இருதரப்பு உறவுகள் முறிந்தபோது ஆட்சியில் இருந்த இந்தியா மற்றும் நேபாள பிரதமர்கள் மீண்டும் ஆட்சிக்கு வருவதால் நம்பிக்கையை மீண்டும் கட்டியெழுப்ப வேண்டும்.
இந்தியாவுக்கும் நேபாளத்துக்கும் இடையேயான உறவுகள் 2015-ல் இருந்து கணிசமாக மோசமடைந்துள்ளன. அப்போது, நரேந்திர மோடி மற்றும் கட்கா பிரசாத் ஒலி இருவரும் பிரதமர்களாக இருந்தனர். இப்போது, உறவை மேம்படுத்த ஒரு வாய்ப்பு உள்ளது. நரேந்திர மோடி மூன்றாவது முறையாக பிரதமராகியுள்ளார். கட்கா பிரசாத் ஒலியும் தனது CPN-UML மற்றும் நேபாளி காங்கிரஸுக்கு இடையேயான ஒரு தனித்துவமான ஒத்துழைப்பில் தனது நிலையை மீண்டும் பெற்றுள்ளார். நேபாள அரசியல் நிர்ணய சபை (Constituent Assembly) 2015-ல் ஒரு புதிய அரசியலமைப்பை ஏற்றுக்கொண்டபோது இருதரப்பு பிரச்சனைகள் தொடங்கியது. இந்த அரசியலமைப்பு மறுதிருத்தம் செய்யப்பட வேண்டும் என்று இந்தியா விரும்பியது. சில அரசியல்வாதிகள் புது தில்லி பயணத்தின் போது நரேந்திர மோடிக்கு வாக்குறுதிகளை அளித்தனர். இருப்பினும், இறுதியில், அவர்கள் எந்த திருத்தமும் இல்லாமல் வரைவை நிறைவேற்றினர்.
இது தாராய் சமவெளியைச் சேர்ந்த மாதேசி ஆர்வலர்களைக் குற்றம் சாட்டியது. இந்த நடவடிக்கை நீடித்த பகையை உருவாக்கியது. இதற்கு பதிலடியாக, பெய்ஜிங்குடன் வர்த்தகம், போக்குவரத்து மற்றும் உள்கட்டமைப்பு ஆகியவற்றை உள்ளடக்கிய 10 ஒப்பந்தங்களில் கையெழுத்திடப்பட்டது.
முற்றுகை நீங்கிய பிறகு இரு நாட்டு பிரதமர்களும் சந்தித்துப் பேசினர். இருப்பினும், ஆற்றல்மிக்க கட்கா பிரசாத் கட்கா பிரசாத் ஒலி, உண்மையான வரலாற்று அயோத்தியை இன்றைய நேபாளத்திற்குள் இருப்பதாகக் கூறத் தயங்கவில்லை. இந்தியாவின் ஆக்ரோஷமான நிலைப்பாடு ‘சத்யமேவ ஜெயதே’ (Satyameva Jayate) என்ற தேசிய முழக்கத்தை ‘சிங்கமேவ ஜெயதே’ (Singhameva Jayate) என்று மாற்ற வேண்டும் என்றும் அவர் கூறினார். அக்டோபர் 2019-ல், இந்தியா புதுப்பிக்கப்பட்ட அரசியல் வரைபடத்தை வெளியிட்டது. இதற்கு பதிலடியாக, நேபாளம் அதன் அரசியலமைப்பு சட்டத்தில் திருத்தம் செய்து, வடமேற்கில் உள்ள தனது சொந்த வரைபடத்தில் லிம்பியாதுரா-கலாபானி பகுதியை (Limpiyadhura-Kalapani) சேர்க்கிறது.
