இந்தியா-இங்கிலாந்து சுதந்திர வர்த்தக ஒப்பந்தம் மூலம் டிஜிட்டல் துறையில் இந்தியா செய்த சமரசங்கள் இந்தியாவின் டிஜிட்டல் இறையாண்மைக்கு ஆழமான விளைவுகளை ஏற்படுத்தும்.
விரிவான பொருளாதார மற்றும் வர்த்தக ஒப்பந்தம் (Economic and Trade Agreement (CETA)) என்று அழைக்கப்படும் இந்தியா-இங்கிலாந்து சுதந்திர வர்த்தக ஒப்பந்தத்தை (Free Trade Agreement (FTA)), மத்திய வர்த்தக மற்றும் தொழில்துறை அமைச்சர் பியூஷ் கோயல் பாராட்டியுள்ளார். எந்தவொரு முக்கியமான துறையிலும் எந்த சமரசமும் செய்யப்படவில்லை என்று கோயல் வலியுறுத்தியுள்ளார். வெளிப்படையாக, அமைச்சர் விவசாயம் மற்றும் உழைப்பு மிகுந்த உற்பத்தியை மட்டுமே உணர்திறன் துறைகளாகக் கருதுவது போல் தோன்றியது. ஆனால் குறிப்பிடத்தக்க வகையில், FTA பெற்ற பரந்த உள்ளடக்கம் இருந்தபோதிலும், தேசிய செயல்பாட்டின் ஒவ்வொரு துறையையும் ஊடுருவி, நமது எதிர்காலத்திற்கான திறவுகோலைக் கொண்ட இந்தியாவின் மற்ற, மிகவும் உணர்திறன் வாய்ந்த டிஜிட்டல் துறையின் மீதான தாக்கம் அதிகாரப்பூர்வ கருத்து அல்லது ஊடக ஆய்வு இல்லாமல் போய்விட்டது.
இந்தியா-இங்கிலாந்து சுதந்திர வர்த்தக ஒப்பந்தத்தின் (FTA) கீழ் டிஜிட்டல் துறையில் செய்யப்பட்ட சமரசங்கள் இந்தியாவின் டிஜிட்டல் சுதந்திரத்தில் கடுமையான விளைவுகளை ஏற்படுத்துகின்றன என்று நாங்கள் வாதிடுகிறோம். இது முக்கியமான அரசியல் விவாதங்களில் அடிக்கடி குறிப்பிடப்படுகிறது. உலக வர்த்தக அமைப்பு (WTO) போன்ற உலகளாவிய தளங்களில் நீண்டகாலமாக ஆதரித்து வந்த பல முக்கிய நிலைப்பாடுகளை இந்தியா மாற்றியுள்ளது.
மூலக் குறியீடு வெளிப்படுத்தல்
மிகவும் ஆச்சரியமான விட்டுக்கொடுப்பு என்பது, இந்தியாவின் இறையாண்மை உரிமையான, வெளிநாட்டு டிஜிட்டல் பொருட்கள் அல்லது சேவைகளின் மூலக் குறியீட்டிற்கு முன்கூட்டியே (ex ante) அணுகல் பெறுவதற்கான உரிமையாகும், இது உணர்ச்சிகரமானவையாக கருதப்படுபவை உட்பட. இது ஒரு குறிப்பிட்ட விசாரணை அல்லது தீர்வுக்காக பின்னர் (ex post) மூலக் குறியீட்டைப் பெறுவதற்கு முற்றிலும் வேறுபட்டது, இது ஒப்பந்தத்தின் கீழ் அனுமதிக்கப்பட்டுள்ளது. பல்வேறு துறைகளில் உள்ள ஒழுங்குமுறை அமைப்புகள் பெரும்பாலும் கடுமையான வெளிப்படுத்தல் விதிகளைக் கொண்டுள்ளன, உதாரணமாக உணவு மற்றும் மருந்து பொருட்கள் குறித்து. மென்பொருள் இப்போது கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு பொருளிலும் ஊடுருவியுள்ளது, தொலைத்தொடர்பு, செயற்கை நுண்ணறிவு (AI) மற்றும் சுகாதாரப் பயன்பாடுகள் உட்பட, இதனால் ஒழுங்குமுறை அமைப்புகளுக்கு மென்பொருளின் ‘உள்ளே பார்க்க’ வேண்டியது காப்பு, பாதுகாப்பு மற்றும் பொதுவான இணக்கத் தேவைகளுக்காகவும், அவசர, நிகழ்நேர மேம்படுத்தல்களை செயல்படுத்துவதற்காகவும் மிகவும் முக்கியமானதாக இருக்கலாம்.
