மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கு நிறுவனங்களில் தகுந்த வேலைவாய்ப்பளிக்க ஒரு நடைமுறை மாதிரி உள்ளது.
மாற்றுத்திறனாளிகளின் உரிமைகள் 2016 சட்டத்தில் (Rights of Persons with Disabilities (RPwD) Act, 2016) நியாயமான தங்குமிடங்கள் (reasonable accommodations (RA)) வழங்குவது பற்றி கூறப்பட்டுள்ளது. சட்டத்தின் பிரிவு 2.(y)-ன் படி, நியாயமான தங்குமிடங்கள் மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கு மற்றவர்களைப் போலவே வழங்கும் உரிமைகளாகும். இந்த சட்டத்தின் படி சரிவுகளை சரிசெய்தல், உதவி தொழில்நுட்பங்களை வழங்குதல், வேலை தேவைகளை மாற்றுதல் அல்லது பணியிட கொள்கைகளை சரிசெய்தல் ஆகியவை அடங்கும். எவ்வாறாயினும், பொது மற்றும் தனியார் நிறுவனங்கள் இதனை ஒரு சுமையாகக் கருதி, இந்த நியாயமான தங்குமிடங்களை செயல்படுத்துவதைத் தவிர்க்கலாம்.
மாற்றுத்திறனாளிகளின் உரிமைகளுக்கான மாநாடு (Convention on the Rights of Persons with Disabilities (CRPD)) தவிர்க்கமுடியாத சுமை எது என்பதை நிறுவனங்களுக்கு தெளிவாக சுட்டிக்காட்டுகிறது. இருப்பினும், நிதிசுமையின் காரணமாக இந்திய நிறுவனங்கள் இந்த பாகுபாடு எதிர்ப்புச் சட்டத்திற்கு ஆதரவளிக்க தயங்குகின்றன.
நிறுவனங்கள் நியாயமான தங்குமிடங்களுக்கு தனியாக பணம் செலுத்த வேண்டியிருக்கும் போது, மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கு எது சிறந்தது என்பதைக் கருத்தில் கொள்ளாமல், திறமையான, நடைமுறை தீர்வுகளில் கவனம் செலுத்துகிறது. மாற்றுத்திறனாளிகள் சில குறைபாடுகளின் காரணமாக ஒரே மாதிரியான கருத்துகளை நம்பலாம் அல்லது நியாயமான தங்குமிடங்களை வழங்குவது சில நேரங்களில் செலவு அதிகம் என்று அவர்கள் நினைக்கலாம். இதன் கரணமாக அவர்கள் பல்வேறு பிரச்சனைகளை எதிர்கொள்கின்றனர். நிறுவனங்கள் தேவையற்ற சுமையை தங்களுக்கு சாதகமாக பயன்படுத்திக்கொள்கின்றன. இது போன்ற நடவடிக்கைகள் மாற்றுத்திறனாளிகளின் உரிமைகளைக் குறைக்கிறது. எனவே, தேவையற்ற சுமையை சரிசெய்வதற்கு ஒரு நிலையான சட்டத்தை உருவாக்குவது தவறான பயன்பாட்டைத் தடுக்க உதவும். எவ்வாறாயினும், நிறுவனங்கள் நியாயமான தங்குமிடங்களில் முதலீடு செய்வதன் மூலம், சட்டத் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்வதோடு, அவர்களுக்கு உறுதியான வணிகப் பலன்கள் கிடைக்கும் என்பதை அவர்கள் புரிந்து கொண்டால் மட்டுமே இந்த தரநிலைக்கு முழுமையாக ஆதரவு வழங்குவார்கள்.
மாற்றுத்திறனாளிகள் உட்பட அனைவரும் தங்கள் உரிமைகளை சமமாகப் பயன்படுத்துவதற்கான சூழலை அரசாங்கம் உறுதிப்படுத்த வேண்டும் என்று இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. மாற்றுத்திறனாளிகள் தங்கள் உரிமைகளை முழுமையாக பயன்படுத்துவதற்கு நிறுவனங்களின் பங்களிப்பு மிகவும் முக்கியம். எனவே அரசாங்கம் மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கு இடமளிக்கும் நிறுவனங்களுக்குத் தேவையான மற்றும் ஆதரவளிக்கும் சூழலை உருவாக்க வேண்டும்.
