காலநிலை நிர்வாகத்திற்கான இந்தியாவின் அணுகுமுறை பல ஆண்டுகளாக வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. COP மாநாட்டில் காலநிலை நடவடிக்கையின் விவாதங்களை வடிவமைக்கும் அதே வேளையில், இந்தியா தனது வளர்ச்சிக்கான முன்னுரிமைகளை அதன் காலநிலை பொறுப்புகளுடன் எவ்வாறு சமநிலைப்படுத்தியுள்ளது?
COP-29 மாநாட்டில், எதிர்காலத்தில் காலநிலை தொடர்பான செயல் திட்டங்களை உருவாக்க 'சாதாரண மாற்றம்' (Just Transition) என்ற கொள்கைகளைப் பயன்படுத்துவதற்கான பரிந்துரைகள் இருந்தன. இந்த பரிந்துரைகளுக்கு இந்தியா பதிலளித்துள்ளது. இதில், காலநிலை மாற்றம் தொடர்பான ஐ.நா. கட்டமைப்பு மாநாட்டின் விதிகளுக்கு எதிராக "பரிந்துரைக்கப்பட்ட மேலிருந்து கீழ் அணுகுமுறைகள்" (prescriptive top-down approaches) என்று அது கூறியது. இந்த அணுகுமுறைகள் பாரிஸ் ஒப்பந்தத்துடன் ஒத்துப்போவதில்லை என்றும் இந்தியா கூறியது. இந்தியாவைப் பொறுத்தவரை, இது போன்ற யோசனைகள் வளரும் நாடுகளால் ஒருபோதும் ஏற்றுக்கொள்ளப்படாது.
காலநிலை மாற்றத்திற்கு எதிரான உலகளாவிய போராட்டத்தில் இந்தியா தீவிரமாக பங்கேற்கிறது. இந்த பங்கேற்பில், முக்கிய நட்பு நாடாக இந்தியா பொறுப்பேற்கிறது. இது ஒரு நியாயமான, நிலையான மற்றும் சுகாதாரமான எதிர்காலத்திற்கான பல முக்கிய முயற்சிகளை முன்னெடுத்துச் செல்கிறது. எவ்வாறாயினும், காலநிலை மாற்றத்திற்கான இந்தியாவின் அணுகுமுறை மற்றும் உலகளாவிய காலநிலை நிர்வாகம் மற்றும் COP ஆகியவற்றுடன் அதன் ஈடுபாடு பல ஆண்டுகளாக கணிசமாக வளர்ந்துள்ளது. இந்தியா அதன் காலநிலை அணுகுமுறையில் குறிப்பிடத்தக்க முன்னேற்றம் கண்டுள்ளது. ஆரம்பத்தில், உலகளாவிய காலநிலைக்கான முயற்சிகள் குறித்து தயக்கமாகவும், சந்தேகமாகவும் இருந்தது. இப்போது, அது காலநிலை பிரச்சினைகளை எதிர்கொள்வதில் வலுவான மற்றும் பொறுப்பான தலைவராக மாறியுள்ளது.
உலகளாவிய காலநிலை நிர்வாகத்தில் இந்தியாவின் வளர்ந்து வரும் பங்கு
1970-ம் ஆண்டுகளில், சுற்றுச்சூழல் பாதிப்பு மற்றும் மனித நடவடிக்கைகளால் ஏற்படும் காலநிலை மாற்றத்திற்கு எதிரான கூட்டு நடவடிக்கைக்கு மேற்கத்திய நாடுகளின் அழைப்புகள் குறித்து இந்தியா கவனமாக இருந்தது. பின்னர், 1972-ம் ஆண்டு ஸ்டாக்ஹோமில் நடந்த ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் மனித சுற்றுச்சூழல் மாநாட்டில், முன்னாள் பிரதமர் இந்திரா காந்தி, வறுமையைக் குறைப்பதற்கான முயற்சிகளுடன், சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பையும் சமநிலைப்படுத்த வேண்டியதன் அவசியத்தைப் பற்றி பேசினார். மேலும், "சுற்றுச்சூழலுக்கு தீங்கு விளைவிக்க நாங்கள் விரும்பவில்லை. ஆனால், பலர் எதிர்கொள்ளும் கடுமையான வறுமையையும் நாங்கள் புறக்கணிக்க முடியாது" என்று அவர் குறிப்பிட்டிருந்தார்.
