2023 ஆம் ஆண்டில், சந்திரனில் தரையிறங்கியது இந்திய அறிவியலின் மிக முக்கியமான சாதனையாகும். இது ஆர்க்டிக், அண்டார்டிக் மற்றும் புதிய விண்வெளி கூட்டாண்மை ஆகியவற்றில் செயல்பாடுகளுடன் பூமியிலும் வின்வெளியிலும் முன்னேற்றங்களுக்கு வழிவகுத்தது. கூடுதலாக, தேசிய ஆராய்ச்சி அறக்கட்டளை (National Research Foundation), தேசிய குவாண்டம் மிஷன் (National Quantum Mission) மற்றும் சீரொளி குறுக்கீட்டுமானி ஈர்ப்பலை ஆய்வகம் (Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory (LIGO)) போன்ற முன்னேற்றங்கள் எதிர்காலத்திற்கான உறுதிமொழியைக் காட்டுகின்றன.
2023 ஆம் ஆண்டில் சந்திரனில் தரையிறங்கியது, இந்திய அறிவியலுக்கு ஒரு மகுடமாக அமைந்திருந்தாலும், அந்த ஆண்டு இந்தியாவின் விண்வெளித் திட்டத்திற்கான செயல்களில் ஒரு திட்டவட்டமான மாற்றத்தைக் குறித்தது. செயற்கைக்கோள்களை ஏவுதல் மற்றும் சுற்றுப்பாதையில் நிலைநிறுத்துவதில் மேம்பட்ட திறன்களைக் கொண்ட ஒரு நிறுவனத்திலிருந்து, இந்திய விண்வெளி ஆராய்ச்சி நிறுவனம் (Indian Space Research Organisation (ISRO) ) முழு அளவிலான கோள்கள் ஆராய்ச்சி அமைப்பாக (planetary exploration body) மாறுவதற்கான முக்கிய நடவடிக்கைகளை எடுத்தது.
சந்திரயான்-3 மற்றும் இந்தியாவின் முதல் சூரியப் பயணமான ஆதித்யா-எல்1 (Aditya-L1) ஆகிய இரண்டு உயர்மட்டப் பயணங்கள் உட்பட ஏழு வெற்றிகரமான பயணங்களை மேற்கொண்ட இஸ்ரோவிற்கு இது மிகவும் பயனுள்ள ஆண்டுகளில் ஒன்றாகும். கோவிட்-19 ஆல் இஸ்ரோ பல இடையூகளை எதிர்கொண்டது, முதலில் 2022 இல் திட்டமிடப்பட்ட மனித விண்வெளிப் பயணமான ககன்யான் திட்டத்தைக் கூட பாதித்தது. பல ஆயத்த சோதனைகள் இன்னும் மீதமுள்ள நிலையில், ககன்யான் இப்போது 2025 க்கு திட்டமிடப்பட்டுள்ளது
இதற்கிடையில், இஸ்ரோ அடுத்த சில ஆண்டுகளில் சாதிக்க விரும்பும் மைல்கற்களின் பட்டியலை வெளியிட்டது. 2024 இல் நாசாவுடன் கூட்டு முயற்சியில் சர்வதேச விண்வெளி நிலையத்திற்கு ஒரு விண்வெளி வீரரை அனுப்புதல், சந்திரயான்-4 - சந்திரனில் இருந்து மாதிரி திரும்பும் பணி, மற்றும் அடுத்த நான்கு ஆண்டுகளில்; 2028க்குள் விண்வெளி நிலையம் பாரதியா அந்தரிக்ஷ் நிலையம் (Bhartiya Antariksh Station) உருவாக்குதல் மற்றும் 2040க்குள் மனிதனை நிலவில் தரையிறக்குதல்.
இந்த திட்டங்களில் வழக்கமான ஏவுகணைகள், வானியல் பணிகள் மற்றும் சூரியன், செவ்வாய் மற்றும் வெள்ளிக்கான ஆய்வுப் பணிகள் ஆகியவையும் அடங்கும்.
சந்திரயான்-3
ஆகஸ்ட் மாதம் சந்திரயான்-3 வெற்றிகரமாக நிலவில் தரையிறங்கிய பிறகு சில திட்டங்கள் இறுதி செய்யப்பட்டன. அமெரிக்காவும் சோவியத் யூனியனும் 1960 மற்றும் 1970களில் நிலவில் இறங்கியிருந்தாலும் இந்தியாவின் சாதனை குறிப்பிடத்தக்கது. ஐம்பது ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு சீனாவும் இந்தியாவும் மட்டுமே நிலவை அடைந்துள்ளன.
சந்திரயான் -3 திட்டம் சிறப்பு வாய்ந்தது, ஏனெனில் 2019 ஆம் ஆண்டில் இந்தியாவின் முதல் முயற்சியான சந்திரயான்-2, சந்திரனின் மேற்பரப்பில் இறங்கிய கடைசி சில நொடிகளில் பரபரப்பை ஏற்படுத்தியது. இந்த முறை, இஸ்ரோ சரியான தரையிறக்கத்தை மேற்க்கொண்டது.
நிலவில், சந்திரயான்-3, இஸ்ரோவின் மேம்பட்ட திறன்களையும் மிகவும் சிக்கலான பணிகளைச் செய்வதற்கான அதன் நோக்கத்தையும் காட்ட சில எதிர்பாராத நடைமுறைகளை செய்தது. மிகவும் ஆச்சரியமான ஒரு 'ஹாப்' சோதனையானது (‘hop’ experiment), லேண்டர், அதன் கருவிகளுடன், சந்திரனின் மேற்பரப்பில் நுழைந்து, சுமார் 40 செமீ பறந்து சிறிது தூரத்தில் தரையிறங்கியது.
இது நிலவின் மேற்பரப்பில் இருந்து லேண்டரை உயர்த்துவதற்கான இஸ்ரோவின் திறனை நிரூபித்தது. விண்கலம் பூமிக்குத் திரும்பும் போது, நிலவிலிருந்து எடுக்கப்பட்ட மாதிரிகளை எடுத்துவரும் திட்டங்கள் அல்லது மனிதர்களைக் கொண்ட பயணங்களுக்கான ஒரு முக்கிய சோதனை. எதிர்பாராத விதமாக, இஸ்ரோ, சில வாரங்களுக்குப் பிறகு, சந்திரயான் -4 உண்மையில் ஒரு மாதிரியை எடுத்துக்கொண்டு திரும்ப வருவதற்கான திட்டமாக (sample return mission) இருக்கும் என்று கூறியது.
புதிய கூட்டாண்மைகள்
இஸ்ரோவின் வளர்ந்து வரும் திறன்கள் மேலும் சர்வதேச கூட்டாண்மைகளுக்கு வழிவகுத்தன. 2023 ஆம் ஆண்டு ஜூன் மாதம் பிரதமர் நரேந்திர மோடியின் அமெரிக்க சந்திப்பின் போது, கிரக ஆய்வுக்கான அமெரிக்கா தலைமையிலான ஆர்ட்டெமிஸ் ஒப்பந்தத்தில் (Artemis Accords) இந்தியா இணைந்தது.
ஆர்ட்டெமிஸ் உடன்படிக்கைகள் (Artemis Accords) என்பது நிலவு மற்றும் பிற கிரகங்களின் அமைதியான மற்றும் கூட்டுறவு ஆய்வுக்கான தேடலில் நாடுகள் கடைபிடிக்க ஒப்புக் கொள்ளும் கொள்கைகளின் தொகுப்பாகும். ஆர்ட்டெமிஸ் உடன்படிக்கையில் இணைவதற்கான இந்தியாவின் முடிவு இரு நாடுகளின் விண்வெளித் திட்டங்களை முன்னெப்போதையும் விட நெருக்கமாகக் கொண்டுவருகிறது.
புதிய நெருங்கிய கூட்டாண்மையின் மற்றொரு நிரூபணம், 2024 ஆம் ஆண்டில், பூமியின் மேற்பரப்பில் இருந்து 400 கிமீ தொலைவில் உள்ள விண்வெளியில் நிரந்தர ஆய்வகமான சர்வதேச விண்வெளி நிலையத்திற்கு (International Space Station) செல்வதற்கான ஒரு கூட்டு திட்டத்தை மேற்கொள்ள இஸ்ரோ மற்றும் நாசா இடையேயான ஒப்பந்தம் ஆகும். இது இந்தியாவின் விண்வெளி வீரர்கள் வின்வெளிக்கு செல்வதை குறிக்கிறது. 2025 ஆம் ஆண்டின் ககன்யான் பணியை விட மிகவும் முக்கியமானது.
ஆண்டின் பிற்பகுதியில், இந்தியாவும் அமெரிக்காவும் வணிக விண்வெளி ஒத்துழைப்புக்கான ஒரு பணிக்குழுவை அமைத்தன, இது நாட்டில் தனியார் விண்வெளித் துறையை ஊக்குவிக்கும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. இரு நாடுகளும் கிரக பாதுகாப்பிலும் இணைந்து செயல்பட விருப்பம் தெரிவித்துள்ளன.
தேசிய ஆராய்ச்சி அறக்கட்டளை (National Research Foundation)
விண்வெளி ஆய்வில் இஸ்ரோ முன்னேறிய நிலையில், அறிவியல் ஆராய்ச்சியை மேம்படுத்த அரசு குறிப்பிடத்தக்க நடவடிக்கை எடுத்தது. ஆராய்ச்சி முயற்சிகளை ஆதரிக்கவும், ஊக்கப்படுத்தவும், வழிகாட்டவும் தேசிய ஆராய்ச்சி அறக்கட்டளைக்கு (National Research Foundation) ஒப்புதல் அளித்ததன் மூலம் அரசாங்கம் ஐந்தாண்டு கால வாக்குறுதியை நிறைவேற்றியது.
தேசிய ஆராய்ச்சி அறக்கட்டளை ஆனது அமெரிக்க தேசிய அறிவியல் அறக்கட்டளையால் ஈர்க்கப்பட்டு, அடுத்த ஐந்து ஆண்டுகளில் ஆராய்ச்சிக்காக ரூ.50,000 கோடியை வழங்கும். பல்கலைக்கழகங்கள் மற்றும் கல்லூரிகளில் ஆராய்ச்சி திறன்களை வலுப்படுத்துவதே இதன் முதன்மையான நோக்கமாகும்.
டாடா இன்ஸ்டிடியூட் ஆஃப் ஃபண்டமெண்டல் ரிசர்ச் (Tata Institute of Fundamental Research) அமைப்பின் பெங்களூரில் உள்ள சர்வதேச கோட்பாட்டு அறிவியல் மையத்தின் நிறுவன இயக்குநர் ஸ்பென்டா வாடியா (Spenta Wadia), நாட்டில் ஆராய்ச்சிக்கும் உயர்கல்விக்கும் இடையே இயற்கைக்கு மாறான பிரிவு இருப்பதாகக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
சில நிறுவனங்கள் ஆராய்ச்சியில் கவனம் செலுத்துகின்றன, மற்ற கல்லூரிகள் மற்றும் பல்கலைக்கழகங்கள் போன்றவை மிகக் குறைந்த ஆராய்ச்சியையே செய்கின்றன. தேசிய ஆராய்ச்சி அறக்கட்டளையின் குறிக்கோள்களில் ஒன்று, பல்கலைக்கழகங்கள் மற்றும் கல்லூரிகளில் ஆராய்ச்சி திறன்களை மேம்படுத்துவது கல்வி மற்றும் ஆராய்ச்சிக்கு இடையேயான தொடர்பை மீண்டும் கொண்டு வருவது ஆகும்.
தேசிய ஆராய்ச்சி அறக்கட்டளை இயற்கை அறிவியல் மற்றும் பொறியியலில் மட்டுமல்லாமல் சமூக அறிவியல், கலை மற்றும் மனிதநேயம் ஆகியவற்றிலும் ஆராய்ச்சியை ஆதரிக்கும். இந்திய சமுதாயத்தில் உள்ள குறிப்பிடத்தக்க சவால்களுக்கு தீர்வு காண்பதே இதன் முக்கிய குறிக்கோள்.
புதிய முயற்சிகள்
இந்த ஆண்டில், மேம்பட்ட அறிவியல் ஆராய்ச்சியில் அதன் திறன்களை மேம்படுத்த இந்தியா குறிப்பிடத்தக்க நகர்வுகளை மேற்கொண்டது. ஏப்ரலில், அடுத்த எட்டு ஆண்டுகளில் 1,000-க்யூபிட் குவாண்டம் கணினியை உருவாக்கும் நோக்கத்துடன், ரூ.6,000 கோடியில் தேசிய குவாண்டம் மிஷன் (National Quantum Mission) தொடங்கப்பட்டது. குவாண்டம் கணினிகள் மிகவும் வேகமானவை மற்றும் இது வழக்கமான கணினிகளுக்கு சாத்தியமற்ற அல்லது நடைமுறைக்கு மாறான பணிகளைச் செய்ய அனுமதிக்கிறது.
