சில நாடுகளில் நீதிபதிகள், சட்ட வல்லுனர்கள், அரசியல்வாதிகள் மற்றும் நீதிபதிகளைத் தேர்ந்தெடுக்க சாதாரண நபர்களைக் (laypersons) கொண்ட சிறப்புக் குழுக்கள் உள்ளன. அவர்களிடமிருந்து இந்தியா கற்றுக்கொள்ளலாம்.
பல்வேறு உயர் நீதிமன்றங்களில் 60 லட்சம் வழக்குகள் நிலுவையில் உள்ளன மற்றும் 30% இடங்கள் காலியாக உள்ளன என்று ஏப்ரல் மாதம் வெளியிடப்பட்ட நீதித்துறையின் அறிக்கையில் குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது.
கொலீஜியம் அமைப்பு மற்றும் தேசிய நீதிபதிகள் நியமன ஆணையம் (National Judicial Appointments Commission (NJAC))
நீதிபதிகளை நியமிப்பதில் பல்வேறு சிக்கல்கள் தொடர்ந்து வருகிறது. இதன் காரணமாக பல்வேறு வழக்குகள் நிலுவையில் உள்ளது. இந்தியாவில் நீண்ட காலமாக நீதிபதிகளின் நியமனம் குறித்து விவாதிக்கப்பட்டு வருகிறது. நியமனங்களில் தாமதங்கள் பெரும்பாலும் நிர்வாகத்திற்கும் நீதித்துறைக்கும் மோதலை ஏற்படுத்துகிறது.
2014-ஆம் ஆண்டு அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட தேசிய நீதிபதிகள் நியமன ஆணையம் சட்டம், (National Judicial Appointments Commission (NJAC) Act)) மற்றும் 99-வது அரசியலமைப்பு திருத்தம், அரசியலமைப்பிற்கு விரோதமானது என்று உச்சநீதிமன்றம் தீர்ப்பு வழங்கியது. இந்தச் சட்டம் அரசியல்வாதிகள் மற்றும் குடிமைப்பணி அதிகாரிகளுக்கு நீதிபதிகளை நியமிப்பதற்கு இறுதி அதிகாரத்தை வழங்கியது. கொலிஜியம் அமைப்பு நீதித்துறை சுதந்திரத்தை பாதுகாக்கிறது என்று நீதிமன்றம் கூறியது. இருப்பினும், மற்ற நாடுகள் நீதிபதிகளை நியமிக்க வெவ்வேறு முறைகளைப் பயன்படுத்துவதால், இந்த வாதம் பலவீனமாகத் தெரிகிறது."
மேலும், கொலீஜியம் அமைப்பு வெளிப்படைத்தன்மை இல்லாதது மற்றும் பாரபட்சமான செயல்பாட்டின் காரணமாக விமர்சிக்கப்பட்டு வருகிறது. கொலீஜியம் முறைக்கு மாற்றாக தேசிய நீதிபதிகள் நியமன ஆணைய சட்டம் நாடாளுமன்றத்தில் இயற்றப்பட்டது. தேசிய நீதிபதிகள் நியமன ஆணைய சட்டத்தின் படி, இந்திய தலைமை நீதிபதியின் தலைமையில் சட்ட அமைச்சர், இரண்டு முக்கிய நபர்கள் மற்றும் இரண்டு மூத்த நீதிபதிகளை உள்ளடக்கியதாக இருந்தது.
நீதிபதிகளைத் தேர்ந்தெடுப்பதில் தேசிய நீதிபதிகள் நியமன ஆணைய சட்டம் அரசாங்கத்திற்கு அதிக அதிகாரத்தை கொடுக்கும் மற்றும் நீதித்துறை சுதந்திரத்தை பாதிக்கும் என்று நீதித்துறை வாதிட்டது. தேசிய நீதிபதிகள் நியமன ஆணைய சட்டம் நியமனங்களில் பாரபட்சமற்ற தன்மைக்கு தீங்கு விளைவிக்கும் என்று நீதிமன்றம் ஒப்புக்கொண்டது. இருப்பினும், முன்னாள் நீதிபதிகள் உட்பட சில சட்ட வல்லுனர்கள் தேசிய நீதிபதிகள் நியமன ஆணைய சட்டத்தை நம்புகிறார்கள். நீதிபதி நியமனங்களை விரைவுபடுத்த, எந்தவொரு திட்டத்தையும் இறுதி செய்வதற்கு முன், நீதித்துறை, சட்டமியற்றுபவர்கள் மற்றும் வழக்கறிஞர் சங்கங்களை கலந்தாலோசிக்க வேண்டும்.
மற்ற நாடுகளில் இருந்து பாடங்கள்
பெரும்பாலான நாடுகளில் நீதித்துறை நியமனங்கள் நிர்வாக மற்றும் சட்டமன்ற கிளைகளால் அமைக்கப்பட்ட ஒரு குழுவால் செய்யப்படுகின்றன. எடுத்துக்காட்டாக, இங்கிலாந்தின் அரசியலமைப்பு சீர்திருத்தச் (U.K.'s Constitutional Reform Act) சட்டம், 2005, நீதிபதிகளைத் தேர்ந்தெடுப்பதற்காக இரண்டு ஆணையங்களை உருவாக்கியது. ஒன்று இங்கிலாந்து மற்றும் வேல்ஸுக்கும், மற்றொன்று உச்சநீதிமன்றத்திற்கும். 15 உறுப்பினர்களைக் கொண்ட நீதிபதிகள் நியமன ஆணையம் இங்கிலாந்து மற்றும் வேல்ஸ் நீதிமன்றங்களுக்கான நீதிபதிகளின் நியமனங்களை மேற்பார்வையிடுகிறது. இந்த ஆணையத்தில் ஒரு தலைவர், எப்போதும் சாதாரண உறுப்பினராக இருப்பர். ஆறு நீதித்துறை உறுப்பினர்கள் இரண்டு தொழில்முறை உறுப்பினர்கள், ஒரு பாரிஸ்டர், வழக்கறிஞர் இருக்க வேண்டும். ஐந்து சாதாரண உறுப்பினர்கள் மற்றும் சட்டத் தகுதிகள் இல்லாத ஒரு நீதித்துறை உறுப்பினர் இந்த ஆணையத்தில் உறுப்பினர்களாக இருப்பர்.
