உணவுப் பணவீக்கம் (food inflation) விநியோகப் பிரச்சினைகளால் ஏற்படுகிறது, பணவியல் கொள்கையால் (monetary policy) அல்ல என்று சமீபத்திய பொருளாதார ஆய்வறிக்கை குறிப்பிடுகிறது. ஒட்டுமொத்த பணவீக்கத்தைக் நிலையானதாக வைத்திருக்க, பணவியல் கொள்கை பணவீக்கத்தைக் குறைப்பதில் கவனம் செலுத்த வேண்டும்.
உணவு விலைகளால் ஏற்படும் பணவீக்கம் பணவியல் கொள்கையின் ஒரு பகுதியாக இருக்க வேண்டுமா என்ற விவாதம் புதியதல்ல. ரிசர்வ் வங்கியின் முன்னாள் ஆளுநர் ரகுராம் ராஜன் 2014-ல் இது பற்றிப் பேசினார். வட்டி விகிதத்தை உயர்த்துவது எப்படி உணவுப் பணவீக்கத்தைக் குறைக்கும் என்று கேள்வி எழுப்பிய அவர், “உண்மையான பிரச்சனை உணவுப் பணவீக்கம்தான் என்கிறார்கள், கொள்கை விகிதத்தின் மூலம் அதை எப்படிக் குறைக்க எதிர்பார்க்கிறீர்கள்?” என்றார். ராஜனின் கருத்துக்கள் மத்திய வங்கிகளுக்கு நிலவும் சவாலை எடுத்துக்காட்டுகின்றன. உணவு உந்துதல் பணவீக்கத்தைக் (food-driven inflation) கையாளும் போது அவர்கள் விலைகளை நிலையானதாக வைத்திருக்க வேண்டும். இது பெரும்பாலும் வங்கிகளின் நேரடி கட்டுப்பாட்டிற்கு அப்பாற்பட்டது.
"நடுத்தர காலக் கண்ணோட்டம்: புதிய இந்தியாவுக்கான வளர்ச்சிப் பார்வை" (‘Medium-term outlook: A growth vision for new India’) என்ற தலைப்பில் உள்ள அத்தியாயத்தில், ரிசர்வ் வங்கியின் பணவீக்க இலக்கு கட்டமைப்பை மறுமதிப்பீடு செய்து, உணவுப் பணவீக்கத்தை குறைப்பதற்கான நடவடிக்கைகளை ஒன்றிய அரசின் தலைமைப் பொருளாதார நிபுணர் பரிந்துரைத்தார். கணிக்க முடியாத பருவமழை, பயிர் தோல்வி மற்றும் அரசு நிர்ணயித்த குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலை போன்ற விநியோகப் பிரச்சினைகளால் உணவுப் பணவீக்கம் பெரும்பாலும் ஏற்படுகிறது என்று அவர்கள் வாதிட்டனர். தேவையிலிருந்து பணவீக்கத்தை நிவர்த்தி செய்வதற்கான ரிசர்வ் வங்கியின் கருவிகள், விநியோகத்தால் இயக்கப்படும் உணவுப் பணவீக்கத்திற்கு நன்றாக வேலை செய்யாது என்றும் தலைமைப் பொருளாதார நிபுணர் குறிப்பிட்டார்.
இருப்பினும், ஆகஸ்ட் 19-அன்று வெளியிடப்பட்ட சமீபத்திய ரிசர்வ் வங்கியின். அறிக்கை மைக்கேல் டெபபிரதா பத்ரா, ஜோய்ஸ் ஜான் மற்றும் ஆசிஷ் தாமஸ் ஜார்ஜ் ஆகியோர் இந்தக் கருத்தை ஏற்கவில்லை. உணவு பணவீக்கம் பணவீக்க எதிர்பார்ப்புகளை கணிசமாக பாதிக்கிறது என்பதை அவர்கள் காட்டினர். இந்த எதிர்பார்ப்புகள் மத்திய வங்கியின் இலக்கிலிருந்து விலகிச் செல்லும்போது, அது பணவியல் கொள்கையை குறைவான செயல்திறன் கொண்டதாக மாற்றுகிறது.
