இங்கிலாந்து ஒரு புதிய அரசாங்கத்தைப் பெறக்கூடும் – இந்த முறை இந்தியாவுக்கு தொழிற்கட்சி சிறந்ததாக இருக்கலாம் -சி.ராஜா மோகன்

இந்தியாவுக்கு பிரிட்டனின் முக்கியத்துவத்தை குறைத்து மதிப்பிடக் கூடாது. பிரிட்டனுக்கான இந்தியாவின் ஏற்றுமதி கிட்டத்தட்ட 30 பில்லியன் டாலர்கள் ஆகும். இது ரஷ்யாவிற்கு ஏற்றுமதி செய்யப்பட்ட தொகையை விட கிட்டத்தட்ட ஆறு மடங்கு அதிகமாகும். 

 

பிரிட்டனில் உள்ள டோரிகள் (Tories) நாளைய தேர்தல்களில் வரலாற்றுத் தோல்வியை சந்திக்கும் நிலையில், கெய்ர் ஸ்டார்மர் தலைமையிலான புதிய தொழிற்கட்சி அரசாங்கத்தின் கீழ் இருதரப்பு உறவை முன்னேற்றுவதற்கு இந்தியா நன்கு தயாராக உள்ளது. கன்சர்வேடிவ் கட்சி அதன் கடுமையான சூழ்நிலையான 15 வருட பதவிக் காலத்திற்கான விமர்சனங்களுக்கு மிகவும் தகுதியானதாக இருக்கலாம். ஆனால், இந்தியாவுக்கு வரும்போது, ​​லண்டனுக்கும் டெல்லிக்கும் இடையிலான உறவுகளில் நேர்மறையான மறுசீரமைப்புக்கு டோரிகள் தலைமை தாங்கினார்கள் என்பதில் சந்தேகமில்லை. இங்கிலாந்து காலனித்துவத்தில் சிலவற்றை உதறித் தள்ளிவிட்டு, இந்தியா தொடர்பான இங்கிலாந்து கொள்கையை பாகிஸ்தான் மற்றும் காஷ்மீர் காரணிகளிலிருந்து கட்சி பிரித்துள்ளது. பரந்த இந்தோ-பசிபிக் கட்டமைப்பில் அவர்கள் ஈடுபாட்டை வடிவமைத்துள்ளனர்.    

பல்வேறு துறைகளில் இருதரப்பு உறவுகளை மாற்றுவதற்கான ஒரு வரைபடத்தையும் டோரிகள் பேச்சுவார்த்தை நடத்தியுள்ளனர். இந்த துறைகளில் பசுமை மாற்றம், பாதுகாப்பு, புதிய தொழில்நுட்பங்கள் மற்றும் கடல்சார் பாதுகாப்பு ஆகியவை அடங்கும். சட்டவிரோத குடியேற்றத்தின் சவாலை இரு தரப்பினரும் எதிர்கொள்ளவும், இங்கிலாந்தில் இந்திய திறமைகளின் வேகத்தை எளிதாக்கவும் இடம்பெயர்வு மற்றும் நடமாட்ட ஒப்பந்தம் (Migration and Mobility Agreement) உதவியது. எல்லா பிரச்சினைகளும் தீர்க்கப்படவில்லை. இங்கிலாந்தில் இந்தியாவுக்கு எதிரான நடவடிக்கைகள் அனுபவித்து வருவதாகத் தோன்றும் தண்டனையிலிருந்து விலக்களிப்பு குறித்து இந்தியா கவலை கொண்டுள்ளது. இங்கிலாந்தின் நிரந்தர தலைமையிலிருந்து ஒரு புதிய உறவுக்கு நீடித்த எதிர்ப்பு உள்ளது. இந்தியாவில், இடது மற்றும் வலதுபுறத்தில் "காலனித்துவ எதிர்ப்பு" (anti-colonial) நிலைப்பாடுகள், இங்கிலாந்துடனான முழு அளவிலான சாத்தியக்கூறுகளையும் கைப்பற்றுவதிலிருந்து சாத்தியக்கூறுகளையும் தடுக்கிறது.

