உலக விவகாரங்களில் குறிப்பிடத்தக்க செல்வாக்கைக் கொண்ட தலைவர்கள் இல்லாதது, நிலைமையை இன்னும் மோசமாக்குகிறது.
ஒவ்வொரு பெரிய போர் அல்லது மோதலுக்குப் பிறகும், ஆளும் உயரடுக்கினர் இந்த மோதல்களை முன்கணிக்கவும் தயார் செய்யவும் தவறிவிட்டனவா என்ற கேள்விகள் எழுப்பப்படுகின்றன. இன்று, சில நாடுகள் கடுமையான மோதல்களில் ஈடுபட்டு, போரின் அச்சுறுத்தலை மட்டுமல்ல, ‘இறுதி ஆயுதத்தையும்’ (ultimate weapon) பயன்படுத்துவதால், இந்த கேள்வியை மீண்டும் எழுப்புவது முக்கியமான ஒன்றாகப் பார்க்கப்படுகிறது. முக்கிய தலைவர்கள் மற்றும் அவர்களின் பேச்சாளர்களால் பயன்படுத்தப்படும் குறிப்பீடுகளுக்கு அடியில் உண்மை மறைக்கப்படலாம். இதற்கு நாடுகள் கவனம் செலுத்த இன்னும் கால அவகாசம் உள்ளது. இங்கு, தொடரும் குறிப்பீடுகளுக்குப் பின்னால் மறைந்திருக்கும் அர்த்தங்களை விவாதித்துப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
பிரான்ஸ் மற்றும் ரஷ்ய தலைவர்களின் உரையாடல் என்ன?
பல மேற்கத்திய தலைவர்கள் பிரெஞ்சு ஜனாதிபதி இம்மானுவேல் மக்ரோனின் எதிர்காலம் குறித்த 'வெளிப்படுத்துவதற்கான பார்வை' (apocalyptic vision) பற்றி குறிப்பிட்டுள்ளனர். இம்மானுவேல் மக்ரோனின் கருத்துக்கள் அணுஆயுத அழிவின் ஆபத்தை சுட்டிக்காட்டுகின்றன. அவரது முந்தைய அறிக்கைகளைப் போலல்லாமல், பல ஐரோப்பியர்கள் அணு ஆயுதத்தை தவிர்ப்பதற்காக கவனம் செலுத்துகிறார்கள். உக்ரைன் போர் ரஷ்யாவை மாற்றிவிட்டது என்றும் ரஷ்ய அதிபர் விளாடிமிர் புடினின் அணு ஆயுத அச்சுறுத்தல்களை புறக்கணிக்கக் கூடாது என்றும் அவர் நம்புவதால், ரஷ்யாவின் ‘தவறான சாகசம்’ பிரெஞ்சு ஜனாதிபதியின் ‘இறுதித்தீர்ப்பு நாள்’ (doomsday) சூழ்நிலையின் தொடக்கப் புள்ளியாகத் தெரிகிறது.
பிரெஞ்சு ஜனாதிபதி இந்த முறை ‘பிரெஞ்சு அணுசக்தி தடுப்பு’ (French Nuclear Deterrent) என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்தத் தயங்கவில்லை. இந்தச் சொல் அதன் முந்தைய உருவகமான ‘ஃபோர்ஸ் டி ஃப்ராப்பிலிருந்து’ (force de frappe) உருவானது. இன்று, பிரான்ஸ் உலகின் மிகப்பெரிய அணு ஆயுதக் களஞ்சியங்களில் ஒன்றாகும். இதனால், பிரெஞ்சு ஜனாதிபதியின் வார்த்தைகள் மிகவும் முக்கியமானவையாகப் பார்க்கப்படுகிறது. உக்ரைனில் ரஷ்ய ஆக்கிரமிப்பு அதிகரித்து வருவதால், அங்கு அணு ஆயுதங்கள் பயன்படுத்தப்படுவதற்கான சாத்தியக்கூறுகள் வெறும் கற்பனையாக இருக்காது. இது சாத்தியமான அணுசக்தி பரிமாற்றத்தின் அச்சுறுத்தலை உருவாக்குகிறது. இந்த ஆண்டு ஜூலை மாதம் நடைபெறவுள்ள ஐரோப்பிய அரசியல் சமூகத்தின் கூட்டத்தில் அணுசக்தி அம்சம் குறித்த தனது வாதத்தை முன்வைக்க பிரான்ஸ் அதிபர் திட்டமிட்டுள்ளதாகக் கூறப்படுகிறது.