இந்த உரிமையை விட்டுக்கொடுப்பது, WTO மற்றும் பிற மன்றங்களில் இந்தியாவின் உறுதியான நிலைப்பாட்டிலிருந்து 180 டிகிரி திருப்பமாகும். முதலில் தனது FTAக்கள் மற்றும் WTOவில் மூலக் குறியீடு தொடர்பான தடைகளை அறிமுகப்படுத்திய அமெரிக்கா கூட, உள்நாட்டு ஒழுங்குமுறை, சட்ட அமலாக்கம் மற்றும் பாதுகாப்பு அவசியங்களை உணர்ந்து, கடந்த ஆண்டு இந்த விதிமுறையை திரும்பப் பெற்றது. அமெரிக்காவால் முன்னெடுக்கப்பட்ட விரிவான மற்றும் முற்போக்கான டிரான்ஸ்-பசிபிக் கூட்டாண்மை ஒப்பந்தத்தில் (CPTPP), ‘மூலக் குறியீடு வெளிப்படுத்தல்’ விதி, மைக்ரோசாஃப்டின் இயங்குதளங்கள் போன்ற பெரும்பாலான சந்தை மென்பொருளுக்கு மட்டுமே பொருந்தியது — அதாவது, குறிப்பிட்ட மற்றும் தனிப்பயன் மென்பொருளுக்கு அல்ல. இது முக்கிய உள்கட்டமைப்பு மென்பொருளை குறிப்பாக விலக்கியது. ஆனால், யு.கே. FTA உரையில், இந்தத் தடை அனைத்து மென்பொருளுக்கும் பொருந்துகிறது. மூலக் குறியீடு வெளிப்படுத்தலை கோரும் பரிவர்த்தனைகளில் நுழையவோ அல்லது தவிர்க்கவோ வணிகங்கள் எப்போதும் சுதந்திரமாக உள்ளன. இங்கு தியாகம் செய்யப்படுவது, இந்தத் துறையில் இந்தியாவின் ஒழுங்குமுறை உரிமைகளாகும், இது இன்னும் உருவாகத் தொடங்கியுள்ள ஒரு துறையில், எப்போதும் இழக்கப்படுகிறது.
ஒரு முக்கியமான தேசிய வளத்தை விட்டுக்கொடுப்பது
இங்கிலாந்து கட்சிகளுக்கு 'திறந்த அரசாங்க தரவு'க்கு சமமான மற்றும் நியாயமான அணுகலை வழங்குவது ஒரு பெரிய சலுகை ஆகும். முன்னதாக, இந்த சொல் அரசாங்க வெளிப்படைத்தன்மை மற்றும் புள்ளிவிவரங்களுக்கான அணுகலைக் குறிக்கிறது. ஆனால் இன்று, தரவு மிகவும் முக்கியமானதாகிவிட்டது. டிஜிட்டல் யுகத்தில், தரவு மிகவும் மதிப்புமிக்க வளமாகும். உலகளாவிய போட்டியின் மையத்தில் இருக்கும் செயற்கை நுண்ணறிவு (AI), தரவுகளில் காணப்படும் வடிவங்களைப் பொறுத்தது. அதனால்தான் தரவு இப்போது மிகவும் மதிப்புமிக்கதாகக் கருதப்படுகிறது.