சுற்றுச்சூழலைப் பாதுகாப்பது பொருளாதார நடவடிக்கைகளின் குறைப்பு மற்றும் தொழில்மயமாக்கலை நிறுத்துவது என்று ஆரம்பத்தில் கருதப்பட்டது. இது பொருளாதார வளர்ச்சி மற்றும் மனித வளர்ச்சியை இழக்க வழிவகுக்கும். இருப்பினும், நிலையான வளர்ச்சி பற்றிய கருத்து வெளிப்பட்டது. சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்புடன் பொருளாதார வளர்ச்சியை சமநிலைப்படுத்த இது வழிவகுத்தது. இந்தியா போன்ற வளரும் நாடுகளை உலகளாவிய காலநிலை நடவடிக்கையில் ஈடுபடுத்துவதில் இந்தக் கருத்து முக்கியமானதாகப் பார்க்கப்படுகிறது.
வருடாந்திர காலநிலை மாநாடுகளின் தொடக்கத்திலிருந்து, இந்தியா பொதுவான ஆனால் வேறுபட்ட பொறுப்புகள் (Common But Differentiated Responsibilities (CBDR)), காலநிலை சமத்துவம் (climate equity) மற்றும் நீதி (justice) ஆகியவற்றின் கொள்கைகளை ஆதரித்து வருகிறது. மேலும், வளர்ந்த நாடுகளில் இருந்து வளரும் நாடுகளுக்கு நிதி, தொழில்நுட்பம் மற்றும் திறன் மேம்பாட்டை மாற்ற இந்தியா அழைப்பு விடுத்துள்ளது.
2000-ம் ஆண்டுகளின் முற்பகுதியில், காலநிலை மாற்றத்திற்கான ஐக்கிய நாடுகளின் கட்டமைப்பு மாநாட்டின் (United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC)) COP-ல் இந்தியா 'ஆர்வமுள்ள பார்வையாளராக' (interested bystander) ஆனது. 2002-ம் ஆண்டு அக்டோபர் 23 முதல் நவம்பர் 1 வரை புது தில்லியில் COP-8 மாநாட்டை நடத்தியது. அதிக உமிழ்வுகளை வெளிப்படுத்தும் வளரும் நாடுகளில் இருந்து அதிக நடவடிக்கைக்கான கோரிக்கைகள் அதிகரித்ததால், இந்தியா தொடக்கத்தில் கட்டுப்படுத்தும் தேசிய இலக்குகளை நிர்ணயிக்கத் தயங்கியது. இருப்பினும், 2008-ம் ஆண்டில், காலநிலை மாற்றம் குறித்த தேசிய செயல் திட்டத்தை உருவாக்குவதன் மூலம் இந்தியா காலநிலை நடவடிக்கைக்கான தனது உறுதிப்பாட்டை வெளிப்படுத்தியது.
2015-ம் ஆண்டில், பாரிஸ் ஒப்பந்தம் கையெழுத்தானதுடன், உலகளாவிய காலநிலை நிர்வாகத்தில் ஒரு மாற்றத்தைக் குறிக்கிறது. இதில், வளரும் நாடுகள் பங்கேற்க அதிக வாய்ப்புகளை உருவாக்கியது. அதே நேரத்தில், இந்த நாடுகள் கடுமையான பொறுப்புகளில் நியாயமற்ற பங்கை எடுக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. இந்த மாற்றத்தை பின்வரும் மாற்றங்கள் மூலம் புரிந்து கொள்ளலாம்:
இலக்குகளிலிருந்து உறுதிமொழிகளுக்கு : தீவிரமான உமிழ்வு குறைப்பு இலக்குகளை அமைப்பதில் இருந்து தேசிய அளவில் நிர்ணயிக்கப்பட்ட பங்களிப்புகள் (nationally determined contributions (NDC)) அமைப்புக்கு மாறியது.
