1977 ஆம் ஆண்டைப் போலவே, 2024 ஆம் ஆண்டிலும் 'இனியும் வேண்டாம்' என்று சொல்ல வேண்டிய நேரம் வந்துவிட்டது என்று கிராமப்புற, ஒதுக்கப்பட்ட மற்றும் வேலையில்லாதவர்கள் முடிவு செய்தனர்.
21 மாத கால தேசிய அவசரநிலைக்குப் பிறகு, 1977-ல் இந்திரா காந்தி தேர்தலில் தோற்கடிக்கப்பட்டபோது, தங்கள் பெற்றோர் மற்றும் தாத்தா பாட்டி செய்ததைப் போல, 2024-ல் இந்தியாவின் வாக்காளர்கள் தங்கள் வாக்குகளின் வலிமையைக் காட்டினார்கள்.
1977-ம் ஆண்டைப் போல, வலிமையானவர்களை பூமிக்குக் கொண்டு வந்தது நகர்ப்புற வாக்காளர்களோ, படித்தவர்களோ, நடுத்தர வர்க்கமோ அல்ல. கிராமப்புறத்தினர், விளிம்புநிலை மக்கள், வேலையற்றவர்கள்தான் பத்தாண்டுகளாக மாற்று முறையாக, "இனியும் வேண்டாம்" என்று சொல்ல வேண்டிய நேரம் வந்துவிட்டது என்று முடிவு செய்தனர்.
CSDS-லோக்னிட்டி தேர்தலுக்கு பிந்தைய கருத்துக்கணிப்பு
உண்மை, முடிவில் பிராந்திய வேறுபாடுகள் உள்ளன. பாரதிய ஜனதா கட்சி (BJP) ஒடிசா போன்ற புதிய பகுதிகளில் வெற்றி பெற்றது. குஜராத், மத்தியப் பிரதேசம் போன்ற பழைய இடங்களில் அவை ஒன்றிணைந்தன. தமிழ்நாடு மற்றும் கேரளா ஆகிய இரண்டு மாநிலங்களிலும் அவர்கள் தங்கள் வாக்கு சதவீதத்தை அதிகரித்துள்ளனர். இது ஒரு பாடமாகப் பார்க்கப்படுகிறது. இந்த முடிவு மோடியின் வெல்ல முடியாத கட்டுக்கதையை உடைத்துவிட்டது. இந்திரா காந்தி வடக்கு, கிழக்கு மற்றும் மேற்கில் தோற்கடிக்கப்பட்டார். தென்னகத்தில் காங்கிரஸ் தனித்து இயங்கியது. அந்த நேரத்தில் காங்கிரஸின் தோல்விதான் பெரியளவில் இருந்தது.
1977ல் இருந்த இந்திரா காந்தியைப் போலல்லாமல், நரேந்திர மோடி பிரதமராகத் தொடர்ந்து மூன்றாவது முறையாகப் பதவியேற்கத் தொடங்கினார் என்று வாட்ஸ்அப் பல்கலைக் கழகம் (WhatsApp University) இப்படி ஒப்பிட்டுப் பார்த்து தூற்றுவார்கள்.
உண்மையில் என்ன நடந்தது என்பதை உணர்வோம்.
அப்போதைய நிராகரிப்பில் இருந்து இப்போதைய சேதப்படுத்தல் வரை
1977-ம் ஆண்டு வாக்காளர், அரசியலமைப்பு ரீதியாக திணிக்கப்பட்ட சர்வாதிகாரத்தை நிராகரித்தார் என்றால், அவர் 2024-ல் நரேந்திர மோடியின் அரசியலமைப்பிற்கு முரணாக திணிக்கப்பட்ட சர்வாதிகாரத்தை சேதப்படுத்தினார். 1977-ல், இந்திய வாக்காளர்கள் இந்திராகாந்தியின் 20 அம்ச பொருளாதாரத் திட்டத்தை செயல்படுத்த மறுத்திருந்தால், அவர்கள் இப்போது "மோடியின் உத்தரவாதங்களை" செயல்படுத்த மறுத்துவிட்டனர். 1977-ல், “ரயில்கள் சரியான நேரத்தில் இயங்குகின்றன” என்ற முழக்கத்தை அவர்கள் ஏற்க மறுத்தால், 2024-ல், வந்தே பாரத்களை மக்கள் நெரிசல் மற்றும் புறக்கணிக்கப்பட்ட பொது இரயில்கள் என்று தவறாக ஏற்க மறுத்துவிட்டனர்.
