றம் நமக்குத் தேவையா? அதேபோல், ஒவ்வொரு மாநிலத்திலும் நமக்கு அதிகமான சட்டமன்ற உறுப்பினர்கள் தேவையா?


கடந்த 30 ஆண்டுகளில் நாடாளுமன்றம் மற்றும் மாநில சட்டமன்றங்களின் செயல்பாட்டை ஆராய்ந்தால், அவற்றின் எண்ணிக்கையில் அதிகரிப்பு எந்த வித்தியாசத்தையும் ஏற்படுத்தாது என்பது தெளிவாகிறது. கடந்த 10-ஆண்டுகளில் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை 700 ஆக உயர்த்தப்பட்டிருந்தால், அது சிறந்த சட்டங்கள் இயற்றப்படுவதற்கோ அல்லது மக்களவையின் மேம்பட்ட செயல்பாட்டிற்கோ வழிவகுத்திருக்காது.


அதிக சட்டமன்ற உறுப்பினர்களைக் கொண்டிருப்பதில் பல குறைபாடுகள் உள்ளன. முதலாவதாக, இது வீட்டுவசதி மற்றும் பிற உட்கட்டமைப்புகளுக்கான அதிக செலவுகளுக்கு வழிவகுக்கிறது. உண்மையான, நன்மைகள் எதுவும் இல்லை. மேலும், பிரிவு 75(1A)-ன் கீழ், அமைச்சர்கள் குழு மொத்த மக்களவை உறுப்பினர்களில் 15% வரை இருக்கலாம். இது ஒன்றிய அளவில் 90 முதல் 100 அமைச்சர்களைக் கொண்ட அமைச்சரவையைக் குறிக்கலாம். மாநில அமைச்சரவைகளும் வளரும். ஆனால், இது நிர்வாகத்தை மேம்படுத்தவோ அல்லது இந்தியாவின் பொருளாதார மற்றும் சமூகப் பிரச்சினைகளைத் தீர்க்கவோ உதவாது.


மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பை முடிப்பது முக்கியம். ஆனால், மக்கள் தொகை விகிதாச்சாரத்தின் அடிப்படையில் இட ஒதுக்கீட்டை மாற்றுவதை நிறுத்த வேண்டும். எதிர்கால மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு முடிவுகளைப் பொருட்படுத்தாமல், தற்போதைய நாடாளுமன்ற மற்றும் சட்டமன்ற உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கையை வைத்திருக்க, பிரிவுகள் 81, 82 மற்றும் பிற அரசியலமைப்பு விதிகளைத் திருத்த பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. சீரற்ற மக்கள்தொகை மாற்றங்கள் காரணமாக மக்கள்தொகை விகிதாசாரக் கொள்கை செயல்பட முடியாததாகிவிட்டதால் இது மிகவும் அவசியம்.


"அரசியல் என்பது நடைமுறை முடிவுகளை எடுப்பதும், கிடைக்கக்கூடிய சிறந்த விருப்பத்தைத் தேர்ந்தெடுப்பதும் ஆகும்” என்று ஓட்டோ வான் பிஸ்மார்க் ஒருமுறை கூறினார். அதாவது நடைமுறை தீர்வுகளுக்கு முன்னுரிமை அளிக்கப்பட வேண்டும். தற்போதைய இருக்கை ஒதுக்கீட்டை மாற்றுவது தென் மாநிலங்களில் அமைதியின்மையை ஏற்படுத்தக்கூடும். ஒரு நடைமுறைத் தீர்வாக, 81, 82 மற்றும் தொடர்புடைய பிரிவுகளைத் திருத்தி, மக்களவையில் 550 உறுப்பினர்களின் வரம்பை நிர்ணயிப்பதும், பிற தேவையான மாற்றங்களும் இருக்கும். மக்கள்தொகை அடிப்படையில் விகிதாசாரம் என்ற கருத்தைக் கைவிட வேண்டும். இப்போது தேவைப்படுவது ஒரு பெரிய நாடாளுமன்றம் அல்ல, அனைவருக்குமான ஒன்றுபட்ட இந்தியவாகும்.


எழுத்தாளர் ஒரு மூத்த வழக்கறிஞர்.


Original article:
Share:

புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்கள் நீண்ட பணி நேரங்களுக்கு ஆளாகிறார்கள்: திட்டக் குழு ஆய்வு - சங்கீதா கந்தவேல்

 மாநில திட்டக் குழு (State Planning Commission (SPC)) நடத்திய ஆய்வில், பல புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்கள் நீண்டநேரம் வேலை செய்வதாக கண்டறிந்துள்ளனர். 53% பேர் ஒரு நாளைக்கு 8 மணி நேரத்திற்கும் மேலாக வேலை செய்கிறார்கள் என்று கண்டறியப்பட்டுள்ளது.


            கட்டுமானத் துறையில் பெரும்பாலான புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்கள் ஒரு நாளைக்கு ஏறக்குறைய 10 மணி நேரம் வேலை செய்கிறார்கள். உற்பத்தித் துறையைப் பொறுத்தவரை, அவர்களில் பாதி பேர் ஒரு நாளைக்கு 8 மணி நேரத்திற்கும் மேலாக வேலை செய்கிறார்கள். சேவைத் துறையில், அவர்கள் ஒரு நாளைக்கு 12 மணி நேரம் வரை வேலை செய்கிறார்கள்.


