தேர்தல் பிரச்சாரப் பேரணிகள் (Election campaign rallies) மற்றும் ஊடக மாநாடுகள் (media conferences) நுட்பமான வெளியுறவுக் கொள்கை விவகாரங்கள் குறித்து உரத்த அறிக்கைகளை வெளியிடுவதற்கு பொருத்தமான இடங்கள் அல்ல.
21 ஆம் நூற்றாண்டில், இந்தியாவில் உள்ள தலைவர்கள் ஒரு விதியைப் பின்பற்றுகிறார்கள்: "அனைத்து புவிசார் அரசியலும் உள்ளூர் அரசியல் தான் (All geopolitics is local)" என்பதாகும். அதாவது, உலகெங்கிலும் உள்ள பெரும்பாலான தலைவர்கள் உள்நாட்டு அரசியலுக்கு தீங்கு விளைவிப்பதைத் தவிர்க்கவும், முடிந்தால், வாக்குகளைப் பெறவும் வெளிநாட்டுக் கொள்கைகளை உருவாக்குகிறார்கள். இருப்பினும், இந்தியாவில் தேர்தல்கள் வெளியுறவுக் கொள்கை விஷயங்களுடன் ஒன்றிணைவது போல் தெரிகிறது, இது அசாதாரணமானது.
பிரதமர் நரேந்திர மோடி மற்றும் வெளியுறவு அமைச்சர் எஸ்.ஜெய்சங்கர் ஆகியோர் சமீபத்தில் 1974 இந்தியா-இலங்கை ஒப்பந்தம் (India-Sri Lanka agreement) குறித்து பேசினர். கச்சத்தீவை இலங்கையின் ஒரு பகுதியாக அங்கீகரித்ததற்காக முன்னாள் பிரதமர்களையும் அவர்களது கட்சியையும் அவர்கள் விமர்சித்தனர். இந்த ஒப்பந்தத்தால் தமிழக மீனவர்கள் எதிர்கொள்ளும் பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வு காண வேண்டும் என்றும் ஜெய்சங்கர் கூறினார். 1974 ஒப்பந்தம் மற்றும் 1976 கடிதப் பரிமாற்றத்தின் நல்ல மற்றும் தீங்குள்ள அம்சங்களை மக்கள் விவாதித்துள்ளனர். கச்சத்தீவை இழந்து எண்ணெய் வளம் மிக்க வாட்ஜ் வங்கியை (Wadge Bank) கைப்பற்றுவது பற்றி பேசுகிறார்கள். அரசாங்க அறிக்கைகள் (government statements), நாடாளுமன்ற விவாதங்கள், தகவல் அறியும் உரிமை பதில்கள் (Right to Information (RTI)) மற்றும் நீதிமன்ற சாட்சியங்கள் ஆகியவை 1974 ஒப்பந்தம் குறித்த ஜெய்சங்கரின் விமர்சனத்திற்கு முரணாக இருப்பதாக சிலர் கூறுகின்றனர்.
இந்த அறிக்கைகள் அடுத்த வாரம் தமிழ்நாட்டில் நடைபெறவுள்ள இந்தியப் பொதுத் தேர்தலில் செல்வாக்கு செலுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளன. எவ்வாறாயினும், இலங்கையுடனான நீண்டகால உறவுகளை எவ்வாறு பாதிக்கும் என்பதை அவர்கள் கருத்தில் கொள்ளாமல் இருக்கலாம். இலங்கையில் அடுத்தடுத்து அதிபர் மற்றும் நாடாளுமன்றத் தேர்தல் நடைபெற உள்ளது. கடந்த சில ஆண்டுகளில், இலங்கையுடனான உறவுகள் வலுவடைந்துள்ளன. குறிப்பாக அவர்களின் பொருளாதார நெருக்கடிக்கு உதவ இந்தியா சுமார் 4 பில்லியன் டாலர் மதிப்பிலான ஆதரவை வழங்கிய பின்னர், தேர்தல் விவகாரங்கள் தொடர்பாக பதட்டங்களை உருவாக்குவது விக்கிரமசிங்க அரசாங்கம் கட்டியெழுப்பியுள்ள நல்லெண்ணத்திற்கு தீங்கு விளைவிக்கும்.