பிரத்தியேகத்திலிருந்து உள்ளடக்கியது வரை : முந்தைய கட்டமைப்புகளால் வளர்ந்த நாடுகளின் மீது அதிகப் பொறுப்பை வகித்தன. இப்போது, வளர்ந்த மற்றும் வளரும் நாடுகள் இரண்டுமே காலநிலை நடவடிக்கைக்கான பொறுப்பை பகிர்ந்து கொள்கின்றன.
கட்டாயத்திலிருந்து தன்னார்வத்திற்கு : கட்டாயக் கடமைகளுக்குப் பதிலாக, நாடுகள் இப்போது தங்கள் திறன்கள் மற்றும் சூழ்நிலைகளின் அடிப்படையில் தனிப்பட்ட முறையில் உறுதிமொழிகளை வழங்குகின்றன.
எனவே, இந்த மாற்றங்கள் பொதுவான ஆனால் வேறுபட்ட பொறுப்புகளின் (Common But Differentiated Responsibilities (CBDR)) கொள்கையை மதிக்கும் அதே வேளையில் இலட்சியத்தை நியாயமான அளவில் சமநிலைப்படுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளன.
COP ஏன் இந்தியாவிற்கு முக்கியமானது?
அக்டோபர் 2, 2015 அன்று இந்தியா தனது முதல் தேசிய அளவில் தீர்மானிக்கப்பட்ட பங்களிப்பை (Nationally Determined Contribution (NDC)) காலநிலை மாற்றத்திற்கான ஐக்கிய நாடுகளின் கட்டமைப்பு மாநாட்டுக்கு (UNFCCC) அனுப்பியது. இது, ஆகஸ்ட் 2022-ம் ஆண்டில், 2030 வரையிலான காலநிலை இலக்குகளுடன் தேசிய அளவில் தீர்மானிக்கப்பட்ட பங்களிப்பை (NDC) புதுப்பித்தது. 2023-ம் ஆண்டு பத்திரிகை தகவல் பணியகம் அறிக்கையில் (Press Information Bureau report) இந்தியா ஏற்கனவே இரண்டு இலக்குகளை கூறியுள்ளது. அவை, (i) அதன் GDPயின் உமிழ்வுத் தீவிரத்தை 2005-ம் ஆண்டில் இருந்து 33 முதல் 35 சதவீதம் வரை குறைத்தல், மற்றும் (ii) புதைபடிவ எரிபொருள் அடிப்படையிலான எரிசக்தி ஆதாரங்களில் இருந்து அதன் மொத்த மின்சாரத் திறனில் 40 சதவீதத்தை அடைதல் ஆகியவை ஆகும்.
காலநிலை நிதியினால் இந்தியாவும் பயனடைந்துள்ளது. உலகளாவிய கார்பன் வரவு சந்தையில் இந்தியா 31 சதவீதத்தை கொண்டுள்ளது என்று மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. கூடுதலாக, 1997-ம் ஆண்டின் கியோட்டோ நெறிமுறையால் (Kyoto Protocol) வரையறுக்கப்பட்ட தூய்மையான மேம்பாட்டு செயல்முறையின் கீழ் பதிவுசெய்யப்பட்ட திட்டங்களின் எண்ணிக்கையில் இந்தியா இரண்டாவது இடத்தில் உள்ளது.
