பாதுகாப்பான மற்றும் சுகாதாரமான கழிப்பறைகள் இருப்பதை உறுதி செய்வது, பொது இடங்களில் பாலின சமத்துவத்தை நோக்கிய ஒரு அடிப்படைத் தேவை என்பதை முடிவெடுப்பவர்கள் (Decision-makers) அங்கீகரிக்க வேண்டும்.
குழந்தை பருவத்திலிருந்தே, பல பெண்கள் வீட்டை விட்டு வெளியேறுவதற்கு முன்பு கழிப்பறையைப் பயன்படுத்தக் கற்றுக்கொடுக்கப்படுகிறார்கள். இது பள்ளி, ஷாப்பிங், வேலை அல்லது ஒரு குறுகிய நடைப்பயணத்திற்குச் செல்லும்போது கூட இது பொருந்தும். இந்தப் பழக்கமானது, பெண்களுக்கு சுத்தமான மற்றும் அணுகக்கூடிய பொது கழிப்பறைகள் இல்லாதது போன்ற கடுமையான யதார்த்தத்திலிருந்து (harsh reality) உருவாகிறது. ஆண்கள் பெரும்பாலும் திறந்தவெளிகளைப் பயன்படுத்தும் எதார்த்தத்தைக் காணலாம். ஆனால், பெண்களுக்கு அந்த தேர்வு இல்லை. இதனால், பாலினத்தை உள்ளடக்கிய உள்கட்டமைப்பு இல்லாதது பெண்களின் அன்றாட இயக்கத்தை பாதிக்கிறது. இது மட்டுமல்லாமல், பணியிடத்தில் பெண்கள் கழிப்பறைகளைப் பயன்படுத்துவதை கட்டுப்படுத்துவது பெரியளவிலான விளைவுகளையும் ஏற்படுத்துகிறது.
இந்தியாவில் பொதுக் கழிப்பறைகளின் யதார்த்தம்
இந்தியாவில் பல பெண்கள் பாதுகாப்பான, சுகாதாரமான பொதுக் கழிப்பறைகள் இல்லாததால் தங்கள் வீடுகளுக்கு வெளியே நீண்ட நேரம் வேலை செய்ய வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ளனர் என்று தெரிவிக்கின்றனர். ஆராய்ச்சி இந்த கூற்றை ஆதரிக்கிறது. பெண்களின் பணியாளர் பங்கேற்புக்கு (women’s workforce participation) ஒரு முக்கியத் தடையாக, போதுமான அளவில் சுகாதார வசதிகள் இல்லாததை இது அடையாளம் காட்டுகிறது. 2018-ம் ஆண்டு ஆக்ஷன் எய்ட் இந்தியா (ActionAid India) நடத்திய ஆய்வில், டெல்லியில் உள்ள 35 சதவீத பொது கழிப்பறைகளில் பெண்களுக்கென தனிப் பிரிவு இல்லை என்று கண்டறியப்பட்டுள்ளது. இதில், 45 சதவீத கழிப்பறைகளை உள்ளே இருந்து பூட்ட முடியாது என்பது கவலையளிக்கிறது. கூடுதலாக, 53 சதவீத கழிப்பறைகளில் குழாய் நீர் வசதி இல்லை. இந்த நிலைமைகள் சுகாதாரத்தை மட்டுமல்ல, பெண்களின் பாதுகாப்பு மற்றும் கண்ணியத்தையும் முற்றிலும் பாதிக்கிறது.