சென்னை பகுதிக்கு இடம்பெயரும் புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்கள் யார், அவர்களுக்கு என்ன மாதிரியான வேலை கிடைக்கிறது, அவர்களின் வருமான நிலை மற்றும் இங்கு பணிபுரியும் போது அவர்களின் வாழ்க்கை நிலைமைகள் ஆகியவற்றைக் கண்டறிய இந்த ஆய்வு மேற்கொள்ளப்பட்டது. சிறந்த வருமானம், அவர்களின் சொந்த ஊர்களில் வாய்ப்புகள் இல்லாமை மற்றும் சிறந்த வாழ்க்கைத் தரம் ஆகியவை தமிழ்நாட்டிற்கு புலம்பெயர்ந்தோர் வருவதற்கான சில காரணங்களாகும் என்றும் அறிக்கை கண்டறிந்துள்ளது. மாநில அரசு அவர்களை எவ்வாறு ஆதரிக்க முடியும் என்பதற்கான பரிந்துரைகளையும் இது வழங்கியது.


மிகப்பெரிய கவலைகளில் ஒன்று, கணக்கெடுக்கப்பட்ட தொழிலாளர்களில் சுமார் 84% பேர் எந்த எழுத்துப்பூர்வ ஒப்பந்தமும் இல்லாமல் பணியமர்த்தப்பட்டுள்ளனர். பலர் தங்கள் முதலாளிகளிடமிருந்து உணவு, பயணம் அல்லது மருத்துவ நோக்கங்களுக்காக எந்த கொடுப்பனவு/ஊதியமற்ற கொடுப்பனவையும் பெறுவதில்லை. வருங்கால வைப்பு நிதி, சுகாதார காப்பீடு மற்றும் ஊதியத்துடன் கூடிய மருத்துவ விடுப்பு போன்ற எந்த சமூகப் பாதுகாப்பு சலுகைகளையும் அவர்கள் பெறுவதில்லை. கட்டுமானத் துறையில் உள்ளவர்கள் பணியிட ஆபத்துகள் தொடர்பாக புகாரளித்துள்ளனர்.


புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களில் பாதிக்கும் மேற்பட்டவர்கள் தங்கள் பணியிடங்களில் மோசமான நிலையில் வாழ்கின்றனர். 10 பேரில் எட்டுப் பேர் எளிமையான, குறைந்த தரம் வாய்ந்த வீடுகளில், குறைந்த வசதிகளுடன் வசிக்கின்றனர். இருந்த போதிலும், அவர்கள் வழக்கமாக தங்கள் மாத வருமானத்தில் சுமார் 15% வாடகைக்கு செலவிடுகிறார்கள். மற்றொரு பெரிய பிரச்சனை என்னவென்றால், தனியார் கழிப்பறைகள் இல்லாதது, பல தொழிலாளர்கள் பொதுக்கழிப்பறைகளைப் பயன்படுத்த வேண்டிய சூழல் உள்ளது.


மாநில திட்டக் குழு மேற்கொண்ட பகுப்பாய்வின்படி, 2024-ஆம் ஆண்டில் சென்னைப் பகுதியில் ஒரு புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளியின் சராசரி மாத வருமானம் ₹15,902 ஆக இருந்தது. இது நான்கு பேர் கொண்ட ஒரு குடும்பம் வறுமைக் கோட்டிற்கு மேல் இருக்கத் தேவையான வருமானத்தைவிட சிறிதளவு அதிகமான தொகையாகும். இது மாதத்திற்கு ₹14,556 என மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இந்திய அரசாங்கத்தின் 2022-23 வீட்டு நுகர்வு செலவின கணக்கெடுப்பின் அடிப்படையில், ரங்கராஜன் குழு முன்மொழியப்பட்ட முறையைப் பயன்படுத்தி, 2022-23ஆம் ஆண்டில் நகர்ப்புற இந்தியாவிற்கு வறுமைக் கோடு ₹3,639 ஆக இருக்கும் என்று ஆராய்ச்சியாளர்கள் மதிப்பிட்டுள்ளனர். 2022-2023 மற்றும் 2024-க்கு இடையில் வறுமைக் கோடு மாறாமல் இருந்தது என்று வைத்துக் கொண்டால், 2024ஆம் ஆண்டில் சென்னையில் நான்கு பேர் கொண்ட குடும்பத்திற்குத் தேவையான வருமானம் ₹14,556 ஆக இருக்கும். கட்டுமானத் துறையில் புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்கள் (மாதத்திற்கு ₹18,696), அதைத் தொடர்ந்து சேவைகள் துறையில் (மாதத்திற்கு ₹17,025) மற்றும் உற்பத்தித் துறையில் (மாதத்திற்கு ₹14,534) அதிக சராசரி வருமானம் ஈட்டுகின்றனர்.


சென்னை பகுதிக்கு குடிபெயர்ந்ததால் தங்கள் வாழ்க்கை மேம்பட்டுள்ளதாக புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்கள் கூறுகின்றனர். அவர்கள் தங்கள் குடும்பங்களுக்கு உணவு, கல்வி மற்றும் சுகாதாரப் பராமரிப்புக்காக அதிகமாகச் செலவிடலாம். சொந்த ஊருக்குச் சென்று நிலம் அல்லது வீடு வாங்கலாம், சொத்துக்களை சரிசெய்யலாம். கடன்களை அடைக்கலாம், திருமணங்கள் போன்ற சமூக நிகழ்வுகளுக்கும் செலவிடலாம்.