உறவுகள் மோசமடைந்ததால், இந்தியாவானது, நேபாள ஆட்சி மற்றும் அரசியலில் அதன் ஈடுபாட்டை அதிகரித்தது. இராஜதந்திர அழுத்தங்கள் மற்றும் இரகசியப் பணியாளர்களின் வெளிப்படையான நடவடிக்கைகள் தவிர, இந்திய சமவெளி மற்றும் மலைப்பகுதிகளில் இந்துத்துவா ஆதரவாளர்களை ஆதரிக்கத் தொடங்கியது. ராஷ்ட்ரிய ஸ்வயம்சேவக் சங்கம் (Rashtraiya Swayamsevak Sangh (RSS)) மற்றும் பாரதீய ஜனதா கட்சி (BJP) ஆகியவை நேபாளத்தை இந்தியாவின் சாயலில் வடிவமைக்கும் நோக்கத்தைக் கொண்டிருந்தன.
ஆற்றல் மற்றும் வீரம்
முற்றுகை, இந்துத்துவா செயல்பாடு, பொருளாதார சவால்கள் மற்றும் புவிசார் அரசியல் அழுத்தங்கள் போன்றவற்றை கருத்தில் கொண்டு, காத்மாண்டுவில் உள்ள பலர் நரேந்திர மோடியின் மூன்றாவது பதவிக்காலம் குறித்து சந்தேகம் கொள்கின்றனர். அவரது வெளியுறவுக் கொள்கை மற்றும் தேசிய பாதுகாப்புக் குழுக்கள் மாறாமல் இருப்பதால், பாஜகவின் உள்நாட்டு வேகம் குறைந்து வருவதை ஈடுகட்ட அவர் சாதகமான அணுகுமுறையை மேற்கொள்வாரா அல்லது தைரியமான உத்திகளைப் பின்பற்றுவாரா? என்ற எதிர்பார்ப்பு உள்ளது.
தற்போதைய முட்டுக்கட்டைகளைத் தீர்க்க இந்தியா மற்றும் நேபாள பிரதமர்கள் இந்தியா மற்றும் காத்மாண்டுவில் தங்கள் பதவிகளைப் பயன்படுத்த வேண்டும். நரேந்திர மோடி, தனது 'அருகிலிருப்பவர் முதலில்' (Neighbourhood First) கொள்கைக்கு சவால்களுக்கு மத்தியில், அதன் நெருங்கிய அண்டை நாடான நேபாளத்திற்கான கொள்கைகளை திருத்துவதற்கு முன்னுரிமை அளிக்கலாம். நேபாளத் தலைவர்களுக்கு ஜவஹர்லால் நேருவின் உத்தரவுகளுக்கு முந்தைய இந்தியச் செல்வாக்கு, அங்கு கருத்தைத் திசைதிருப்பும் முயற்சி பயனற்றது என்று நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது.
நேபாளத்தின் அரசியல் மற்றும் நிர்வாகத்துடன் இந்தியாவின் இடைவிடாத ஈடுபாடு பஞ்சசீல கொள்கையின் (Panchsheel doctrine) ஒரு பகுதியாக இருக்கும் குறுக்கீடு இல்லாத கொள்கைக்கு எதிரானது. நடைமுறையில் அரசியல் ரீதியாக நிலையான மற்றும் பொருளாதார ரீதியில் அதிக ஆற்றல் பெற்ற நேபாளத்திற்கு கைகொடுக்கும் கொள்கையானது வழிவகுக்கும். இது இந்தியாவின் சொந்த தேசிய பாதுகாப்புக்கும் (own national security) அதன் ஹிந்தியின் மையப்பகுதியின் (Hindi heartland) பொருளாதாரத்திற்கும் பயனளிக்கும் என்பதையும் இந்தியா புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
இந்தியாவில் பலர் நினைப்பது போல் நேபாளம் போராடும் அண்டை நாடு அல்ல. இந்தியாவிற்கு பணம் அனுப்பும் ஏழாவது பெரிய நாடாகும். உத்தரப் பிரதேசம், பீகார் மற்றும் ஒடிசா உட்பட இந்தியாவின் சில ஏழ்மையான பகுதிகளில் வாழ்வாதாரத்தை வழங்க உதவுகிறது. இந்தப் பின்னணியில், இந்தியாவின் மேலாதிக்க மனப்பான்மை உண்மையான திறனைக் காட்டிலும் அதிகார நிலையிலிருந்து தோன்றியதாகத் தோன்றுகிறது.