அதிக உணவு பணவீக்கம் பணவீக்க எதிர்பார்ப்புகளின் அளவு மற்றும் கால அளவு இரண்டையும் பாதிக்கிறது என்பதையும் ரிசர்வ் வங்கி ஆசிரியர்கள் கண்டறிந்துள்ளனர். ஒரு உணவு பணவீக்க எதிர்பார்ப்புகளை இரண்டு காலாண்டுகள் வரை தக்கவைக்க முடியும். எனவே, உணவுப் பணவீக்கம் பணவியல் கொள்கையின் நேரடிக் கட்டுப்பாட்டிற்கு வெளியே இருப்பதாகத் தோன்றினாலும், அதை அதிலிருந்து பிரிக்க முடியாது. விலை அழுத்தங்களைக் குறைக்க, பணவீக்கக் கொள்கை உணவுப் பணவீக்கப் போக்குகளைக் கருத்தில் கொண்டு ஒட்டுமொத்த பணவீக்கத்தைக் குறைக்கும் நோக்கத்தைக் கொண்டிருக்க வேண்டும்.
பணவியல் கொள்கையானது, பொதுவாக நுகர்வோர் விலைக் குறியீட்டால் (Consumer Price Index (CPI)) அளவிடப்படும், முக்கிய பணவீக்கத்தில் கவனம் செலுத்துவதன் மூலம் திடீர் பணவீக்கத்தின் விளைவுகளை சரி செய்ய முடியும். பணவியல் கொள்கை முக்கிய பணவீக்கத்தை மட்டுமே தீர்க்க வேண்டும் என்று சிலர் நம்புகிறார்கள். இது உணவு போன்ற பொருட்களை விலக்குகிறது. இருப்பினும், இந்தப் பார்வை பெரும்பாலும் உணவு விலைகளின் குறிப்பிடத்தக்க தாக்கத்தை புறக்கணிக்கிறது. இந்தியாவில், நுகர்வோர் விலைக் குறியீட்டில் உணவின் எடை 45.86% என்பது வளர்ந்து வரும் பொருளாதாரத்திற்கு மிகவும் அதிகமாக உள்ளது என்று சிலர் வாதிடுகின்றனர். இது இந்தியாவை வாழ்வாதாரப் பொருளாதாரமாக (subsistence economy) தோன்றச் செய்கிறது. ஆனால், இந்தக் கருத்து விவாதிக்கப்படலாம் என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள்.
இருப்பினும், சராசரி மாதாந்திர தனிநபர் செலவினத்தை (monthly per capita expenditure (MPCE)) ஆராய்வது, கிராமப்புற இந்தியர்களின் செலவில் 46% மற்றும் நகர்ப்புற இந்தியர்களின் செலவில் 39% உணவு ஆகும். 2024 ஜூன் மாத நிலவரப்படி, 68.8% மக்கள் கிராமப்புறங்களிலும், 31.2% நகர்ப்புறங்களிலும் வாழ்கின்றனர். மொத்த நுகர்வோர் விலைக் குறியீட்டில் உணவுப் பணவீக்கம் 44% ஆக இருக்க வேண்டும் என்று எடையிடப்பட்ட சராசரி கணக்கீடு காட்டுகிறது. உணவுப் பணவீக்கம் இந்தியாவில் பணவீக்கத்தைவிட அதிகமாக இருப்பதற்கு முக்கிய காரணியாக உள்ளது என்பதை இது குறிக்கிறது.
