"ஒரு நபர், ஒரு வாக்கு" என்பது மக்கள்தொகை அளவை அடிப்படையாகக் கொண்டு தொகுதி மறுவரையறை செய்வதை நியாயப்படுத்துகிறது என்று தொகுதி மறுவரையறை ஆதரவாளர்கள் வாதிடுகின்றனர். இருப்பினும், இந்த முடிவு தவறானது.
தொகுதி மறுவரையறையை ஆதரிப்பவர்கள் தற்போதைய முறை நியாயமற்றது என்று வாதிடுகின்றனர். இது "ஒரு நபர், ஒரு வாக்கு" (one person, one vote) என்ற கொள்கையை மீறுவதாக அவர்கள் கூறுகிறார்கள். தொகுதி மறுவரையறை மட்டுமே இந்தப் பிரச்சினையை சரிசெய்து நியாயத்தை மீட்டெடுக்க முடியும் என்று அவர்கள் நம்புகிறார்கள்.
மறுபுறம், தொகுதி மறுவரையறையால் அதிகாரத்தை இழக்கும் பிற மாநில முதல்வர்களிடமிருந்து தமிழக முதல்வர் மு.க.ஸ்டாலின் ஆதரவைப் பெற்றுள்ளார். இந்திய அரசியலில் ஏற்கனவே அதிக செல்வாக்கைக் கொண்ட இந்தி பெல்ட்டுக்கு (Hindi Belt) இது மேலும் அதிக அதிகாரத்தை மாற்றும் என்று அவர்கள் அஞ்சுவதால் அவர்கள் அதை எதிர்க்கின்றனர். தங்கள் மக்கள்தொகையைக் கட்டுப்படுத்திய மாநிலங்கள் அரசியல் அதிகாரத்தை இழக்கக்கூடாது என்பதே அவர்கள் தொகுதி மறுவரையறையை எதிர்ப்பதற்கான முக்கிய காரணமாகும். இதனால்தான் கடந்த காலத்தில் தொகுதி மறுவரையறை இடைநிறுத்தப்பட்டது.
மக்கள்தொகைக் கட்டுப்பாட்டு (population control) வாதம் ஒரு மோசமான ஒன்றாகும். இது இந்திய வரலாற்றில் ஒரு இருண்ட காலத்தை நமக்கு நினைவூட்டுகிறது. அந்த நேரத்தில், மக்கள்தொகையைக் கட்டுப்படுத்த முயற்சித்ததற்காக அரசு ஊழியர்கள் வெகுமதி பெற்றனர். இது கடுமையான மற்றும் கட்டாய நடவடிக்கைகளுக்கு வழிவகுத்தது. இதற்கான வாதம் ஜனநாயக விரோத அம்சங்களையும் கொண்டுள்ளது. தென்மாநிலங்கள் நன்கு நிர்வகிக்கப்பட்டிருந்தாலும், வடமாநிலத்தைச் சேர்ந்த ஒருவர் ஏன் அரசியல் செல்வாக்கை இழக்க வேண்டும்? 1980கள் மற்றும் 1990களில் பீகாரில் பிறந்த ஒருவருக்கு, கடந்தகால அரசாங்கத்தின் தோல்விகள் காரணமாக, 2000-ம் ஆண்டு பீகாரில் பிறந்த ஒருவர் ஏன் குறைவான வாக்குரிமையைப் பெற்றிருக்க வேண்டும்? இந்தக் கருத்து தெளிவாக ஜனநாயக விரோதமானது.
தொகுதி மறுவரையறைக்கு முக்கிய ஆட்சேபனை மக்கள்தொகையைக் கட்டுப்படுத்துவது பற்றியது அல்ல. இது "ஒரு நபர், ஒரு வாக்கு" என்பதைப் புரிந்துகொள்வது பற்றியது. தற்போது, ஒவ்வொரு குடிமகனுக்கும் ஒரு வாக்கு உள்ளது. ஒவ்வொரு வாக்கும் முடிவைப் பாதிக்க தோராயமாக சமமான வாய்ப்பைப் பெறுவதே இதன் முக்கியக் குறிக்கோள் ஆகும். ஒரு தொகுதியில் 10 வாக்காளர்களும் மற்றொரு தொகுதியில் 10 லட்சம் வாக்காளர்களும் இருந்தால், முதல் குழுவிற்கு அதிக செல்வாக்கு இருக்கும். "ஒரு நபர், ஒரு வாக்கு" என்பது மக்கள்தொகை அடிப்படையில் தொகுதிகளை சரிசெய்ய வேண்டும் என்று தொகுதி மறுவரையறை ஆதரவாளர்கள் கூறுகிறார்கள். ஆனால் இந்த முடிவு தவறானது.
