அரிசி, கோதுமை, சர்க்கரை மற்றும் வெங்காயம் ஏற்றுமதி மீதான கட்டுப்பாடுகள் கடந்த நிதியாண்டில் இந்தியாவின் வேளாண் ஏற்றுமதியை பாதித்துள்ளன. இந்த சரிவு 2022-23-ல் குறிப்பிடத்தக்க செயல்திறனைப் பின்தொடர்ந்துள்ளது.
மார்ச் 31, 2024 உடன் முடிவடைந்த நிதியாண்டில் இந்தியாவின் வேளாண் ஏற்றுமதி 8.2% குறைந்துள்ளது. பல்வேறு தயாரிப்புகளை அனுப்புவதற்கான வரம்புகள் காரணமாக இந்த குறைவு ஏற்பட்டது. இந்தத் தயாரிப்புகளில் தானியங்கள், சர்க்கரை மற்றும் வெங்காயம் ஆகியவை அடங்கும்.
2023-24ஆம் ஆண்டில் வேளாண் ஏற்றுமதியின் மொத்த மதிப்பு 48.82 பில்லியன் மதிப்புடையது. இது 2022-23-ல் பதிவு செய்யப்பட்ட $53.15 பில்லியனைக் காட்டிலும் குறைவாகவும், வர்த்தகத் துறையின் தரவுகளின்படி அதற்கு முந்தைய ஆண்டிலிருந்து $50.24 பில்லியனாகவும் இருந்தது.
நரேந்திர மோடி அரசாங்கத்தின் தொடக்க ஆண்டுகளில் ஏற்றுமதியானது 2013-14ல் $43.25 பில்லியனில் இருந்து 2019-20ல் $35.60 பில்லியனாக குறைந்துள்ளது. அதே சமயம், வேளாண் பொருட்களின் இறக்குமதிகள் $15.53 பில்லியனில் இருந்து $21.86 பில்லியனாக உயர்ந்துள்ளன.
உலகளாவிய வேளாண் பொருட்களின் விலைகளில் ஏற்பட்ட வீழ்ச்சி குறிப்பிடத்தக்க மாற்றங்களை ஏற்படுத்தியது. ஐக்கிய நாடு உணவு மற்றும் வேளாண் அமைப்பின் (Food and Agriculture Organization’s (FAO)) உணவு விலைக் குறியீடு 2013-14 மற்றும் 2019-20 ஆண்டுகளுக்கு இடையில் சராசரியாக 119.1 புள்ளிகளில் இருந்து 96.5 புள்ளிகளாக குறைந்துள்ளது. இந்தக் குறியீடு 2014-16 ஆண்டுகளை ஒரு அடிப்படையாகப் பயன்படுத்துகிறது. அங்கு இது 100ஆக அமைக்கப்பட்டுள்ளது. குறைந்த சர்வதேச வேளாண் பொருட்களின் விலைகள் நாட்டின் ஏற்றுமதியை குறைந்த போட்டித்தன்மையுடையதாக ஆக்கின. அவை இறக்குமதியால் நாட்டை மேலும் பாதிக்கக்கூடியதாக மாற்றின.
இருப்பினும், கோவிட்-19 தொற்றுநோய் மற்றும் உக்ரைனில் ரஷ்யாவின் இராணுவ நடவடிக்கைகளுக்குப் பிறகு உலகளாவிய விலைகள் மீண்டன. உணவு மற்றும் வேளாண் அமைப்பு (FAO) குறியீடு 2022-23-ல் 140.8-ஆக உயர்ந்துள்ளது. இதன் விளைவாக, இந்தியாவின் வேளாண் ஏற்றுமதி மற்றும் இறக்குமதி அதே ஆண்டில் எப்போதும் இல்லாத உச்சத்தை எட்டியது. ஆனால், விளக்கப்படத்தில் காட்டப்பட்டுள்ளபடி, அடுத்த நிதியாண்டில் அவை வீழ்ச்சியடைந்தன.
ஏற்றுமதியை அதிகரிக்கும் காரணிகள்
ஏற்றுமதியில் வீழ்ச்சியை முதன்மையாக சர்க்கரை மற்றும் பாஸ்மதி அல்லாத அரிசி ஆகியவற்றால் வழிநடத்துவதை அட்டவணை 1 காட்டுகிறது.
அக்டோபர் 2023 முதல் நடப்பு உற்பத்தி ஆண்டில், சர்க்கரை ஏற்றுமதியை அரசாங்கம் அனுமதிக்கவில்லை. இதன் விளைவாக, சர்க்கரை ஏற்றுமதியின் மதிப்பு 2023-24-ல் 2.82 பில்லியன் டாலர்களாக மட்டுமே இருந்தது, இது முந்தைய ஆண்டுகளில் இருந்த 5.77 பில்லியன் டாலர் மற்றும் 4.60 பில்லியன் டாலர்களைக் காட்டிலும் மிகக் குறைவு.
