அரசியலமைப்புச் சட்டம் "ஒரு நபர், ஒரு வாக்கு, ஒரு மதிப்பு" ('one person, one vote, one value') என்ற கொள்கையைப் பின்பற்றுகிறது. இதன் பொருள் நாடு முழுவதும் ஒவ்வொரு வாக்குக்கும் சமமான முக்கியத்துவம் இருக்க வேண்டும். மக்கள் தொகை மாறும்போது தென் மாநிலங்கள் மக்களவையில் தங்கள் இடங்களை இழக்காமல் இருக்க, அரசியலமைப்பின் 81(2)(a) பிரிவை மாற்றுவதே ஒரே தீர்வு. ஆனால், இதைச் செய்வது உச்சநீதிமன்றத்தில் சட்ட சவால்களை எதிர்கொள்ளக்கூடும்.
தற்போது, ஒவ்வொரு மாநிலத்திற்கும் மக்களவை இடங்களின் எண்ணிக்கை 1971ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்பின் அடிப்படையில் அமைந்துள்ளது. இந்த முறை கடந்த 50 ஆண்டுகளாக முடக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால், அதைத் தொடர பாராளுமன்றம் மற்றொரு திருத்தத்தை நிறைவேற்றாவிட்டால் இந்த முடக்கம் 2026-ஆம் ஆண்டில் முடிவடையும்.
அரசியலமைப்பின் 82வது பிரிவு, ஒவ்வொரு மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்புக்குப் பிறகும், மக்கள்தொகை மாற்றங்களின் அடிப்படையில் இடங்களின் எண்ணிக்கை மற்றும் தொகுதிகளின் எல்லைகள் சரிசெய்யப்பட வேண்டும் என்று கூறுவதால் இந்த முடக்கம் நிலவுகிறது. இந்த செயல்முறை எவ்வாறு நடக்க வேண்டும் என்பதை நாடாளுமன்றம் தீர்மானிக்க இது அனுமதிக்கிறது.
ஒவ்வொரு நபரின் வாக்குக்கும் ஒரே மதிப்பு இருக்க வேண்டும் என்ற கருத்தை பிரிவு 81 ஆதரிக்கிறது. அதில் கூறப்பட்டுள்ளதாவது:
ஒவ்வொரு மாநிலத்திற்கும் உள்ள இடங்களின் எண்ணிக்கை முடிந்தவரை அதன் மக்கள்தொகைக்கு ஏற்ப இருக்க வேண்டும்.
ஒவ்வொரு மாநிலமும் முடிந்தவரை ஒரே மாதிரியான மக்கள்தொகையைக் கொண்டிருக்கும் வகையில் தொகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட வேண்டும்.
அடுத்த மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்புக்கான தரவு சேகரிப்பு மார்ச் 1, 2027ஆம் ஆண்டுக்குள் நிறைவடையும். அதே நேரத்தில், நாடாளுமன்றத்தில் இடங்களின் எண்ணிக்கையை (எல்லை நிர்ணயம்) மாற்றுவதற்கான தற்போதைய முடக்கமும் முடிவுக்கு வரும். இந்த முடக்கம் முதன்முதலில் 1976ஆம் ஆண்டில் 25 ஆண்டுகளுக்கு அமலில் இருந்தது. மேலும், 2002ஆம் ஆண்டு மேலும் 25 ஆண்டுகளுக்கு நீட்டிக்கப்பட்டது.
தென் மாநிலங்களின் கவலைகள் காரணமாக இந்த முடக்கம் ஏற்பட்டது. அவற்றின் மக்கள் தொகை குறைப்பு இதற்கு ஒரு காரணமாக இருந்தது. அதே நேரத்தில் சில வடமாநிலங்கள் வேகமாக மக்கள் தொகை வளர்ச்சியைக் காண்கின்றன. மக்கள்தொகை அடிப்படையில் இடங்கள் இருப்பதால், தொகுதி மறுவரையறை நடந்தால் மக்களவையில் (பாராளுமன்றத்தின் கீழ் சபை) இடங்களை இழக்க நேரிடும் என்று தென் மாநிலங்கள் அஞ்சின.
அரசியலமைப்பின் படி, அனைத்து குடிமக்களுக்கும் சமமான பிரதிநிதித்துவம் இருக்க வேண்டும். மேலும், மக்கள்தொகை அடிப்படையில் ஒவ்வொரு 10 வருடங்களுக்கும் இடப் பகிர்வு சரிசெய்யப்பட வேண்டும். எனவே, இப்போது தொகுதி மறுவரையறை நடந்தால், அதைத் தடுக்க மற்றொரு அரசியலமைப்பு திருத்தம் நிறைவேற்றப்படாவிட்டால் தென் மாநிலங்கள் இடங்களை இழக்க நேரிடும்.
2029ஆம் ஆண்டு மக்களவைத் தேர்தலுக்கு முன்பு தொகுதி மறுவரையறை செய்வதும், பெண்கள் இடஒதுக்கீட்டை செயல்படுத்துவதும் திட்டம் என்று அரசாங்க வட்டாரங்கள் தெரிவித்துள்ளன. எனவே, மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்புக்குப் பிறகு தொகுதி மறுவரையறை நிகழ வாய்ப்புள்ளது.
