பண மசோதாக்கள் ஏன் ஒப்புதலுக்காக ஒரு சிறப்பு நடைமுறையைக் கொண்டுள்ளன? அடுத்த கட்டம் என்ன?
பணம் மற்றும் நிதி மசோதாக்கள் என்றால் என்ன?
அரசியலமைப்பின் விதிகளின் படி, நிதி விவகாரங்கள் தொடர்பான மசோதாக்கள் பண மசோதாக்கள் அல்லது நிதி மசோதாக்கள் என வகைப்படுத்தப்படுகின்றன. சட்டப்பிரிவு 110(1)(a) முதல் (f) வரை வரையறுக்கப்பட்டுள்ள பண மசோதா, ஆறு குறிப்பிட்ட பகுதிகளில் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்டவற்றை குறிப்பிடும் விதிகளைக் கொண்டுள்ளது: வரிவிதிப்பு, அரசு கடன் வாங்குதல், ஒருங்கிணைக்கப்பட்ட நிதி அல்லது தற்செயல் நிதியின் பாதுகாப்பு மற்றும் பயன்பாடு, திரும்பப் பெறுதல் இந்த நிதியிலிருந்து பணம், ஒருங்கிணைக்கப்பட்ட நிதியில் இருந்து ஒதுக்கீடு, ஒருங்கிணைந்த நிதியில் வசூலிக்கப்படும் செலவுகள் மற்றும் ஒருங்கிணைந்த நிதி அல்லது பொதுக் கணக்கிற்கான ரசீதுகள், அத்துடன் ஒன்றிய அல்லது மாநில கணக்குகளின் தணிக்கை ஆகியவை இவற்றில் அடங்கும். பிரிவு 110(1)-(G) குறிப்பிட்ட ஆறு விஷயங்களுடன் தொடர்புடைய எந்த விஷயத்தையும் பண மசோதாவாக வகைப்படுத்தலாம் என்று கூறுகிறது. நிதிச் சட்டம் மற்றும் ஒதுக்கீட்டுச் சட்டம் போன்ற பண மசோதாக்கள், வரிவிதிப்பு மற்றும் ஒருங்கிணைந்த நிதியிலிருந்து செலவு செய்வதில் மட்டுமே கவனம் செலுத்துகின்றன.
பிரிவு 117, நிதி மசோதாக்களை இரண்டு வகைகளாகப் பிரிக்கிறது. பிரிவு I, பிரிவு 110(1)(a) முதல் (f) வரை பட்டியலிடப்பட்டுள்ள ஆறு தலைப்புகளில் ஏதேனும் ஒன்று மற்றும் பிற விஷயங்களில் அடங்கும். வகை II இல் அந்த ஆறு தலைப்புகள் இல்லை, ஆனால் ஒருங்கிணைந்த நிதியில் இருந்து செலவழிக்கப்படுபவற்றை உள்ளடக்கியது.
பண மசோதா என்றால் என்ன? பண மசோதாவுக்கான நடைமுறை என்ன?
சட்டப்பிரிவு 109-ன் படி, மக்களவையில் பண மசோதாவை அறிமுகப்படுத்த வேண்டும். மக்களவையில் நிறைவேற்றப்பட்டதும், மாநிலங்களவையில் மாற்றங்களை பரிந்துரைக்க 14 நாட்கள் உள்ளன. அவை மக்களவையால் ஏற்றுக்கொள்ளப்படலாம் அல்லது நிராகரிக்கப்படலாம். பண மசோதாக்கள் நாட்டின் நிர்வாகத்திற்கு முக்கியமான நிதி ஆதாரங்களாக உள்ளன. எனவே, ஆளும் அரசுக்கு பெரும்பான்மை உள்ள மக்களவை மட்டுமே இந்த மசோதாக்களுக்கு ஒப்புதல் அளிக்க வேண்டும் என்பதை உறுதிப்படுத்தும் வகையில் அரசியலமைப்புச் சட்டத்தில் இந்த சிறப்பு நடைமுறை உள்ளது.
