இந்தியா தனது சொந்த நலன்களைப் பாதுகாக்க கடுமையான கொள்கைகளை அமல்படுத்த வேண்டும்.
இந்தியாவின் தேசிய நலன்கள் வளரும்போது, தொலைவில் இருக்கும் அச்சுறுத்தல்களுக்கு பதிலளிப்பதில் அதிக அழுத்தத்தை எதிர்கொள்கிறது. தைவான் போன்ற ஆசியாவின் தொலைதூரப் பகுதிகளில் இந்தியா இப்போது சர்ச்சைகளில் ஈடுபட்டுள்ளது. தைவானை தனது பிராந்தியத்தின் ஒரு பகுதியாகக் கருதும் சீனா, தேவைப்பட்டால் அதை வலுக்கட்டாயமாக எடுத்துக் கொள்ள தீவிரமாக தயாராகி வருகிறது. இதற்கிடையில், அமெரிக்கா தைவானை பாதுகாக்கும் என்று சுட்டிக்காட்டியுள்ளது. தைவான் மீது இந்தியா ராணுவ மோதலில் ஈடுபடுவது மிகக் குறைவு. இருப்பினும், இந்தியா முக்கியமான பொருளாதார மற்றும் பாதுகாப்பு கவலைகளைக் கொண்டுள்ளது. இது போன்ற ஒரு மோதலைத் தடுப்பதற்கான குறிப்பிடத்தக்க கொள்கைகளும் இதில் உள்ளன.
தற்போதைய நிலையைத் தொடரவும்
தைவான் தொடர்பான தற்போதைய நிலைமையைத் தக்கவைக்க புதுடெல்லிக்கு மூன்று முக்கிய காரணங்கள் உள்ளன. முதலாவதாக, தைவானை சுதந்திரப் பிரகடனம் செய்யாமல் ஒரு சுயராஜ்ய அமைப்பாக வைத்திருப்பதில் இந்தியாவுக்கு விருப்பம் உள்ளது. இந்தியாவுக்கும் தைவானுக்கும் இடையிலான வர்த்தகம் 2001 முதல் ஏழு மடங்கு அதிகரித்துள்ளது. சுதந்திர வர்த்தக ஒப்பந்தத்தை அவர்கள் பரிசீலித்து வருகின்றனர். தைவான் நிறுவனமான பவர்சிப் செமிகண்டக்டர் (Powerchip Semiconductor) உற்பத்தி நிறுவனம் டாடா குழுமத்துடன் இணைந்து செயல்படுகிறது. இந்தியாவின் முதல் குறைக்கடத்தி ஆலையை (semiconductor plant) உருவாக்க திட்டமிட்டுள்ளனர். தைவானுக்கு இந்தியத் தொழிலாளர்களை அனுப்புவதற்கான சமீபத்திய ஒப்பந்தமும் உள்ளது. இந்தியாவின் தொழில்துறை, முக்கியமான விநியோகச் சங்கிலிகள் மற்றும் வெளிநாட்டில் வாழும் குடிமக்கள் தைவான் ஜலசந்தி முழுவதும் ஒரு நிலையான சூழ்நிலையிலிருந்து பயனடைகிறார்கள்.
இரண்டாவதாக, தைவான் மீது சீனா தாக்குதல் நடத்தினால், அது இந்தியாவுக்கு பெரும் பாதிப்பை ஏற்படுத்தும். இந்த மோதல் சீனா மற்றும் தைவானுடனான உலகளாவிய வர்த்தகத்தை சீர்குலைக்கும். இந்த இடையூறு ஆசியா மற்றும் மேற்கு ஆசியாவை பாதிக்கும். ப்ளூம்பெர்க் (Bloomberg) நடத்திய ஒரு ஆய்வு, ஒரு மோதல் ஏற்பட்டால் உலகின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 10%க்கும் அதிகமாக செலவாகும் என்று கூறுகிறது. அமெரிக்கப் பொருளாதாரத்தை விட இந்தியப் பொருளாதாரம் மிகப்பெரிய பாதிப்பைச் சந்திக்கும். இந்தியாவின் முக்கிய தொழில்களான எலக்ட்ரானிக்ஸ் மற்றும் மருந்து பொருட்கள் போன்றவை அத்தியாவசிய பொருட்களுக்கு தட்டுப்பாடு ஏற்படும்.