கிட்டத்தட்ட அனைத்து புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களும் தங்கள் குடும்பங்களுக்கு பணத்தை திருப்பி அனுப்புகிறார்கள். ஆனால், அவர்கள் அனுப்பும் தொகையில் குறிப்பிடத்தக்க மாறுபாடு உள்ளது. கிட்டத்தட்ட மூன்றில் இரண்டு பங்கு புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்கள் மாதம் ₹5,000-க்கும் குறைவாக தங்கள் வீடுகளுக்கு அனுப்புகிறார்கள். அதே நேரத்தில் கிட்டத்தட்ட நான்கில் ஒரு பங்கு பேர் மாதம் ₹1,000-க்கும் குறைவாகவே அனுப்புகிறார்கள். புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களில் ஐந்தில் ஒரு பங்கு பேர் மாதம் ₹10,000-க்கும் அதிகமாக, அதாவது அவர்களின் சராசரி மாத வருமானத்தில் 60%-க்கும் அதிகமாக அனுப்புகிறார்கள் என்று ஆய்வு கூறுகிறது.


Original article:
Share:

ஆரோக்கியமான இந்தியாவின் தூண்களாக உடல்நலம் மட்டும் சுகாதாரம் -ஸ்வாதி மீனா நாயக்

 நவீன இந்தியாவின் முன்னேற்றம், சுகாதாரத்தை மேம்படுத்துவதில் ஒவ்வொரு நிலைகளிலும் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. இது ஆரோக்கியம் மற்றும் பாதுகாப்பான சமூகத்தை உருவாக்குகிறது.


உலக சுகாதார தினத்தன்று நாடுகள் நல்வாழ்வில் கவனம் செலுத்தும் வேளையில், இந்தியா, உடல்நலம் மட்டும் சுகாதாரம் என்பது தனிதனியானவை அல்ல என்ற ஒரு மாற்றத்தை ஏற்படுத்தும் பாடத்துடன் உயர்ந்து நிற்கிறது. ஆனால், இது ஒரு நாணயத்தின் இரண்டு பக்கங்களாகும். பிரதமர் நரேந்திர மோடியின் தலைமையில், இந்தியா ஒரு சுகாதாரம் மற்றும் நீர் புரட்சியை தொடங்கியுள்ளது, இது நமது அன்றாட வாழ்க்கையையும் ஒட்டுமொத்த நல்வாழ்வையும் மாற்றியுள்ளது.


மாற்றத்தை ஏற்படுத்திய கிராமப்புற பணிகள்


நவீன இந்தியாவின் கதை, தூய்மை இந்தியா திட்டம் (Swachh Bharat Mission (SBM), கிராமீன் மற்றும் ஜல் ஜீவன் திட்டம் (Jal Jeevan Mission (JJM)) ஆகியவற்றை அங்கீகரிக்காமல் முழுமையடையாது. இந்தத் திட்டங்கள் கழிப்பறைகள் மற்றும் சுத்தமான தண்ணீரைப் பற்றியது மட்டுமல்ல. அவை தேசத்தின் ஆன்மாவில் ஒரு மாற்றத்தைக் குறிக்கின்றன. இந்த கிராமப்புற பணிகள் கண்ணியம், சமத்துவம் மற்றும் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக ஆரோக்கியத்தை அடையாளப்படுத்துகின்றன.


2014-ஆம் ஆண்டு செங்கோட்டையில் பிரதமர் தூய்மை இந்தியா திட்டத்தைத் தொடங்கியபோது, ​​ஒவ்வொரு இந்திய வீட்டையும் சென்றடையும் ஒரு இயக்கத்தைத் தொடங்கினார். இது எதிர்கால தலைமுறையினருக்கு நடத்தையை மாற்றுவதிலும் நியாயத்தை உறுதி செய்வதிலும் கவனம் செலுத்தும் மக்கள் இயக்கமாக மாறியது. 2019-ஆம் ஆண்டு வாக்கில், இந்தியா தன்னை திறந்தவெளி மலம் கழித்தல் இல்லாத (Open Defecation Free (ODF)) நாடாக அறிவித்தது. மேலும், 2030-ஆம் ஆண்டுக்குள் அனைவருக்கும் சரியான சுகாதாரம் மற்றும் சுகாதாரத்தை வழங்குவதை நோக்கமாகக் கொண்ட நிலையான வளர்ச்சி இலக்கான 6.2-ஐ அடைவதற்கு குறிப்பிடத்தக்க நடவடிக்கைகளை எடுத்துள்ளது. அதே நேரத்தில் திட்டமிட்டதை விட 11 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே திறந்தவெளி மலம் கழிப்பதை முடிவுக்குக் கொண்டு வந்தது.