1911-ல், ஹவுஸ் ஆஃப் லார்ட்ஸின் (House of Lords) பட்ஜெட் மீதான அதிகாரம் குறைக்கப்பட்ட இங்கிலாந்தில் இருந்து இந்த அமைப்பு உருவானது. மக்களின் விருப்பத்தை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் பொது சபையால் மட்டுமே பட்ஜெட் அங்கீகரிக்கப்பட வேண்டும். பண மசோதாவின் முக்கிய அம்சம் என்னவென்றால், அது நிதி ஆதாரங்களை கையாள்கிறது. மக்களவை சபாநாயகர் ஒரு மசோதா பண மசோதாவாக தகுதி பெறுகிறதா என்பதை தீர்மானிக்கிறார். I மற்றும் II வகையின் நிதி மசோதாக்கள் இந்த சிறப்பு நடைமுறையை அனுபவிப்பதில்லை.
பிரச்சினைகள் என்ன?
2016-ஆம் ஆண்டு நிறைவேற்றப்பட்ட ஆதார் சட்டத்தின் ஆய்வின் போது ஒரு மசோதாவை 'பண மசோதா' என வகைப்படுத்தும் சபாநாயகரின் முடிவு நீதிமன்றங்களால் மதிப்பாய்வு செய்யப்பட்டது. இந்தச் சட்டத்தில் பதிவு மற்றும் அங்கீகார செயல்முறைகள், ஆதார் ஆணையத்தை நிறுவுதல், பாதுகாப்புகளை அமைத்தல் மற்றும் அபராதங்களை கோடிட்டுக் காட்டுதல் ஆகியவை அடங்கும். மானியங்கள், சலுகைகள் அல்லது ஒருங்கிணைந்த நிதியில் இருந்து நிதியளிக்கப்பட்ட சேவைகளை வழங்குவதற்கு ஆதார் அங்கீகாரத்தை அரசாங்கங்கள் கோரலாம் என்று சட்டப் பிரிவு 7 கூறுகிறது. இந்தச் சட்டம் ஒரு 'பண மசோதா' என்று கருதப்பட்டது. ஏனெனில், அதன் முதன்மை நோக்கம் ஒருங்கிணைந்த நிதியிலிருந்து செலவழிப்பதை அங்கீகரிப்பதாகும். மற்ற விதிகள் இரண்டாம் நிலையாகக் கருதப்படுகின்றன. இந்த வகைப்பாடு விவாதத்தைத் ஏற்படுத்திய நிலையில், உச்ச நீதிமன்றம் 4:1 பெரும்பான்மையுடன் அதை உறுதி செய்தது. தற்போதைய இந்திய தலைமை நீதிபதி, ஆதார் சட்டம் 'பண மசோதா' (‘money Bill’) என்ற வரையறையை பூர்த்தி செய்யவில்லை என்று வாதிட்டார்.
2017-ஆம் ஆண்டின் நிதிச் சட்டம் (Finance Act), தேசிய பசுமைத் தீர்ப்பாயம் போன்ற தீர்ப்பாயங்களை மறுசீரமைக்க பல்வேறு சட்டங்கள் திருத்தப்பட்டதன் காரணமாக பல்வேறு சர்ச்சைகள் எழுந்தது. இவை அனைத்தும் பண மசோதாவின் வகைப்பாட்டின் கீழ் மேற்கொள்ளப்பட்டன. 2019-ல் ரோஜர் மேத்யூ மற்றும் சவுத் இந்தியன் வங்கி (Rojer Mathew versus South Indian Bank) வழக்கில் இந்த திருத்தங்கள் செல்லாதவை என அறிவிக்கப்பட்டது. ஐந்து நீதிபதிகள் கொண்ட அமர்வு ஆதார் வழக்கு பண மசோதாவை வரையறுப்பதில் 'மட்டும்' (‘only’) என்ற வார்த்தையின் தாக்கத்தை முழுமையாக விவாதிக்கவில்லை என்று சுட்டிக்காட்டியது. இந்த விவகாரம் பரிசீலனைக்காக முதன்மை அமர்விற்கு மாற்றப்பட்டது. பண மசோதாவின் வரையறை குறித்து உறுதியான தீர்ப்பை வழங்க ஏழு நீதிபதிகள் கொண்ட அமர்வை அமைக்க வேண்டும். சபாநாயகர் பண மசோதாவிற்கு ஒப்புதல் வழங்கும் போது, அதன் மதிப்பு மற்றும் நோக்கம் என்ன என்பதை உறுதி செய்ய வேண்டும்.