அமைப்பாக இயங்குதல்
சமீபத்தில், காத்மாண்டுவின் அரசியல் தலைவர்கள், சிவில் சமூகம், அதிகாரத்துவம் மற்றும் பாதுகாப்புப் படைகள், தற்போதைய அரசியல் குழப்பத்தின் காரணமாக இந்தியாவின் நெருங்கிய நாடுகளுடன் சமமான முறையில் ஈடுபடும் திறனை இழந்துள்ளனர். பல பத்தாண்டுகளாக, நேபாளத்தின் அரசியல் தலைமையானது பலவீனமான தலைவர்களையும், தேசத்துரோகிகளையும் உள்ளடக்கியது. இருப்பினும், 'பிரசந்தா' (Prachanda) என்று அழைக்கப்படும் புஷ்ப கமல் தஹாலின் சமீபத்திய பிரதமர் பதவிக் காலத்தில் மிகக் குறைவான சரிவு ஏற்பட்டது. அவர் மாவோயிஸ்ட் தலைவர் மற்றும் அவரது பதவிக்காலத்தின் ஆரம்பத்தில் இந்தியாவுக்கு "வசதியாக" இருக்க விருப்பம் தெரிவித்தார்.
ஜூன் 2023-ல் இந்தியாவுக்கு பயணம் செய்தபிறகு, தஹால் சில பிரச்சினைகளை எழுப்பவில்லை என்று ஒப்புக்கொண்டார். இந்த தலைப்புகள் நரேந்திர மோடியை வருத்தமடையச் செய்தது "சூழலைக் கெடுக்கும்" (ruin the atmosphere) என்று அவர் நம்பினார். பயணத்தின் போது, நிலுவையில் உள்ள அனைத்து இருதரப்பு பிரச்சனைகளையும் அவர் பேசவில்லை. பைரஹாவா மற்றும் பொக்காராவில் உள்ள நேபாளத்தின் செயலற்ற சர்வதேச விமான நிலையங்களுக்கான விமான வழித்தடங்களும் இதில் அடங்கும். லிம்பியாதுரா-கலாபானி தொடர்பாக நிலவி வரும் பிராந்திய தகராறு மற்றும் அதன் மீது நடவடிக்கை எடுக்கப்படாத பிரபல நபர்கள் குழுவின் (Eminent Persons Group (EPG)) அறிக்கையையும் அவர் கவனிக்கவில்லை. RSS-ஐ மகிழ்விப்பதற்காக, அவரும் அவரது பரிவாரங்களும் மத்தியப் பிரதேசத்தின் உஜ்ஜயினியில் உள்ள மஹாகாலேஷ்வர் கோயிலில் தங்கள் அதிகாரப்பூர்வ உடையில் இருந்து காவி அங்கிக்கு மாறினார்கள்.
டஹல், மின் வர்த்தக ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டார். சீனக் கடன்களால் நிதியளிக்கப்பட்ட அல்லது சர்வதேச ஏலத்தின் மூலம் சீன ஒப்பந்தக்காரர்களால் கட்டப்பட்ட நீர்மின் நிலையங்களின் (hydel plant) இறக்குமதியை நிராகரிக்க இந்த ஒப்பந்தம் இந்தியாவை அனுமதிக்கிறது. கூடுதலாக, அவர் காத்மாண்டுவில் உள்ள இந்திய தூதரகத்திற்கு நேபாள ரூபாய் 20 கோடி வரையிலான மானியங்களை சுதந்திரமாக விநியோகிக்க அதிகாரம் அளித்தார். இது இந்த தூதரகத்திற்கு தனித்துவமான சிறப்பாகச் செயல்படுகிறது. இதற்கிடையில், நேபாளத்தின் நீர்மின்சாரத்தை அதன் நீர் ஆதாரங்களில் இருந்து பிரிக்க இந்தியா காத்மாண்டுவில் பிரச்சாரம் செய்கிறது. இருதரப்பு உடன்படிக்கைகளுக்கு நாடாளுமன்றத்தால் மூன்றில் இரண்டு பங்கு ஒப்புதல் தேவைப்படுவதைத் தவிர்ப்பதே இதன் நோக்கமாகும்.