1962-ல் கியூபா ஏவுகணை நெருக்கடிக்குப் பிறகு, உலகளவில் அணு ஆயுத மோதலின் அச்சுறுத்தலை நாம் எதிர்கொள்வது இது முதல் முறை அல்ல. உலகெங்கிலும் விளைவுகளை அறிந்த தலைவர்கள் இல்லாதது, முக்கியமாக உலக விவகாரங்களில் குறிப்பிடத்தக்க செல்வாக்கு உள்ளவர்கள் இல்லாதது நிலைமையை மோசமாக்குகிறது. மேலும் பயமுறுத்துகிறது. அது போலவே, உலகின் பெரும்பாலான பகுதிகள் கடுமையான பொருளாதாரச் சரிவைச் சந்தித்து வருகின்றன. இது பரவலான பிரச்சினைகளுக்கு வழிவகுக்கிறது. அணுசக்தி மோதல்கள் நிகழக்கூடிய நேரங்கள் நீண்ட காலமாக இருந்தன. ஆனால், இப்போது அது குறுகியதாகத் தெரிகிறது. அணு ஆயுதங்களைக் கொண்ட பல நாடுகளில் புதியவகை ஆயுதங்கள் உள்ளன. இது ஒரு பிரச்சனையாகப் பார்க்கப்படுகிறது. இதற்கான உடன்பாடுகள் இருந்தும் அணுசக்தி நாடுகள் அடிக்கடி பேசாமல் இருப்பது கவலை அளிக்கிறது. அணுசக்தி பாதுகாப்புக் குறித்த முந்தைய உத்தரவாதங்கள் வலுவிழந்து வருவதாகத் தெரிகிறது.
இந்த நிலைமையை மேலும் மோசமாக்குவது, இந்த ஆண்டு மே 9 அன்று மாஸ்கோவில் ஆண்டுதோறும் நடைபெறும் வெற்றி தின அணிவகுப்பின் போது ரஷ்ய ஜனாதிபதி விளாடிமிர் புடின் தனது உரையில், தனது அணு ஆயுதப் படைகள் எல்லா நேரத்திலும் தயாராக இருப்பதாக கூறினார். மேற்கு நாடுகளின் அச்சுறுத்தல்களை மாஸ்கோ ஏற்காது என்றும் அவர் கூறினார். உலகளவில் ஒரு பெரிய சண்டையைத் தவிர்க்க அவர்கள் முயற்சிப்பார்கள், ஆனால் எங்களின் இராஜதந்திரப் படைகள் தயாராக உள்ளன என்று அவர் குறிப்பிட்டார்.
இதற்குமுன், நவம்பர் 2023-ல், விரிவான சோதனைத் தடை ஒப்பந்தம் (Comprehensive Test Ban Treaty (CTBT)) என்ற பெரிய உலகளாவிய ஒப்பந்தத்தின் ஒப்புதலை ரஷ்யா ரத்து செய்தது. இந்த ஒப்பந்தம் அனைத்து வகையான அணு தாக்குதல்களையும், பொதுமக்கள் அல்லது இராணுவ காரணங்களுக்காக நிறுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. அமெரிக்காவுடன் அணுசக்தி விளையாடும் களத்தை சமன் செய்வதற்கான தடையை அவர்கள் திரும்பப் பெற்றதாக ரஷ்யா கூறியது. அது ஒருபோதும் ஒப்புதல் அளிக்கவில்லை. ஆனால், இந்தக் கூற்று சந்தேகத்திற்குரியதாகத் தெரிகிறது.
இதனால் பல நாடுகள் கடும் அதிருப்தியில் உள்ளன. அணு ஆயுதக் குறைப்பு மீதான நம்பிக்கையை நோக்கிய முன்னேற்றத்தை அது செயல்தவிர்க்கக்கூடும் என்று கவலைப்படுகிறது. இதற்கிடையில், உலகம் முழுவதும், சீனா போன்ற நாடுகள் தங்கள் அணுசக்தி சம்பந்தமான தனிப்பட்ட முழுவிவரத்தையும் மேம்படுத்துவதில் முன்னேற்றம் காட்டி வருகின்றன. விமானத்தை ஏவுவதற்கான மின்காந்த கவண்கள் (electromagnetic catapults) பொருத்தப்பட்ட தனது வானூர்தி தாங்கிக் கப்பலுக்கான (aircraft supercarrier) கடல் சோதனைகளை சீனா மிக சமீபத்தில் முடித்துள்ளது. இது நான்காவது விமானம் தாங்கி கப்பலை உருவாக்குவதற்கான பாதையில் உள்ளது.
