புதிய குற்றவியல் சட்டங்களால், உச்சநீதிமன்றத்தில் போராடி வென்றெடுக்கப்பட்ட உரிமைகள் அரசாங்கத்தால் முறியடிக்கப்படும் அபாயம் -இந்திரா ஜெய்சிங்

 இந்தப் புதிய குற்றவியல் சட்டங்கள், IPC, CrPC மற்றும் இந்திய சாட்சியச் சட்டம் ஆகிய மூன்று அடிப்படை குற்றவியல் சட்டங்களின் ஒவ்வொரு பிரிவையும் கிட்டத்தட்ட மறுபரிசீலனை செய்கின்றன. குற்றவியல் சட்டங்களில் முன்கணிப்பு மற்றும் உறுதிப்பாடு ஆகியவை சட்டத்தின் ஆட்சியின் அடிப்படைக் கோட்பாடுகளாகும். சட்டங்களில் உள்ள நிச்சயமற்றத் தன்மை குடிமக்களின் வாழ்க்கையையும் சுதந்திரத்தையும் பாதிக்கிறது.

சட்டம் மற்றும் நீதித்துறை அமைச்சர் புதிய தேசிய வழக்குக் கொள்கையை அறிவித்தார். அவரைப் பொறுத்தவரை, அரசாங்கத்தை மிகவும் திறமையாகவும் பொறுப்பாகவும் மாற்றுவதே அதன் குறிக்கோள் ஆகும். சட்டச் செலவுகளைக் குறைப்பது, நீதிமன்றங்களில் அரசு வழக்குகளைக் குறைப்பது மற்றும் நீதிமன்றப் பணிச்சுமையைக் குறைப்பது போன்றவற்றை இந்தக் கொள்கை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது என்று அவர் கூறினார். மூன்று புதிய குற்றவியல் சட்டங்கள் ஜூலை 1, 2024 முதல் தொடங்கப்படும் என்றும் உள்துறை அமைச்சர் அறிவித்தார்.

குற்றவியல் சட்டங்கள் குற்றவியல் நடைமுறைகளைப் பின்பற்ற வேண்டும், ஏனெனில் அவை மக்களின் வாழ்க்கையையும் சுதந்திரத்தையும் பறிக்கும். சட்டப்பூர்வ நடைமுறை இல்லாதவரை யாரும் தங்கள் வாழ்க்கையையோ சுதந்திரத்தையோ இழக்க முடியாது என்று அரசியலமைப்புப் பிரிவு 21 கூறுகிறது. இந்த சட்ட செயல்முறை குற்றவியல் நடைமுறைச் சட்டத்தின் (Criminal Procedure Code (CrPC)) மூலம் நிர்வகிக்கப்படுகிறது. இப்போது, ​​குற்றவியல் நடைமுறைச் சட்டம் (CrPC) மூன்று புதிய குற்றவியல் சட்டங்களால் மாற்றப்பட்டுள்ளது. இந்திய தண்டனைச் சட்டம் (Indian Penal Code) கணிசமானக் குற்றங்களை வரையறுத்து, என்ன நடத்தை குற்றம், எது இல்லை என்பதை நமக்குச் சொல்கிறது. இதுவும் மாற்றப்பட்டு புதிய குற்றங்கள் சேர்க்கப்பட்டுள்ளன. குற்றவியல் வழக்கில் குற்றவாளியாகக் கருதப்படும் குடிமகனுக்கு இதன் தாக்கங்கள் என்ன? மூன்று புதிய சட்டங்கள் சட்டச் செலவைக் குறைத்து நீதிமன்ற நேரத்தை மிச்சப்படுத்துமா?

ஒவ்வொரு குற்றவியல் வழக்கிலும், குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்கள் மீது அரசு குற்றச்சாட்டுகளை முன்வைத்து நீதிமன்றத்தில் ஆஜர்படுத்துகிறது. மூன்று புதிய குற்றவியல் சட்டங்கள் IPC, CrPC மற்றும் இந்திய சாட்சியச் சட்டத்தின் (Indian Evidence Act) ஒவ்வொரு பிரிவையும் மாற்றுகின்றன. இந்தச் சட்டங்கள் நூறு ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக நடைமுறையில் உள்ளன. இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் அவர்களுக்கு விளக்கம் அளித்துள்ளது. குற்றவியல் சட்டங்களில் முன்னறிவிப்பு மற்றும் உறுதிப்பாடு ஆகியவை சட்டத்தின் ஆட்சிக்கு முக்கியமாகும். மக்கள் ஏற்கனவே உள்ள சட்டங்களைப் பின்பற்றுகிறார்கள் மற்றும் குற்றங்களைச் செய்வதைத் தவிர்க்க தங்கள் நடத்தையை சரிசெய்கிறார்கள். குற்றவியல் சட்டங்களைப் பற்றிய நிச்சயமற்றத் தன்மை குடிமக்களின் வாழ்க்கையையும் சுதந்திரத்தையும் ஆபத்தில் ஆழ்த்துகிறது. ஏனெனில், இந்த சட்டங்களை மீறுவது கைது செய்ய வழிவகுக்கும்.