நம்பகத்தன்மை பாதிக்கப்படலாம்
50 ஆண்டுகள் பழமையான ஒப்பந்தத்தை மீண்டும் திறப்பதற்கான அரசாங்கத்தின் பரிந்துரை, இருதரப்பு உறவுகளில் உள்ள அழுத்தத்தைத் தவிர சர்வதேசக் கேள்விகளை எழுப்புகிறது. 1974 உடன்படிக்கையின் அடிப்படையில் கையொப்பமிடப்பட்ட மற்ற ஒப்பந்தங்களையும் திருத்த முடியுமா? உதாரணமாக, 2014 முதல் பங்களாதேஷுடனான கடல் எல்லை தீர்வு அல்லது பங்களாதேஷுடனான நில எல்லை ஒப்பந்தம் போன்ற இந்தியா தற்போது நடந்து வரும் பேச்சுவார்த்தைகள் பின்னர் மறுபரிசீலனை செய்யப்படலாம். இந்த ஒப்பந்தங்கள் ஒன்றிய அரசால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டன மற்றும் கடல் சட்டம் தொடர்பான ஐக்கிய நாடுகளின் மாநாடு (United Nations Convention on the Law of the Sea (UNCLOS)) போன்ற சர்வதேச அமைப்புகளால் அங்கீகரிக்கப்பட்டன. தேர்தலுக்குப் பிறகும் இதே அணுகுமுறையைத் தொடர்ந்தால் இந்தியாவின் நம்பகத்தன்மை கேள்விக்குறியாகலாம். உலக வங்கியால் உத்தரவாதம் அளிக்கப்பட்ட 1960 சிந்து நதி நீர் ஒப்பந்தத்துடன் இந்தியா போராடியது. பாகிஸ்தானுடனான ஒப்பந்தத்தை முடிவுக்கு கொண்டு வருவது குறித்து மோடி அரசு பேசி 5 ஆண்டுகள் ஆகிவிட்டன. ஓராண்டுக்கு முன்னர், இந்தியாவின் மறுபேச்சுவார்த்தைக்கு கோரிக்கை விடுத்தது. ஆனால், எந்த முன்னேற்றமும் ஏற்படவில்லை.
இந்தியக் குடியுரிமை (திருத்தச்) சட்டம் விவகாரத்தில், நாடுகடந்த ஈடுபாடு
பொதுத் தேர்தல் அறிவிப்புக்கு சில நாட்களுக்கு முன்பு, குடியுரிமை (திருத்த) சட்டத்திற்கான (Citizenship (Amendment) Act) விதிகளை அமல்படுத்த அரசாங்கம் முடிவு செய்தது. 2019 இல் நிறைவேற்றப்பட்ட இந்த சட்டம் இதுவரை செயல்படுத்தப்படவில்லை. இந்த நடவடிக்கை அண்டை நாட்டுடனான உறவுகளை பாதிக்கக்கூடும். குடியுரிமை திருத்தச் சட்டம் உள்நாட்டு சட்டம் என்று கூறினாலும், அது வெளியுறவுக் கொள்கையில் தாக்கங்களைக் கொண்டுள்ளது. ஆப்கானிஸ்தான், வங்காளதேசம், பாகிஸ்தான் ஆகிய நாடுகள் சிறுபான்மையினரை மோசமாக நடத்துவதாக இந்தியா குற்றம் சாட்டுகிறது. இந்த நாடுகளில் இருந்து முஸ்லிம்களைத் தவிர்த்து ஆறு குறிப்பிட்ட மதங்களைச் சேர்ந்தவர்களை மட்டுமே குடியுரிமை (திருத்த) சட்டம் ஏற்றுக்கொள்கிறது. அண்டை நாடுகள் இதை பாரபட்சமாக பார்க்கின்றன. ஆப்கானிஸ்தான் மற்றும் பாகிஸ்தானுடனான உறவுகள் இப்போது அதிகம் முக்கியமில்லை என்றாலும், பங்களாதேஷில் ஒரு நட்பு அரசாங்கத்தை குற்றம் சாட்டுவது முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது.
