இந்திய அரசியலமைப்பு உருவாக்கப்பட்டதிலிருந்து, சீரான தன்மை மற்றும் பன்முகத்தன்மை, அதே போல் மையப்படுத்தல் மற்றும் பரவலாக்கம் ஆகியவற்றுக்கு இடையிலான விவாதம் அதன் ஒரு பகுதியாக இருந்து வருகிறது. அரசியலமைப்புச் சட்டம் 75 வயதை எட்டியுள்ள நிலையில், அதை மதிக்க சிறந்த வழி, 21ஆம் நூற்றாண்டில் பன்முகத்தன்மை மற்றும் பன்முகத்தன்மை கொண்ட இந்தியாவிற்கு அதிகாரத்தை குவிப்பது நல்லதா என்று கேள்வி எழுப்புவதாகும்.
டிசம்பர் 2023-ல், இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் அரசியலமைப்பிலிருந்து 370வது பிரிவை நீக்குவதை உறுதி செய்தது. பெரும்பாலான விவாதங்கள் அதன் அரசியல் தாக்கம் 370வது பிரிவு அரசியலை எவ்வாறு வடிவமைத்தது மற்றும் காலப்போக்கில் அது உருவாக்கிய நன்மைகள் அல்லது தீமைகள் குறித்து கவனம் செலுத்தின. இருப்பினும், நீதிமன்றத்தின் இந்த முடிவுக்குப் பின்னால் உள்ள அரசியலமைப்பு பகுத்தறிவுக்கு மக்கள் அதிக கவனம் செலுத்தவில்லை. முக்கியமான அரசியலமைப்பு வழக்குகள் பெரும்பாலும் அரசியல் விளைவுகளை ஏற்படுத்தினாலும், அவற்றின் இறுதி முடிவுகள் ஒரு குறிப்பிட்ட சட்ட தத்துவத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டவை.
பிரிவு 370 வழக்கில், பெரும்பான்மை தீர்ப்பில் முக்கிய யோசனை "ஒருங்கிணைப்பு" (“integration.”) ஆகும். பிரிவு 370-ஐ நீக்குவதற்கான அரசாங்கத்தின் முறை அரசியலமைப்பிற்கு விரோதமானது என்று நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது. இருப்பினும், ஜம்மு மற்றும் காஷ்மீரின் சிறப்பு அந்தஸ்தை நீக்குவதற்கு இந்திய குடியரசுத்தலைவருக்கு மட்டுமே அதிகாரம் உள்ளது என்று அவர்கள் இன்னும் முடிவு செய்தனர். இந்த முடிவை ஆதரிக்க, குடியரசுத்தலைவர் செயல்படுவதற்கு முன்பு ஜம்மு மற்றும் காஷ்மீரின் அரசியலமைப்பு சபையின் ஒப்புதல் தேவைப்படும் ஒரு பிரிவை புறக்கணிப்பதை நியாயப்படுத்தும் வகையில் நீதிமன்றம் சட்டத்தை விளக்க வேண்டியிருந்தது.
சிறப்பு வரலாற்று காரணங்களுக்காக 370வது பிரிவு உருவாக்கப்பட்டது என்று நீதிமன்றம் விளக்கியது. ஜம்மு காஷ்மீர் படிப்படியாக இந்தியாவின் ஒரு பகுதியாக மாற உதவுவதே இதன் முக்கிய நோக்கமாகும். இருப்பினும், "ஒருங்கிணைப்பு" என்ற வார்த்தையின் ஒரு குறிப்பிட்ட அர்த்தத்தையும் நீதிமன்றம் உள்ளடக்கியது. ஒருங்கிணைப்பு என்பது அனைத்து மாநிலங்களையும் ஒரே மாதிரியாக மாற்றுவதாக அது புரிந்துகொண்டது. நீதிமன்றத்தின் கூற்றுப்படி, "சிறப்பு அந்தஸ்து" (அதாவது சில அரசியலமைப்பு சுயாட்சியைக் கொண்டிருப்பது) கொண்ட ஒரு மாநிலம் ஒருங்கிணைப்பு என்ற கருத்துக்கு எதிரானது. நீதிமன்றத்தின் பார்வையில், உண்மையான ஒருங்கிணைப்பு என்பது அனைத்து மாநிலங்களும் இந்திய ஒன்றியத்துடன் ஒரே மாதிரியான உறவைக் கொண்டிருக்க வேண்டும்.
உச்ச நீதிமன்றத்தில் 370வது பிரிவை நீக்கியதை எதிர்த்து மனுதாரர்கள் வேறு ஒரு கருத்தைக் கொண்டிருந்தனர். இந்தியா போன்ற பன்முகத்தன்மை கொண்ட நாட்டின் உண்மையான ஒருங்கிணைப்பு அதன் அரசியலமைப்பில் பிரதிபலிக்கப்பட வேண்டும் என்று அவர்கள் நம்பினர். அவர்களின் கூற்றுப்படி, 370வது பிரிவு ஒரு சீரான அமைப்பை உருவாக்குவதற்கான ஒரு தற்காலிக நடவடிக்கை அல்ல. மாறாக, அது இந்தியாவின் அரசியலமைப்பு பன்முகத்தன்மையை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தியது. ஒற்றுமை என்பது வேறுபாடுகளை அழிப்பதில் இருந்து வருகிறது என்பதைக் காட்டுகிறது.