தூய்மை இந்தியா திட்டம் (Swachh Bharat Mission (SBM)) ஒரு வலுவான பொது சுகாதார முயற்சியாக இருந்து வருகிறது. 2014 முதல் 2019 வரையிலான உலக சுகாதார நிறுவனம் அறிக்கை, சுகாதாரத் திட்டம் 300,000-க்கும் மேற்பட்ட வயிற்றுப்போக்கு இறப்புகளைத் தடுக்க உதவியது என்பதைக் காட்டுகிறது. 2017-ஆம் ஆண்டில், ODF அல்லாத பகுதிகளில் உள்ள குழந்தைகளுக்கு ஊட்டச்சத்து குறைபாடு 58% அதிகமாக இருப்பதாக கேட்ஸ் அறக்கட்டளை கண்டறிந்துள்ளது. 2017-ஆம் ஆண்டில் நடத்தப்பட்ட (United Nations Children's Fund (UNICEF)) ஆய்வில், 93% பெண்கள் வீட்டில் கழிப்பறை இருப்பதால் பாதுகாப்பாக உணர்ந்ததாகவும், ODF குடும்பங்கள் ஆண்டுக்கு ₹50,000 சுகாதாரச் செலவுகளில் சேமித்து, அதிக சேமிப்புக்கு வழிவகுத்ததாகவும் தெரியவந்துள்ளது. தூய்மை இந்தியா திட்டம் சுற்றுச்சூழலை மேம்படுத்தியுள்ளது. திறந்தவெளி கழிப்பிட வசதி இல்லாத கிராமங்களில், நிலத்தடி நீர் மாசுபாடு 12.7 மடங்கு குறைவாக உள்ளது. இது கிராமப்புற சமூகங்கள் நீண்ட காலத்திற்கு ஆரோக்கியமாக இருக்க உதவுகிறது. 2024-ஆம் ஆண்டு இயற்கை ஆய்வு, மேம்படுத்தப்பட்ட சுகாதாரம் ஒவ்வொரு ஆண்டும் 60,000 முதல் 70,000 குழந்தை இறப்புகளைத் தடுக்கிறது என்று மதிப்பிட்டுள்ளது. இந்த முடிவுகள் தற்செயலாக வந்தவை அல்ல, அவை வலுவான அரசியல் ஆதரவு, அரசாங்கத் துறைகளுக்கு இடையிலான குழுப்பணி மற்றும் சமூக ஈடுபாட்டிலிருந்து வருகின்றன.


2019-ஆம் ஆண்டில், ஒவ்வொரு கிராமப்புற வீட்டிற்கும் குழாய் மூலம் சுத்தமான குடிநீரை வழங்குவதற்காக ஜல் ஜீவன் திட்டம் தொடங்கப்பட்டது. இது உட்கட்டமைப்பை உருவாக்குவது மட்டுமல்ல, இது மக்களின் ஆற்றலில் முதலீடு செய்வதாகும். இது ஒரு பெரிய சமூக மற்றும் பொருளாதார தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது. நோபல் பரிசு பெற்ற டாக்டர் மைக்கேல் க்ரீமரின் ஆராய்ச்சி, பாதுகாப்பான தண்ணீரை வழங்குவது குழந்தை இறப்புகளை 30% குறைக்கலாம் மற்றும் பாதுகாப்பான குடிநீர் இணைப்புகளுடன் 1.36 லட்சம் குழந்தை இறப்புகளை (ஐந்து வயதுக்குட்பட்ட) தடுக்கலாம் என்பதைக் காட்டுகிறது. ஜல் ஜீவன் திட்டம் (JJM) வீட்டிலேயே பாதுகாப்பான குடிநீரை வழங்குவதன் மூலம் நான்கு லட்சம் வயிற்றுப்போக்கு இறப்புகளைத் தடுக்க முடியும் என்று உலக சுகாதார நிறுவனம் மதிப்பிடுகிறது. ஒவ்வொரு நாளும் 5.5 கோடி மணிநேரம் சேமிக்கப்படுகிறது. பெரும்பாலும் பெண்கள், முன்பு தண்ணீர் எடுப்பதில் நேரத்தைச் செலவிட்டனர். ஸ்டேட் பாங்க் ஆஃப் இந்தியாவின் ஆராய்ச்சி, வீட்டில் தண்ணீர் இருப்பது விவசாயம் மற்றும் தொடர்புடைய நடவடிக்கைகளில் அதிக பெண்கள் பங்கேற்க வழிவகுத்துள்ளது என்பதைக் காட்டுகிறது.


கிராம அளவில் தண்ணீர், உடல்நலம் மற்றும் சுகாதாரத்தை ஒருங்கிணைக்கும் சுஜல் மற்றும் ஸ்வச் காவ்ன் பிரச்சாரம், சமூகங்களை ஊக்கப்படுத்தியுள்ளது. பல கிராமங்கள் இப்போது ஸ்வச் சுஜல் (Swachh Sujal) என்று அறிவிக்கப்பட்டுள்ளன. இது பொது சுகாதாரத்தை மேம்படுத்துவதில் ஒரு முக்கிய படியைக் குறிக்கிறது. சிறந்த நீர் மற்றும் சுகாதாரம் கிராமப்புற குடும்பங்களுக்கான மருத்துவ செலவுகளைக் குறைக்க உதவுவதோடு, தடுப்பு சுகாதாரப் பராமரிப்பு மாதிரியையும் ஆதரிக்கிறது.