இந்த சலுகை தற்போது ஒரு பிணைப்பு இல்லாத உறுதிமொழி அல்லது இலக்காக இருந்தாலும்கூட, முக்கியமானது. AI-ல் உலகளாவிய தலைவராக மாறுவது பற்றி அடிக்கடி பேசும் இந்தியா, அரசாங்கத்தின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள தேசியத் தரவு ஒரு இறையாண்மை இல்லாத, சர்வதேச அணுகலுக்குத் திறந்திருக்கும் என்பதை ஏன் ஒப்புக்கொண்டது என்பதைப் புரிந்துகொள்வது கடினம். இந்தத் தரவை வெளிநாடுகளுக்கு அணுக அனுமதிப்பது, இந்திய AI தயாரிப்புகளை உருவாக்க அதன் சொந்த தரவைப் பயன்படுத்தும் இந்தியாவின் திறனை பலவீனப்படுத்தக்கூடும். இது கடுமையான பாதுகாப்பு அபாயங்களையும் கொண்டுவருகிறது, ஏனெனில் தேசியத் தரவு தவறாகப் பயன்படுத்தப்படலாம் அல்லது ஆயுதமாக்கப்படலாம்.
டிஜிட்டல் வர்த்தகத்தில் உள்ள முக்கியக் கருத்து வேறுபாடுகள் 'தரவின் இலவச ஓட்டம்' மற்றும் 'தரவு உள்ளூர்மயமாக்கல்' பற்றியவை. இந்த தலைப்புகளில் இந்தியா பெரும்பாலும் தனது நிலைப்பாட்டில் உறுதியாக உள்ளது. இருப்பினும், மற்ற நாடுகளுடன் இதுபோன்ற ஒப்பந்தங்களைச் செய்தால், இங்கிலாந்துக்கு இதே போன்ற விதிமுறைகளை வழங்குவது குறித்து விவாதிப்பதாக அளித்த வாக்குறுதி, இந்த முக்கியப் பிரச்சினைகளில் இந்தியாவின் நீண்டகால நிலைப்பாட்டில் ஆபத்தான மாற்றத்தையும் பலவீனத்தையும் காட்டுகிறது.
இந்தப் பிரச்சினை, அதன் தரவு ஒரு மதிப்புமிக்க தேசிய வளமாகும். மேலும், பொருளாதார மற்றும் பாதுகாப்பு காரணங்களுக்காக பாதுகாப்புத் தேவை என்ற இந்தியாவின் பார்வையுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. கடந்த ஆண்டு, தரவுகளின் இலவச ஓட்டத்தை முதலில் ஆதரித்து, தரவு உள்ளூர்மயமாக்கலை எதிர்த்த அமெரிக்காகூட, இதே போன்ற கவலைகள் காரணமாக WTO-ல் அந்த நிலைப்பாடுகளில் இருந்து பின்வாங்கியது.
இந்திய பேச்சுவார்த்தையாளர்கள் ஏன் இத்தகைய விதிமுறைகளுக்கு ஒப்புக்கொண்டார்கள் என்பதைப் புரிந்துகொள்வது கடினம். டிஜிட்டல் வர்த்தக ஒப்பந்தங்கள் பொருட்கள் வர்த்தகம் போன்றது அல்ல, அங்கு கட்டணங்களை எளிதாக சேர்க்கலாம் அல்லது அகற்றலாம்.
டிஜிட்டல் வர்த்தக ஒப்பந்தங்கள் என்பது உலகளாவிய டிஜிட்டல் உலகம் எவ்வாறு செயல்படும் என்பதற்கான விதிகளை உருவாக்குவது பற்றியது. நமக்கு இரண்டு தேர்வுகள் உள்ளன: மேற்கத்திய, பெரிய தொழில்நுட்பத்தால் இயக்கப்படும் அமைப்புகளை முழுமையாகப் பின்பற்றுவது அல்லது நமது சொந்தக் கட்டுப்பாட்டையும் சுதந்திரத்தையும் வைத்திருப்பது. இந்த டிஜிட்டல் விதிகள் அமலுக்கு வந்தவுடன், அவற்றை மாற்றுவது மிகவும் கடினம். எனவே, இந்தியா இப்போது டிஜிட்டல் வர்த்தக விதிமுறைகளுக்கு ஒப்புக் கொள்ளும்போது, பின்னர் வெளியேற முடியாத ஒரு அமைப்பை அது ஆதரிக்கிறது. பிரச்சனை என்னவென்றால், இந்தியா அதன் சொந்த தெளிவான திட்டம் இல்லாமல் இதைச் செய்கிறது.