இதேபோல், உள்நாட்டு கிடைக்கும் தன்மை மற்றும் உணவு பணவீக்கம் பற்றிய கவலைகள் ஜூலை 2023 முதல், உணவின் விலை மற்றும் வீட்டில் கிடைப்பது குறித்த கவலைகள் காரணமாக அனைத்து வெள்ளை பாஸ்மதி அல்லாத அரிசியையும் ஏற்றுமதி செய்ய தடை விதிக்கப்பட்டுள்ளது. தற்போது, புழுங்கல் அரிசியை மட்டுமே இந்த வகையில் ஏற்றுமதி செய்ய முடியும், ஆனால் அதற்கு 20% வரியும் விதிக்கப்படுகிறது. இந்தக் கட்டுப்பாடுகள் காரணமாக, ஒட்டுமொத்த பாசுமதி அல்லாத அரிசி ஏற்றுமதி 2022-23ஆம் ஆண்டில் 6.36 பில்லியன் டாலரில் இருந்து 2023-24ஆம் ஆண்டில் 4.57 பில்லியன் டாலராக குறைந்துள்ளது.
உள்நாட்டு பற்றாக்குறை மற்றும் விலை உயர்வு காரணமாக ஏற்றுமதிக் கட்டுப்பாடுகள் கோதுமை மற்றும் வெங்காயம் ஆகிய மற்ற இரண்டு பொருட்களையும் பாதித்துள்ளன.
மே 2022-ல் கோதுமை ஏற்றுமதி முற்றிலுமாக நிறுத்தப்பட்டது. இதன் விளைவாக, அவற்றின் மதிப்பு 2023-24ஆம் ஆண்டில் 56.74 மில்லியன் டாலராக கணிக்கமுடியாத அளவில் குறைந்துள்ளது. இது 2021-22 ஆம் ஆண்டில் எல்லா நேரத்திலும் அதிகபட்சமாக 2.12 பில்லியன் டாலராக இருந்தது.
மகாராஷ்டிராவின் வெங்காய பெல்ட்டை (Maharashtra’s onion belt) உள்ளடக்கிய மக்களவைத் தேர்தலின் மூன்றாம் கட்டத்திற்கு மூன்று நாட்களுக்கு முன்பு, மே 4-ஆம் தேதி வெங்காய ஏற்றுமதியை ஒன்றியம் அனுமதித்தது. அவர்கள் ஒரு டன்னுக்கு 550 டாலர் அடிப்படை விலையையும், 40% தீர்வையும் நிர்ணயித்தனர். இது 2022-23-ல் 25.25 லட்சம் டன்களாக ($561.38 மில்லியன்) இருந்தது, ஏப்ரல் முதல் பிப்ரவரி 2023-24 வரை, வெங்காய ஏற்றுமதி 17.08 லட்சம் டன் ($467.83 மில்லியன்) ஆக குறைந்துள்ளது. 2023-24ஆம் ஆண்டில் பாஸ்மதி அரிசி ஏற்றுமதி 5.84 பில்லியன் டாலரை எட்டியது.
கடல் பொருட்கள், ஆமணக்கு எண்ணெய் மற்றும் மக்காச்சோளம் போன்ற சில தானியங்கள் தவிர பெரும்பாலான விவசாய ஏற்றுமதிகள் வளர்ந்துள்ளன. 2013-14ல் இருந்த 4.86 பில்லியன் டாலர் ஏற்றுமதி செய்யப்பட்டதை விட, பாசுமதி அரிசியின் ஏற்றுமதி 2023-24ல் $5.84 பில்லியன் கூடுதலாக உயர்ந்துள்ளது. அதே நேரத்தில் மசாலா ஏற்றுமதி முதல் முறையாக 4 பில்லியன் டாலரைத் தாண்டியது குறிப்பிடத்தக்கது.
எருமை இறைச்சி, எண்ணெய் உணவுகள் மற்றும் மூல பருத்தி ஏற்றுமதி 2022-23ஆம் ஆண்டில் அதிகரித்தது. ஆனால், முந்தைய ஆண்டுகளின் ஏற்றுமதிக்கான நிலை உச்சத்தை எட்டவில்லை: 2014-15ஆம் ஆண்டில் 4.78 பில்லியன் டாலர், 2012-13ஆம் ஆண்டில் 3.04 பில்லியன் டாலர் மற்றும் 2011-12ஆம் ஆண்டில் 4.33 பில்லியன் டாலர் ஆகும்.
இறக்குமதியை அதிகரிக்கும் காரணிகள்
2023-24ஆம் ஆண்டில், விவசாய இறக்குமதி 7.9% குறைந்துள்ளது. சமையல் எண்ணெய்களின் இறக்குமதி குறைந்ததே இதற்கு முக்கிய காரணம்.
2022-23ஆம் ஆண்டில், இந்தியா 20 பில்லியன் டாலருக்கும் அதிகமான மதிப்புள்ள காய்கறிக் கொழுப்புகளை இறக்குமதி செய்துள்ளது. இது ரஷ்யா-உக்ரைன் போருக்குப் பிறகு, உணவு மற்றும் வேளாண் அமைப்பின் (Food and Agriculture Organization’s (FAO)) குறியீடுகள் அதிகமாக இருந்த காலம். 2023-24ஆம் ஆண்டில், உணவு மற்றும் வேளாண் அமைப்பு (FAO) குறியீடு வீழ்ச்சியடைந்தது. இதனால் தாவர எண்ணெய் விலை குறைந்துள்ளது. இதன் விளைவாக, இந்தியாவின் இறக்குமதி செலவு 15 பில்லியன் டாலருக்கும் கீழே குறைந்துள்ளது.