நடைமுறையில்


பொது சுகாதாரத்தில் சுகாதாரமும் தண்ணீரும் முதல் பாதுகாப்பாகும். அவை சமூகங்களை நோய்களிலிருந்து பாதுகாக்கின்றன. பெண்களைப் பாதுகாப்பாக வைத்திருக்கின்றன. குழந்தைகளுக்கு சிறந்த வாய்ப்புகளை வழங்குகின்றன. ஆரோக்கியமான தேசம் என்பது உற்பத்தித் திறன் கொண்ட தேசமாகும். அதே நேரத்தில் சுத்தமான தேசம் என்பது மீள்தன்மை கொண்ட தேசமாகும்.


இன்று, இந்தியாவில் 80%-க்கும் மேற்பட்ட கிராமப்புற வீடுகளில் குழாய் நீர் உள்ளது. 96%-க்கும் மேற்பட்ட கிராமங்கள் திறந்தவெளி நீர் விநியோகம் இல்லாதவை, 5.07 லட்சத்திற்கும் மேற்பட்ட கிராமங்கள் திடக்கழிவுகளை நிர்வகிக்கும் அமைப்புகளைக் கொண்டுள்ளன. மேலும், 5.23 லட்சம் கிராமங்கள் திரவக் கழிவுகளை நிர்வகிக்கும் அமைப்புகளைக் கொண்டுள்ளன.


பெண்கள் வெறும் பயனாளிகள் மட்டுமல்ல; அவர்கள் நீர் சோதனையாளர்கள், சுகாதாரத் தொழில்முனைவோர் மற்றும் உள்ளூர் தலைவர்களாக உள்ளனர். 2.48 மில்லியனுக்கும் அதிகமான பெண்கள் தண்ணீரின் தரத்தை சோதிக்க பயிற்சி பெற்றுள்ளனர். மேலும், பெண்கள் தலைமையிலான சுய உதவிக்குழுக்கள் சுகாதாரம், மறுசுழற்சி மையங்களை நிர்வகிக்கின்றன. சானிட்டரி நாப்கின்களைக்கூட தயாரிக்கின்றன. இது ஒரு வளர்ந்த இந்தியாவின் தொலைநோக்குப் பார்வை, இங்கு தண்ணீர் பற்றாக்குறையால் எந்தக் குழந்தையும் பள்ளிக்கு செல்ல தவறுவதில்லை. எந்தப் பெண்ணும் தண்ணீருக்காக நீண்ட தூரம் நடக்க வேண்டியதில்லை. எந்தக் குடும்பமும் தடுக்கக்கூடிய நோய்களால் தங்கள் அன்புக்குரியவரை இழக்க வேண்டியதில்லை.


ஆரோக்கியத்திற்கான பயணம் என்பது கண்ணியத்திற்கான பயணமாகும். கழிப்பறைத் தனியுரிமையை வழங்குகிறது, சுத்தமான நீர் வாய்ப்புகளை உருவாக்குகிறது. மேலும், கழிவு மேலாண்மை சுற்றுச்சூழலைப் பாதுகாக்கிறது. சுகாதாரத்தில் ஒவ்வொரு அடியும் ஆரோக்கியமான, பாதுகாப்பான சமூகத்திற்கு வழிவகுக்கிறது. பல்வேறு அரசுத் துறைகளில் இணைந்து பணியாற்றுவது அவசியம் என்பதை எங்கள் அனுபவங்கள் காட்டுகின்றன. 


இது இணைந்து செயல்படுவது பற்றியது.


சுகாதாரம் என்பது ஒரு அமைச்சகத்தின் பொறுப்பு மட்டுமல்ல; அது தண்ணீர், சுகாதாரம், ஊட்டச்சத்து, கல்வி மற்றும் கிராமப்புற மேம்பாடு ஆகியவற்றில் ஒருங்கிணைந்த முயற்சிகளின் விளைவாகும். இந்தியாவின் மாதிரி தனிமைப்படுத்தப்பட்டதல்ல, அது உலகளாவியது. எங்கள் கண்டுபிடிப்புகள், சமூகம் தலைமையிலான தீர்வுகள் மற்றும் நிகழ்நேர டேஷ்போர்டுகள், கோபர்தன் பயோகேஸ் ஆலைகள் மற்றும் பிளாஸ்டிக் கழிவு மேலாண்மை அலகுகள் போன்ற தொழில்நுட்பத்தின் பயன்பாடு, உலகிற்கு, குறிப்பாக பிற வளரும் நாடுகளுக்கு எடுத்துக்காட்டாகச் செயல்படுகின்றன. இறுதியாக, நீர், சுகாதாரம் மற்றும் சுகாதாரத்திற்காக (Water, Sanitation and Hygiene (WASH)) செலவிடப்படும் ஒவ்வொரு ரூபாயும் ஆரோக்கியம், உற்பத்தித்திறன், பாலின சமத்துவம் மற்றும் சுற்றுச்சூழல் நிலைத்தன்மை ஆகியவற்றில் பெரிய நன்மைகளைத் தருகிறது என்பதை நாம் அங்கீகரிக்க வேண்டும்.


ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் நிலையான வளர்ச்சி இலக்குகளை அடைவதற்கு இந்தியா அர்ப்பணிப்புடன் உள்ளது. இந்த உலக சுகாதார தினத்தில், தரமான ஆரோக்கியம் வீட்டிலிருந்து தொடங்குகிறது. சுத்தமான நீர், பாதுகாப்பான சுகாதாரம் மற்றும் கூட்டு முயற்சியுடன் என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டும். நாம் முன்னேறும் போது, ​​இந்தியா தொடர்ந்து அதன் முன்னேற்றத்தைப் பகிர்ந்து கொள்ளும், மற்ற நாடுகளுடன் இணைந்து செயல்படும். மேலும், தூய்மையான, ஆரோக்கியமான மற்றும் வலிமையான உலகத்தை உருவாக்க உதவும்.


