இந்தியா சவால்களை கிராமப்புறமாகவோ அல்லது நகர்ப்புறமாகவோ பார்க்கிறது. மாறாக, இணைக்கப்பட்ட முழுமையின் ஒரு பகுதியாக அவற்றைக் கருத வேண்டும்.
இந்த நூற்றாண்டு இந்தியாவின் நகர்ப்புற நூற்றாண்டாக இருக்கும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. இது குறிப்பிடத்தக்க மக்கள்தொகை மாற்றங்களால் ஏற்படுகிறது. இந்தியா விரைவில் கிராமப்புறங்களைவிட நகர்ப்புறமாக மாறுகிறது. இந்த மாற்றங்களை ஆதரிக்க தேவையான உள்கட்டமைப்புக்கான தேவையும் அதிகரித்து வருகிறது.
அடுக்கு II மற்றும் அடுக்கு III நகரங்களிலும், முக்கிய நகர்ப்புற மையங்களைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகளிலும் மக்கள்தொகை மாற்றங்கள் ஏற்படுகின்றன. இந்தியா தற்போது சவால்களை கிராமப்புறமாகவோ அல்லது நகர்ப்புறமாகவோ பார்க்கிறது. மாறாக, அவற்றை இணைக்கப்பட்ட நகர்ப்புற-கிராமப்புற தொடர்ச்சியின் ஒரு பகுதியாக கருத வேண்டும்.
தற்போதைய கொள்கை கட்டமைப்பு
சமீபத்தில், நிதி மிகவும் மையப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. இது நிதிச் சுதந்திரத்தைக் கொண்டிருக்க வேண்டிய உள்ளாட்சி அமைப்புகளின் சுயாட்சியைக் குறைத்துள்ளது. 13-வது நிதிக்குழு உள்ளாட்சி அமைப்புகள் மூச்சுத்திணறல் (‘asphyxiated’) அடைகின்றன என்று குறிப்பிட்டு இந்தப் பிரச்சினையை வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டியது. ஒன்றிய அரசின் நிதியுதவி திட்டங்கள் மற்றும் நிதிப் பகிர்வு ஆகியவற்றுடன் மானியங்கள் இணைக்கப்படுவதால் சில நிதி நெருக்கடிகள் ஏற்படுகின்றன.
உதாரணமாக, நகரங்களில் சொத்து வரி (property tax) உயர்வு மாநில சரக்கு மற்றும் சேவை வரி (Goods and Services Tax) உயர்வுக்கு இணையாக இருக்க வேண்டும். இணைப்பு இல்லை என்றால், பல நகரங்கள் வழங்கப்பட்ட பண மானியங்களை இழக்கும் அபாயம் ஏற்பட வாய்ப்புள்ளது. இந்த வழங்கப்பட்ட மானியங்கள் பல ஆண்டுகளாக நிபந்தனையற்ற மானியங்களைவிட அதிகரித்துள்ளன.
தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணி அரசாங்கங்களால் தொடங்கப்பட்ட தூய்மை இந்தியா இயக்கம் (Swachh Bharat Mission) மற்றும் புத்துணர்ச்சி மற்றும் நகர்ப்புற மாற்றத்திற்கான அடல் மிஷன் (Atal Mission for Rejuvenation and Urban Transformation (AMRUT)) போன்ற முதன்மைத் திட்டங்கள் நகர்ப்புற மற்றும் கிராமப்புறங்களுக்கு இடையிலான தொடர்பை புறக்கணிக்கின்றன.
திரவக் கழிவு மேலாண்மை (liquid waste management) தொடர்பான நகர்ப்புற உள்கட்டமைப்புக்கு அம்ருத் நிதி வழங்குகிறது. ஆரம்பத்தில் 500 நகரங்களில் செயல்படுத்தப்பட்ட இத்திட்டம், தற்போது அனைத்து சட்டப்படியான நகரங்களுக்கும் விரிவுபடுத்தப்பட்டுள்ளது. இருப்பினும், இந்த நகரங்கள் நகர்ப்புற மக்கள்தொகையின் ஒரு பகுதியை மட்டுமே பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகின்றன. பலர் மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு நகரங்களில் (குறைந்தபட்சம் 5,000 மக்கள் தொகை கொண்டவர்கள்) மற்றும் 23,000-க்கும் மேற்பட்ட நகர்ப்புற கிராமங்களில் வாழ்கின்றனர்.