ஜூன் 2024-ல், நரேந்திர மோடியின் பதவியேற்பு விழாவில் கலந்துகொண்ட பிறகு, தஹால் நம்பிக்கையுடன் இருந்தார். லோயர் ஹவுஸில் தனது 32 இடங்கள், இந்தியாவின் ஆதரவுடன் இணைந்து, ஆட்சியில் நீடிக்க ஒரு வெற்றிகரமான உத்தியை வழங்கியதாக அவர் நம்பினார். இருப்பினும், இந்த நம்பிக்கை தவறானது. மேலும், இது காத்மாண்டுவின் அரசியல் இயக்கவியலில் செல்வாக்கு செலுத்துவதில் இந்தியாவின் வரம்புகளை எடுத்துக்காட்டுகிறது.
கட்கா பிரசாத் ஒலி காத்மாண்டுவில் தலைமைப் பொறுப்பை ஏற்கும் போது, அவர் தனது முன்னோடியின் தயக்கங்களை போக்க வேண்டும். அவர் நேபாளத்தின் நலன்களை வலியுறுத்த வேண்டும் மற்றும் தெற்காசியாவுக்காக வாதிட வேண்டும். தீர்க்கப்படாத அனைத்து இருதரப்பு பிரச்சினைகளும் விவாதம் மற்றும் தீர்வுக்காக நம்பிக்கையுடன் தீர்க்கப்பட வேண்டும். மேலும், உலக மக்கள்தொகையில் கணிசமான பகுதியை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் பிராந்தியத்திற்கு முக்கியமான, தெற்காசிய பிராந்திய ஒத்துழைப்புக்கான சங்கத்தை (South Asian Association for Regional Cooperation (SAARC)) புத்துயிர் பெறுவதன் முக்கியத்துவத்தை அவர் மோடியிடம் வற்புறுத்த வேண்டும்.
பெய்ஜிங்குடன் நேபாளத்தின் நட்பு இன்றியமையாதது மற்றும் பேரம் பேச முடியாதது என்பதை இந்தியா உணர வேண்டும். இருப்பினும், இந்த நாடுகளின் உறவு இந்தியாவின் செலவில் வராது. இருப்பினும், நேபாளம் அதை அனுமதிக்க முடியாது. கூடுதலாக, சீனா இந்தியாவின் மிகப்பெரிய வர்த்தக நட்பு நாடாக இருக்கும் போது, சீனா தொடர்பான நீர்மின்சாரம், விமான நிலையங்கள் மற்றும் விமான சேவைகள் போன்றவற்றில் காத்மாண்டுவுக்கு அழுத்தம் கொடுப்பது இந்தியாவுக்கு முரணானதாக இருக்க வேண்டும். மோடி மற்றும் கட்கா பிரசாத் ஒலி இருவரும் இணைந்து எட்டு உறுப்பினர்களைக் கொண்ட இந்தியா-நேபாள பிரபலங்கள் குழுவை 2017-ல் பரிந்துரைத்தனர். இந்த குழு அதன் ஒருமித்த அறிக்கையை அடுத்த ஆண்டு இறுதி செய்தது. அதன் செயலாக்கம் இருதரப்பு உறவுகளை வெளிப்படையான, நம்பிக்கையுடன் உயர்த்தும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. மோடி மற்றும் அவரது குழுவினர் அறிக்கையை வெளியிடுவதில் தாமதம் செய்தால், அதன் உள்ளடக்கத்தை அணுக முறைசாரா முறைகளைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.
நேபாள-இந்தியா உறவில் சீர்திருத்தம் செய்யப்பட வேண்டும். இது இந்தியாவால் ஆதிக்கம் செலுத்தப்படக்கூடாது அல்லது காத்மாண்டுவின் கீழ்ப்படிதலால் வகைப்படுத்தப்படக்கூடாது. நேபாளம் தனது சொந்தக் கருத்தை வலியுறுத்த வேண்டும். இதற்கிடையில், இந்தியா அதன் கடந்தகால கொள்கைகளை மறுபரிசீலனை செய்ய வேண்டும். நேபாளத்தின் அரசியல் மற்றும் ஆட்சியில் தலையிடுவது உதவவில்லை மற்றும் நேபாளத்தை போராடி வருகிறது.