தேசிய ஜல் ஜீவன் மிஷன் ஜல் ஜீவன் திட்டத்தின் (National Jal Jeevan Mission (JJM)) இணைச் செயலாளர் ஸ்வாதி மீனா நாயக்.


Original article:
Share:

இடைவெளிகளைக் குறைத்தல், மீள்தன்மையை உருவாக்குதல் - ஜஸ்னா கே.ஏ., விபின் பென்னி

 இந்தியா ஒரு வளர்ந்த நாடாக மாறுவதற்கு வலுவான, நியாயமான மற்றும் நல்ல நிதியுதவியுடன் கூடிய சுகாதார அமைப்பு அவசியம்.


உலக சுகாதார தினம் (World Health Day) ஏப்ரல் 7 அன்று கொண்டாடப்படுகிறது. இது சுகாதாரப் பராமரிப்பை அனைவருக்கும் அணுகக்கூடியதாகவும் நியாயமானதாகவும் மாற்றுவதற்கான உலகளாவிய நினைவூட்டலாகும். 2025ஆம் ஆண்டிற்கான கருப்பொருள் 'ஆரோக்கியமான தொடக்கங்கள், நம்பிக்கையான எதிர்காலங்கள்' (‘Healthy Beginnings, Hopeful Futures’). இது மகப்பேறு மற்றும் புதிதாகப் பிறந்த குழந்தைகளின் ஆரோக்கியத்தின் முக்கியத்துவத்தை மையமாகக் கொண்டுள்ளது. 1.4 பில்லியனுக்கும் அதிகமான மக்கள்தொகைக் கொண்ட இந்தியாவிற்கு இது மிகவும் முக்கியமானது.


ஆயுஷ்மான் பாரத் (Ayushman Bharat) போன்ற திட்டங்கள் மூலம் இந்தியா நல்ல முன்னேற்றம் அடைந்துள்ளது. இதன் ஒரு பகுதி பிரதான் மந்திரி-ஜன் ஆரோக்கிய யோஜனா (Pradhan Mantri-Jan Arogya Yojana).  இது 500 மில்லியனுக்கும் அதிகமான மக்களுக்கு சுகாதாரப் பாதுகாப்புக்கான நிதிப் பாதுகாப்பை வழங்குகிறது. சுகாதார மற்றும் ஆரோக்கிய மையங்கள் அடிப்படை சுகாதாரப் பராமரிப்பை மேம்படுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளன. இருப்பினும், இன்னும் பல சிக்கல்கள் உள்ளன. இதில் பணியாளர்கள் பற்றாக்குறை, மோசமான சோதனை வசதிகள் மற்றும் ஒழுங்கற்ற மருந்து விநியோகம் ஆகியவை அடங்கும்.


70% இந்தியர்கள் கிராமப்புறங்களில் வாழ்ந்தாலும், நாட்டின் சுகாதார உள்கட்டமைப்பில் 35-40% மட்டுமே அங்கு கிடைக்கிறது. இதைச் சரிசெய்ய, இந்தியா இரண்டாம் நிலை மற்றும் மூன்றாம் நிலை பிரிவுகளைப் போல சிறிய நகரங்களில் அதிக முதலீடு செய்ய வேண்டும். சரியான பராமரிப்பு இல்லாத பகுதிகளில் மருத்துவர்கள் மற்றும் சுகாதாரப் பணியாளர்கள் பணியாற்றுவதையும் நாடு ஊக்குவிக்க வேண்டும்.


சுகாதாரப் பராமரிப்பை சிறப்பாகவும் சமநிலையுடனும் மாற்ற, இந்தியாவிற்கு வலுவான கொள்கைகள், சிறந்த உள்கட்டமைப்பு மற்றும் தொலை மருத்துவம் போன்ற டிஜிட்டல் கருவிகளின் பயன்பாடு தேவை. இந்த நடவடிக்கைகள் அனைவருக்கும் சுகாதாரப் பராமரிப்பை நெருக்கமாகக் கொண்டுவர உதவும்.


நோய் சுமையை நிவர்த்தி செய்தல்


இந்தியா ஒரே நேரத்தில் இரண்டு பெரிய சுகாதாரப் பிரச்சினைகளை எதிர்கொள்கிறது. இவை நீண்டகால தொற்று நோய்கள் மற்றும் அதிகரித்து வரும் தொற்று அல்லாத நோய்கள் (NCDs). நாட்டில் ஏற்படும் மொத்த இறப்புகளில் 65%-க்கும் அதிகமானவை தொற்று அல்லாத நோய்கள் ஆகும். ஆரோக்கியமற்ற பழக்கவழக்கங்களே இந்த நோய்களுக்குக் காரணம். இவற்றில் உடல் உழைப்பு இல்லாத வாழ்க்கை முறை, மோசமான உணவுமுறை மற்றும் புகையிலைப் பயன்பாடு ஆகியவை அடங்கும். இதன் விளைவாக, அதிகமான மக்கள் நீரிழிவு, இதய நோய் மற்றும் புற்றுநோயால் பாதிக்கப்படுகின்றனர்.