ஹூவரில் நடந்த விவாதம்
ஐரோப்பா அணு ஆயுதப் போர் குறித்து கவலை கொண்டிருந்த வேளையில், ஸ்டான்ஃபோர்டு பல்கலைக்கழகத்தின் (Stanford University) ஹூவர் நிறுவனத்தில் (Hoover Institution) அணுசக்தி விவகாரங்கள் குறித்த கல்விசார் விவாதம் நடைபெற்றது. இதில் அமெரிக்க, இந்தியப் பிரதிநிதிகள் கலந்து கொண்டனர். அமெரிக்க-இந்திய சிவில் அணுசக்தி ஒப்பந்தம் 2005-2008 மற்றும் அணுசக்தி விவகாரங்களில் அதன் தாக்கம் மற்றும் அமெரிக்க-இந்திய உறவுகள் குறித்து அவர்கள் விவாதித்தனர். பிரபஞ்சத்தில் நமக்குத் தெரிந்ததைவிட இன்னும் பல விஷயங்கள் உள்ளன என்பதே அந்த விவாதங்கள் உணர்த்துவதாகத் தோன்றியது. ஐரோப்பாவில் அணுசக்தி நிலை நிறுத்தம் குறித்து கூட்டத்தில் எந்தக் குறிப்பும் இல்லை. ஆனால், விவாதங்களில் இருந்து வெளிவரும் செய்தி, அணுசக்தி ஒப்பந்த பேச்சுவார்த்தைகளின் போது பயன்படுத்தப்பட்ட வழிமுறைகள் பல தற்போதைய சர்ச்சைகளுக்கு பொருத்தமானதாக இருப்பதைக் குறிக்கிறது.
இந்தியாவும் அமெரிக்காவும் அணுசக்தி ஒப்பந்தம் குறித்து பேச்சுவார்த்தை நடத்தியபோது, இந்தியா அணு ஆயுத பரவல் ஒப்பந்தம் (Nuclear Proliferation Treaty (NPT)) அல்லது விரிவான சோதனைத் தடை ஒப்பந்தத்தில் (CTBT) கையெழுத்திடவில்லை. மேலும், 1998-ல் அணுசக்தி சோதனைகளுக்குப் பிறகு பொருளாதாரத் தடைகளை எதிர்கொண்டது. இந்த ஒப்பந்தம் பல தடைகளை நீக்கியது. இந்தியா தனது அணுசக்தித் திட்டங்களை தனித்தனியாக பிரிக்கவும், ஏற்றுமதிக் கட்டுப்பாட்டு விதிமுறைகளை பின்பற்றவும் ஒப்புக்கொண்டது. அமெரிக்கா தனது சட்டங்களைத் திருத்தியது, கட்டுப்பாடுகளைத் தளர்த்த அணுசக்தி விநியோகக் குழுவை (Nuclear Suppliers Group (NSG)) அணுகியது. மேலும், சர்வதேச அணுசக்தி நிறுவனத்திடமிருந்து (International Atomic Energy Agency (IAEA)) இந்தியாவுக்கான குறிப்பான பாதுகாப்பு ஒப்பந்தத்தைப் பெற இந்தியாவுக்கு உதவியது.
கூட்டுறவுகளை மேம்படுத்துவது முக்கியம்
ஹூவர் நிறுவன நடந்த விவாதங்களின் செய்தி என்னவென்றால், இந்த ஒப்பந்தம் இந்தியாவின் அணுசக்தி நிலையை மறுபரிசீலனை செய்வதற்கான ஒரு ஏற்பாடாக இருப்பதை விட அதிக முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாகத் தோன்றியது. 2008-ல் ஒப்பந்தம் முடிவடைந்ததில் இருந்து பல ஆண்டுகளாக, இந்தியா-அமெரிக்கா உறவுகள் புதிய உச்சத்தை அடைந்தன.
தொழில்நுட்பம் மறுக்கப்பட்டதிலிருந்து அமெரிக்காவின் முக்கிய தொழில்நுட்ப கூட்டாளியாக இந்தியா மாறியது. இருநாடுகளின் உறவுகளை மேம்படுத்தியுள்ளது. இந்த ஒப்பந்தம் சமாதான நோக்கங்களுக்காக அணுசக்தி ஒரு முக்கிய வளம் என்பதை உறுதிப்படுத்தியது.
நாடுகளுக்கிடையிலான சிறந்த உறவுகளுக்கு உளவியல் இடைவெளியைக் குறைப்பது மிகவும் முக்கியமானது என்பதை பேச்சுக்கள் தெளிவாகக் காட்டுகின்றன. அவநம்பிக்கையின் வலுவான தடையை உடைப்பது மாற்றத்திற்கு வழிவகுக்கிறது. இது நல்ல முடிவுகளைத் தருகிறது. இந்தியாவின் பார்வையில், இந்தியா-அமெரிக்கா தனது ஆற்றல் தேவைகளை பூர்த்தி செய்ய வெளியில் இருந்து உயர்தர யுரேனியத்தை விரும்பியதால், அணுசக்தி அமைதியான இலக்குகளுக்கு ஒரு பெரிய உதவியாக இருக்கும் என்பதை அணுசக்தி ஒப்பந்தம் காட்டுகிறது.
எம்.கே.நாராயணன் உளவுத்துறை முன்னாள் இயக்குநர், முன்னாள் தேசிய பாதுகாப்பு ஆலோசகர் மற்றும் மேற்கு வங்கத்தின் முன்னாள் ஆளுநர் ஆவார்.