உத்தரப்பிரதேசத்தில், கோயில்கள் மற்றும் கும்பமேளாவிற்கு நிதி தாராளமாக வழங்கப்படுகிறது. இருப்பினும், விதி சட்டக் கொள்கைக்கான ஒன்றியத்தின் (Vidhi Centre for Legal Policy) 2019 அறிக்கை, 74 மாவட்ட நீதிமன்றங்களில், நான்கில் கழிப்பறைகளே இல்லை என்பதைக் கண்டறிந்துள்ளது. ஏழு நீதிமன்றங்களில் பெண்களுக்கு எந்த வசதியும் இல்லை. 2021-ம் ஆண்டில், உத்தரப் பிரதேச காவல் நிலையங்களில் பெண் காவலர்களுக்கு சரியான சுகாதார வசதிகள் இல்லாததையும் அறிக்கைகள் வெளிப்படுத்தியுள்ளனர்.
கொல்கத்தாவில் ஒரு ஜூனியர் மருத்துவர் பாலியல் வன்கொடுமை செய்யப்பட்டு கொலை செய்யப்பட்டதற்கான சமீபத்திய விசாரணை ஒரு தீவிரமான பிரச்சினையை எடுத்துக்காட்டுகிறது. மருத்துவமனை வளாகத்திற்குள்கூட பெண் ஊழியர்களுக்கு சுத்தமான, நல்ல வெளிச்சம் கொண்ட கழிப்பறைகள் இல்லை. இது ஒரு முறை மட்டுமே ஏற்படும் பிரச்சினை அல்ல. ஆனால், இந்தியா முழுவதும் பொது மற்றும் தொழில்முறை இடங்களில் பெண்களை பாதிக்கப்படக்கூடிய ஒரு பெரிய அமைப்பு ரீதியான தோல்வியின் அறிகுறியாகும்.
திருநங்கைகள் (trans) மற்றும் பால்புதுமையினர்களுக்கு (queer individuals) நிலைமை இன்னும் மோசமாக உள்ளது. நன்னீர் நடவடிக்கை வலையமைப்பு தெற்காசியா (Freshwater Action Network South Asia) மற்றும் நீர் வழங்கல் மற்றும் சுகாதார கூட்டு கவுன்சில் (Water Supply and Sanitation Collaborative Council) நடத்திய தேசிய ஆய்வில், திருநங்கைகள் பெரும்பாலும் பொது கழிப்பறைகளை அணுக சிரமப்படுவதாகக் கண்டறியப்பட்டுள்ளது. அவர்கள் ஆண்களுக்கான வசதிகளைப் பயன்படுத்தினால், அவர்கள் துன்புறுத்தல் மற்றும் வன்முறையை எதிர்கொள்கின்றனர். பெண்களின் கழிப்பறைகள் பெரும்பாலும் வரவேற்கப்படாதவை. திருநங்கைகள் கழிப்பறைகளுக்குச் செல்லும்போது பாலியல் வேலையைத் தேடுவதாக அடிக்கடி தவறாகக் கருதப்படுகிறார்கள் என்பதையும் இந்த ஆய்வு காட்டுகிறது. இது அதிக பாகுபாட்டிற்கு வழிவகுக்கிறது. இதன் விளைவாக, பல திருநங்கைகள் தங்களை விடுவித்துக் கொள்ள ஒரு பாதுகாப்பான தருணத்திற்காக காத்திருக்க வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ளனர். இது உடல்நலப் பிரச்சினைகள் மற்றும் உணர்ச்சி ரீதியான துயரங்களையும் ஏற்படுத்துகிறது.
2018-ம் ஆண்டில், வாட்டர்எய்ட் (WaterAid) அமைப்பானது, நன்னீர் நடவடிக்கை வலையமைப்பு தெற்காசியா (Freshwater Action Network South Asia) மற்றும் நீர் வழங்கல் மற்றும் சுகாதார கூட்டு கவுன்சிலுடன் (Water Supply and Sanitation Collaborative Council) இணைந்து, சென்னையில் உள்ள திருநங்கை சமூகங்களுடன் ஆலோசனைகளை நடத்தியது. இதில், பங்கேற்பாளர்கள் நன்கு வெளிச்சம் மற்றும் சுகாதாரமான கழிப்பறைகளுக்கான அவசரத் தேவையை எடுத்துரைத்தனர். பொது இடங்கள் மற்றும் பணியிடங்களில் பாலின சார்பற்ற கழிப்பறைகளையும் அவர்கள் கோரினர். கூடுதலாக, குளியல் வசதிகளுடன் கூடிய சமூக கழிப்பறை வளாகங்களின் முக்கியத்துவத்தை அவர்கள் வலியுறுத்தினர்.