2024ஆம் ஆண்டில், சர்வதேச நீரிழிவு கூட்டமைப்பு 101 மில்லியன் இந்தியர்களுக்கு நீரிழிவு நோய் இருப்பதாக தெரிவித்துள்ளது. காற்று மாசுபாடும் ஒரு பெரிய சுகாதாரப் பிரச்சினையாகும். The Lancet படி, 2019-ஆம் ஆண்டில் காற்று மாசுபாடு 1.6 மில்லியன் இறப்புகளுக்கு காரணமாக அமைந்தது. இது சிறந்த சுற்றுச்சூழல் சுகாதாரக் கொள்கைகளுக்கான அவசரத் தேவையைக் காட்டுகிறது.


குழந்தைகள் மற்றும் பெண்களும் கடுமையான சுகாதாரப் பிரச்சினைகளை எதிர்கொள்கின்றனர். ஐந்து வயதுக்குட்பட்ட குழந்தைகளில் 35% பேர் வளர்ச்சி குன்றியவர்கள் என்று தேசிய குடும்ப சுகாதார கணக்கெடுப்பு-5 கண்டறிந்துள்ளது. 15 முதல் 49 வயதுடைய பெண்களில் 57% பேர் இரத்த சோகையால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர் என்பதையும் இது கண்டறிந்துள்ளது. இந்தப் பிரச்சினைகள் பெரிய சமூகப் பிரச்சினைகளுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளன. இவற்றில் வறுமை, கல்வி இல்லாமை, மோசமான சுகாதாரம் மற்றும் பாலின சமத்துவமின்மை ஆகியவை அடங்கும்.


ஊட்டச்சத்துக் குறைபாட்டை எதிர்த்துப் போராட அரசாங்கம் போஷன் அபியான் (Poshan Abhiyaan) மற்றும் ஒருங்கிணைந்த குழந்தை மேம்பாட்டு சேவைகள் (Integrated Child Development Services) போன்ற திட்டங்களைத் தொடங்கியுள்ளது. இருப்பினும், இந்த முயற்சிகள் வெற்றிபெற சிறந்த தரவு கண்காணிப்பு, சமூகங்களின் அதிக ஈடுபாடு மற்றும் பல்வேறு துறைகளில் வலுவான ஒருங்கிணைப்பு தேவை.


இருப்பினும் சில முன்னேற்றம் ஏற்பட்டுள்ளது. ஆனால், பொது சுகாதாரச் செலவு இன்னும் குறைவாகவே உள்ளது. 2025–26 ஒன்றிய பட்ஜெட்டில், ₹99,858.56 கோடி சுகாதாரம் மற்றும் குடும்ப நல அமைச்சகத்திற்கு வழங்கப்பட்டது. இந்தத் தொகை மொத்த ஒன்றிய பட்ஜெட்டில் சுமார் 1.97% மட்டுமே.


அதிக மருத்துவச் செலவுகளும் ஒரு பெரிய பிரச்சினையாகும். இந்தச் செலவுகள் காரணமாக ஒவ்வொரு ஆண்டும், 55 மில்லியன் இந்தியர்கள் வறுமையில் தள்ளப்படுகிறார்கள்.  பொது சுகாதாரத்தை மேம்படுத்த, இந்தியா தடுப்பு நடவடிக்கைகளில் அதிக கவனம் செலுத்த வேண்டும். இதில் வழக்கமான சுகாதாரப் பரிசோதனைகள், பள்ளி சார்ந்த சுகாதாரத் திட்டங்கள் மற்றும் பொது சுகாதார பிரச்சாரங்கள் ஆகியவை அடங்கும்.


டிஜிட்டல் சுகாதாரத்தைப் பயன்படுத்துதல்


டிஜிட்டல் சுகாதாரத்தில் இந்தியா வலுவான முன்னேற்றம் அடைந்து வருகிறது. ஆயுஷ்மான் பாரத் டிஜிட்டல் மிஷன் (Ayushman Bharat Digital Mission) மற்றும் இ-சஞ்சீவனி (eSanjeevani) போன்ற திட்டங்கள் பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளன. இவை இரண்டும் 10 கோடிக்கும் மேற்பட்ட தொலைத்தொடர்பு ஆலோசனைகளை செயல்படுத்தியுள்ளன.


இருப்பினும், டிஜிட்டல் சுகாதாரப் பராமரிப்பின் நன்மைகள் அனைவரையும் சமமாகச் சென்றடையவில்லை. கிராமப்புற வீடுகளில் 37% மட்டுமே இணைய அணுகலைக் கொண்டுள்ளன. பல நோயாளிகள் மற்றும் சுகாதாரப் பணியாளர்கள் டெலிஹெல்த் சேவைகளை முறையாகப் பயன்படுத்தத் தேவையான டிஜிட்டல் திறன்களைக் கொண்டிருக்கவில்லை.


இந்த இடைவெளியை சரிசெய்யவில்லை என்றால், தொழில்நுட்பம் சுகாதார சமத்துவமின்மையை மோசமாக்கும். சைபர் பாதுகாப்பு குறித்த கவலைகளும் உள்ளன. இந்தியாவில் இன்னும் வலுவான தரவு தனியுரிமைச் சட்டங்கள் இல்லை. இது பொதுமக்களின் நம்பிக்கையைக் குறைக்கும்.