தேசிய குடிமக்கள் பதிவேடு (National Register of Citizens (NRC)) காரணமாக, பங்களாதேஷைச் சேர்ந்த பலர் நீண்ட காலத்திற்கு நாடற்ற குடிமக்களாக மாறக்கூடும், இது டாக்காவுடனான (Dhaka) உறவுகளை பாதிக்கக்கூடும் என்ற அச்சம் உள்ளது. ஆப்கானிஸ்தான் மற்றும் பாகிஸ்தானில், குடியுரிமை திருத்தச் சட்டத்திற்கு எதிராக போராட்டங்கள் நடந்தன. ஆனால், பங்களாதேஷில் தீவிரமாக போராட்டங்கள் நடந்தன. 2021 ஆம் ஆண்டில் திரு மோடியின் டாக்கா பயணத்தின் போது, போராட்டக்காரர்களுக்கும் காவல்துறையினருக்கும் இடையே ஏற்பட்ட மோதல்களில் 12 பேர் கொல்லப்பட்டனர். குடியுரிமை திருத்தச் சட்டம் குறித்த இந்தியாவின் சமீபத்திய முடிவு குறித்து பங்களாதேஷில் உள்ள ஷேக் ஹசீனா (Sheikh Hasina) அரசாங்கம் அதிகாரப்பூர்வமாக கருத்து தெரிவிக்கவில்லை என்றாலும், கொள்கைகள் முழுமையாக அமல்படுத்தப்பட்டால் டாக்காவில் உள்ள இந்தியாவின் வெளியுறவு அதிகாரிகளுக்கு கடுமையான வேலை இருக்கும்.
பொதுத் தேர்தலின் போது, வெளியுறவுக் கொள்கையில் அரசாங்கத்தால் தூண்டப்பட்ட சர்ச்சைகளைத் தவிர, அரசியல்வாதிகளால் எழுப்பப்பட்ட பிற பிரச்சினைகளும் உள்ளன. சமீபத்தில், உண்மையான கட்டுப்பாட்டுக் கோட்டில் (Line of Actual Control) சீனாவுடனான இந்தியாவின் நிலைப்பாடு குறித்து எதிர்க்கட்சிகள் மோடி அரசாங்கத்தை தொடர்ந்து கேள்வி எழுப்பி வருகின்றன. சீனாவின் மக்கள் விடுதலை இராணுவம் ஏப்ரல் 2020 இல் கட்டுப்பாட்டில் எடுத்த நிலத்தை இன்னும் விட்டு வெளியேறவில்லை என்பதையும் அவர்கள் சுட்டிக்காட்டுகின்றனர்.
அரசாங்கத்திற்கு மற்றொரு பிரச்சினை என்னவென்றால், இந்திய முகமைகளால் நாடுகடந்த படுகொலைகள் என்ற குற்றச்சாட்டானது, தேர்தலில் சர்வதேச கவனத்தை ஈர்த்து வருகிறது. சீக்கிய அரசியல் செயற்பாட்டாளர் ஒருவரை படுகொலை செய்ய சதித்திட்டம் தீட்டியதாக குற்றம் சாட்டப்பட்ட இந்திய உளவாளிகள் என சந்தேகிக்கப்படுபவர்கள் சம்பந்தப்பட்ட வழக்கு விசாரணை அமெரிக்காவில் இந்த கோடையில் தொடங்க உள்ளது. இதேப் போல், "பிரிட்டிஷ் கொலம்பியாவில் ஒரு சீக்கிய சமூகத் தலைவரை இந்திய உளவாளிகள் என சந்தேகிக்கப்படுபவர்கள் கொன்றனர்" என்று கனடா கூறுவதால், ட்ரூடோ தலைமையிலான கனடிய அரசாங்கம் நடவடிக்கை எடுக்கும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது.