கியோட்டோ நெறிமுறையின் (Kyoto Protocol) கீழ் தூய்மையான மேம்பாட்டு செயல்முறை (Clean Development Mechanism (CDM)) மற்றும் பிற கார்பன் வர்த்தக ஏற்பாடுகள், புதைபடிவ எரிபொருட்களிலிருந்து புதுப்பிக்கத்தக்க ஆற்றல் உற்பத்தி ஆதாரங்களுக்கு இந்தியாவின் நிலையான ஆற்றல் மாற்றத்தை எளிதாக்குவதற்கும் விரைவுபடுத்துவதற்கும் முக்கியமான வழிமுறையாகும். புதுப்பிக்கத்தக்க ஆற்றல் திட்டங்கள் இந்தியாவில் தூய்மையான மேம்பாட்டு செயல்முறை (CDM) முன்முயற்சிகளில் தோராயமாக 50 சதவிகிதம் பங்களிக்கின்றன. எவ்வாறாயினும், அதன் 78 சதவீத ஆற்றல் தேவைகள் புதைபடிவ எரிபொருள்கள், முக்கியமாக நிலக்கரி மூலம் பூர்த்தி செய்யப்படுவதால், நிலையான ஆற்றல் மாற்றத்தை அடைவதில் இந்தியா குறிப்பிடத்தக்க சவால்களை எதிர்கொள்கிறது. இதற்கு விரிவான முதலீடு, தொழில்நுட்ப மேம்பாடு மற்றும் திறன் மேம்பாட்டு முயற்சிகள் ஆகியவை தேவை.
உலகளாவிய காலநிலை பேச்சுவார்த்தைகளில் இந்தியா முக்கிய பங்கு வகித்துள்ளது. இது G77, ஒத்த எண்ணம் கொண்ட வளரும் நாடுகள் (Like-minded Developing Countries (LMDC)) மற்றும் பிரேசில், தென்னாப்பிரிக்கா, சீனா மற்றும் இந்தியாவை உள்ளடக்கிய BASIC குழு (Brazil, South Africa, China and India) போன்ற குழுக்களுடன் இணைந்து பணியாற்றியுள்ளது. ஆப்பிரிக்க குழு, சிறிய தீவு வளரும் நாடுகள் மற்றும் குறைந்த வளர்ச்சியடைந்த நாடுகள் போன்ற குழுக்களையும் இந்தியா வழிநடத்தியுள்ளது. COP மாநாட்டின் கட்டமைப்பானது சமமான தளத்தை வழங்குகிறது. இது பெரிய பொருளாதாரங்களை பொறுப்பேற்க சிறிய நாடுகளை அனுமதிக்கிறது. இது நியாயமான காலநிலை நிதி மற்றும் நடவடிக்கைக்கு அழுத்தம் கொடுக்க உதவுகிறது.
காலநிலை மாற்றம் பல உலகளாவிய பிரச்சினைகளுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. ஐக்கிய நாடுகளின் பாதுகாப்பு கவுன்சில் (United Nations Security Council), ஜி20, பிரிக்ஸ் மற்றும் ஷாங்காய் ஒத்துழைப்பு அமைப்பு (Shanghai Cooperation Organisation) போன்ற பல்வேறு சர்வதேச மன்றங்களில் இது ஒரு முக்கிய தலைப்பாக மாறியுள்ளது. இந்த உலகளாவிய பிரச்சினைகளில் சர்வதேச மோதல்கள், உள்நாட்டுப் போர்கள், இடம்பெயர்வு, பேரழிவுகள், தீவிர நிகழ்வுகள் மற்றும் இயற்கை, கலாச்சாரம் மற்றும் உள்நாட்டு குடியேற்றம் ஆகியவை அடங்கும். காலநிலை மாற்றம் என்பது வெறும் அறிவியல் பிரச்சினை மட்டும் அல்ல. இது இப்போது சமூக வாழ்வின் பல பகுதிகளை பாதிக்கும் ஒரு சமூக-அரசியல் பிரச்சினை ஆகும். இதன் விளைவாக, COP மாநாட்டில் எடுக்கப்பட்ட முடிவுகள் உலகளாவிய விளைவுகளை ஏற்படுத்துகின்றன. மேலும், இந்த விவாதங்களில் இந்தியா முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது.