செயல்படுத்தக்கூடிய மாதிரி
மிகவும் கோரப்பட்ட வளங்களை குறைந்த விலையில் வாங்கலாம் என்று நிறுவனங்களுக்குத் தெரிவிப்பதன் மூலம் ஒரு மாநிலம் தொடங்கலாம். இரண்டாவதாக, அரசு நிறுவனங்களுக்கு இலக்குகளை அடைய ஊக்கத்தொகைகளை வழங்க முடியும். இந்த சலுகைகளில் மானியங்கள் அல்லது வரிக் கடன்கள் ஆகியவை அடங்கும். மூன்றாவதாக, பல்வேறு வருமான குறைபாடுகளை எதிர்க்கொள்ளும் நிறுவனங்களுடன் இணைந்து மாற்றுத்திறனாளிகளின் செலவுகளை குறைக்க அரசு நிறுவனங்களுக்கு நிதி அளிக்கலாம். இந்த ஊக்குவிப்பு மற்றும் வருமான-பகிர்வு மாதிரியானது மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கு எதிரான தீமை மற்றும் களங்கத்தை குறைக்க உதவும். நிறுவன சுற்றுச்சூழல் அமைப்புகளில் மாற்றுத்திறனாளிகளின் பங்கேற்பை அதிகரிக்கும் மற்றும் புதிய கொள்கைகளை உருவாக்க உதவும்.
இந்த மாதிரி நடைமுறையில் செயல்படுத்தக்கூடியது. மாற்றுத்திறனாளிகளின் சட்டத்தில் உள்ள விதிகளைப் பயன்படுத்தி இதை பயன்படுத்தலாம். மாற்றுத்திறனாளிகள் சட்டத்தின் பிரிவு 86, மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கான தேசிய நிதியத்தை உருவாக்குவதை பற்றி சுட்டிக்காட்டுகிறது. கார்பஸ் வங்கிகள் மற்றும் நிதி நிறுவனங்களின் கணிசமான பங்களிப்புகளை உள்ளடக்கியது. இது இந்திய வங்கிகள் சங்கம், பாம்பே vs M/s தேவகலா ஆலோசனை சேவை (Indian Banks’ Association, Bombay vs M/s Devkala Consultancy Service) வழக்கில் இந்திய உச்ச நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்புக்கு ஏற்றவாறு அமைக்கப்பட்டுள்ளது. மாற்றுத்திறனாளிகள் விதிகள், 2017-ன் விதி 42, சட்டத்தின் இலக்குகளை நிறைவேற்ற தேசிய நிதியைப் பயன்படுத்த வேண்டும் என்று கூறுகிறது. இருப்பினும், இந்த விதிகள் இருந்தபோதிலும், தேசிய நிதி முழுமையாக பயன்படுத்தப்படவில்லை. அதன் பயன்பாடு குறைவாக உள்ளது, மேலும், கிடைக்கும் பணத்தின் அளவு குறைவாக உள்ளது. இந்தச் சிக்கலைத் தீர்க்க, அரசாங்கம் தேசிய நிதியத்தில் நிலையான நிதிப் ஆதாரங்களை வழங்குவதை உறுதி செய்து, ஏற்கனவே உள்ள நிதியை சிறப்பாகப் பயன்படுத்திக்கொள்ளலாம். ஒவ்வொரு ஆண்டும் தேசிய நிதியை ஒரு தனி பட்ஜெட்டாக சேர்த்து, அதன் நிதி எவ்வாறு பயன்படுத்தப்படுகிறது என்பதற்கான தெளிவான விதிகளை நிறுவுவதன் மூலம் இலக்கை அடைய முடியும்.
