அணுசக்தி இல்லாமல் நிகர-பூஜ்ஜிய (net-zero) உமிழ்வை அடைவது சாத்தியமில்லை என்பதை மக்கள் உணரத் தொடங்கியுள்ளனர்.
நூற்றுக்கணக்கான அல்லது ஆயிரக்கணக்கான சிறிய அளவிலான அணு உலைகளை உருவாக்குவதற்கான யோசனையை நிபுணர்கள் பரிசீலித்து வருகின்றனர். இந்த மட்டு உலைகள் விரிவாக்கத்திற்காக (modular expansions) வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன. அவை தொழிற்சாலைகளில் பெருமளவில் உற்பத்தி செய்யப்பட்டு பின்னர் கொள்கலன்களில் (containers) தளங்களுக்கு கொண்டு செல்லப்படலாம். இந்த யோசனை பல ஆண்டுகளாக கவனத்தை ஈர்த்துள்ளது. அணுசக்தி இல்லாமல் நிகர-பூஜ்ஜிய உமிழ்வை எட்டுவது சாத்தியமில்லை என்பது தெளிவாகிறது.
இந்தியாவில், அரசாங்கமும் தொழில்துறையும் சிறிய மட்டு உலைகளில் (small modular reactors (SMRs)) ஆர்வமாக உள்ளது. நிதியமைச்சர் நிர்மலா சீதாராமன் தனது பட்ஜெட் உரையில் 'பாரத் சிறிய அணுஉலைகள்' (‘Bharat Small Reactors’ (BSR)) பற்றி குறிப்பிட்டது அரசாங்கத்தின் ஆர்வத்தை காட்டுகிறது. எஃகு தொழிற்துறையும் பசுமை ஆற்றலுக்கான ஒரு விருப்பமாக அணுசக்தியை ஆராய்ந்து வருகிறது. சிறிய உலைகளில் இந்தியா மற்ற நாடுகளை விட முன்னணியில் உள்ளது. 15 அழுத்தப்பட்ட கன நீர் உலைகள் (pressurised heavy water reactors (PHWR)) ஒவ்வொன்றும் 220 மெகாவாட், இது இந்தியாவின் 6780 மெகாவாட் அணுசக்தி திறனில் பாதியாகும். ரஷ்யாவில் தயாரிக்கப்பட்ட கூடங்குளம் (Russia-made Kudankulam) ஆலைகளில் இருந்து 2000 மெகாவாட் மின் உற்பத்தியை விலக்கினால் இது 70%-ஆக அதிகரிக்கும். சிறிய மட்டு உலைகளுக்கு சுமார் 70 வடிவமைப்பு யோசனைகள் உள்ளன.
ஆனால் அழுத்தப்பட்ட கனரக நீர் உலைகளின் நிரூபிக்கப்பட்ட பாதுகாப்பு பதிவுகள் எதுவும் இல்லை. எனவே, அழுத்தப்பட்ட கனரக நீர் உலைகளை பாரத் சிறிய அணு உலைகளாக மாற்றியமைப்பதை அரசாங்கம் ஆராய்வது நல்லது.
இந்த மாற்றங்களில் அணுஉலையின் உள் சுவர்களில் சுய-குளிர்ச்சி மற்றும் உலோகப் புறணி (metal lining) போன்ற 'செயலற்ற பாதுகாப்பு' (‘passive safety’) அம்சங்களைச் சேர்ப்பது அடங்கும். இது ஆலையைச் சுற்றியுள்ள பாதுகாப்பு மண்டலத்தை அரை கிலோமீட்டராக குறைக்க உதவும்.
தனியார் பங்கேற்பை அனுமதிக்கும் வகையில் அணுசக்திக்கான சட்டங்கள் மற்றும் விதிமுறைகளை புதுப்பிக்கும் அரசாங்கத்தின் திட்டம் ஒரு நேர்மறையான நடவடிக்கையாகும். கருத்தில் கொள்ள வேண்டிய மூன்று முக்கியமான புள்ளிகள் இங்கே:
நிகர-பூஜ்ஜிய உமிழ்வு என்ற இந்தியாவின் இலக்கை ஆதரிக்க, நாட்டிற்கு சிறிய மட்டு உலைகள் மற்றும் பெரிய அணுமின் நிலையங்கள் இரண்டும் தேவை. சிறிய மட்டு உலைகளுக்காக ஒரு தனி நிறுவனத்தை உருவாக்குவது நல்ல யோசனையாக இருக்கலாம். இந்த நிறுவனம் தொழில்நுட்ப உரிமத்தை கையாளும், தனியார் தொழில்துறையுடன் பணிபுரியும் மற்றும் சிறிய மட்டு உலைகள் ஏற்றுமதிகளை ஊக்குவிக்கும். இந்திய அணுசக்தி கழகம் (Nuclear Power Corporation of India) பெரிய அணுமின் நிலையங்களில் கவனம் செலுத்த வேண்டும்.
இந்தியா தனது அணு எரிபொருள் விநியோகத்தை சிறப்பாக நிர்வகிக்க வேண்டும். அழுத்தப்பட்ட கன நீர் உலைகள் (pressurised heavy water reactors (PHWRs)) இலகு நீர் உலைகளுடன் ஒப்பிடும்போது அதிக செலவழித்த எரிபொருளை உற்பத்தி செய்கின்றன. இந்த செலவழிக்கப்பட்ட எரிபொருளைக் கையாள்வது கடினம் மற்றும் பெருக்க அபாயமாக இருக்கலாம். ஒரு புதிய வகை எரிபொருள், செறிவூட்டப்பட்ட வாழ்க்கைக்கான மேம்பட்ட அணுசக்தி (Advanced Nuclear Energy for Enriched Life (ANEEL)) உதவக்கூடும்.
செறிவூட்டப்பட்ட வாழ்க்கைக்கான மேம்பட்ட அணுசக்தி உயர் மதிப்பாய்வு குறைந்த செறிவூட்டப்பட்ட யுரேனியம் (High Assay Low Enriched Uranium (HALEU)) மற்றும் தோரியம் ஆகியவற்றை ஒருங்கிணைக்கிறது. குறைந்த செலவழிக்கப்பட்ட எரிபொருள் மற்றும் குறைந்த பெருக்க அபாயம் போன்ற பலன்களை வழங்குகிறது. இந்திய-அமெரிக்க அணுசக்தி ஒப்பந்தத்தை இந்தியா பயன்படுத்தி செறிவூட்டப்பட்ட வாழ்க்கைக்கான மேம்பட்ட அணுசக்தியை பயன்படுத்த வேண்டும்.
மேம்பட்ட கன நீர் உலை (Advanced Heavy Water Reactor (AHWR)) இந்தியாவில் 300 மெகாவாட் மேம்பட்ட கன நீர் உலை உள்ளது, இது அழுத்தப்பட்ட கன நீர் (pressurised heavy water reactors (PHWR)) உலைகளை விட மேம்பட்டது. ஆனால், சாதனைப் பதிவு இல்லை. மேம்பட்ட கன நீர் உலையின் முன்மாதிரியை விரைவாக உருவாக்குவது பயனுள்ளதாக இருக்கும். மேம்பட்ட கன நீர் உலை (Advanced Heavy Water Reactor (AHWR) திட்டம் “பாரத் சிறிய அணுஉலைகளுடன்” (‘Bharat Small Reactors’ (BSR)) இணைந்து செயல்பட முடியும்.