நகர்ப்புற உள்கட்டமைப்பு மேம்பாடுகள் மக்களை அவர்களின் சமூக மற்றும் வர்க்க வேறுபாடுகளின் அடிப்படையில் ஒன்றிணைப்பதற்கு பதிலாக பிளவுகளை ஏற்படுத்தியுள்ளன.
இந்தியாவில் நகரமயமாக்கல் மூன்று முக்கிய காரணிகளால் பாதிக்கப்படுகிறது. முதலாவதாக, காலனித்துவம் நகர்ப்புறங்களை நிறுவுவதில் குறிப்பிடத்தக்க பங்கைக் கொண்டிருந்தது. இது, சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு 1960 கள் வரை நீடித்தது. இரண்டாவதாக, 1970கள் மற்றும் 1990களில் பசுமைப் புரட்சி (Green Revolution) மற்றும் புதிய தாராளமயக் கொள்கைகள் (neoliberal policies) இந்த நகர்ப்புறங்களை மேலும் திடமான சமூகங்களாக உருவாக்கியது. சென்னை, மும்பை மற்றும் கொல்கத்தா போன்ற முக்கிய நகரங்கள் காலனித்துவ நகர்ப்புற திட்டமிடல் மூலம் வடிவமைக்கப்பட்டன. பிந்தைய ஆண்டுகளில் குறிப்பிடத்தக்க மாற்றங்களுக்கு உட்பட்டன.
இந்த நகரங்கள் நிறைய வளர்ந்துள்ளன. அதிகமான மக்களுக்கு இடமளிக்கவும் அவர்களின் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்யவும் அவை விரைவாக மாறிவிட்டன. பசுமைப் புரட்சி மற்றும் நவீன தாராளமயக் கொள்கைகளால் கிடைத்த பணம் நகரங்களை இன்னும் வேகமாக விரிவடையச் செய்துள்ளது. இருப்பினும், இந்த விரிவாக்கம் அனைவருக்கும் சமமாக இல்லை. புதிய வகையான நுகர்வோர் கலாச்சாரம் இந்த நகரங்களில் எளிதாக நுழைந்துள்ளது. இது வீட்டுவசதி, சுகாதாரம் மற்றும் கல்வி ஆகியவற்றில் பெரிய மாற்றங்களை ஏற்படுத்தியுள்ளது.
ஒரு நகரத்திற்குள் ஒரு நகரம்
இந்தியா சுதந்திரம் பெற்ற பிறகு, கல்கத்தா நகரம் அந்த நேரத்தில் மாநில அரசாங்கத்தால் சிக்கலான, நெரிசலான மற்றும் மோசமடைந்து வருவதாக விவரிக்கப்பட்டது. கல்கத்தாவுக்குள் உப்பு ஏரி நகரம் (Salt Lake City) என்ற புதிய பகுதியை உருவாக்க அவர்கள் முடிவு செய்தனர். இந்த புதிய நகரம் ஒரு சுத்தமான மற்றும் புதிய தொடக்கமாக கற்பனை செய்யப்பட்டது. கல்கத்தாவில் ஏற்பட்ட பிரச்சினைகளுக்கு மோசமான உள்கட்டமைப்பு முக்கியக் காரணம். இதில் குடிநீர், சுகாதாரம் மற்றும் குடிசைப்பகுதிகள் தொடர்பான பிரச்சினைகள் அடங்கும். வறுமை, போக்குவரத்து நெரிசல், மோசமான நிர்வாகம் ஆகியவையும் இருந்தன. நகரில் பொது இடங்களை பராமரிப்பதில் சிறிய பொறுப்பு எடுக்கப்பட்டது.