பாலினத்தை உள்ளடக்கிய உள்கட்டமைப்பு இல்லாமை: ஒரு கட்டமைப்புத் தடை
பணியிடத்தில் பெண்கள் குறைவாக இருப்பதற்கு ஒரு முக்கிய காரணம் பாலினத்தை உள்ளடக்கிய பொது உள்கட்டமைப்பு இல்லாதது ஆகும். இது வீட்டுத் தொழில்களில் குறைந்த ஊதியம் பெறும் வேலைகளுக்கு பெண்களை கட்டுப்படுத்துகிறது. மேலும், இது அவர்களின் இடம் தொடர்பான சுதந்திரத்தையும் குறைக்கிறது மற்றும் ஊதியம் இல்லாத பராமரிப்பு வேலைகளுக்கான அவர்களின் பொறுப்பையும் அதிகரிக்கிறது.
சமீபத்திய காலமுறை தொழிலாளர் கணக்கெடுப்பு (Periodic Labour Force Survey (PLFS)) ஆண்டு அறிக்கை (ஜூலை 2023 - ஜூன் 2024) பெண்களின் தொழிலாளர் பங்கேற்பில் குறிப்பிடத்தக்க அதிகரிப்பைக் காட்டுகிறது. இது 2017-18-ல் 23.3%-லிருந்து 2023-24-ல் 41.7% ஆக அதிகரித்துள்ளது. இந்த அதிகரிப்பின் பெரும்பகுதி கிராமப்புறங்களில் காணப்படுகிறது. கிராமப்புறங்களில், பெண்களின் பங்கேற்பு 24.7%-லிருந்து 48% ஆக உயர்ந்தது. நகர்ப்புறங்களில், இந்த உயர்வு 20.4%-லிருந்து 28% மிதமான உயர்வாக காணப்பட்டது. ஒரு முக்கிய விஷயம் என்னவென்றால், பல கிராமப்புறப் பெண்களின் பங்கேற்பின் பெரும்பகுதி குடும்ப வணிகங்கள் மற்றும் வீடு சார்ந்த வேலைகளில் பணிபுரியும் பெண்களை உள்ளடக்கியது. இந்த வேலைகள் பெரும்பாலும் நிதி சுதந்திரத்தையோ அல்லது நியாயமான ஊதியத்தையோ உறுதி செய்வதில்லை. இந்த வேலைகளில் பலவற்றிற்கு பெண்கள் பொது இடங்களுக்குச் செல்ல வேண்டிய அவசியமில்லை அல்லது சுத்தமான மற்றும் பாதுகாப்பான கழிப்பறைகள் போன்ற பணியிட வசதிகளைப் பயன்படுத்த வேண்டிய அவசியமும் இல்லை.
பாலினத்தை உள்ளடக்கிய பொது இடங்களில் சுத்தமான மற்றும் சுகாதாரமான கழிப்பறைகள் இருக்க வேண்டும். இந்த கழிப்பறைகள் போதுமான தனியுரிமை (privacy) மற்றும் சரியான வெளிச்சத்தை (proper lighting) வழங்க வேண்டும். அவற்றில், சானிட்டரி நாப்கின் வழங்கும் இயந்திரங்கள் (sanitary napkin vending machines) மற்றும் பாதுகாப்பான பூட்டுதல் அமைப்புகள் (secure locking systems) இருக்க வேண்டும். இந்த வசதிகள் திருநங்கைகள் மற்றும் பால்புதுமையினர்களின் தேவைகளையும் பூர்த்தி செய்ய வேண்டும். பாலின அடையாளத்தைப் பொருட்படுத்தாமல் அனைவரும் அடிப்படை சுகாதாரத்தை கண்ணியத்துடன் அணுக முடியும் என்பதை இது உறுதி செய்கிறது.