தொழிற்கட்சி மீண்டும் ஆட்சிக்கு வருவது இருதரப்பு உறவுகள் குறித்த இந்தியாவின் கவலைகளை மீண்டும் கொண்டுவரும். 1990-களின் பிற்பகுதியில் இரண்டாம் எலிசபெத் மகாராணி இந்தியாவிற்கு பயணம் செய்தபோது தொழிற்கட்சி தலைமை தாங்கியபோது இந்திய-இங்கிலாந்து உறவுகளில் ஏற்பட்ட பேரழிவுகரமான திருப்பமே இதற்குக் காரணமாகும். இந்தியாவின் சுதந்திரத்தின் 50-வது ஆண்டு விழாவில் பிந்தைய காலனித்துவ நல்லிணக்கத்தை கொண்டுவரும் நோக்கில், இந்த பயணம் முக்கிய இராஜதந்திர நிகழ்வுகளை எவ்வாறு ஏற்பாடு செய்யக்கூடாது என்பதற்கான பாடமாக இது மாறியது.  

பாகிஸ்தானில் தங்கியிருந்த இங்கிலாந்து வெளியுறவுத்துறை அமைச்சர் ராபின் குக், காஷ்மீர் விவகாரத்தில் ஒன்றிய தலைமை ஈடுபடுவது குறித்து பேசினார். அந்த நேரத்தில் எகிப்தில் இருந்த இந்தியப் பிரதமர் இந்தர் குமார் குஜ்ரால் இந்த வாய்ப்பை நிராகரித்தார். அவர் இங்கிலாந்தை ஒரு "மூன்றாம் தர வல்லரசு" (third-rate power) என்று அழைத்தார். உலகில் அதன் ஏகாதிபத்தியத்திற்குப் பிந்தைய செல்வாக்கைப் பற்றிய மாயத்தோற்றமாக உள்ளது. ஜாலியன் வாலாபாக் 1919 படுகொலைக்கு மன்னிப்பு கேட்க ராணி திட்டமிட்டார், இது விஜயத்தின் புனிதமான சிறப்பம்சமாக இருக்கும். ஆனால் ஜாலியன் வாலாபாக் இறப்பு எண்ணிக்கை மிகைப்படுத்தப்பட்டதாக இருக்கலாம் என்று ராணியின் ராயல் கன்சார்ட் இளவரசர் பிலிப் குறிப்பிட்டு இந்தியாவில் பெரும் சலசலப்பை ஏற்படுத்தினார்.

பிரிட்டிஷ் பிரதம மந்திரி டோனி பிளேயர் சேதத்தை குறைக்க முயன்றாலும், பாக்கிஸ்தான் மற்றும் காஷ்மீர் மீதான சண்டைகள் தொழிற்கட்சியின் பதவிக்காலத்தின் கீழ் இருதரப்பு உறவுகளின் மீது நிழலைத் தொடர்ந்தன. "நெறிமுறை வெளியுறவுக் கொள்கை" (ethical foreign policy) பற்றிய ராபின் குக்கின் யோசனை தொழிலாளர் கட்சிக்குள் ஆதரவைக் கொண்டிருந்தது. இருப்பினும், அடையாள அரசியலை ஆதரிப்பதும், இந்தியாவுக்கு எதிரான பிரிவினரை திருப்திப்படுத்துவதும் டெல்லி-லண்டன் உறவுகளை சிதைத்தது. 

2010-ம் ஆண்டில் கன்சர்வேடிவ் கட்சியை வெற்றிக்கு வழிநடத்திய டேவிட் கேமரூன் தனது பதவிக் காலத்தின் தொடக்கத்தில் இந்தியாவுக்கு பயணம் மேற்கொண்டார். வரலாற்றுப் பிரச்சினைகளைக் கடந்து செல்ல வேண்டும் என்ற விருப்பத்தை தெரிவித்தார். எவ்வாறாயினும், மாற்றத்திற்கு இந்தியா தயாராக இல்லை. மேலும், இந்தியா-இங்கிலாந்து கூட்டாண்மைக்கான ஒரு லட்சிய பார்வையை இரு தரப்பினரும் நிபந்தனைகளை முன்வைக்க மற்றொரு பத்தாண்டுகள் ஆனது.