சீனாவும் அமெரிக்காவும் தைவானைத் தாண்டி ஒரு நீண்ட அல்லது பெரிய போரில் ஈடுபட்டால், அது பல இடங்களில் பிரச்சினைகளை ஏற்படுத்தும். இது இந்தியாவிற்கும் சீனாவிற்கும் இடையிலான பதட்டமான எல்லையை இன்னும் மோசமாக்கும். இது சீனா, அமெரிக்கா மற்றும் முழு உலகிற்கும் தேவையான பிற நாடுகளின் தொழில்களின் பெரிய பகுதிகளை சேதப்படுத்தலாம் அல்லது மூடலாம். கூடுதலாக, இது மிகவும் மோசமான அணுசக்தி நிலைமைக்கான வாய்ப்புகளை அதிகரிக்கக்கூடும். தைவான் மீதான போரை இந்தியாவால் கையாள முடியாது, குறிப்பாக தனது சொந்த வளர்ச்சிக்கு உறுதித்தன்மை மற்றும் வளர்ச்சியை இந்தியா விரும்புகிறது.
மூன்றாவதாக, ஒரு மோதல் ஏற்பட்டால் அது பேரழிவுகரமானதாக இருக்கும். இந்த மோதலின் விளைவுகள் நீண்டகால நோக்கில் இந்தியாவின் நிலைமையை மேலும் மோசமாக்கும். இது யார் வெற்றி பெறுகிறார்கள் என்பதைப் பொறுத்தது. தைவான் அருகே சீனாவின் கை ஓங்கியுள்ளதால் ஒரு சிறிய மோதல் ஏற்பட வாய்ப்புள்ளது. இந்த சூழ்நிலையில் சீனா தைவானை வீழ்த்த வழிவகுக்கும். இது அமெரிக்காவிற்கும் அதன் நட்பு நாடுகளுக்கும் இழப்பை ஏற்படுத்தும். சீனா வெற்றி பெற்று பிராந்தியத்தின் உயர்மட்ட இராணுவ சக்தியாக மாறினால், சீனா தனது பாதுகாப்பு அமைப்பை மாற்றும்.
பாதுகாப்பு பற்றிய அமெரிக்க வாக்குறுதிகள் நம்பகத்தன்மை குறைந்ததாகத் தோன்றும். அண்டை நாடுகள் தங்களின் பாதுகாப்பிற்க்காக மேலும் ஆயுதங்களை அதிகரிக்கலாம் அல்லது அவர்களின் பாதுகாப்பிற்காக ஆக்கிரமிப்பு நிலைப்பாடுகளை எடுக்கலாம். சீன இராணுவம் இந்தியப் பெருங்கடல் உட்பட பகுதிகளில் மிகவும் சுதந்திரமாக செல்வாக்கு செலுத்த முடியும். அருணாச்சல பிரதேசத்தின் மீதான தங்கள் உரிமைகோரல்களையும் அவர்கள் கடுமையாக அழுத்தக்கூடும். இந்தியா அமெரிக்காவின் நட்பு நாடு அல்ல. இருப்பினும், இராணுவ மேம்பாடுகள் மற்றும் பொதுவாக சாதகமான இராஜதந்திர சூழ்நிலைக்கு இந்தியா அமெரிக்காவை நம்பியுள்ளது.