2024 தேர்தலில் பாஜகவை ஆட்சியில் இருந்து வாக்காளர்களால் வெளியேற்ற முடியாமல் போனதற்கு ஒரே ஒரு காரணம்தான் உள்ளது. தனக்கு எதிராக அனைத்தும் சுமையேற்றப்பட்ட ஒரு போர்க்களத்தில் அது தனது வாக்குகளைப் பயன்படுத்த வேண்டியிருந்தது. 1977-ல் இந்திரா காந்தியை விட மிகவும் சக்திவாய்ந்த ஒரு போர் இயந்திரத்தை எதிர்த்துப் போராட வேண்டியிருந்தது.
நெருக்கடி நிலையின் போது, அரசியலில் எதிரிகள் தன்னிச்சையாக கைது செய்யப்பட்டனர். ஊடகங்கள் முடக்கப்பட்டன. அரிதான விதிவிலக்குகளுடன் நீதிமன்றங்கள் சரணடைந்தன. அதிகார வர்க்கம் அச்சத்தில் நடுங்கியது. வணிகங்கள் அரசாங்கத்திற்கு ஆதரவாக இருந்தன. காற்றில் பயத்தின் மணம் வீசியது. நடுத்தர வர்க்கம் எதேச்சதிகாரத்தை அது திணித்த ஒழுக்கத்திற்காக நேசித்தது.
சமீப ஆண்டுகளில் இந்தியாவைச் சூழ்ந்துள்ள எதேச்சதிகாரச் சூழலையும், நடுத்தர வர்க்கத்தினரிடையே அதற்கு கிடைத்துள்ள ஆதரவையும் இது துல்லியமாக விவரிக்கிறது. இந்திரா காந்தியின் எதேச்சதிகாரத்திற்கும் நரேந்திர மோடியின் எதேச்சதிகாரத்திற்கும் இடையிலான வேறுபாடுகளைப் பற்றி ஒருவர் விவாதிக்கலாம். இந்த வேறுபாடுகள் சமீபத்திய ஆண்டுகளில் ஒரு பெரிய மற்றும் மிகவும் அச்சுறுத்தும் சக்தியை சுட்டிக்காட்டுகின்றன. நெருக்கடி நிலை காலத்தில், பயத்தின் காரணமாக கீழ்ப்படிதல் பிறந்தது. சமீப காலங்களில், மத்திய அரசின் அனைத்து நிறுவனங்களும் அரசியலமைப்பு அமைப்புகள், நீதிமன்றங்கள், ஊடகங்கள், காவல்துறை மற்றும் அதிகாரத்துவம் அவர்கள் பெற்ற அரசியல் வழிகாட்டுதல்களைத் தழுவிக் கொண்டன. மோடி அரசாங்கம் மற்றும் அதன் அரசியல் இயக்கத்தின் உத்தரவுகளுக்கு அணிவகுத்துச் செல்வதில் தாங்கள் சரியானதைச் செய்வதாக அவர்கள் நம்பினர்.