டிஜிட்டல் ஆரோக்கியத்தின் முழுத் திறனையும் திறக்க, இந்தியா பல நடவடிக்கைகளை எடுக்க வேண்டும். அது கிராமப்புறங்களில் இணைய அணுகலை மேம்படுத்த வேண்டும். அது முன்னணி சுகாதார ஊழியர்களுக்கு டிஜிட்டல் கருவிகளில் பயிற்சி அளிக்க வேண்டும். தனிப்பட்ட சுகாதாரத் தரவைப் பாதுகாக்க வலுவான சட்டங்களையும் உருவாக்க வேண்டும்.


AI அடிப்படையிலான நோயறிதல், அணியக்கூடிய சாதனங்கள் மற்றும் தொலைதூர கண்காணிப்பு போன்ற புதிய தொழில்நுட்பங்கள் நோய்களை முன்கூட்டியே கண்டறிந்து அவற்றை சிறப்பாக நிர்வகிக்க உதவும். இந்தக் கருவிகள் சுகாதாரத் துறையில் சிறந்த மாற்றத்தை ஏற்படுத்தக்கூடும்.


ஆனால், அவற்றை நியாயமான மற்றும் கவனமாகப் பயன்படுத்த வேண்டும். நகரங்களில் உள்ளவர்கள் அல்லது தொழில்நுட்பத்தில் சிறந்தவர்கள் மட்டுமல்ல, அனைவரும் இவற்றிலிருந்து பயனடைய வேண்டும்.





மீள்தன்மையை உருவாக்குதல்


இந்தியாவின் சுகாதார இலக்குகள் நிலையான வளர்ச்சி இலக்கு 3 உடன் பொருந்துகின்றன. இது நல்ல ஆரோக்கியம் மற்றும் நல்வாழ்வில் கவனம் செலுத்துகிறது.


வளர்ந்த நாடுகள் பொது சுகாதார அமைப்புகள், அனைவருக்கும் சுகாதார காப்பீடு மற்றும் குழந்தைகளுக்கான ஆரம்பகால பராமரிப்பு ஆகியவற்றில் முதலீடு செய்கின்றன. இந்தப் பகுதிகளில் இந்தியா இன்னும் முன்னேற வேண்டும்.


இளம் வயது மக்கள் தொகை, வலுவான டிஜிட்டல் அமைப்புகள் மற்றும் வளர்ந்துவரும் மருந்துத் தொழில் போன்றவற்றில இந்தியா பயன்படுத்தக்கூடிய பலங்களைக் கொண்டுள்ளது. இவை இந்தியா சுகாதாரத்தில் உலகளாவிய தலைவராக மாற உதவும்.


2023ஆம் ஆண்டில், அதன் G20 தலைமையின் போது, ​​தடுப்பூசி சமத்துவம், டிஜிட்டல் சுகாதார கருவிகள் மற்றும் நாடுகளுக்கு இடையிலான சுகாதார கூட்டாண்மை போன்ற துறைகளில் இந்தியா தலைமைத்துவத்தைக் காட்டியது.


சர்வதேச சுகாதார விதிமுறைகள் மற்றும் உலகளாவிய சுகாதார பாதுகாப்பு நிகழ்ச்சி நிரல் போன்ற உலகளாவிய திட்டங்களைப் பின்பற்றுவதன் மூலம் இந்தியா உலகளாவிய ஒத்துழைப்பை மேம்படுத்தலாம் மற்றும் எதிர்கால தொற்றுநோய்களுக்கு சிறப்பாக தயாராக இருக்க முடியும்.


மனநலம் மற்றும் காலநிலை மாற்றமும் அவசர சுகாதாரப் பிரச்சினைகளாகும். டெலி-மனாஸ் (Tele-MANAS) மனநல உதவி எண் மற்றும் காலநிலை மாற்றம் மற்றும் மனித ஆரோக்கியம் குறித்த தேசிய செயல் திட்டம் போன்ற நல்ல திட்டங்களை இந்தியா தொடங்கியுள்ளது.


இருப்பினும், NIMHANS-ன் 2023 ஆய்வு, 14% இந்தியர்களுக்கு ஏதோ ஒரு வகையான மனநலக் கோளாறு இருப்பதாகக் காட்டுகிறது. இது மனநலத்தில் அதிக முதலீடு மற்றும் விழிப்புணர்வு தேவை என்பதை எடுத்துக்காட்டுகிறது.


இந்தியா சுகாதாரத்தை ஒரு சமூகக் கடமையாக மட்டுமல்லாமல் எதிர்காலத்திற்கான ஒரு புத்திசாலித்தனமான முதலீடாகவும் பார்க்க வேண்டும்.

வளர்ந்த நாடாக மாற, இந்தியாவுக்கு வலுவான, உள்ளடக்கிய மற்றும் நன்கு நிதியளிக்கப்பட்ட சுகாதார அமைப்பு தேவை. இந்த அமைப்பு புதுமை, நியாயத்தன்மை மற்றும் வலிமையில் கவனம் செலுத்த வேண்டும்.


அரசாங்கம், குடிமை சமூகம் மற்றும் தனியார் துறை இணைந்து செயல்படுவதன் மூலம் இந்தியா 'அனைவருக்கும் சுகாதாரம்' (‘Health for All’) என்ற இலக்கை அடைய முடியும்.


Original article:
Share: