ஒரு தேர்தல் ஆண்டில் மிகப் பெரிய நிதிய ஒருங்கிணைப்பு (fiscal consolidation) என்பது துணிச்சலானது, அவசியமானது, பாராட்டப்பட வேண்டும். இப்போது ஆட்டுவிக்கும் கோல் (baton) கைமாற வேண்டும்.
தொற்றுநோயிலிருந்து, நவீன கால கெயின்சியனிசம் தெளிவாகத் தெரிகிறது. 2008 நிதிய நெருக்கடியிலிருந்து மேம்பட்ட பொருளாதாரங்கள், நிதிக் கொள்கை போதுமான அளவு எதிர் சுழற்சியாக இல்லை என்பதையும், வெறித்தனத்தை மோசமாக்கியது என்பதையும் கற்றுக்கொண்டன. தொற்றுநோய்க்கு பதிலளிக்கும் விதமாக, அவர்கள் கெயின்சியன் கொள்கைகளை முழுமையாக ஏற்றுக்கொண்டனர். இந்த முறை, அரசுகள் அடிக்கடி நடப்பது போல், கொள்கைகளை மிகைப்படுத்திக் காட்டின. மேம்பட்ட பொருளாதாரங்களில் நிதித் தலையீடுகள் மிகப்பெரியதாக இருந்தன. மேலும் அவற்றை திரும்பப்பெறுவது மிகவும் மெதுவாக இருந்தது. இது தேவையை மிக அதிகமாக வைத்திருந்தது, கடந்த இரண்டு ஆண்டுகளில் நிலையான மற்றும் உயர் பணவீக்கத்திற்கு வழிவகுத்தது. இது 40 ஆண்டுகளில் மிகவும் கடினமான பணவியலில் இறுக்கமான சுழற்சியைத் தூண்டியது. உதாரணமாக, அமெரிக்காவில், நிதிப் பற்றாக்குறை (fiscal deficit) 2023 ஆம் ஆண்டில் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் 3% அதிகரித்தது, அதே நேரத்தில் பெடரல் ரிசர்வ் (Federal Reserve) பணவீக்கத்தைக் கட்டுப்படுத்த முயன்றது. இது நிதி மற்றும் பணவியல் கொள்கைகள் (Fiscal and monetary policy) ஒன்றுக்கொன்று எதிராக செயல்படும் ஒரு சூழ்நிலையை உருவாக்கியது. மேலும் நிதிக் கொள்கை, குறிப்பாக, எதிர்-சுழற்சியில் இருந்து எதிர் உற்பத்திக்கு (counter-cyclical to counter-productive) மாறியது.
இங்கே பாடம் எளிமையாக : எதிர்-சுழற்சி கொள்கைகள், சமநிலையில் இருக்கும்போது சிறப்பாக செயல்படுகின்றன. பொருளாதார மந்தநிலை மற்றும் நெருக்கடிகளின் போது அரசாங்க செலவினங்களைப் பயன்படுத்துவது முக்கியம். ஆனால் அமைதியான காலங்களில் வளங்களை சேமிப்பதன் முக்கியத்துவமானது, நெருக்கடிகளின் போது மற்றும் பொருளாதாரம் சிறப்பாக செயல்படும்போது இவை செயல்பட உள்ளது.
இந்த ஆண்டு இடைக்கால பட்ஜெட்டை இந்தியாவின் பொருளாதார சூழநிலையை கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். இந்தியா அதன் பொருளாதார சுழற்சியின் அடிப்படையில் அமெரிக்காவிலிருந்து வேறுபட்டது. 2023-24 ஆம் ஆண்டில் வலுவான வளர்ச்சி இருந்தபோதிலும், இந்தியாவின் பொருளாதாரம் தொற்றுநோயிலிருந்து முழுமையாக மீளவில்லை, மேலும் பணவீக்கம் குறைந்து வருகிறது. தொடர்ச்சியான அரசாங்க ஆதரவு தேவை என்று தோன்றினாலும், நிதி கட்டுப்பாடுகளை நாம் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். கடந்த பத்தாண்டுகளில், இந்த கட்டுப்பாடுகளை மதிக்காத வளர்ந்து வரும் மற்றும் எல்லைப்புற பொருளாதாரங்கள் எவ்வாறு அபாயங்களை எதிர்கொள்கின்றன என்பதை கருத்தில் கொள்ள வேண்டும்.
இந்தியாவைப் பொறுத்தவரை, ஒருங்கிணைக்க வேண்டிய அவசியம் தொடக்கப் புள்ளிகளின் உயர்ந்த தன்மை மற்றும் இடைக்கால பொதுக் கடன் நிலைத்தன்மையின் மீதான அதன் தாக்கம் ஆகிய இரண்டும் காரணமாகும். 2023-24 போன்ற வலுவான வளர்ச்சியின் ஒரு ஆண்டில் கூட, மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் சதவீதமாக இந்தியாவின் பொதுக் கடன் சுமார் 81% முதல் 83% வரை உயரும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. பொதுக் கடன் அதிகரித்து வரும் உலகளாவிய போக்கைக் கருத்தில் கொண்டு, கடன் விகிதங்களில் சிறிதளவு அதிகரிப்பு மட்டும் கவலைக்குரியதல்ல. இது சொல்லும் குறியீடு முக்கியமானது: இந்தியாவின் ஒருங்கிணைந்த பற்றாக்குறை அமைதி காலத்தில் மிகப் பெரியது. இதன் கடன் அளவை குறைக்கப்படாவிட்டால் கடன் இயக்கவியலை எதிர்மறையாக பாதிக்கும்.
மத்திய அரசு தனது நிதிப் பற்றாக்குறையை கடந்த ஆண்டு மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 6.4% ஆக இருந்து 2023-24 ஆம் ஆண்டில் 5.9% ஆகக் குறைப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. இருப்பினும், மாநில பற்றாக்குறைகள் அதிகரித்து வருவதால், மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 9% க்கு அருகில் ஒருங்கிணைந்த நிதிப் பற்றாக்குறைக்கு வழிவகுத்தது. பரந்த பொதுத்துறை கடன் (broader public sector) தேவைகள் இன்னும் அதிகமாக இருந்தன. இந்த பற்றாக்குறைகள் தொடர்ந்தால், பொதுக் கடனை மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் ஒரு சதவீதமாக உறுதிப்படுத்த இந்தியாவுக்கு ஒவ்வொரு ஆண்டும் 8% உண்மையான வளர்ச்சி, உதாரணமாக 11.5% பெயரளவு தேவைப்படும். இது பல்வேறு நெருக்கடிகள் நிறைந்த உலகில் எதிர்கால நெருக்கடிகளுக்கு பதிலளிக்க இந்தியாவுக்கு சிறிய தளத்தை விட்டுவைக்கும்.
எனவே, தொற்றுநோய்க்கு நான்கு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, பொருளாதாரம் மீண்டு வருவதால், குறிப்பிடத்தக்க நிதி ஒருங்கிணைப்பில் கவனம் செலுத்துவது முக்கியம். அவ்வாறு செய்ததற்காக பட்ஜெட்டானது பாராட்டுக்குரியது. இந்த ஆண்டின் நிதிப் பற்றாக்குறை மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 5.8% மற்றும் அடுத்த ஆண்டின் இலக்கு மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 5.1% இரண்டும் சந்தைகள் எதிர்பார்த்ததை விட குறைவாக இருந்தது. அரசாங்கத்தின் இந்த ஆரம்ப நிதி ஒருங்கிணைப்பு மாநிலங்களின் சுமையை குறைக்கிறது. சில வருவாய் சவால்கள் இருந்தாலும், மாநில மூலதன செலவு (capex) இந்த நிதியாண்டில் 50% வளர்ந்து வருகிறது. ஒட்டுமொத்தமாக, அரசாங்கத்தின் நிதிக் கொள்கை சமச்சீர் எதிர் சுழற்சியின் கொள்கைகளுடன் ஒத்துப்போவதற்கான பாராட்டுக்கு தகுதியானது.
இப்போது, பொருளாதார வளர்ச்சியில் குறைந்த தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும் வகையில் பற்றாக்குறைகளைக் குறைப்பதே இலக்காக இருக்க வேண்டும். இது பல முக்கிய கொள்கைகளை உள்ளடக்கியது:
முதலாவதாக, செலவினங்களைக் குறைப்பதை விட வருவாயை அதிகரிப்பதில் கவனம் செலுத்துதல், ஏனெனில் செலவினக் குறைப்புகள் பொருளாதாரத்தில் அதிக எதிர்மறையான விளைவை ஏற்படுத்தும்.
இரண்டாவதாக, வருவாய் நாட்டின் யுக்தியின் குறிப்பிடத்தக்க பகுதியாக சொத்து விற்பனையைச் சேர்க்கவும். ஏனெனில் இது பொருளாதார வளர்ச்சியில் குறைந்த தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது.
மூன்றாவதாக, செலவு பக்கத்தில், சுகாதாரம், கல்வி, பாதுகாப்பு வலைகள் மற்றும் மூலதன செலவினங்களுக்கு முன்னுரிமை கொடுப்பது. மேலும், சாதாரணமாக பற்றாக்குறைகள் குறைக்கப்பட்டாலும், வருமானம் மற்றும் நுகர்வில் உள்ள வேறுபாடுகளைக் கருத்தில் கொண்டு, இந்த பகுதிகள் சிறந்த முறையில் வளர வேண்டும்.