தேர்தல் களம்
1977-ம் ஆண்டில், நெருக்கடி நிலை அதிகாரப்பூர்வமாக அமலில் இருந்தபோது தேர்தல்கள் நடத்தப்பட்டன. ஆயினும்கூட, தேர்தலுக்கு முன்னதாக, எதிர்க்கட்சித் தலைவர்கள் சிறையிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்டனர். நாட்டில் கட்டுப்பாடுகள் நீக்கப்பட்டபோது பத்திரிகைகள் தங்கள் குரலை எழுப்பத்தொடங்கின. ஆறு ஆண்டு இடைவெளிக்குப் பிறகு மக்களவைத் தேர்தல்களை நடத்தியபோது இந்திய தேர்தல் ஆணையம் ஓரளவு சுதந்திரத்தைக் காட்டியது. 1977 தேர்தலை முற்றிலும் 'நியாயமானது' (fair) என்று நீங்கள் அழைக்க முடியாது. ஆனால், எதிர்க்கட்சிகளும் வாக்காளர்களும் அதை ஒரு மோதல் போட்டியாக மாற்ற முடியும் என்று அறிந்திருந்தனர்.
2024-ல் அப்படி இல்லை. தேர்தலுக்கு முன்னதாக, எதிர்க்கட்சித் தலைவர்கள் சிறையில் தள்ளப்பட்டனர். பலவீனமான அரசியல்வாதிகள் மிரட்டப்பட்டனர் மற்றும் கட்சி மாறிடுமாறு அச்சுறுத்தப்பட்டன. மேலும், பிரதான எதிர்க்கட்சியின் வங்கிக் கணக்குகள் தற்செயலாக தொடக்கத்திலேயே முடக்கப்பட்டன. ஊடகங்கள், ஒரு சில விதிவிலக்குகளைத் தவிர, பாஜகவை மேலும் கட்டமைத்து, "இம்முறை 400ஐ தாண்டியது" (Abki Baar 400 Paar) முழக்கத்தை பரப்பின. ஊடகங்கள் எதையாவது கேள்வி கேட்டால், அது எதிர்க்கட்சிகளுடையது. தங்கள் ஆன்மாக்களை விற்ற அறிவிப்பாளர்கள், வாழ்நாள் முழுவதும் முடிசூட்டப்பட வேண்டிய வெல்ல முடியாத பேரரசரின் பிம்பத்தை உருவாக்க முயன்றனர். முஸ்லிம் சமூகத்தை குறிவைத்து பாஜகவால் இதுவரை இல்லாத அளவுக்கு மிக மோசமான பிரச்சாரங்கள் கட்டவிழ்த்து விடப்பட்டபோது தேர்தல் ஆணையம் அமைதியாக இருந்தது.
"இம்முறை 400ஐத் தாண்டி" (Abki Baar 400 Paar)
ஏறக்குறைய ஐம்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இருந்த வாக்காளர்களைப் போலவே இந்த ஆண்டும் வாக்காளர்கள் இந்தத் தேர்தல் முக்கியமானது என்பதை உணர்ந்துள்ளனர். தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட எதேச்சதிகாரம் மற்றும் வெறுப்பால் பிளவுபட்ட சமூகம் ஆகியவற்றுக்கு இடையே அவர்கள் தேர்வு செய்ய வேண்டியிருந்தது. பொய்யான வாக்குறுதிகள் மற்றும் தேசப் புகழின் தரிசனங்களால் அவர்கள் திசைதிருப்பப்படுவார்களா என்பதையும் அவர்கள் தீர்மானிக்க வேண்டியிருந்தது. அவர்கள் தீர்க்கமாக செயல்பட ஒரு புத்திசாலித்தனமான முடிவை எடுத்தனர். தனது செல்வாக்கைப் பயன்படுத்தி, பாஜக-வுக்கு அதிக பெரும்பான்மையை மட்டும் மறுப்பதற்காக அவர்கள் சமாதானம் ஆகவில்லை. இந்த மக்களவைத் தேர்தல்களில் பா.ஜ.க.வின் அரசியல் தோல்வியின் அளவை அங்கீகரிப்பதும், கௌரவிப்பதும் முக்கியம். "வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்த மூன்றாவது முறை" (கூட்டணியில் இருந்தாலும், பாஜக பெரும்பான்மையுடன் இல்லாவிட்டாலும்) அல்லது "மோடி 3.0" (இது கூட்டணி ஆதரவை நம்பியுள்ளது) போன்ற உறுதிமொழிகளால் நாம் சளைத்திருக்கக் கூடாது. ஒரு அரசியல் கட்சி சமீபத்தில் தனது பலத்தில் நம்பிக்கையுடனும், நீண்டகால மரபு என்று பெருமையடித்தும் சமீபத்திய தேர்தல்களில் தோல்வியை சந்தித்துள்ளது. பாஜக ஆட்சியில் உள்ளது. ஆனால், ஒரு மதிப்புமிக்க பாடம் கற்றுக்கொண்டது.
