தன் மகரந்தச் சேர்க்கை பயிர்களுக்கு 'விதை கிராமங்களை (seed villages)' உருவாக்குதல் மற்றும் நீர் சேகரிப்பு வழிமுறை (water harvesting mechanism) ஆகியவை காலநிலை மாற்றத்திற்கு ஏற்றவாறு முக்கியமானவை.
இருப்பினும், உலகளாவிய விதை வணிகத்தில் ஒரு கவலையளிக்கும் போக்கு உருவாகி வருகிறது. சொத்து மேலாண்மை நிறுவனங்கள் இப்போது பல விதை மற்றும் வேளாண்-வேதியியல் நிறுவனங்களைச் சொந்தமாக வைத்திருக்கின்றன. இன்று, சுமார் ஆறு பெரிய நிறுவனங்கள் மட்டுமே இந்தத் தொழிலைக் கட்டுப்படுத்துகின்றன.
இந்தியாவில், நிறுவனங்கள் GM பருத்தி மற்றும் காய்கறிகள் போன்ற குறுக்கு மகரந்தச் சேர்க்கை பயிர்களின் (cross-pollinated crops) F1 கலப்பின விதைகளில் கவனம் செலுத்துகின்றன. விவசாயிகள் ஒவ்வொரு ஆண்டும் இந்த விதைகளை வாங்க வேண்டும். இந்த நிறுவனங்கள் தானியங்கள், தினைகள், பருப்பு வகைகள் மற்றும் நிலக்கடலை, கடுகு மற்றும் எள் போன்ற எண்ணெய் வித்துக்கள் போன்ற தன் மகரந்தச் சேர்க்கை பயிர்களில் ஆர்வம் காட்டுவதில்லை. இந்த பயிர்களில், விவசாயிகள் விதைகளைச் சேமித்து, ஒவ்வொரு மூன்று அல்லது நான்கு வருடங்களுக்கு ஒருமுறை அவற்றை மாற்ற வேண்டும்.
இதை நிவர்த்தி செய்ய, வரித் துறைகள், மாநில விவசாய பல்கலைக்கழகங்கள் மற்றும் மாநில விதை நிறுவனங்கள் இணைந்து செயல்படவும், அவர்கள் பழைய 'விதை கிராமங்கள்' என்ற கருத்தை ஊக்குவிக்க வேண்டும் மற்றும் அனைத்து தன் மகரந்தச் சேர்க்கை பயிர்களுக்கும் நிலையான விதை விநியோகத்தை உறுதி செய்ய வேண்டும்.
தனிப்பட்ட வேளாண் அமைப்புகள் மற்றும் சமூக மட்டத்தில் நீர் சேகரிப்பு கட்டமைப்புகள், முக்கியமான நீர்ப்பாசனத்தை வழங்குவதற்கு அவசியம். இருப்பினும், மானியங்கள் மற்றும் வங்கிக் கடன்களில் உள்ள சிக்கல்கள் காரணமாக இந்த கட்டமைப்புகளை மேம்படுத்துவதற்கான நம் முயற்சிகள் வெற்றிபெறவில்லை.
MGNREGA இந்த பணியில் கவனம் செலுத்தினால், இந்த பணிக்கு சிறந்த திட்டமாக இருக்கலாம். ஆந்திரப் பிரதேச அரசு ஏற்கனவே இந்த திசையில் நடவடிக்கைகளை எடுக்கத் தொடங்கியுள்ளது. மாநில அரசுகளும் இதில் ஈடுபட்டு, இந்த நீர் சேகரிப்பு கட்டமைப்புகளை உருவாக்க மனிதவளம் மற்றும் இயந்திரங்களின் கலவையைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.
கட்டுரையாளர் நபார்டின் முன்னாள் துணை நிர்வாக இயக்குநர் ஆவார்.