அமைதியான தெற்காசியா
நேபாள அரசு மற்றும் அதன் மக்களின் இயல்புநிலை அணுகுமுறை இந்தியா மற்றும் இந்தியர்களிடம் நட்பாக உள்ளது. இருப்பினும், இந்தியாவானது இதைப் பற்றி உறுதியாக தெரியவில்லை. சீனாவுடனான 1962 மோதலில் இருந்து உருவாகும் "இமயமலை மனச்சோர்வு" (Himalayan paranoia) நடந்து கொண்டிருக்கிறது. இந்தியாவின் சிந்தனைக் குழுக்களில் புவி-இராஜத்ந்திர பாதுகாப்பின்மைக்கு (geo-strategic insecurity) பங்களிக்கிறது.
மத்திய இமயமலைப் பகுதியில் நேபாளத்தை நட்பு நாடாகக் கொண்டிருப்பதால் வரும் இராணுவச் செலவினங்களில் குறிப்பிடத்தக்க சேமிப்பை இந்தியப் பொருளாதார வல்லுநர்கள் அடிக்கடி கவனிக்கவில்லை. இராணுவச் செலவுகள் மற்றும் ஓய்வூதியங்களை நிர்வகிப்பதற்கான இந்தியாவின் திறனைப் பற்றிய தற்போதைய கவலைகள் காரணமாக இது மிகவும் முக்கியமானது.
திறந்த நேபாள-இந்தியா எல்லையானது எதிர்கால தெற்காசியா அமைதிக்கான முன்மாதிரியாகும். இருப்பினும், இந்திய ஆய்வாளர்கள் இந்தியாவைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் பாதுகாப்பின்மையை தொடர்ந்து விளக்குகிறார்கள்.
உண்மையில், மாவோயிஸ்டுகள் நேபாள அரசுக்கு எதிரான பத்தாண்டுகால கிளர்ச்சியின் போது கட்டுப்பாடற்ற எல்லையில் தங்குமிடங்களைப் பயன்படுத்தியதால் பாதிக்கப்பட்டது நேபாளம்தான். ஒவ்வொரு கோடைகாலத்திலும், இந்திய ஊடகங்கள் நேபாளம் கங்கை சமவெளியில் பருவமழை நீரை 'வெளியிடுவது' பற்றி சொல்கிறது. ஆனால், நேபாளத்தில் குறிப்பிடத்தக்க சேமிப்பு அணைகள் எதுவும் இல்லை மற்றும் கந்தகி மற்றும் கோசியின் இரண்டு தடுப்பணைகள் இந்தியாவால் கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றன.
'நேபாள ஆய்வுகள்' (Nepal studies) இந்தியாவில் ஒரு கல்வித் துறையாக இல்லை. இது இந்திய குடிமக்கள் நேபாளத்தை ஏழை, நன்றியற்ற மற்றும் தீய அண்டை நாடாகக் கருதுவதற்கு ஒரு காரணம். இந்த தவறான எண்ணங்களை நிவர்த்தி செய்வதும் நேர்மறையான சாத்தியக்கூறுகளை மேம்படுத்துவதும் காத்மாண்டுவின் பொறுப்பாகும். கோபமடைந்த நேபாளிகள் இந்தியாவை 'பெரிய அண்ணன்' (big brother) அவதாரத்திலிருந்து வெறுமனே 'சகோதரன்' (brother) ஆக மாற்றுவதைக் காண விரும்புகிறார்கள். நேபாளம் தனி நாடு என்பதை ஏற்று இந்தியாவின் கொள்கை வகுப்பாளர்கள் தங்கள் பங்கைச் செய்ய முடியும்.
கனக் மணி தீட்சித் ஹிமால் சவுதாசியன் இதழின் நிறுவன ஆசிரியர் மற்றும் காத்மாண்டுவில் வசிக்கிறார்.