முக்கிய அம்சங்கள்:
அரசியலமைப்பின் பிரிவு 143(1)-ன் கீழ் செய்யப்பட்ட ஒரு குறிப்பில், குடியரசுத்தலைவர் முர்மு உச்சநீதிமன்றத்தின் ஏப்ரல் 8 தீர்ப்பு குறித்து 14 கேள்விகளைக் கேட்டுள்ளார்.
ஆளுநர்கள் மற்றும் குடியரசுத்தலைவரின் நடவடிக்கைகளை நீதிமன்றத்தில் சவால் செய்ய முடியுமா, அரசியலமைப்பில் அத்தகைய காலக்கெடு எதுவும் குறிப்பிடப்படாதபோது அவற்றுக்கான காலக்கெடுவை நிர்ணயிக்க முடியுமா என்பதை குடியரசுத்தலைவர் அறிய விரும்புகிறார்.
பிரிவு 201-ன் கீழ் குடியரசுத்தலைவரின் ஒப்புதலை நீதிமன்றங்கள் மதிப்பாய்வு செய்யலாமா வேண்டாமா என்பது குறித்து உச்சநீதிமன்றம் முன்னர் வெவ்வேறு தீர்ப்புகளை வழங்கியுள்ளது என்றும் குறிப்பு கூறுகிறது. பிரிவு 145(3)-ன் கீழ் குடியரசுத்தலைவர் நீதிமன்றத்தின் கருத்தைக் கேட்கும்போது, ஐந்து நீதிபதிகள் கொண்ட அமர்வு அதை ஆராய வேண்டும்.
ஏப்ரல் 8-ஆம் தேதி, ஆளுநர்கள் தங்கள் ஒப்புதலுக்காகக் காத்திருக்கும் மசோதாக்கள் மீது நடவடிக்கை எடுக்க உச்சநீதிமன்றம் ஒரு காலக்கெடுவை நிர்ணயித்தது. ஆளுநர் அனுப்பிய மசோதாக்கள் பெறப்பட்ட மூன்று மாதங்களுக்குள் குடியரசுத்தலைவர் முடிவு செய்ய வேண்டும் என்றும் அது முதல் முறையாகக் கூறியது. ஆனால், பிரிவு 201 குடியரசுத்தலைவரின் முடிவுக்கு எந்த காலக்கெடுவையும் நிர்ணயிக்கவில்லை.
இந்த காலகட்டத்திற்கு மேல் ஏதேனும் தாமதம் ஏற்பட்டால், அதற்கான சரியான காரணங்களை கூறி, மாநிலத்துடன் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டும் என்றும் உச்ச நீதிமன்றம் கூறியது.
தனது கேள்விகளில், 201வது பிரிவின் கீழ் குடியரசுத்தலைவரின் விருப்புரிமையைப் பயன்படுத்துவதை நீதிமன்றத்தில் சவால் செய்ய முடியுமா என்று குடியரசுத்தலைவர் முர்மு கேட்டார். அரசியலமைப்புச் சட்டம் அவ்வாறு கூறாதபோது, குடியரசுத்தலைவர் இந்த அதிகாரங்களை எவ்வாறு பயன்படுத்த வேண்டும் என்பதற்கான காலக்கெடு அல்லது விதிகளை நீதிமன்றங்கள் நிர்ணயிக்க முடியுமா என்றும் அவர் கேள்வி எழுப்பினார்.
200வது பிரிவின் கீழ் ஆளுநரின் அதிகாரங்கள் குறித்தும், மேலும் நீதிமன்றங்கள் அவற்றை சவால் செய்ய முடியுமா, அரசியலமைப்புச் சட்டம் கூறாதபோது நீதிமன்றங்கள் காலக்கெடு அல்லது விதிகளை நிர்ணயிக்க முடியுமா? 200-வது பிரிவின் கீழ் ஆளுநரின் நடவடிக்கைகளை மறுபரிசீலனை செய்வதை பிரிவு 361 முற்றிலுமாகத் தடுக்கிறதா என்றும் கேள்வி எழுப்பினார்.
142வது பிரிவின் கீழ் குடியரசுத்தலைவர் அல்லது ஆளுநரின் அரசியலமைப்பு அதிகாரங்கள் மற்றும் முடிவுகளை எந்த வகையிலும் மாற்ற முடியுமா என்றும் குடியரசுத்தலைவர் கேட்டார்.
உங்களுக்குத் தெரியுமா?:
அரசியலமைப்புச் சட்டம் 1935ஆம் ஆண்டு இந்திய அரசுச் சட்டத்திலிருந்து இந்த விதியை விரிவுபடுத்தியது. முன்னதாக, அரசாங்கம் சட்டக் கேள்விகளில் மட்டுமே கூட்டாட்சி நீதிமன்றத்திடம் தனது கருத்தைக் கேட்க முடியும். இப்போது, உச்ச நீதிமன்றம் உண்மைகள் மற்றும் சில அனுமான சூழ்நிலைகளில்கூட தனது கருத்தைத் தெரிவிக்க முடியும்.
பிரிவு 143-ன் கீழ், ஒரு கேள்வி எழுந்திருந்தால் அல்லது அது உச்சநீதிமன்றத்தின் கருத்து பயனுள்ளதாக இருக்கும் அளவுக்கு முக்கியமானதாக இருந்தால், அதை உச்சநீதிமன்றத்திற்கு அனுப்பலாம்.
பிரிவு 145(3) அத்தகைய கேள்விகளை குறைந்தது ஐந்து நீதிபதிகள் கேட்க வேண்டும் என்று கூறுகிறது. வழக்கை விசாரித்த பிறகு, நீதிபதிகளின் பெரும்பான்மை கருத்துப்படி உச்சநீதிமன்றம் தனது கருத்தை குடியரசுத்தலைவருக்கு திருப்பி அனுப்புகிறது.
குடியரசுத்தலைவர் பொதுவாக அமைச்சரவையின் ஆலோசனையின் பேரில் செயல்படுகிறார். இந்த ஆலோசனை அதிகாரம், சில அரசியலமைப்புச் சிக்கல்கள் குறித்து உச்சநீதிமன்றத்திடமிருந்து ஒரு தன்னிச்சையான கருத்தைப் பெற குடியரசுத்தலைவரை அனுமதிக்கிறது. 1950ஆம் ஆண்டு முதல், குடியரசுத்தலைவர் இந்த அதிகாரத்தை குறைந்தது 15 முறை பயன்படுத்தியுள்ளார்.
பிரிவு 143(1) நீதிமன்றம் தேவை என்று நினைக்கும் எந்தவொரு விசாரணைக்குப் பிறகும் கேள்விக்கு பதிலளிக்கலாமா வேண்டாமா என்பதை முடிவு செய்யலாம் என்று கூறுகிறது. 'may' என்ற வார்த்தை ஒரு கருத்தைத் தெரிவிப்பது விருப்பத்திற்குரியது என்பதைக் காட்டுகிறது. உச்ச நீதிமன்றம் பதில் அளிக்காமல் குறைந்தது இரண்டு கேள்விகளை திருப்பி அனுப்பியுள்ளது.