நலன்பயக்கும் அணுகுமுறையை உறுதி செய்தல்
நியாயமான தங்குமிடங்கள் வழங்குவது பற்றி கோரப்படும் போது நிறுவனங்கள் தங்கள் நிதிப்பற்றாக்குறையை மதிப்பிட வேண்டும். அவர்கள் ஏன் நியாயமான தங்குமிடங்களை வாங்க முடியாது என்பதை அவர்கள் தீர்மானிக்க வேண்டும். இதை முழுமையாக மதிப்பிட ஏற்கனவே உள்ள ஊக்கத்தொகைகளைக் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். இவற்றில் வரி வரவுகள் அல்லது செலவு விலக்குகள் இருக்கலாம். நிறுவனங்கள் அரசிடம் இருந்து இழப்பீடு கேட்கலாம். அவர்கள் தேசிய நிதியத்தின் நிர்வாகக் குழுவிடம் கோரிக்கையை சமர்ப்பிப்பார்கள். இந்த கோரிக்கை நிதி பற்றாக்குறையை சார்ந்து இருக்கும்.
தேசிய நிதியத்தின் நிர்வாகக் குழுவானது, அமெரிக்காவின் மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கான சட்டம், 1990 (Americans with Disabilities Act, 1990)-ல் உள்ள தரநிலைகளைப் பின்பற்றலாம். அவர்கள் நிறுவனங்களின் ஒட்டுமொத்த நிதி ஆதாரங்கள், வெளிப்புற நிதியுதவிக்கான அணுகல் மற்றும் அவர்களின் கோரிக்கைகளில் மாற்று மற்றும் செலவு குறைந்த நியாயமான தங்குமிடங்கள் இல்லாமை ஆகியவற்றைக் பற்றி குறிப்பிட வேண்டும். இந்தத் தேவையானது நிறுவனங்களால் தேவையற்ற செலவுகளை தடுக்க உதவும். அத்தகைய கோரிக்கையைப் பெற்றவுடன், தேசிய நிதியத்தின் கீழ் நியமிக்கப்பட்ட அதிகாரம் உண்மை கண்டறியும் விசாரணையை நடத்தலாம். இந்த விசாரணையானது நிதி பற்றாக்குறை கோரிக்கைகளின் உண்மைத்தன்மையை மதிப்பிடும். இதற்குப் பிறகு, தேசிய நிதியத்தின் நிர்வாகக் குழு, மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கான தலைமை ஆணையர் அலுவலகத்தை அணுகலாம். குறைபாடுகளை ஈடுகட்ட நிதியை அனுமதிக்கும் முன், மாற்றுத்திறனாளிகளின் உரிமைகள் தொடர்பான மாநாட்டின் (Convention on the Rights of Persons with Disabilities (CRPD))-படி கோரப்பட்ட நியாயமான தங்குமிடங்களின் விகிதாச்சாரத்தை அவர்கள் மதிப்பிடுவார்கள். இந்த பாதுகாப்பு நியாயமான தங்குமிடங்கள் விகிதாசார பகுப்பாய்வு ஒரு பயனுள்ள அணுகுமுறையை விட நலன் சார்ந்த அணுகுமுறையை அடிப்படையாகக் கொண்டது என்பதை உறுதி செய்கிறது.
இந்த அணுகுமுறைகள் மூலம், ஊக்குவிப்பு மற்றும் செலவு-பகிர்வு மாதிரி (Cost-Sharing Model) மூன்று முக்கிய இலக்குகளை அடைய முடியும், மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கு இடமளிக்க மறுக்கும் நிறுவனங்களின் தயக்கத்தை குறைக்கலாம். இது புதிய நிறுவனங்களுக்கு சாதகமான சந்தை சலுகைகளை வழங்கலாம். நியாயமான தங்குமிடங்களின் செலவுகளைத் தவிர்ப்பதற்கு முன், நிறுவனங்கள் இந்த வரம்பை பூர்த்தி செய்ய வேண்டும்.
தனிஷ்க் கோயல் அலகாபாத் உயர் நீதிமன்றத்தில் வழக்கறிஞர், இந்திய உச்ச நீதிமன்றத்தின் முன்னாள் சட்ட எழுத்தர்.