இந்த வெளியீடு இந்தியாவை தொழில்நுட்ப மேம்பாட்டில் உலகளவில் போட்டியிட அனுமதிக்கிறது, அது இன்னும் ஆரம்ப கட்டத்தில் உள்ளது. கடந்த காலத்தில், சூப்பர் கம்ப்யூட்டர் வளர்ச்சியைப் போலவே இந்தியாவும் பின்னர் அத்தகைய முயற்சிகளில் இணைந்தது, மேலும் அதைப் பிடிக்க வேண்டியிருந்தது. இந்த தாமதமான நுழைவு, தொழில்நுட்ப முன்னேற்றங்களின் பலன்களையும் தவறவிட்டது.
மற்றொரு குறிப்பிடத்தக்க முடிவு, மகாராஷ்டிராவில் ஈர்ப்பலை (gravitational wave) ஆய்வகத்தை உருவாக்கும் லேசர் இன்டர்ஃபெரோமீட்டர் ஈர்ப்பு-அலை கண்காணிப்பகம் - இந்தியா (Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory (LIGO) - India) திட்டத்திற்கு ஒப்புதல் அளித்தது.
ஏழாண்டுகளுக்கு முன் முதற்கட்ட அனுமதி கிடைத்தாலும், இறுதி அனுமதி ஏப்ரலில் கிடைத்தது. LIGO-India ஆனது, 2015 ஆம் ஆண்டில் ஈர்ப்பு அலைகளை முதன்முதலில் கண்டுபிடித்த அமெரிக்காவில் உள்ள இரண்டு ஒத்த ஆய்வகங்களின் மூன்றாவது அங்கமாக இருக்கும். இது இரண்டு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு இயற்பியலுக்கான நோபல் பரிசை வென்றது. ஈர்ப்பு அலை ஆராய்ச்சி (Gravitational wave research) என்பது இப்போது மிகக் குறைவான ஆராய்சியாளர்களும் வசதிகளும் உள்ள மற்றொரு துறையாகும், மேலும் இந்தியா இதில் முன்னிலை வகிக்கும் வாய்ப்பு உள்ளது.
இந்த ஆண்டின் இறுதியில், பழைய மைத்ரி நிலையத்திற்குப் பதிலாக, அண்டார்டிகாவில் புதிய ஆராய்ச்சி நிலையத்தை நிறுவும் திட்டத்தை இந்தியா அறிவித்தது. புதிய நிலையம், மைத்ரி-II (Maitri-II), தற்போதுள்ள நிலையத்திலிருந்து சில கிலோமீட்டர் தொலைவில் அமைந்துள்ளது இது 1989 முதல் செயல்பட்டு வருகிறது. இந்தியாவிற்கு அண்டார்டிகாவில் பாரதி (Bharati) என்ற மற்றொரு ஆராய்ச்சி நிலையம் உள்ளது. இந்த நிலையங்கள் அண்டார்டிகாவில் இந்தியாவின் வளர்ந்து வரும் ஆராய்ச்சியின் மையங்களாக உள்ளன, இது பல்வேறு அறிவியல் துறைகளில் ஆய்வுகளை மேற்கொள்வதற்கான சிறந்த சூழலை வழங்குகிறது.
மைத்ரி-II அறிவிப்பு ஆர்க்டிக்கிற்கு முதல் குளிர்கால பயணத்தை அனுப்பும் முடிவைத் தொடர்ந்து. அண்டார்டிகாவைப் போலவே ஆர்க்டிக்கிலும் இந்தியா அறிவியல் தளத்தைக் கொண்டுள்ளது, ஆனால் அது குளிர்காலத்தில் செயல்படவில்லை. இந்த ஆண்டு முதல், ஆர்க்டிக் தளம் ஆண்டு முழுவதும் செயல்பாட்டில் இருக்கும்.
கூடுதலாக, அரசாங்கம் விஞ்ஞானிகளுக்கு ராஷ்ட்ரிய விஞ்ஞான புரஸ்கார் (Rashtriya Vigyan Puraskar) என்ற புதிய தேசிய விருதுகளை அறிமுகப்படுத்தியது. இந்த புதிய விருதுகள், இந்தியாவின் சிறந்த அறிவியல் பரிசான சாந்தி ஸ்வரூப் பட்நாகர் பரிசுகள் (Shanti Swarup Bhatnagar Prizes) உட்பட, முந்தைய அனைத்து விருதுகளையும் மாற்றியமைத்துள்ளது, இது புதிய விருதுகள் பட்நாகர் பரிசுகள் புதிய முறையிலான விருதுகளில் மீட்டெடுக்கப்பட்டுள்ளன.
ராஷ்டிரிய விக்யான் புரஸ்கார் மற்ற மூன்று விருதுகளைக் கொண்டிருக்கும் - ஒன்று வாழ்நாள் சாதனையாளர்களுக்கானது, மற்றொன்று எந்த வயதினருக்கும் (பட்நாகர் 45 வயதிற்குட்பட்ட விஞ்ஞானிகளுக்கு மட்டுமே) மற்றும் மூன்றாவது குழு அல்லது கூட்டு முயற்சியை அங்கீகரிப்பது.
புத்தாண்டில்
2024 ஆம் ஆண்டில், புத்தாண்டு தினத்தில் தொடங்கி பல குறிப்பிடத்தக்க வெளியீடுகள் திட்டமிடப்பட்டுள்ளன. அவற்றில் ஒன்று XPoSat அல்லது X-Ray Polarimeter Satellite ஆகும், இது ஜனவரி 1 ஆம் தேதி ஏவப்பட உள்ளது. இது உலகின் இரண்டாவது வகையான திட்டமாகும், மேலும் x-ray polarimetry அளவீடுகளைப் பயன்படுத்தி பிரபஞ்சத்தை ஆய்வு செய்வதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.
நாசா 2021 ஆம் ஆண்டில் இமேஜிங் எக்ஸ்ரே போலரிமெட்ரி எக்ஸ்ப்ளோரர் (Imaging X-ray Polarimetry Explorer (IXPE)) எனப்படும் இதேபோன்ற செயற்கைக்கோளை விண்ணில் செலுத்தியது.
ஆதித்யா-எல்1-க்கு பிறகு இந்தியாவின் இரண்டாவது வானியல் பணி இதுவாகும். பூமியைக் கண்காணிக்கும் பெரும்பாலான செயற்கைக்கோள்களைப் போலல்லாமல், இவை இரண்டும் பிரபஞ்சத்தைப் ஆய்வுசெய்வதில் கவனம் செலுத்தும்.
நாசா-இஸ்ரோ செயற்கைக்கோள் அப்பர்ச்சர் ரேடார் (NASA-ISRO Synthetic Aperture Radar (NISAR)) அடுத்த ஆண்டு முதல் காலாண்டில் ஏவப்படும் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. அதன் பிறகு விண்வெளி வீரர்கள் இல்லாமல் ககன்யான் சோதனை ஓட்டம் நடத்தப்படும்.
கூடுதலாக, தேசிய ஆராய்ச்சி அறக்கட்டளையின் (National Research Foundation (NRF)) விளைவுகள் காட்டத் தொடங்கும். பல அறிவியல் மற்றும் பொறியியல் பட்டதாரிகள், ஏராளமான ஆராய்ச்சி நிறுவனங்கள் மற்றும் குறிப்பிடத்தக்க அறிவியல் ஆராய்ச்சிகளில் தீவிரமாக ஈடுபட்டிருந்தாலும், பல நாடுகளுடன் ஒப்பிடும்போது பல்வேறு ஆராய்ச்சி குறிகாட்டிகளில் இந்தியா இன்னும் பின்தங்கியுள்ளது.
இந்தியா தனது மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 0.65% மட்டுமே அறிவியல் ஆராய்ச்சிக்கு செலவிடுகிறது, இது உலகளாவிய சராசரியான 1.79% ஐ விட மிகக் குறைவு. இந்தியாவில், அறிவியல் ஆராய்ச்சியாளர்களில் 18% மட்டுமே பெண்கள், அதேசமயம் உலக சராசரி 33% ஆகும்.
இந்தியாவில் ஒரு மில்லியன் மக்களுக்கு 262 ஆராய்ச்சியாளர்கள் குறைவான நிலையில் உள்ளனர். பிரேசிலில் 888 ஆராய்ச்சியாளர்கள், தென்னாப்பிரிக்காவில் 484 ஆராய்ச்சியாளர்கள், மற்றும் மெக்சிகோவில் 349 ஆராய்ச்சியாளர்களும் உள்ளனர். இது போன்ற நாடுகளுடன் ஒப்பிடுகையில், தேசிய ஆராய்ச்சி அறக்கட்டளையின் (National Research Foundation (NRF)) வெற்றி இந்த புள்ளி விவரங்களை மேம்படுத்தும் திறனால் அளவிடப்படும்.