சமையல் எண்ணெய்யை இறக்குமதி செய்வதற்கான செலவு குறைந்தாலும், பருப்பு வகைகளின் இறக்குமதி கிட்டத்தட்ட இரு மடங்காக அதிகரித்துள்ளது. இது 2023-24ஆம் ஆண்டில் 3.75 பில்லியன் டாலரை எட்டியுள்ளது. இது 2015-16 மற்றும் 2016-17ஆம் ஆண்டுகளில் முறையே 3.90 பில்லியன் டாலர் மற்றும் 4.24 பில்லியன் டாலர் அளவிலிருந்து மிக உயர்ந்துள்ளது.
கொள்கை நடைமுறை
விவசாயிகள் மற்றும் வேளாண் வர்த்தகர்கள், எல்லா வணிகர்களையும் போலவே, நிலையான மற்றும் கணிக்கக்கூடிய கொள்கைகளை விரும்புகிறார்கள்.
வெங்காய விவசாயிகள் ஏக்கருக்கு 10 டன் மகசூல் பெறுகின்றனர். கிலோவுக்கு ரூ.5 விலை குறைந்தால், ரூ.50,000 வருவாய் இழப்பு ஏற்படும். மறுபுறம், ஒரு கிலோவுக்கு ரூ.5 விலை அதிகரிப்பு மாதத்திற்கு 5-6 கிலோ வெங்காயத்தைப் பயன்படுத்தும் ஒரு குடும்பத்திற்கு கூடுதலாக ரூ.25-30 செலவாகும்.
அரசாங்கங்கள் சில நேரங்களில் விவசாய ஏற்றுமதியைத் தடைசெய்கின்றன அல்லது கட்டுப்படுத்துகின்றன. சமீபத்தில், எண்ணெய் நீக்கப்பட்ட அரிசி தவிடு வரை இந்த கட்டுப்பாடுகளை நீட்டித்தனர். இது கால்நடைத் தீவனமாகப் பயன்படுத்தப்படும் நெல் அரைத்தலின் உப விளைபொருளாகும். இந்த நடவடிக்கைகள் பொதுவாக உற்பத்தியாளர்களை விட நுகர்வோருக்கு சாதகமாக உள்ளன. கோதுமை ஏற்றுமதி போன்று திடீரென அமல்படுத்தப்படும்போது இத்தகைய முடிவுகள் குறிப்பாக தீங்கு விளைவிக்கும். ஏற்றுமதி பொருட்களுக்கான சந்தைகளை உருவாக்குவதற்கு நேரமும் முயற்சியும் தேவை. நேரடியான தடைகளுக்குப் பதிலாக தற்காலிக கட்டணங்கள் போன்ற மிகவும் கணிக்கக்கூடிய மற்றும் விதி அடிப்படையிலான அணுகுமுறை சிறந்தது என்று பல பொருளாதார வல்லுநர்கள் பரிந்துரைக்கின்றனர்.
இதே கோட்பாடு இறக்குமதிக்கும் பொருந்தும். பெரும்பாலான பருப்பு வகைகள் மீதான இறக்குமதி வரியை மோடி அரசு நீக்கியுள்ளது. அர்ஹர், உளுந்து, மசூர், மஞ்சள் / வெள்ளை பட்டாணி மற்றும் சமீபத்தில் சன்னா ஆகியவை இதில் அடங்கும். கச்சா பாம், சோயாபீன் மற்றும் சூரியகாந்தி எண்ணெய் மீது 5.5% வரி விதித்துள்ளது.
இந்தக் குறைந்த கட்டணங்கள் பயிர் பல்வகைப்படுத்தலை ஊக்குவிக்கும் அரசாங்கத்தின் இலக்குடன் ஒத்துப்போகவில்லை. விவசாயத்தை அரிசி, கோதுமை மற்றும் கரும்பு ஆகியவற்றிலிருந்து பருப்பு வகைகள் மற்றும் எண்ணெய் வித்துக்கள் போன்ற குறைந்த நீர் தேவைப்படும் பயிர்களுக்கு மாற்றுவதை அரசாங்கம் நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.
தேர்தலுக்குப் பிறகு புதிய அரசாங்கம் மிகவும் சீரான ஏற்றுமதி-இறக்குமதி கொள்கையை உருவாக்க வேண்டும். உற்பத்தியாளர்கள் மற்றும் நுகர்வோர் ஆகிய இரு தரப்பினரின் தேவைகளையும் கருத்தில் கொண்டு இக்கொள்கை அமைய வேண்டும். வேளாண் துறையின் குறுகிய மற்றும் நீண்ட கால இலக்குகளையும் இது நிவர்த்தி செய்ய வேண்டும்.