இந்தியா இதுவரை ஆதரித்ததற்கு எதிராகச் சென்றாலும், இங்கிலாந்து இந்த அனைத்து நன்மைகளையும் இந்தியாவிலிருந்து பெற முடிந்தது போல் தெரிகிறது. உற்பத்தி அல்லது விவசாயம் போன்ற துறைகளைப் போலல்லாமல், இந்தியாவில் டிஜிட்டல் சுதந்திரத்திற்கு அழுத்தம் கொடுக்கும் வலுவான அரசியல் குழு இல்லை என்பதே இதற்குக் காரணம். ஆனால், டிஜிட்டல் இறையாண்மை நீண்ட காலத்திற்கு இன்னும் முக்கியமானதாக இருக்கலாம். இந்த நிலைமை, இந்தியா ஆரம்பகால தொழில்துறை வளர்ச்சியைத் தவறவிட்டு, காலனித்துவ காலத்தில் செல்வத்தையும் சுதந்திரத்தையும் இழந்ததைப் போன்றது. இந்த டிஜிட்டல் வர்த்தக சமரசங்களைச் செய்வதன் மூலம், டிஜிட்டல் உலகில் நமது எதிர்காலக் கட்டுப்பாடு, சுதந்திரம் மற்றும் வெற்றியை நாம் விட்டுக்கொடுக்க நேரிடும்.
இந்தியா விரைவாக செயல்பட வேண்டும்
டிஜிட்டல் தரவு மற்றும் தொழில்நுட்பத்தின் மீதான தனது கட்டுப்பாட்டைப் பாதுகாக்கும் ஒரு உலகளாவிய டிஜிட்டல் அமைப்பை உருவாக்குவதற்கு இந்தியா பாடுபட வேண்டும். இந்தியா தனது டிஜிட்டல் துறையை தாமதமாக வளர்க்கத் தொடங்கியதால், மற்றவர்களைச் சார்ந்து இருப்பதற்குப் பதிலாக டிஜிட்டல் வல்லரசாக மாற சரியான நிலைமைகளை உருவாக்க வேண்டும்.
இதைச் செய்ய, டிஜிட்டல் இறையாண்மை மற்றும் டிஜிட்டல் தொழில்மயமாக்கல் குறித்த தெளிவான கொள்கையை இந்தியா விரைவாக உருவாக்க வேண்டும். இந்தக் கொள்கை அதன் வர்த்தகப் பேச்சுவார்த்தைகளை வழிநடத்த வேண்டும். இதுபோன்ற பேச்சுவார்த்தைகளின்போது, டிஜிட்டல் இறையாண்மை நிபுணர்கள் இந்திய பேச்சுவார்த்தையாளர்களை ஆதரிக்க வேண்டும் மற்றும் இந்தியாவின் நீண்டகால டிஜிட்டல் நலன்களைப் பாதுகாப்பதற்கு முக்கியமாகப் பொறுப்பான உயர் அரசியல் தலைவர்களுடன் தொடர்பில் இருக்க வேண்டும். இந்த நலன்கள் பெரும்பாலும் புலப்படாதவை, எனவே, அவை புறக்கணிக்கப்பட்டு, அவற்றிற்காக போராடப்படுவதில்லை.
ஸ்மிதா புருஷோத்தம் சுவிட்சர்லாந்திற்கான இந்தியாவின் முன்னாள் தூதர். பர்மிந்தர் ஜீத் சிங் டெல்லியைச் சேர்ந்த டிஜிட்டல் சமூக ஆராய்ச்சியாளர் ஆவார்.