இந்திய தேர்தல் ஆணையத்தின் வலைத்தளம், அரசியலமைப்பின் 82வது பிரிவின் கீழ், ஒவ்வொரு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்புக்குப் பிறகும் நாடாளுமன்றம் ஒரு தொகுதி மறுவரையறைச் சட்டத்தை நிறைவேற்றுகிறது என்று விளக்குகிறது. பின்னர் அரசாங்கம் தொகுதி தொகுதிகளை மறுவரையறை செய்ய ஒரு தொகுதி மறுவரையறை ஆணையத்தை அமைக்கிறது. கடைசியாக தொகுதி மறுவரையறை 2002ஆம் ஆண்டு மறுவரையறைச் சட்டத்தின் கீழ் 2001ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்புத் தரவைப் பயன்படுத்தி செய்யப்பட்டது.
இருப்பினும், 2026ஆம் ஆண்டுக்குப் பிறகு நடைபெறும் முதல் மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்புக்குப் பிறகு தொகுதி மறுவரையறை செய்வதை நிறுத்த இந்திய அரசியலமைப்பு 2002ஆம் ஆண்டு மாற்றப்பட்டது. எனவே, 2001ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் அடிப்படையில் உருவாக்கப்பட்ட தற்போதைய தொகுதிகள் அதுவரை தொடர்ந்து பயன்படுத்தப்படும்.
வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பு தரவு வெளியிடப்பட்டதும், தொகுதி மறுவரையறை மசோதா நாடாளுமன்றத்தில் நிறைவேற்றப்படும். நாடாளுமன்றம் அரசியலமைப்பை மாற்றினால் மட்டுமே இந்த செயல்முறையை மேலும் 25 ஆண்டுகளுக்கு தாமதப்படுத்த முடியும்.
சாத்தியமான சட்ட சிக்கல்கள்
ஒன்றிய அரசு தொகுதி மறுவரையறை ஆணையத்தை அமைத்தவுடன், மக்களவை (பாராளுமன்றம்) தொகுதிகளை மீண்டும் வரைய சமீபத்திய மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பு தரவுகளைப் பயன்படுத்தும். ஆனால், இந்த செயல்முறை அரசியலமைப்பின் 81வது பிரிவைப் பின்பற்ற வேண்டும். இது தொகுதிகள் சமீபத்திய மக்கள்தொகை புள்ளிவிவரங்களின் அடிப்படையில் இருக்க வேண்டும் என்று கூறுகிறது. பிரிவு 81 ஒரு திருத்தம் மூலம் மாற்றப்பட வேண்டும்.
பிரிவு 81 எப்படியும் மாற்றங்கள் தேவைப்படலாம். தற்போது, இது மக்களவை உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கையை 550 ஆகக் கட்டுப்படுத்துகிறது. ஒவ்வொரு நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் அதிக மக்களைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தாமல் இருப்பதை உறுதி செய்வதற்கும், ஆண்களுக்கான இடங்களின் எண்ணிக்கையைக் குறைக்காமல் பெண்கள் இடஒதுக்கீட்டை அனுமதிப்பதற்கும் இந்த வரம்பை உயர்த்த வேண்டியிருக்கலாம்.
தற்போது, பிரிவு 81 சிறிய மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களின் மக்கள் தொகை மிகக் குறைவாக இருந்தாலும் குறைந்தது ஒரு இடத்தையாவது வைத்திருக்க அனுமதிக்கிறது. ஆனால், மற்ற எல்லா நிகழ்வுகளிலும், அரசியலமைப்பு ஒவ்வொரு வாக்குக்கும் சம மதிப்பு என்ற கருத்தை ஆதரிக்கிறது. எனவே, தென் மாநிலங்கள் மக்களவையில் செல்வாக்கை இழப்பதைத் தடுக்க (மக்கள்தொகை வளர்ச்சி மெதுவாக இருப்பதால்), பிரிவு 81(2)(a) மாற்றப்பட வேண்டியிருக்கலாம்.
இருப்பினும், பிரிவு 81(2)(a) மாற்றுவது உச்ச நீதிமன்றத்தில் சவால் செய்யப்படலாம். பிரிவு 14 மற்றும் 15-ன் கீழ் சமத்துவ உரிமைக்கு எதிரானது என்று மக்கள் வாதிடலாம். மக்கள்தொகையால் மட்டுமே இடங்கள் தீர்மானிக்கப்பட்டால், மக்கள் தொகை அதிகமாக உள்ள வட மாநிலங்கள் அதிக இடங்களையும் அதிக அதிகாரத்தையும் பெறும் என்று தென் மாநிலங்கள் கவலைப்படுகின்றன. ஆனால், சட்டம் தென் மாநிலங்களுக்கு நியாயத்திற்காக கூடுதல் இடங்களை வழங்கினால், வாக்காளர்கள் சமமாக நடத்தப்படுவதில்லை என்று வாதிடலாம்.
சிறந்த சமூக மற்றும் பொருளாதார குறிகாட்டிகளைக் கொண்ட தென் மாநிலங்கள் சிறப்புப் பாதுகாப்பிற்கு தகுதியானவை என்று கூறி சிலர் இதை ஆதரிக்கலாம். ஆனால், இந்த யோசனை பின்தங்கிய குழுக்களுக்கு உதவுவதற்காக இடஒதுக்கீடு வழங்குவதற்கான வழக்கமான காரணத்திற்கு எதிரானது.
சுருக்கமாக, தொகுதி மறுவரையறை பிரச்சினைக்கு எளிய தீர்வுகள் எதுவும் இல்லை. இது நீதிமன்றத்தில் போய் முடிவடையும் மற்றும் சட்ட சவால்களையும் எதிர்கொள்ள வாய்ப்புள்ளது.