இந்த பகுதிகள் சட்டரீதியான நகரங்களுக்கு அடுத்ததாக மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு நகரங்கள் மற்றும் பல புலம்பெயர்ந்த மற்றும் முறைசாரா தொழிலாளர்கள் வசிக்கும் நகர்ப்புற கிராமங்களுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளன. கழிவுநீர் சுத்திகரிப்பு நிலையங்கள் போன்ற திரவக் கழிவுகளுக்கான நகர்ப்புற உள்கட்டமைப்பை வடிவமைக்கும்போது, அம்ருத்தின் கீழ் நிதியுதவி கோரும்போது, இந்த இணைக்கப்பட்ட பகுதிகள் ஆதரவுக்கு தகுதி பெறாது.
நகரங்களிலும், புறநகர்ப் பகுதிகளிலும் கழிவுப் பொருள்களின் ஓட்டம் நகர்ப்புறம்-கிராமப்புற வேறுபாட்டைப் பின்பற்றுவதில்லை. இருப்பினும், திட்டமிடல் செயல்முறை இந்த வேறுபாட்டில் கவனம் செலுத்துகிறது. இது பல மாநிலங்களுக்கு, குறிப்பாக கேரளாவுக்கு சவாலாக உள்ளது. கேரளாவில் 90% நகர்ப்புறங்கள் இருப்பதாக நிதி ஆயோக் குறிப்பிட்டுள்ளது. இது போன்ற சூழ்நிலைகளில், அம்ருத் மானியத்தை உட்கட்டமைப்புகளை உருவாக்க பயன்படுத்த முடியாது.
நகர்ப்புறங்களில் திடக்கழிவு மேலாண்மை உள்கட்டமைப்பை அம்ருத் உள்ளடக்கவில்லை. இது இப்போது தூய்மை இந்தியா இயக்கம் 2.0 (Swachh Bharat Mission 2.0.) என்று அழைக்கப்படும் தூய்மை இந்தியா இயக்கத்தின் கீழ் வருகிறது.
தூய்மை இந்தியா இயக்கம் 2.0-ன் இலக்குகள் இரண்டு மடங்கானவை. தூய்மை இந்தியா இயக்கம்-நகர்ப்புறத்தைப் பொறுத்தவரை, நகர்ப்புற இந்தியாவை குப்பைகள் இல்லாததாக மாற்றுவதில் கவனம் செலுத்தப்படுகிறது. இது கழிவு மேலாண்மைக்கான நிலையான தீர்வுகள் மற்றும் நடைமுறைகளை முன்மொழிவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.
மறுபுறம், தூய்மை இந்தியா இயக்கம் கிராமப்புறம், திறந்தவெளி மலம் கழிப்பு இல்லாத நிலையை பராமரிப்பது, கிராமப்புறங்களில் திட மற்றும் திரவ கழிவுகளை நிர்வகிப்பது மற்றும் வீட்டு கழிப்பறைகளை கட்டுவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. தூய்மை இந்தியா இயக்கம்-நகர்ப்புற திரவ கழிவு மேலாண்மையையும் கையாள்கிறது. இருப்பினும், திரவக் கழிவுகளுக்கான சுத்திகரிப்பு நிலையங்களை இரண்டு இயக்கங்களின் கீழ் கூட்டாக உருவாக்க முடியாது.
இந்திய அரசாங்கத்தால் நடத்தப்படும் இரண்டு திட்டங்களும் ஒரே மாதிரியான விளைவுகளை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளன. சிறந்த முடிவுகளை அடைய, அவர்கள் தேவையான நடைமுறைகளைப் பயன்படுத்த வேண்டும். புறநகர் மற்றும் நகர்ப்புறங்களில் திடக்கழிவு மேலாண்மை ஆலைகள் மாவட்ட அல்லது வட்டார அளவில் ஒன்றாக வடிவமைக்கப்படலாம். வடிவமைப்பில் அதிக சுதந்திரம் மற்றும் சுயாட்சி ஆகியவை சிறந்த நகர்ப்புற நிர்வாகத்திற்கு வழிவகுக்கும். இந்த அணுகுமுறை திட்டங்கள் மற்றும் திட்டங்களை செயல்படுத்த ஒரு மையப்படுத்தப்பட்ட முன்னோக்கை விட மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும்.