இந்தியாவால் என்ன செய்ய முடியும்
வெவ்வேறு அணுகுமுறைகளைப் பயன்படுத்துவதன் மூலம் தைவானுக்கான பெய்ஜிங்கின் இராஜதந்திரத்தைத் தடுக்க இந்தியா உதவ முடியும். இராணுவ பலம் இல்லாத சர்வதேச சட்டம், பொருளாதாரம் மற்றும் இராஜதந்திரம் ஆகியவை இதில் அடங்கும். தேவைப்பட்டால் மட்டுமே ராணுவம் அல்லாத நடவடிக்கைகளை சீனா விரும்புகிறது. வெற்றிக்கான நிலைமைகளை உறுதிப்படுத்திய பின்னரே இராணுவ நடவடிக்கை பரிசீலிக்கப்படுகிறது. இராணுவ சமநிலை முக்கியமானது. பெய்ஜிங்கிற்கு அது போதுமான அளவு தயாராகவில்லை என்பதைக் காட்டுவதன் மூலம் இந்தியா பங்களிக்க முடியும். இந்தியாவுக்கு ஆறு வாய்ப்புகள் உள்ளன: சர்வதேச சட்டத்தைப் பயன்படுத்துதல், பொதுமக்கள் கருத்தை வடிவமைத்தல், இராஜதந்திர ஒருங்கிணைப்பு, பொருளாதார நடவடிக்கைகள், தகவல் பிரச்சாரங்கள் மற்றும் அமெரிக்கப் படைகளை ஆதரித்தல். இந்த விருப்பங்களை இலக்குகள் மற்றும் அரசியல் விருப்பத்தின் அடிப்படையில் சரிசெய்யலாம், மற்ற நாடுகளும் அவற்றைப் பயன்படுத்தலாம்.
இந்த விருப்பங்களை செயல்படுத்துவது சீனா-தைவான் பிரச்சினையில் அவற்றின் தாக்கத்தைப் பொருட்படுத்தாமல், இந்தியாவின் ஒட்டுமொத்த இராஜதந்திர நிலைக்கு பயனளிக்கும். முதலாவதாக, சீனாவுடனான வளர்ந்து வரும் போட்டியில் அவை இந்தியாவுக்கு அதிக அதிகாரத்தை வழங்கும். இந்தியா அமெரிக்காவுடன் நெருக்கமாக பணியாற்றவும், அதன் சொந்த முன்னேற்றத்திற்கு உதவவும் அவை அதிக வழிகளை வழங்குகின்றன. கூடுதலாக, உலகளவில், குறிப்பாக சீன ஆக்கிரமிப்புக்கு எதிராக செயல்படாத வளரும் நாடுகளிடையே இந்தியா வழிநடத்த ஒரு பரந்த தளத்தை அவை வழங்குகின்றன.
எனவே, இந்தக் கொள்கைகள் தைவானுக்கோ அல்லது அமெரிக்காவுக்கோ உதவுவதற்காக மட்டும் அல்ல, அவை இந்தியாவின் சொந்த நலனுக்காக உள்ளன. சூழ்நிலையைப் பொறுத்து, இந்த நடவடிக்கைகள் சீனாவின் பதிலடிக்கு வழிவகுக்கும். இருப்பினும், எந்தவொரு கொள்கையும் அதன் சவால்கள் இல்லாமல் வராது. சீனாவின் விமர்சனங்களை தேவைப்படும்போது எதிர்கொண்டு நிற்க முடியும் என்பதை இந்தியா சமீபத்தில் நிரூபித்துள்ளது. இந்தியாவின் வளர்ந்து வரும் ஆர்வங்கள் மற்றும் இலக்குகளைப் பொறுத்தவரை, அதன் கொள்கைகள் உருவாக வேண்டும் என்பது தெளிவாகிறது. செயலற்ற தன்மையின் சாத்தியமான விளைவுகளுடன் ஒப்பிடும்போது இந்தப் புதிய கொள்கைகளின் செலவுகள் குறைவு.
அர்சான் தாராபூர் அமெரிக்காவின் ஸ்டான்போர்டு பல்கலைக்கழகத்தின் சர்வதேச பாதுகாப்பு மற்றும் ஒத்துழைப்பு மையத்தில் பி.எச்.டி ஆராய்ச்சி அறிஞராக உள்ளார்.