இந்த விவாதம் இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தை உருவாக்கும்போது நடந்த பழைய விவாதத்தைப் போலவே இருந்தது. ஆனால், பிரிவு 370 பற்றி அல்ல. அப்போது, அரசியலமைப்புச் சபை இந்தியாவின் பழங்குடி சமூகங்களுக்கு சிறப்பு சுயாட்சி வழங்குவது குறித்து விவாதித்தது. இது பின்னர் அரசியலமைப்பின் ஐந்தாவது மற்றும் ஆறாவது அட்டவணைகளாக மாறியது.
சிலர் இந்த அட்டவணைகளை எதிர்த்தனர். அவர்களை "பழங்குடியினர்" என்று அழைத்தனர். மேலும், அவை பிரிவினைவாதத்தை ஊக்குவிக்கும் என்று அஞ்சினர். இருப்பினும், பழங்குடி இனத் தலைவர் ஜெய்பால் முண்டா இந்தியாவிற்குள் பழங்குடிகளுக்கான சுயாட்சியை வலுவாகப் பாதுகாத்தார். இந்தியக் கொடி மற்றும் பழங்குடி குடியரசின் கொடி ஆகிய இரண்டு கொடிகளின் படத்தை மறக்கமுடியாத வகையில் பயன்படுத்திக் கொண்டார். அவை ஒன்று மற்றொன்றின் மீது ஆதிக்கம் செலுத்தாமல் அருகருகே பறக்கும்.
வரலாற்றைப் பற்றிய இந்தப் பார்வை, அரசியலமைப்புச் சட்டம் எப்போதும் அதிகாரம் குறித்த பல்வேறு கருத்துக்களுக்கான போர்க்களமாக இருந்து வருகிறது என்பதைக் காட்டுகிறது. பிரிவு 370 வழக்கு ஒரு முக்கிய விவாதத்தை எடுத்துக்காட்டியது: இந்தியாவில் அதிகாரம் ஒரு அதிகாரத்தின் கீழ் மையப்படுத்தப்பட வேண்டுமா அல்லது அது வெவ்வேறு பிராந்தியங்களில் பரவ வேண்டுமா? இந்த விவாதம் அரசியலமைப்புச் சபையில் தொடங்கி, அரசியலமைப்பில் எழுதப்பட்டு, அன்றிலிருந்து சட்ட மற்றும் அரசியல் விவாதங்களில் தொடர்கிறது.
அரசியலமைப்பின் மூலம் பல்வேறு குழுக்கள் அதிகாரத்திற்காக எவ்வாறு போட்டியிடுகின்றன என்பதற்கு 370வது பிரிவின் வரலாறு ஒரு எடுத்துக்காட்டு மட்டுமே. அரசியலமைப்பு 75 ஆண்டுகளை நிறைவு செய்யும் நிலையில், பாராட்டுகளுக்கு அப்பால் பார்த்து, அதன் அதிகார இயக்கவியலில் அதன் நீடித்த தாக்கத்தை அங்கீகரிப்பது முக்கியம்.
'Indian Constitution: A Conversation with Power' என்ற எனது புத்தகத்தில், கடந்த 75 ஆண்டுகளில், அதிகாரம் பெருகிய முறையில் மத்திய அரசாங்கத்தை நோக்கி நகர்ந்துள்ளது என்று நான் வாதிடுகிறேன். அரசியலமைப்பு சில மையப்படுத்தலை அனுமதிக்கிறது, ஆனால் இந்தப் போக்கு பல உச்ச நீதிமன்ற தீர்ப்புகளால் வலுப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
1950ஆம் ஆண்டில், ஒரு வலுவான மத்திய அரசாங்கத்திற்கான காரணங்கள் இருந்தன. மேலும், இவை அரசியலமைப்பு சபையில் விவாதிக்கப்பட்டன. இருப்பினும், 2025ஆம் ஆண்டில், பன்முகத்தன்மை கொண்ட மற்றும் பன்முகத்தன்மை கொண்ட இந்தியா அந்த காரணங்கள் இன்னும் செல்லுபடியாகுமா என்பதை மறுபரிசீலனை செய்ய வேண்டும். இந்தக் கருத்துக்களைக் கேள்விக்குட்படுத்துவதும் அவற்றை விவாதிப்பதும் அதன் 75வது ஆண்டு விழாவில் அரசியலமைப்பை மதிக்க சிறந்த வழியாகும்.
பாட்டியா ஒரு வழக்கறிஞர் மற்றும் 'The Indian Constitution: A Conversation with Power' என்ற புத்தகத்தின் ஆசிரியர் ஆவார்.