நிர்வாக மாதிரிகள் (Governance models)
இந்த நிலையில், 73 மற்றும் 74-வது அரசியலமைப்பு திருத்தங்களால் (Constitution Amendments) நிறுவப்பட்ட கட்டமைப்பை மறுபரிசீலனை செய்து வலுப்படுத்த வேண்டும். 30-ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, இப்போது ஒப்பிடும்போது இதுபோன்ற சவால்களை எதிர்கொள்வதில் அதிக ஆக்கப்பூர்வமான சிந்தனை இருந்தது.
இந்த கட்டமைப்பின் கீழ், ஜில்லா பஞ்சாயத்துகள் மற்றும் நகர்ப்புற உள்ளாட்சி அமைப்புகளை உள்ளடக்கிய மாவட்ட திட்டமிடல் குழுக்கள் பலப்படுத்தப்பட்டு செயல்படுத்தப்பட வேண்டும். மாவட்டத் திட்டக் குழுக்களின் (District Planning Committees) கீழ் மாவட்ட அதிகாரத்துவம் இருக்க வேண்டும். ஆனால், இன்று பெரும்பாலான மாநிலங்களில் மாவட்டத் திட்டக் குழுக்கள் மாவட்ட அதிகார வர்க்கத்தின் நீட்சிகளாகவே மாறிவிட்டன. வலுவான மாவட்ட திட்டக்குழுக்கள் நகர்ப்புற மற்றும் கிராமப்புறங்களுக்கு இடையேயான தொடர்பை சிறப்பாக கையாள முடியும்.
கேரள உள்ளாட்சித் துறை அமைச்சருடனான உரையாடலில், ஒரு நகரத்தின் முன்மொழியப்பட்ட திடக்கழிவு நிலப்பரப்பு தளம் பொதுமக்களின் அழுத்தம் காரணமாக திரும்பப் பெற வேண்டியிருந்தது என்பதை அறிந்தேன். ஊரக மற்றும் நகர்ப்புற உள்ளாட்சி அமைப்புகள் ஒரே அமைச்சகத்தின் கீழ் வருவதால் இது சாத்தியமானது. மற்ற மாநிலங்களில், இந்த செயல்முறை நீண்டகாலம் எடுத்திருக்கும்.
வேகமாக வளர்ந்து வரும் நகர்ப்புறங்களில் நகர்ப்புற மற்றும் கிராமப்புற தொடர்ச்சிக்கு உள்கட்டமைப்பு மற்றும் நிர்வாகம் ஆகிய இரண்டிலும் அவசர முன்னேற்றங்கள் தேவைப்படுகின்றன. இன்றைய பெருகிவரும் நகர்ப்புற இந்தியாவிற்கு தனித்தனி நகர்ப்புற மற்றும் கிராமப்புற உள்ளாட்சி அமைப்புகளுடன் பழைய மாதிரிகள் புதுப்பிக்கப்பட வேண்டும். நகர்ப்புற மற்றும் கிராமப்புறங்களுக்கு இடையே உள்ள அளவுகள் தெளிவற்றதாக இருக்கும்போது நிதி மற்றும் வளங்கள் ஏன் பிரிக்கப்படுகின்றன என்று நாம் கேட்க வேண்டும். நகர்ப்புற மற்றும் கிராமப்புற தேவைகளை ஒருங்கிணைக்கும் திட்டங்களை வடிவமைப்பதில் அதிக நெகிழ்வுத்தன்மை இருக்க வேண்டும்.
திகேந்தர் சிங் பன்வார் சிம்லாவின் முன்னாள் துணை மேயர் மற்றும் கேரள நகர்ப்புற ஆணைய உறுப்பினர்.