1980 களில் கிழக்கு பெருநகர புறவழிச்சாலை (Eastern Metropolitan Bypass (EM Bypass)) கட்டியதன் மூலம் மாநிலம் கொல்கத்தாவை மேலும் மேம்படுத்தியது. இந்த சாலை கொல்கத்தாவின் வடகிழக்கு பகுதியை அதன் தெற்கு பகுதியுடன் இணைத்தது. மா மேம்பாலம் (Maa Flyover) மற்றும் கிழக்கு பெருநகர புறவழிச்சாலை (EM Bypass road) நெரிசல், வறுமை மற்றும் போக்குவரத்து நெரிசல்களைக் குறைக்க உதவியது. இந்த உள்கட்டமைப்பு முன்னேற்றங்கள் பொருட்கள், மக்கள் மற்றும் யோசனைகளின் ஓட்டத்தை அதிகரித்தன. இருப்பினும், அவை மற்ற சிக்கல்களுக்கும் வழிவகுத்தன. கொல்கத்தா இந்திய மேலாண்மை நிறுவனத்தைச் (Indian Institute of Management) சேர்ந்த பொருளாதார நிபுணர் கல்யாண் சன்யால் (Kalyan Sanyal) மற்றும் ராஜேஷ் பட்டாச்சார்யா (Rajesh Bhattacharya) ஆகியோர் நகரமயமாக்கலுக்கான இந்த அணுகுமுறை பழையதை மாற்றியமைத்து உற்பத்தியாளர்கள் மற்றும் நுகர்வோர் என்ற புதிய வர்க்கத்தை உருவாக்கியது என்று குறிப்பிட்டனர். 'இது யாருடைய நாடு?' என்ற ஒரு முக்கியமான கேள்வியை எழுப்புகிறது:'
நகர்ப்புற புறக்கணிப்புகள்
ஏழு நட்சத்திர ஹோட்டல்கள் (Seven-star hotels), சொகுசு அடுக்குமாடி குடியிருப்புகள் (luxury residential apartments), கிளப்புகள் (clubs), சர்வதேச பள்ளிகள் (international schools), மருத்துவமனைகள் (hospitals) மற்றும் மால்கள் (malls) கொண்ட 40 கிலோமீட்டர் புறவழிச் சாலையில் (bypass) அமைந்துள்ளது. இந்த பகுதி முக்கியமாக பணக்காரர்களுக்கு சேவை செய்கிறது. இது ஒரு சமூகப் பிளவை உருவாக்குகிறது. சில சுற்றுப்புறங்களை மோசமாகக் காட்டுகிறது. சில உயரமான கட்டிடங்களில் வெவ்வேறு வருமான நிலைகளுக்கான பிரிவுகள் உள்ளன: அதிக வருமானம், நடுத்தர வருமானம் மற்றும் குறைந்த வருமானம். இது நகரங்களில் உள்ள பிரச்சனையை காட்டுகிறது.
ஆடம்பர தங்குமிடங்களுக்கு வெளியே வாழும் சமூகக் குழுக்கள் மிகவும் கடுமையான பிரச்சினைகளை எதிர்கொள்கின்றனர். உயர்தர ஹோட்டல்கள் மற்றும் அடுக்குமாடி குடியிருப்புகளுக்கு அருகில் வசிப்பதன் மூலம், 2008 இல் சமூகவியலாளர் லோயிக் வாக்வாண்ட் (Loic Wacquant) விவரித்தபடி, அவர்கள் விரும்பத்தகாத சமூகப் பிரச்சினைகளை மௌனமாக ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள் மற்றும் பெரும்பாலும் நகர்ப்புற புறக்கணிக்கப்பட்டவர்களாக மாறுகிறார்கள். இந்த கெட்டோக்களில் (ghettos-சிறுபான்மை குழுவின் உறுப்பினர்கள் குவிந்துள்ள நகரத்தின் ஒரு பகுதியாகும்) உள்ளவர்கள் நகரத்தின் ஒரு பகுதியாக இருந்தாலும், அவர்கள் சொந்தமாக இல்லை என்று உணர்கிறார்கள் என்பதை ஆய்வு முறைகள் காட்டுகின்றன. அவர்கள் ஏழை மற்றும் ஒதுக்கப்பட்ட தனிநபர்களின் கலவையாக உள்ளனர். சிறிய பகுதிகள் வறுமை, ஒடுக்குமுறை மற்றும் அநீதியின் இடங்களாக மாறி, சமூக வாழ்க்கையை சீரழிக்கின்றன. இந்தப் பிரச்சனைகளை முழுமையாகப் புரிந்துகொள்ள, நகர்ப்புற வளர்ச்சி இந்தச் சமூகங்களுக்கு எவ்வாறு தீங்கு விளைவிக்கிறது என்பதைப் பார்ப்பது முக்கியம். முதலாளித்துவ பொருளாதாரம் (capitalist economy) மற்றும் கம்யூனிச அரசாங்கக் கொள்கைகள் (communist government policies) ஒரு குழு தொழிலாளர்கள் மற்றும் சிறிய வேலை சந்தைகளை அருகிலுள்ள செல்வந்தர்களுக்கு சேவை செய்ய வைத்தது.
கடந்த முப்பதாண்டுகளில், ரியல் எஸ்டேட் வளர்ச்சியானது, அண்டை வீட்டாரைத் தேர்ந்தெடுக்கும் மக்களின் தார்மீக உரிமையைப் பறித்துள்ளது. குடிசை வீடுகளுக்கு அருகிலேயே ஆடம்பரமான குடியிருப்புகள் கட்டப்பட்டதால் இது நடந்தது. சாதி, வர்க்கம் மற்றும் மதம் ஆகியவற்றின் கலவையானது நகர்ப்புற விளிம்புநிலையை உருவாக்குகிறது. மேலும், அரசாங்கத்தின் பல்வேறு வடிவங்கள் ஒரு பெரிய பாத்திரத்தை வகிக்கின்றன. நவீன உலகப் பொருளாதாரத்தில், ஏழ்மையான நகரவாசிகள் நவதாராளவாதம் (neoliberal policies) மற்றும் கடந்த காலனித்துவ மற்றும் தேசியவாத விதிகள் ஆகிய இரண்டின் காரணமாகவும் தங்கள் வாழ்க்கை நிலைமைகளை மாற்றியமைத்ததால் மிகவும் பாதிக்கப்படுகின்றனர். கொல்கத்தா காலனித்துவ எதிர்ப்பு மற்றும் கம்யூனிச இயக்கங்களைக் கண்டது. நகர்ப்புற மாற்றங்களைப் படிக்க இது ஒரு நல்ல இடமாக அமைந்தது. ஒரு புதிய நகரம் அல்லது சாலைகளில் ரியல் எஸ்டேட் திட்டங்கள் போன்ற புதிய நகர்ப்புற வளர்ச்சிகள் "நகர்ப்புற புறவழிச்சாலை" (bypass urbanism) என்று அழைக்கப்படுவதை உருவாக்குகின்றன, இது நகர்ப்புற ஆய்வுகளில் வளர்ந்து வரும் கருத்தாகும்.
சாலைகள் மற்றும் அதன் மாற்றம்
வரலாற்றாசிரியர் டேவிட் அர்னால்ட் (David Arnold), சாலைகளை, பொருட்கள், யோசனைகள் மற்றும் மக்களுக்கான பாதைகளை விட அதிகமாக பார்க்கிறார். அவர் அவற்றை அதிகாரத்தின் சின்னங்களாகவும், சமூகத்தை அவதானிப்பதற்கும் ஈடுபடுவதற்கும் முக்கியமான இடங்களாகவும் பார்க்கிறார். புறவழிச்சாலைகள் (bypass) போன்ற பல்வேறு வகையான சாலைகள் அவற்றின் நோக்கத்தைக் காட்டும் குறிப்பிட்ட பெயர்களைக் கொண்டுள்ளன. எடுத்துக்காட்டாக, புறவழிச்சாலைகள் (bypass) போக்குவரத்தை சீராக நகர்த்துவதற்கு கட்டப்பட்ட பகுதிகளைத் தவிர்க்க அனுமதிக்கிறது.
அமெரிக்காவில், கனரக வாகனங்களின் வழித்தடங்கள் எனப்படும் டிரக்குகளுக்கு சிறப்பு வழிகள் உள்ளன. இந்த வழித்தடங்கள் சரக்குகளை கொண்டு செல்வதை எளிதாக்குகின்றன. ஐரோப்பா, அமெரிக்கா மற்றும் ஆசியாவின் சில பகுதிகளில், இதே போன்ற வழிகள் பிரபலமாக உள்ளன. அவை பெரும்பாலும் வட்ட சாலைகள் அல்லது சுற்றுப்பாதை சாலைகள் என்று அழைக்கப்படுகின்றன. இந்தியாவில், சுதந்திரம் பெற்றதிலிருந்து சாலைகள் ஒரு பெரிய பங்கைக் கொண்டுள்ளன.
நகர்ப்புற உள்கட்டமைப்பு வளர்ச்சிகள் பெரும்பாலும் மக்களை ஒன்றிணைப்பதற்குப் பதிலாக அவர்களின் சமூக மற்றும் வர்க்க அடையாளங்களின் அடிப்படையில் பிளவுகளை ஏற்படுத்துகின்றன. உதாரணமாக, புறவழிச்சாலை என்பது போக்குவரத்து நெரிசலை தவிர்ப்பதற்கான சாலை மட்டுமல்ல, இது அன்றாட வாழ்க்கையில் சில சமூக மற்றும் பொருளாதார குழுக்களை தற்செயலாக விலக்குகிறது.
சதீஷ் சென்னூர், கொல்கத்தாவின் சமூக அறிவியல் ஆய்வுகளுக்கான சமூகவியல் மையத்தின் உதவி பேராசிரியர் ஆவார்.