இந்திய உளவாளிகள் என சந்தேகிக்கப்படுபவர்கள் இரண்டு பாகிஸ்தானியர்களைக் கொன்றதாக பாகிஸ்தான் கூறுகிறது. மேலும், இந்த வழக்குகளை அமெரிக்கா மற்றும் கனடாவில் உள்ள வழக்குகளுடன் இணைக்கிறது. பாகிஸ்தானில் 20 சீக்கிய மற்றும் இஸ்லாமிய பிரிவினைவாத செயல்பாட்டாளர்கள் கொல்லப்பட்டதில் இந்திய உளவுத்துறையின் தொடர்பு இருப்பதாக பரிந்துரைக்கும் இங்கிலாந்து ஊடக அறிக்கையை (British media report) அவர்கள் ஆதரிக்கின்றனர். இவர்கள் ஏன் தங்கள் மண்ணில் இருக்கிறார்கள் என்பதை பாகிஸ்தான் விளக்க வேண்டும் என்றாலும், கனடா, பாகிஸ்தான் மற்றும் அமெரிக்காவிற்கு இந்தியாவின் எதிர்வினைகள் முற்றிலும் வேறுபட்டவை.
ஹர்தீப் சிங் நிஜ்ஜார் (Hardeep Singh Nijjar) கொலையில் இந்தியாவுக்கு தொடர்பு இருப்பதாக கனடா பிரதமர் ஜஸ்டின் ட்ரூடோவின் குற்றச்சாட்டுகளை இந்தியா நிராகரித்ததற்கு முரணாக "பாகிஸ்தானுக்குள் செல்லும் பயங்கரவாதிகளைக் கொல்வது" (kill terrorists that go into Pakistan) அரசாங்கத்தின் கொள்கை என்று பாதுகாப்பு அமைச்சர் ராஜ்நாத் சிங் கூறியிருப்பது முரண்படுகிறது. இந்தியாவில் உள்ள கனடா தூதரக அதிகாரிகள் மீதும் இந்தியா கடும் நடவடிக்கை எடுத்தது. இருப்பினும், குர்பத்வந்த் சிங் பன்னுன் மீதான தோல்வியுற்ற படுகொலை முயற்சியில் இந்தியாவுக்கு தொடர்பு இருப்பதாக அமெரிக்க அரசு கூறுவதை இந்தியா ஏற்றுக்கொள்வதாகத் தெரிகிறது. கனடா மற்றும் பாகிஸ்தானைப் போலல்லாமல், பன்னுன் வழக்கில் அமெரிக்க ஆதாரங்களை மறுஆய்வு செய்யவும், ஒரு "உயர்மட்ட" (high-level) விசாரணைக் குழுவை அமைக்கவும் இந்தியா ஒப்புக்கொண்டது. இது, "இந்தியாவின் தேசிய பாதுகாப்பு நலன்களுக்காக" (India’s national security interests) என்று வெளியுறவு அமைச்சர் ஜெய்சங்கர் விவரித்தார்.
விவேகம் முக்கியம்
இந்த பிரச்சினைகள் தனிப்பட்ட பேச்சுவார்த்தைகள் மூலம் தீர்க்கப்பட வேண்டும். தேர்தல் பேரணிகள் அல்லது பத்திரிகையாளர் கூட்டங்கள் போன்ற பொது நிகழ்வுகள் மூலம் அல்ல. குறிப்பாக நிலம் மற்றும் இறையாண்மை தொடர்பான அதன் அறிக்கைகள் அண்டை நாடுகளால் கவனிக்கப்படுகின்றன என்பதை அரசாங்கம் உணர வேண்டும்.
மாற்றப்பட்ட ஜம்மு-காஷ்மீரைக் காட்டும் 2019 ஆம் ஆண்டின் இந்தியாவின் வரைபடம் அல்லது இந்தியாவின் புதிய நாடாளுமன்ற கட்டிடத்தில் "அகண்ட பாரத்" (Akhand Bharat) என்பதைக் காட்டும் சுவரோவியத்தை நேபாளம் ஆட்சேபித்தது குறித்து இந்தியா ஆச்சரியப்பட்டது. பிரச்சார காலத்தில் வரைபட சர்ச்சைகள் குறித்து கொழும்பு, டாக்கா அல்லது காத்மாண்டுவிலிருந்து எந்தவொரு கருத்து வேறுபாடும் எதிர்பாராததாக இருக்கும். தேர்தல் காலம் குறுகியதாக இருந்தாலும், உள்நாட்டு அரசியலுக்கு இருதரப்பு உறவுகளை சேதப்படுத்துவது நீண்டகால விளைவுகளை ஏற்படுத்தும்.