மற்ற நாடுகளும் நியமன ஆணைய முறைகளை பயன்படுத்துகின்றன. தென்னாபிரிக்காவின் நீதிச் சேவை ஆணைக்குழு (Judicial Service Commission (JSC)) நீதிபதிகள் நியமனம் தொடர்பாக ஜனாதிபதிக்கு ஆலோசனைகளை வழங்குகிறது. நீதிச் சேவை ஆணைக்குழுவில் தலைமை நீதிபதி, மேல்முறையீட்டு உச்சநீதிமன்றத்தின் தலைவர், ஒரு நீதிபதி ஜனாதிபதி, நீதி அமைச்சர், இரண்டு பயிற்சி வழக்கறிஞர்கள், ஒரு சட்டப் பேராசிரியர், தேசிய சட்டமன்றத்திலிருந்து ஆறு உறுப்பினர்கள், ஜனாதிபதியால் நியமிக்கப்பட்ட நான்கு நபர்கள் மற்றும் மாகாணங்களின் தேசிய ஆணையத்திற்கு நான்கு நிரந்தர பிரதிநிதிகள் உள்ளனர்.
பிரான்சில், குடியரசின் ஜனாதிபதிக்கு நீதித்துறை சுதந்திரத்தைப் பாதுகாக்கும் பொறுப்பு உள்ளது. ஆனால், அவர் நீதிபதிகளைத் நேரடியாக தேர்ந்தெடுப்பதில்லை. நீதித்துறையின் உயர் கவுன்சில் (Conseil Supérieur de la Magistrature) அல்லது கீழ் நீதிமன்றங்களுக்கு, நீதி அமைச்சரால் சம்பந்தப்பட்ட ஒரு செயல்முறையின் மூலம் நீதிபதிகள் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறார்கள், அவர் ஆணையத்தின் ஆலோசனை பெறலாம். இந்த அமைப்புகளில் நீதிபதிகள், சட்ட வல்லுநர்கள், அரசியல்வாதிகள் மற்றும் வழக்கமான நபர்கள் உள்ளனர், மேலும் நீதிபதிகளை நியமிப்பதற்கான நவீன வழிகளாகக் கருதப்படுகிறது. இந்தியா அவர்களிடமிருந்து கற்றுக்கொள்ளலாம்.
தேசிய நீதிபதிகள் நியமன ஆணையத்தை மீண்டும் (National Judicial Appointments Commission (NJAC)) மறுவடிமைப்பு செய்தல்
தேசிய நீதிபதிகள் நியமன ஆணையம் ஒரு நம்பிக்கைக்குரிய சீர்திருத்தமாக இருந்தது. அதன் ஜனநாயக கட்டமைப்பு காரணமாக விரைவான நீதிபதி நியமனங்களுக்கு வழிவகுத்தது. தலைமை நீதிபதி மற்றும் நான்கு / இரண்டு மூத்த உச்சநீதிமன்ற நீதிபதிகள் நியமனங்கள் மற்றும் இடமாற்றங்களை பரிந்துரைக்கும் தற்போதைய கொலிஜியம் அமைப்பு, வெளிப்படைத்தன்மை இல்லை மற்றும் நீதிபதிகளைத் தேர்ந்தெடுப்பதற்கான அளவுகோல்கள் தெளிவாக இல்லை. மேலும், இது திறமையான நீதிபதிகள் நியமிக்கப்படுவதைத் தடுக்கக்கூடும். குறைபாடுகள் இருந்தபோதிலும், நீதித்துறை, நிர்வாகம் மற்றும் குடிமை சமூகத்தின் கருத்துக்களைக் கருத்தில் கொண்டு தேசிய நீதிபதிகள் நியமன ஆணையத்தை மறுவடிமைப்பு செய்யலாம். நீதித்துறையின் சுதந்திரத்தை பாதுகாப்பது முக்கியம்.
நீதிபதிகளை நியமிப்பதற்கும், அரசாங்கத்தின் பல்வேறு பகுதிகளுக்கு இடையேயான தொடர்பை மேம்படுத்துவதற்கும், கொலிஜியம் அமைப்பில் உள்ள சில பிரச்சனைகளை சரிசெய்வதற்கும் தேசிய நீதிபதிகள் நியமன ஆணையம் சிறந்த தீர்வை வழங்க முடியும். அனைவரின் கவலைகளையும் நிவர்த்தி செய்து, புதிய அமைப்பு இரண்டும் இருப்பதை உறுதிசெய்யும் கவனமான அணுகுமுறை நமக்குத் தேவை. நீதித்துறையின் மீதான பொது நம்பிக்கையை நிலைநிறுத்துவதற்கு இந்த சமநிலையைக் கண்டறிவது மிகவும் முக்கியமானது. இந்தியாவில், தாமதமான நீதி பல்வேறு சட்டச் சிக்கல்களை ஏற்படுத்துகிறது. இதைத் தடுப்பதற்கான வழிகளை விரைவில் கண்டறிய வேண்டும்.