குறிப்பாக, சுகாதார வசதி என்பது ஒரு சலுகை அல்ல. இது ஒரு அடிப்படை உரிமையாகும். நிலையான வளர்ச்சி இலக்கு (Sustainable Development Goal (SDG)) 6-ன் கீழ், மாநிலங்கள் அனைவருக்கும் போதுமான மற்றும் நியாயமான சுகாதாரம் மற்றும் சுகாதாரத்தை அணுகுவதை உறுதி செய்ய வேண்டும். பெண்கள், சிறுமிகள் மற்றும் பாதிக்கப்படக்கூடிய குழுக்களுக்கு சிறப்பு கவனம் செலுத்தப்பட வேண்டும். மேலும், பொதுக் கழிப்பறைகள் கிடைக்க வேண்டும். அவற்றில் ஓடும் நீர் (running water), சானிட்டரி நாப்கின் வழங்கும் எந்திரங்கள் (sanitary napkin dispensers) மற்றும் அப்புறப்படுத்தும் அமைப்புகள் (disposal systems) போன்ற அத்தியாவசிய வசதிகளும் இருக்க வேண்டும்.
அரசாங்கங்கள், நகர்ப்புற திட்டமிடுபவர்கள் மற்றும் கொள்கை வகுப்பாளர்கள் பொதுத் திட்டமிடலில் பாலினத்தை உள்ளடக்கிய கழிப்பறை உள்கட்டமைப்பிற்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்க வேண்டும். இது வளர்ச்சித் திட்டங்களின் முக்கிய பகுதியாக இருப்பதை அவர்கள் உறுதி செய்ய வேண்டும். பொதுக் கழிப்பறைகள் கட்டப்படுவது மட்டுமல்லாமல், அனைத்து தனிநபர்களின் தேவைகளையும் பூர்த்தி செய்யும் வகையில் பராமரிக்கப்பட்டு மேம்படுத்தப்படுவதை உறுதி செய்வதற்கு போதுமான நிதி, கடுமையான கண்காணிப்பு மற்றும் சமூக பங்கேற்பு மிக முக்கியமானவையாக இருக்க வேண்டும். கூடுதலாக, பணியிடங்கள், கல்வி நிறுவனங்கள் மற்றும் சுகாதார வசதிகள் தங்கள் ஊழியர்கள் மற்றும் பார்வையாளர்களுக்கு சுத்தமான மற்றும் பாதுகாப்பான கழிப்பறைகளை வழங்க கட்டாயப்படுத்தப்பட வேண்டும்.
பொது இடங்களில் பாதுகாப்பான மற்றும் சுகாதாரமான கழிப்பறைகள் கிடைப்பதை உறுதி செய்வது பாலின சமத்துவத்தை நோக்கிய ஒரு அடிப்படை படியாகும் என்பதை முடிவெடுப்பவர்கள் (Decision-makers) அங்கீகரிக்க வேண்டும். சுகாதாரம் என்பது வசதியைப் பற்றியது மட்டுமல்ல. இது பெண்களின் இயக்கம், பாதுகாப்பு மற்றும் பொருளாதார அதிகாரமளிப்பில் முக்கியப் பங்கு வகிக்கிறது. பாலினத்தை உள்ளடக்கிய கழிப்பறைகளைக் கேட்பது என்பது சிறப்பு கவனிப்பை கேட்பது அல்ல. இது அடிப்படை மனித கண்ணியம் மற்றும் உரிமைகளுக்கான கோரிக்கையாக உள்ளது.
எழுத்தாளர் ஒரு சமூக ஆர்வலர் ஆவர்.