மற்றொரு முக்கியமான பிரச்சினை பணவீக்க எதிர்பார்ப்புகளை பூர்த்திசெய்வது மற்றும் விலை உயர்வுகளைத் கட்டுப்படுத்துவதாகும். இங்கு இரண்டு புள்ளிகள் முக்கியமானவை: முதலாவதாக, குடும்பங்களின் பணவீக்க (Households’ inflation) எதிர்பார்ப்புகள் உணவு விலைகளால் பாதிக்கப்படுகின்றன. இரண்டாவதாக, அதிக நம்பகமான குடும்பங்களும் நிறுவனங்களும் மத்திய வங்கிக் கொள்கையைக் கண்டறிந்தால், பணவீக்க எதிர்பார்ப்புகள் நிலையானதாக இருக்கும். மத்திய வங்கியின் பணவியல் கொள்கை உணவு பணவீக்கத்தை புறக்கணித்தால், அது நம்பகத்தன்மையை இழக்கும். மேலும், ஒட்டுமொத்த பணவீக்கமும் அதிகரிக்கும்.
ஒட்டுமொத்த பணவீக்கம் மற்றும் பணவியல் கொள்கையில் அதன் தாக்கத்திற்கு வெவ்வேறு உணவு துணைக் குழுக்கள் எவ்வாறு பங்களிக்கின்றன என்பது ஒரு பிரச்சினை. 2016 மற்றும் 2023-க்கு இடையில், எண்ணெய்கள் மற்றும் கொழுப்புகள், மசாலாப் பொருட்கள் மற்றும் இறைச்சி மற்றும் மீன் போன்ற உணவு துணைக் குழுக்கள் அதிக சராசரி பணவீக்கத்திற்கு பங்களித்தன. இதேபோல், காய்கறிகள், எண்ணெய்கள் மற்றும் கொழுப்புகள் மற்றும் பருப்பு வகைகள் அதிக உணவு ஏற்ற இறக்கத்திற்கு முக்கிய காரணிகளாக இருந்தன. இந்த ஏற்ற இறக்கங்கள் பணவீக்கம் மற்றும் பணவீக்க எதிர்பார்ப்புகளில் குறிப்பிட்ட தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும். எனவே, எனவே, பணவீக்க எதிர்பார்ப்புகளை நிலையானதாக வைத்திருக்க பணவியல் கொள்கை (monetary policy) தேவைப்படுகிறது.
ஆதாரமாக, ஜூலை 2024-ல் அரசாங்கத்தால் வெளியிடப்பட்ட சமீபத்திய பணவீக்க தரவுகளையும், பணவீக்க எதிர்பார்ப்பு தரவுகளையும் பார்க்கலாம். சில்லறை பணவீக்கம் 3.54 சதவீதமாக இருந்த நிலையில், உணவு பணவீக்கம் 5.06 சதவீதமாக உயர்ந்துள்ளது. இருப்பினும், தற்போதைய பணவீக்கம் குறித்த குடும்பங்களின் சராசரி கருத்து 20 அடிப்படை புள்ளிகள் (basis points (bps)) உயர்ந்து 8.2 சதவீதமாக உள்ளது. அடுத்த மூன்று மாதங்கள் மற்றும் ஒரு வருடத்திற்கான அவர்களின் பணவீக்க எதிர்பார்ப்புகளும் தலா 20 அடிப்படை புள்ளிகள் அதிகரித்துள்ளன. குடும்பங்கள் மூன்று மாதங்கள் மற்றும் ஒரு வருடத்திற்கு முன்னால் அதிக விலைகள் மற்றும் அதிக அதிகரிப்பு விகிதத்தை எதிர்பார்க்கின்றன. இந்த பணவீக்க எதிர்பார்ப்புகளில் பல உணவு விலைகளுடன் நெருக்கமாக இணைக்கப்பட்டுள்ளன.
உணவு விலைகளை கட்டுப்படுத்தாமல் பணவீக்க எதிர்பார்ப்புகளைக் கட்டுப்படுத்துவது சாத்தியமில்லை என்பது தெளிவாகிறது. உணவுப் பணவீக்கம் (food inflation) பணவியல் கொள்கை (monetary policy) மற்றும் பொருளாதார நிலைத்தன்மை (economic stability) ஆகிய இரண்டையும் பாதிக்கிறது.