ஜூலை 1 முதல், இரண்டு வெவ்வேறு குற்றவியல் நீதி அமைப்புகள் இருக்கும். இதன் அடிப்படைச் சட்டங்கள் முன்னோடியாகப் பயன்படுத்த முடியாது. நடைமுறைச் சட்டங்கள் வேறுவிதமாக நிரூபிக்கப்படாத வரை குற்றம் சாட்டப்பட்டவருக்கு தீங்கு விளைவிக்கும். ஒவ்வொரு சந்தர்ப்பத்திலும், புதிய நடைமுறைகள் குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களுக்கு தீங்கு விளைவிப்பதாக வாதிடலாம். மேலும், இந்த வாதங்கள் உச்சநீதிமன்றத்தை அடைய நீண்ட நேரம் ஆகலாம். அதுவரை, எந்தச் சட்டங்கள் நமக்குப் பொருந்தும் என்பதை அறியாததால், நமது வாழ்வு மற்றும் சுதந்திரத்திற்கான உரிமைகள் குறித்து நிச்சயமற்ற நிலை இருக்கும்.

இவை அனைத்தும் நீதித்துறையை மேலும் சுமையாக மாற்றிவிடும். இது நீண்டகால தாமதத்தை ஏற்படுத்தும். மூன்று புதிய குற்றவியல் சட்டங்கள் இந்த தாமதங்களை எவ்வாறு பாதிக்கும் அல்லது குற்றவியல் நீதி எவ்வாறு வழங்கப்பட வேண்டும் என்பதை மேம்படுத்த என்ன உள்கட்டமைப்பு தேவை என்பதை யாரும் தணிக்கை செய்யவில்லை.

தேசிய நீதித்துறை தரவுக் கட்டம் (National Judicial Data Grid), இந்திய நீதிமன்றங்களில் நிலுவையில் உள்ள குற்றவியல் வழக்குகள் வேகமாக அதிகரித்து வருகின்றன. இதில், மொத்தம் 83,000 வழக்குகள் உள்ளன. இந்தப் பின்னடைவு சுமார் 30% அதிகரிக்கும் என்று நிபுணர்கள் கணித்துள்ளனர். இதனால், மக்களுக்கு நீதி கிடைப்பதை கடினமாக்குகிறது.

செலவுகள் மற்றும் நிலுவைகள் தவிர, நமது சுதந்திரம் மற்றும் அன்றாட வாழ்க்கையை பாதிக்கக்கூடிய புதிய குற்றங்களை உருவாக்குவது பற்றிய கவலைகளும் உள்ளன. தேசத்துரோகத்தை வரையறுக்கும் IPC-ன் பிரிவு 124A, தற்போது இந்திய உச்சநீதிமன்றத்தால் சவால் செய்யப்பட்டு தடை விதிக்கப்பட்டுள்ளது. இருப்பினும், அதன் மிகக் கடுமையான பதிப்பு, புதிய குற்றவியல் சட்டத்தில், பாரதிய நியாய சன்ஹிதா சட்டம் (Bharatiya Nyaya Sanhita Act), 2023-ன் பிரிவு 152 இல் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது. திருத்தப்பட்ட இந்திய தண்டனைச் சட்டம் (IPC), முந்தைய சட்டத்தைப் போலன்றி, புதிய சட்டம் இந்தியாவின் இறையாண்மை மற்றும் ஒருமைப்பாடு தொடர்பான குற்றத்தை உள்ளடக்கியது. ஒரு சாதாரண கலவரம் இந்தியாவின் இறையாண்மை மற்றும் ஒருமைப்பாட்டின் மீதான தாக்குதலாக பார்க்கப்படுவதாக உள்ளது.