அனைத்து அரசியலமைப்பு அமைப்புகளும் தங்கள் பொறுப்புகளை நிறைவேற்றுவதில் நேர்மையாக இருந்திருந்தால், எதிர்க்கட்சிகளை வேட்டையாடுவதில் இருந்து நிறைவேற்று அதிகாரம் அனுமதிக்கப்படாமல் இருந்திருந்தால், உண்மையான சுதந்திரமான மற்றும் நியாயமான தேர்தலின் முடிவு 1977 இல் இருந்ததைப் போலவே முழுமையானதாக இருந்திருக்கும்.
வாக்காளரின் வெற்றி
இந்திய வாக்காளர்கள் அடுத்த சுற்று தேர்தல்களில் வேலையை முடிக்க முடியும் என்ற நம்பிக்கையைப் பெற, அவர்கள் முதலில் தாங்கள் வெற்றியடைந்ததின் மகத்தான பெருமையைப் பற்றி பெருமிதம் கொள்ள வேண்டும். அதனால்தான் நரேந்திர மோடியும், பாஜகவும் எந்த அளவுக்கு குறைந்திருக்கிறார்கள் என்பதை நாம் ஒப்புக் கொள்ள வேண்டும்.
நாடாளுமன்றத்தில் சிறுபான்மையினராக குறைக்கப்பட்டாலும் நரேந்திர மோடியும், பாஜகவும் விடுவதாக இல்லை. அவர்கள் பதவியில் நீடிக்கின்றனர், அவர்களிடம் பண பலம் உள்ளது, அதிகாரத்தின் அனைத்து சக்தியையும் அவர்கள் வைத்திருக்கிறார்கள். மேலும், அவர்களுடன் பெருநிறுவன கூட்டணி உள்ளது. அவர்கள் தங்கள் செயல்பாட்டு முறையை மாற்றிக் கொள்ளப் போவதில்லை. ஜனநாயகத்தை மதிக்காதது அவர்களது இரண்டாவது இயல்பு என்பதை நாம் பத்தாண்டுகளுக்கும் மேலாகக் கண்டிருக்கிறோம். ஆனால், தோல்வியை சந்தித்த பின்னர், அவர்கள் இப்போது பலவீனமாக நிற்கிறார்கள். 1977-க்குப் பிறகு மிகவும் பின்விளைவான தேர்தல்களுக்குப் பிறகு ஒருவர் பலம்பெற வேண்டும். 2024-ல் நாம் "400 தொகுதி" உடன் முடிந்திருந்தால், வெளிப்பட்டிருக்கும் எதேச்சதிகாரத்தை திரும்பப் பெறுவோம் என்ற நம்பிக்கை நமக்கு இருந்திருக்கும். நாடாளுமன்றத்திலும், தெருக்களிலும் தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணி அரசை கேள்வி கேட்க எதிர்க்கட்சிகளுக்கு வாக்காளர்கள் அதிகாரம் அளித்துள்ளனர். இந்தியாவின் ஜனநாயகத்தை பாதுகாக்க வேண்டிய பொறுப்பு தங்களுக்கும் உள்ளது என்பதை அரசியலமைப்பு அமைப்புகளுக்கு அவர்கள் கோட்டிட்டுக் காட்டினர். இந்திய வாக்காளர்களிடம் இதைவிட அதிகமாக நாம் கேட்டிருக்க முடியாது.
சி. ராம்மனோகர் ரெட்டி ஹைதராபாத்தில் உள்ள பத்திரிகையாளர்.
originallink:https://www.thehindu.com/opinion/lead/an-earthquake-in-2024-as-it-was-in-1977/article68282385.ece