தொழிலாளர் கட்சி மீண்டும் பழைய கருத்து வேறுபாடுகளை திறக்க முடியுமா? என்றால், வாய்ப்பில்லை என்ற கருத்து நிலவுகிறது. தொழிலாளர் கட்சியில் ஜெர்மி கார்பின் தொடங்கிய இந்திய எதிர்ப்பு சர்ச்சைகளை ஸ்டார்மர் நிறுத்தியுள்ளார். 2019 தேர்தலின் போது, ​​காஷ்மீர் பற்றி குறிப்பிடப்பட்ட தொழிலாளர் அறிக்கை டெல்லியில் கோபத்தை ஏற்படுத்தியது மற்றும் இந்து வாக்காளர்கள் டோரிகளை ஆதரிக்க வழிவகுத்தது. ஸ்டார்மர் இப்போது தீவிரமான கருத்துக்களை அடக்குவதையும், இந்தியாவுக்கு எதிரான குழுக்களை கட்டுப்படுத்துவதையும் நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. டோரிகள் வகுத்த கொள்கைகளைத் தொடர அவர் திட்டமிட்டுள்ளார்.

உள்நாட்டில், தொழிற் கட்சி டோரிக்களைப் போலவே இந்து வாக்காளர்களை ஈர்க்க முயற்சிக்கின்றனர். ஸ்டார்மர் கிங்ஸ்பரியில் உள்ள சுவாமிநாராயண் கோவிலுக்குச் சென்று, இங்கிலாந்தானது இந்துக்களின் நலன்களைப் பாதுகாப்பதாக அவர் உறுதியளித்தார். ஆனால் 1.2 மில்லியன் (இந்திய புலம்பெயர்ந்தோர் 1.5 மில்லியன்) மக்கள் பாகிஸ்தானிய புலம்பெயர்ந்தோர் உட்பட மற்ற சிறுபான்மையினரை புதிய தொழிலாளர் கட்சி புறக்கணிக்க முடியாது. இங்கிலாந்தை தளமாகக் கொண்ட காலிஸ்தானி குழுக்கள் இந்தியாவிற்கு எதிரான செயல்திட்டத்தை முன்வைக்க புதிய அரசாங்கத்தை தொடர்ந்து வற்புறுத்துகின்றன.

இந்தியாவின் உள்நாட்டு அரசியலின் செல்வாக்கு மற்றும் தெற்காசியாவிற்குள் உள்ள பிளவுகள் வெளிநாடுகளில் உள்ள தெற்காசிய சமூகத்தின் மீது தில்லியால் ஏற்படுவதைத் தவிர்க்க முடியாது. இங்கிலாந்தில், பல ஜனநாயக நாடுகளைப் போலவே, உள்ளூர் அரசியலும் குறிப்பிட்ட வாக்காளர் குழுக்களிடையே ஆதரவைக் கட்டியெழுப்புகிறது. எனவே, டெல்லி இரட்டை சவாலை எதிர்கொள்கிறது. ஒன்று, இங்கிலாந்தில் இந்தியாவுக்கு எதிரான நடவடிக்கைகளைக் கட்டுப்படுத்துவதற்கான அழுத்தத்தைத் தக்கவைப்பது. இங்கிலாந்தின் பெரிய மற்றும் வளர்ந்து வரும் தெற்காசிய புலம்பெயர்ந்தோரால் எழும் பிரச்சனைகளை நிர்வகிப்பதற்கான விவேகமான நெறிமுறைகளை வகுக்க, இங்கிலாந்தில் உள்ள "முக்கியமான அரசு" உடனான தனது ஈடுபாட்டையும் டெல்லி தீவிரப்படுத்த வேண்டும்.

எதிர்மறை காரணிகளின் முக்கியத்துவத்தை குறைக்கும் நேர்மறையான அம்சங்களில் கவனம் செலுத்துவது ஒரு அணுகுமுறை. இங்கிலாந்து பற்றிய தவறான எண்ணங்களை அகற்றுவதும் சமமாக முக்கியமானது. பிரிட்டனை "மூன்றாம் தர வல்லரசு" (third-rate power) என்று முத்திரை குத்தி குஜ்ரால் தவறு செய்தார். 1990-களின் நடுப்பகுதியில், இங்கிலாந்தின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியானது சீனா மற்றும் இந்தியா ஆகிய நாடுகளின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியை விட அதிகமாக இருந்தது. இன்று, இந்தியாவின் பொருளாதாரம் இங்கிலாந்தின் பொருளாதாரத்தை விட சற்றே பெரியதாக உள்ளது, $3.5 டிரில்லியன் உடன் ஒப்பிடும்போது கிட்டத்தட்ட $4 டிரில்லியன் ஆகும். இருப்பினும், இந்தியாவின் தனிநபர் வருமானம் $3,000க்கும் குறைவாக உள்ளது. அதே சமயம் இங்கிலாந்தின் தனிநபர் வருமானம் $50,000 ஆகும். இருந்தபோதிலும், லண்டனுடனான வலுவான கூட்டாண்மையால் இந்தியா பெரிதும் பயனடைகிறது.