இந்த கொள்கைகளில் பல 2023-24 இல் செயல்பாட்டில் இருந்தன. மூலதனச் செலவு (Capex) மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 2.7% இலிருந்து 3.2% ஆக அதிகரித்தது. இது பட்ஜெட் தொகையை விட சற்று குறைவாக உள்ளது, அதே நேரத்தில் கடன் பற்றாக்குறை மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 6.4% இலிருந்து 5.8% ஆக குறைந்தது. மொத்த வரி வருவாய் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 11.6% ஐ எட்டியதால் இது ஓரளவு 16 ஆண்டுகளில் மிக உயர்ந்தது. இந்த ஆண்டு நேரடி வரிகளின் எழுச்சி காரணமாக ஒருங்கிணைந்த வரி (combined tax)/மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி (GDP) முதல் முறையாக 2023-24 ஆம் ஆண்டில் 18% ஐ விட அதிகமாக இருக்கும்.
2024-25 ஆம் ஆண்டில், பட்ஜெட்டின் பெரும்பாலான செலவினக் குறைப்புகள், செலவுகளைக் குறைப்பதன் மூலம் திட்டமிடப்பட்டுள்ளன. மத்திய மூலதன செலவினம் (capex) மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 3.4% ஆக அதிகரிக்க உள்ளது. இது தனியார் முதலீட்டைத் தூண்டுவதற்கு முக்கியமானதாக உள்ளது. ஒட்டுமொத்த பொது மூலதன செலவினம் (capex) அரசு, மாநிலங்கள் மற்றும் பொதுத்துறை நிறுவனங்களிடமிருந்து தொற்றுநோய்க்கு முன்பு மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 6.4% இலிருந்து 2023-24 இல் 6.8% ஆக சற்று உயர்ந்துள்ளது, எனவே இந்த வேகத்தை பராமரிப்பது முக்கியம். மறுபுறம், 2023-24 ஆம் ஆண்டில் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 6.9% ஆக இருந்த வருவாய் செலவினத்தை வட்டி மற்றும் மானியங்கள் தவிர 2024-25 ஆம் ஆண்டில் 6.3% ஆகக் குறைக்க பட்ஜெட் திட்டமிட்டுள்ளது. இது கிட்டத்தட்ட தொற்றுநோய்க்கு முந்தைய நிலைக்குத் திரும்பியுள்ளது. 2023-24ல் 13% வளர்ச்சி விகிதம் மற்றும் அடுத்த ஆண்டு 11.5% வரவுசெலவுத் திட்டத்தில் வரி வருவாய்கள் எச்சரிக்கையுடன் பட்ஜெட் செய்யப்பட்டால், வரிகளில் ஒரு நேர்மறையான ஆச்சரியம் இருக்கலாம், செலவுகள் மீதான அழுத்தத்தைக் குறைக்கலாம்.
ஆனால் பெரிய விஷயம் என்னவென்றால், வரும் ஆண்டுகளில், பொருளாதாரத்தின், உள்கட்டமைப்பு, சுகாதாரம், கல்வி மற்றும் சமூக நலத் திட்டங்கள் போன்ற வளர்ந்து வரும் செலவினத் தேவைகளை ஆதரிக்க, வரி வசூலை மேம்படுத்துவதன் மூலம் இந்தியா தனது நிதிகளை ஒருங்கிணைப்பதில் கவனம் செலுத்த வேண்டும். குறிப்பாக நேரடி வரிகள் இடைக்கால பட்ஜெட்டில் இதை நிவர்த்தி செய்ய முடியவில்லை என்றாலும், தேர்தலுக்குப் பிந்தைய பட்ஜெட் நிச்சயமாக இருக்க வேண்டும். ஒரு திறமைமிக்க சொத்து (strategic asset) விற்பனையுடன் வரி சீர்திருத்தங்களை பூர்த்தி செய்வது அவசியம். குறிப்பாக சந்தை நிலைமைகள் சாதகமாக இருக்கும்போது.
ஒரு தேர்தல் ஆண்டில் கணிசமான நிதி ஒருங்கிணைப்பு உறுதிப்படுத்தல் என்பது ஒரு தைரியமான, தேவையான நடவடிக்கை ஆகும். ஆனால் அது பொருளாதார வளர்ச்சியில் அதன் பாதிப்பைக் குறைக்கும் வகையில் செயல்படுத்தப்பட வேண்டும். மேலும், இந்த பட்ஜெட் ஒரு நீண்டகால குறியீட்டை அனுப்புகிறது. இது நிதி ஆதரவு அதன் வரம்புகளை எட்டியிருக்கலாம் என்று பரிந்துரைக்கிறது. மேலும் பொருளாதார வளர்ச்சியை அதிகரிக்க தற்போதைய சீர்திருத்தங்கள் அவசியம். இறுதியில், பொருளாதார வளர்ச்சியை இயக்குவதில் தனியார் துறை மிகவும் குறிப்பிடத்தக்க பங்கை வகிக்க வேண்டும்.
கட்டுரையாளர் ஜேபி.மோர்கனின் தலைமை பொருளாதார நிபுணர்.