தற்போது COP மாநாட்டில் செயல்படுத்தப்படும் என எதிர்பார்க்கப்படும் இழப்பு மற்றும் சேத நிதி, இந்தியாவுக்கு குறிப்பிடத்தக்க நிதி உதவியை அளிக்கும். இந்தியா சமீபத்திய ஆண்டுகளில் வெள்ளம் மற்றும் சூறாவளி போன்ற பல தீவிர நிகழ்வுகளை சந்தித்துள்ளது. இந்த நிகழ்வுகள் உள்ளூர் சமூகங்களை, குறிப்பாக பழங்குடி மக்களை பாதித்துள்ளன. ஆப்பிரிக்காவிற்கு அடுத்தபடியாக பழங்குடியின மக்கள்தொகையில் இந்தியா இரண்டாவது இடத்தில் உள்ளது.
உலகளாவிய காலநிலை நிர்வாகத்தில் இந்தியாவின் பங்கு விரிவடைகிறது
இந்தியா, அதன் மிகப்பெரிய பிராந்திய விரிவாக்கம், மக்கள்தொகை, இளம் பணியாளர்கள் மற்றும் தொழில்துறை திறன் காரணமாக உலகளாவிய காலநிலை முயற்சிகளில் இந்தியா முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது. 2022-ம் ஆண்டில், இந்தியா மற்ற வளரும் நாடுகளுக்கு ஆதரவாக காலநிலை நிதியில் $1.28 பில்லியன் பங்களித்தது. பல்வேறு முயற்சிகள் மூலம் பருவநிலை மாற்றத்தை எதிர்த்துப் போராடுவதில் இந்தியாவும் முன்னணியில் உள்ளது. மேலும், சுற்றுச்சூழலுக்கான வாழ்க்கை முறை (Lifestyle for Environment (LiFE)) திட்டம், சர்வதேச சோலார் கூட்டணி (International Solar Alliance), பசுமைக் கடன் திட்டம் (Green Credits Programme), பிக் கேட்ஸ் கூட்டணி (Big Cats Alliance), குவாட் காலநிலை பணிக்குழு (Quad Climate Working Group) போன்ற பல முன்முயற்சிகள் மூலம் காலநிலை மாற்றத்தை எதிர்த்துப் போராடுவதில் இந்தியா முன்னணியில் உள்ளது. மற்றும் காலநிலை அமைச்சர் கூட்டத்திற்கான சதுப்புநிலக் கூட்டணி ஆகியவை இதில் அடங்கும்..
வருடாந்திர COP மாநாட்டின் 29-வது மறுமுறை கூட்டம் முடிவடையும் போது, UNFCCC, COP மற்றும் IPCC ஆகியவற்றின் நீடித்த முக்கியத்துவத்தை அங்கீகரிப்பது முக்கியம். இந்த நிறுவனங்கள் இணைந்து 21-ம் நூற்றாண்டின் சிக்கலான காலநிலை தொடர்பான பிரச்சனைகளை உலகளாவிய நடவடிக்கையை இயக்க இந்த மூன்று அமைப்புகளும் இணைந்து செயல்படுகின்றன. உலகளாவிய உறுப்பினர் மற்றும் ஒருங்கிணைந்த செயல்பாட்டிற்கான கட்டமைப்பின் மாநாட்டுடன், இந்த அமைப்பு நீடிக்கும்.
இந்தியாவின் செல்வாக்கு அதிகரித்து வருகிறது. இது வளர்ந்த மற்றும் வளரும் நாடுகளுக்கு இடையே உள்ள இடைவெளிகளைக் குறைக்கும் திறன் கொண்டது. இது சமபங்கு, நிதி மற்றும் தொழில்நுட்ப பரிமாற்றம் போன்ற பிரச்சினைகளில் ஒத்துழைப்பை வளர்க்க உதவுகிறது. முன்னோக்கிப் பார்க்கும்போது, இந்தியா தனது தலைமைப் பங்கை வலுப்படுத்த உறுதியான நடவடிக்கைகளை எடுக்க வேண்டும்.