இந்தியாவுக்கு இங்கிலாந்தின் ஒப்பீட்டளவிலான முக்கியத்துவத்தை குறைத்து மதிப்பிடுவதை இந்தியா நிறுத்த வேண்டும். இன்று இங்கிலாந்துடனான இந்தியாவின் ஏற்றுமதி, கிட்டத்தட்ட 30 பில்லியன் டாலர், ரஷ்யாவுக்கான ஏற்றுமதியை விட கிட்டத்தட்ட ஆறு மடங்கு அதிகமாகும். அமெரிக்கா மற்றும் சீனாவிற்கு பின்தங்கி  இருந்தாலும், இங்கிலாந்து முன்னணி நடுத்தர வல்லரசு நாடுகளில் ஒன்றாக உள்ளது. அதன் நிதி செல்வாக்கு, தொழில்நுட்ப முக்கியத்துவம் மற்றும் உலகளாவிய வீச்சு ஆகியவை வளர்ந்து வரும் இந்தியாவுக்கு இங்கிலாந்து ஒரு சக்தியாக ஆக்குகின்றன. தொழிலாளர் கட்சியை அரசியல் மிதவாதத்தை நோக்கி நகர்த்தும் ஸ்டார்மர், இங்கிலாந்துடனான உறவுகளை வலுப்படுத்த இந்தியாவுக்கு வாய்ப்பளிக்கிறார்.

அடுத்த வெளியுறவுச் செயலாளராக வருவார் என்று எதிர்பார்க்கப்படும் டேவிட் லாம்மி, சமீபத்தில் இந்தியாவுடனான இங்கிலாந்தின் உறவுக்கான தனது லட்சிய திட்டங்களை கோடிட்டுக் காட்டும் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க உரையை வழங்கினார். இந்திய உறவில் டோரிகள் அதிகமாக வாக்குறுதி அளித்ததற்காகவும், மிகக் குறைவாக வழங்குவதாகவும் லாம்மி விமர்சிக்கிறார். தடையில்லா வர்த்தக ஒப்பந்தத்தை (free trade deal) முடிப்பதற்கும், தொழில்நுட்பம் மற்றும் பாதுகாப்பில் முன்னேறுவதை அரசியல் ரீதியாக விரைவுபடுத்தவும் தொழிற்கட்சி தயாராக இருப்பதாக அவர் கூறுகிறார்.

லாம்மி, தொழிலாளர் கட்சியின் உலகக் கண்ணோட்டத்தை "முற்போக்கு யதார்த்தவாதம்" (progressive realism) என்று அழைக்கிறார். அதை அவர் மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாகக் கருதுகிறார். குக் மற்றும் கோர்பின் (Cook and Corbyn) யதார்த்தத்துடன் பொருந்தாத "மதிப்பு அடிப்படையிலான வெளியுறவுக் கொள்கையில்" (values-based foreign policy) கவனம் செலுத்தினர். இப்போது, ​​ஸ்டார்மரும் லாம்மியும் இங்கிலாந்து உலகை அப்படியே எதிர்கொள்ள வேண்டும். அது எப்படி இருக்க வேண்டும் என்று வாதிடுகின்றனர்.

கட்டுரையாளர் சிங்கப்பூர் தேசிய பல்கலைக்கழகத்தின் தெற்காசிய ஆய்வுகள் நிறுவனத்தில் வருகைதரு பேராசிரியராகவும், தி இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் சர்வதேச விவகாரங்கள் குறித்த பங்களிப்பு ஆசிரியராகவும் உள்ளார்.