இந்திய மாநிலங்கள் அவற்றின் வயது அமைப்பில் வியத்தகு முறையில் வேறுபடுகின்றன. பீகாரில், மக்கள்தொகையில் பாதி பேர் 22 வயது அல்லது அதற்கு மேற்பட்டவர்கள் ஆவர். கேரளாவில், மக்கள்தொகையில் பாதிப் பேர் 35 வயது அல்லது அதற்கு மேற்பட்டவர்கள் ஆவர். பீகாரின் மக்கள்தொகையில் பெரும் பகுதியினர் 18 வயதுக்குட்பட்டவர்கள், அதாவது அவர்களால் வாக்களிக்க முடியாது. அரசியலமைப்பு தற்போது குறிப்பிடுவது போல, மொத்த மக்கள்தொகை அளவை அடிப்படையாகக் கொண்டு இடங்கள் விநியோகிக்கப்பட்டிருந்தால், பீகாரில் உள்ள வாக்குகள் கேரளாவில் உள்ள வாக்குகளைவிட அதிகமாக இருக்கும்.
தென்னிந்திய மாநிலங்களில் வயதான மக்கள்தொகை உள்ளது. முழு மக்கள்தொகைக்குப் பதிலாக, வாக்களிக்கத் தகுதியுள்ளவர்களை மட்டும் பார்த்தால், வடக்கிற்கும் தென்னிந்தியாவிற்கும் இடையிலான வேறுபாடுகள் குறைவாக இருக்கும். வட இந்திய மாநிலங்களுடன் ஒப்பிடும்போது தென்னிந்திய மாநிலங்களிலும் அதிக வாக்காளர் வாக்குப்பதிவு உள்ளது. கடந்த மக்களவைத் தேர்தலில், உத்தரப் பிரதேசத்தில் உள்ள தொகுதிகளில் சராசரியாக சுமார் 11 லட்சம் வாக்குகள் இருந்தன. தமிழ்நாட்டில், தொகுதிகளில் சராசரியாக 11.2 லட்சம் வாக்குகள் இருந்தன. பதிவான மொத்த வாக்குகளில் எந்த வித்தியாசமும் இல்லை. உண்மையில், உத்தரப் பிரதேசத்தில் உள்ள வாக்குகள் தமிழ்நாட்டைவிட சற்று அதிக எடையைக் கொண்டிருந்தன.
தமிழ்நாட்டிலிருந்து இடங்களைப் பிரித்து உத்தரப் பிரதேசத்திற்குக் கொடுப்பது நிலைமையை மோசமாக்கும். "ஒரு நபர், ஒரு வாக்கு" என்ற எண்ணத்திலிருந்து அது நம்மை மேலும் நகர்த்தும். கடந்தகால வாக்காளர் தரவுகளின் அடிப்படையில் இடங்களை ஒதுக்கினால், மக்களவை அமைப்பில் அது பெரிய மாற்றத்தை ஏற்படுத்தாது.
மேலும், "ஒரு நபர், ஒரு வாக்கு" என்ற கருத்து, பெரும்பான்மை வாக்களிப்பு (first-past-the-post(FPTP)) முறையுடன் பொருந்தாது. 2014 தேர்தல் இதை தெளிவாகக் காட்டுகிறது. பாஜக மூன்றில் ஒரு பங்கிற்கும் குறைவான வாக்குகளைப் பெற்றது. ஆனால், பாதிக்கும் மேற்பட்ட இடங்களை வென்றது. பாஜகவுக்கான வாக்குகள் மற்ற கட்சிகளுக்கான வாக்குகளைவிட தாக்கத்தை ஏற்படுத்த அதிக வாய்ப்பு இருந்தது. ஃபர்ஸ்ட்-பாஸ்ட்-தி-போஸ்ட் (FPTP) முறையில், வெற்றி பெறுவதற்கான வாய்ப்பு குறைவாக உள்ள சிறிய கட்சிகளுக்கான வாக்குகள் முக்கியம்.
"ஒரு நபர், ஒரு வாக்கு" என்பது ஒவ்வொரு வாக்காளருக்கும் சமமான செல்வாக்கைக் குறிக்கிறது என்றால், நாம் விகிதாசார பிரதிநிதித்துவ முறைக்கு மாற வேண்டும். இருப்பினும், தொகுதி மறுவரையறை எதிர்மாறாக உள்ளது. இது பாஜக போன்ற வடஇந்திய கட்சிகளுக்கு பயனளிப்பதன் மூலம் தேர்தல்களின் விகிதாசாரமின்மையை அதிகரிக்கக்கூடும். இது "ஒரு நபர், ஒரு வாக்கு" என்ற கொள்கைக்கு எதிரானது.
தொகுதி மறுவரையறையை குறித்த விவாதம் இந்தியாவின் கூட்டாட்சி அமைப்புடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. தொகுதி மறுவரையறைக்கு எதிர்ப்பு தமிழ்நாட்டில் மிகவும் வலுவானதாக உள்ளது. இந்த மாநிலம் எப்போதும் மையப்படுத்தல் கொள்கைகளை எதிர்த்துள்ளது. "ஒரு நபர், ஒரு வாக்கு" என்பதை நாம் உண்மையிலேயே நம்பினால், மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்பின் அடிப்படையில் இடங்களைப் பிரிக்கக்கூடாது.
பாஸ்டியன் ஸ்டீவர் அசோகா பல்கலைக்கழகத்தில் அரசியல்புல உதவிப் பேராசிரியராக உள்ளார்.