2013-ம் அண்டில், லலிதா குமாரி vs உத்திரபிரதேச அரசு (Lalita Kumari vs Government of Uttar Pradesh) என்ற வழக்கில் உச்சநீதிமன்றம், அறியக்கூடிய குற்றம் வெளிப்படுத்தப்பட்டால் முதல் தகவல் அறிக்கை (First Information Report (FIR)) பதிவு செய்யப்பட வேண்டும் என்று தீர்ப்பளித்தது. புகார்தாரரின் தவறான நோக்கங்கள் அல்லது வணிகப் போட்டி சந்தேகிக்கப்படும் சில அரிய நிகழ்வுகளில் மட்டுமே, முதல் தகவல் அறிக்கை (FIR) பதிவு செய்வதற்குமுன் ஆரம்ப விசாரணை நடத்தப்படுகிறது.

பாரதீய நாகரிக் சுரக்ஷா சன்ஹிதா (Bhartiya Nagrik Suraksha Sanhita (BNSS)), 2023, மூன்று ஆண்டுகள் அல்லது அதற்கு மேல் ஆனால் ஏழு ஆண்டுகளுக்கும் குறைவான தண்டனையாக இருக்கும் ஒவ்வொரு அறியக்கூடிய குற்றத்திலும் அதிகாரப்பூர்வ விசாரணையை கட்டாயமாக்குகிறது. பாரதீய நாகரிக் சுரக்ஷா சன்ஹிதா (BNSS) பிரிவு 173(3)-ன் படி, இது உச்சநீதிமன்றத் தீர்ப்புகளை சிறிதும் மதிக்கவில்லை. நீதிமன்றத்தால் உறுதிசெய்யப்பட்ட சுதந்திரங்கள் சட்டமன்றத்தால் முறியடிக்கப்படும் ஒரு காலகட்டத்தை இது பரிந்துரைக்கிறது.

சட்டவிரோத நடவடிக்கைகள் (தடுப்பு) சட்டத்தின் (Unlawful Activities (Prevention) Act (UAPA)) விதிகளை உள்ளடக்கியது. இது கடுமையானது மற்றும் குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களின் உரிமைகளைக் குறைக்கிறது. UAPA-ன் பிரிவுகள் 15 முதல் 20 வரை பயங்கரவாதச் செயல்கள், பயங்கரவாதத்திற்கான நிதியுதவி, பயங்கரவாதத்திற்கு ஆட்சேர்ப்பு போன்றவற்றை உள்ளடக்கியது. இந்தப் பிரிவுகள் பெரும்பாலும் பாரதிய நியாய சன்ஹிதா சட்டம், 2023-ன் பிரிவு 113-ல் சேர்க்கப்பட்டுள்ளன.

தேசிய புலானாய்வு முகமை (NIA) மற்றும் மாநிலத்தின் உள்ளூர் காவல்துறை ஆகிய இரண்டு வெவ்வேறு முகமைகளால் இரண்டு வெவ்வேறு சட்டங்களின் கீழ் ஒரே குற்றத்திற்காக வழக்குத் தொடரப்படுவதை இது சாத்தியமாக்குகிறது. இந்த முன்னேற்றங்கள், இந்தியாவின் உச்சநீதிமன்றத்திலிருந்து நாம் பெற்றுள்ள உரிமைகள் பெரும்பான்மை அரசாங்கத்தால் நாடாளுமன்றத்தில் முறியடிக்கப்படும் காலத்தின் தொடக்கத்தைக் குறிக்கின்றன.

தேசிய வழக்கு கொள்கை (National Litigation Policy) அறிவிக்கப்புடன், பாரதிய நாகரிக் சுரக்ஷா சன்ஹிதா, 2023, பாரதிய நியாய சன்ஹிதா, 2023, மற்றும் பாரதிய சாக்ஷ்ய ஆதிநியம், 2023 ஆகியவை ஜூலை 1 முதல் நடைமுறைக்கு வரக்கூடாது. இந்தச் சட்டங்கள் நடைமுறைப்படுத்தப்படுவதற்கு முன்பு நீதித்துறை தணிக்கை மூலம் விரைவாக நீதி கிடைப்பதை உறுதிசெய்ய வேண்டும். குற்றவியல் வழக்குகளின் நிலுவை எவ்வளவு அதிகரிக்கும் என்பதையும், குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களின் அடிப்படை உரிமைகளை இந்தச் சட்டங்கள் எவ்வாறு பாதிக்கின்றன என்பதையும் ஆய்வு ஆராய்கிறது.

எழுத்தாளர் உச்ச நீதிமன்றத்தில் மூத்த வழக்கறிஞர் மற்றும் வழக்கறிஞர்கள் கூட்டிணைப்பின் அறங்காவலர் ஆவார்.