ஷேக் ஹசீனாவை, தேர்ந்தெடுக்கப்படாத யூனுஸ் அரசிடம் இந்தியா ஒப்படைக்க முடியாது.
புது தில்லிக்கும், டாக்காவிற்கும் இடையிலான உறவுகளை மேம்படுத்துவதற்கான அறிகுறிகளுக்கு மத்தியில், சில பிரச்சினைகள் தீர்க்கப்படாமல் உள்ளன. அதாவது, ஷேக் ஹசீனாவை இந்தியா ஒப்படைக்க வேண்டும் என்று வங்காளதேசத்தின் கோரிக்கை ஒரு முக்கிய பிரச்சினையாகும். இதனால், இருநாட்டு தரப்பு உறவுகளிலும் சமரசத்திற்கு எந்தவிதத்திலும் தயாராக இருப்பதாக தெரியவில்லை.
டிசம்பரில், இந்திய வெளியுறவுச் செயலர் விக்ரம் மிஸ்ரி டாக்காவின் பயணத்தின் போது, வங்காளதேசத்தை நட்பு நாடாக இந்தியா தொடர்ந்து ஆதரிப்பதாக அவர் தெரிவித்தார். மேலும் வர்த்தகம், எரிசக்தி, உள்கட்டமைப்பு மற்றும் நாடுகளின் இணைப்பு போன்ற திட்டங்களைத் தொடர்ந்து ஒத்துழைப்பை அவர் வலியுறுத்தினார். இதனால், இருதரப்பு நாடுகளின் எல்லையில் பதற்றம் தணிந்துள்ளதாகவும் தெரிகிறது.
கூடுதலாக, அரசாங்கம் தனது நிலைப்பாட்டை நாடாளுமன்றக் குழுவிடம் தெரிவித்தது. இந்தியாவின் விருந்தினராக ஹசீனா டெல்லியில் இருந்தபோது, அவரது அரசியல் அறிக்கைகளை அது ஆதரிக்கவில்லை என்று அது தெளிவுபடுத்தியது. யூனுஸை இலக்காகக் கொண்ட அவரது செய்திகளும் இதில் அடங்கும்.
ஆனால், கடந்த வாரம் நிலைமை மாறியது. ஷேக் ஹசீனாவை நாடு கடத்தக் கோரி, வங்காளதேசம் இந்தியாவுக்கு "குறிப்பு வாய்மொழி" (note verbale), முறையான இராஜதந்திர செய்தியை அனுப்பியது. ஹசீனாவை நாடு கடத்த வங்காளதேசம் கோரியது. ஊழல் குற்றச்சாட்டுகள் உள்ளிட்ட பல்வேறு வழக்குகளுக்காக அவர் விசாரணையை எதிர்கொள்ள வேண்டும் என்று அவர்கள் விரும்புகிறார்கள். கூடுதலாக, டாக்காவை தளமாகக் கொண்ட சர்வதேச குற்றவியல் தீர்ப்பாயம் அவர் "மனிதகுலத்திற்கு எதிரான குற்றங்களை" (crimes against humanity) செய்ததாக குற்றம் சாட்டியுள்ளது. இந்த குற்றச்சாட்டுகள் மாணவர் போராட்டக்காரர்கள் மீது போலீஸ் அடக்குமுறைக்கு உத்தரவிடுவதில் அவரது கூறப்படும் பங்கு தொடர்பானது.
இந்தியா-வங்காளதேசம் நாடு கடத்தல் ஒப்பந்தம் (India-Bangladesh extradition treaty), 2013-ம் ஆண்டில் கையெழுத்தானது மற்றும் 2016-ம் ஆண்டில் திருத்தப்பட்டது. நாடு கடத்துவதற்கான தெளிவான நடைமுறைகளை கோடிட்டுக் காட்டுகிறது. இருப்பினும், வங்காளதேசம் இந்த முறையான நடவடிக்கைகளை இன்னும் பின்பற்றவில்லை. வங்காளதேசத்தின் உள்நாட்டு அரசியல் கவலைகளை நிவர்த்தி செய்வதை நோக்கமாகக் கொண்டதாக இந்த குறிப்பு வாய்மொழி அறிக்கையாகத் தெரிகிறது. இந்தக் கோரிக்கையை முழுவதுமாக நிராகரிக்காத இந்தியாவின் பதில், பதற்றத்தை அதிகரிக்காமல் பிரச்சினையைக் கையாளும் விதமாகத் தோன்றுகிறது.
கோரிக்கையின் சட்ட அம்சங்கள் நீண்ட பேச்சுவார்த்தைகளுக்கு வழிவகுக்கும். எவ்வாறாயினும், இந்த பிரச்சினை இந்தியா-வங்காளதேச உறவுகளுக்கு தீங்கு விளைவிக்காமல் இருப்பது முக்கியம். இந்தியாவுக்கும் ஷேக் ஹசீனாவின் குடும்பத்துக்கும் இடையிலான நெருக்கமான வரலாற்றை யூனுஸ் அரசாங்கம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். வங்காளதேசத்தின் விடுதலையின் போது தியாகங்களின் வெளிப்பாடால் இந்த பிணைப்பு உருவானது.
1975-ம் ஆண்டில் ஹசீனாவின் தந்தை ஷேக் முஜிபுர் ரஹ்மான் மற்றும் அவரது குடும்பத்தினர் படுகொலை செய்யப்பட்டதோடு, அவர் இந்தியாவில் நாடுகடத்தப்பட்டதும் இந்த தொடர்பை மேலும் வலுப்படுத்தியது. குறிப்பாக ஹசீனா அங்கு தஞ்சம் புகுந்துள்ள நிலையில், இந்தியா அவரை ஒப்படைக்கும் என எதிர்பார்ப்பது உண்மைக்கு புறம்பானது. எத்தனை வற்புறுத்தினாலும் இந்திய அரசை அத்தகைய கோரிக்கைக்கு இணங்க வைக்க முடியாது.
உதாரணமாக, 1959-ம் ஆண்டில் தலாய் லாமாவுக்கு அடைக்கலம் கொடுத்த பிறகு சீனாவின் அழுத்தத்திற்கு அடிபணிய இந்தியா மறுத்தது. அதேபோல, ஷேக் ஹசீனாவை பொறுப்புவகிக்க வைப்பது இடைக்கால அரசாங்கத்தின் வேலை அல்ல. இதை வங்காளதேச மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அரசு கையாள வேண்டும்.
டெல்லியில், வங்கதேசத்தில் ஹசீனாவின் அரசாங்கத்தின் தாக்கத்தை அங்கீகரிப்பது அவசியம். இந்திய மண்ணில் இருந்து அவரது அரசியல் அறிக்கைகள் உறவுகளை மோசமாக்கலாம். இந்த அறிக்கைகள் பயனுள்ளதா என்பதை இந்தியா கவனமாக மதிப்பீடு செய்ய வேண்டும்.
எல்லைப் பதற்றம் மற்றும் புவிசார் அரசியல் நிலையின்மை போன்ற அபாயங்கள் இருப்பதால், இரு நாடுகளும் இராஜதந்திர ரீதியில் இந்தப் பிரச்சினையைத் தீர்க்க வேண்டும். அவர்கள் தங்கள் முக்கியமான உறவின் மற்ற அம்சங்களிலிருந்து தனித்தனியாக இந்த விசயத்தை நிர்வகிக்க வேண்டும்.