‘டிரம்பியன்’ (‘Trumpian’) கொள்கைகளால் செல்வாக்கு செலுத்தப்படும் உலகில், இந்தியா பொருளாதார வளர்ச்சியையும், உலக அரசியலையும் தனித்தனி செய்தியாக பார்க்கக்கூடாது.
இந்த மாத தொடக்கத்தில், உக்ரைன் மற்றும் ரஷ்யா இடையேயான போரை முடிவுக்குக் கொண்டுவர முயற்சித்ததற்காக பிரதமர் நரேந்திர மோடி உள்ளிட்ட உலகத் தலைவர்களுக்கு ரஷ்ய அதிபர் விளாடிமிர் புடின் நன்றி தெரிவித்தார். இது பல இந்தியர்களை மகிழ்ச்சியடையச் செய்தது.
ஆனால், கருத்தில் கொள்ள வேண்டிய ஒரு கேள்வி உள்ளது. பிராந்திய மற்றும் உலகளாவிய மோதல்களில் இந்தியா ஏன் அதிக தீவிரமான அரசியல் பங்கை எடுக்கவில்லை?
இது ஆச்சரியமளிக்கிறது. ஏனென்றால், இந்தியத் தலைவர்கள் பிராந்திய மோதல்களில் வலுவான நடவடிக்கைகளை எடுத்துள்ளனர். 1971ஆம் ஆண்டில், வங்கதேசத்தில் நடந்த இனப்படுகொலையை நிறுத்த இந்தியா உதவியது மற்றும் ஒரு புதிய தேசத்தை உருவாக்குவதை ஆதரித்தது. 1988ஆம் ஆண்டில், மாலத்தீவு அதிபரை ஆயுதமேந்திய கூலிப்படையினரின் தாக்குதல் முயற்சியை இந்தியா தடுத்தது. 2009ஆம் ஆண்டில், இலங்கையில் தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளை தோற்கடிக்க இந்தியா உதவியது. சமீப காலமாக, இந்தியா இந்தப் பகுதியில் கடற்கொள்ளையர்களை எதிர்த்துப் போராடி வருகிறது.
உலக நலனுக்கு இந்தியா பல வழிகளில் தீவிரமாக பங்களித்துள்ளது. கோவிட்-19 காலத்தில் ‘தடுப்பூசி மைத்ரி’ (‘Vaccine Maitri’) முயற்சி மூலம் உலகிற்கு உதவியது. சர்வதேச சூரிய சக்தி கூட்டணியை உருவாக்குவதன் மூலம் வலுவான காலநிலை நடவடிக்கையை எடுத்தது. அதன் டிஜிட்டல் பொது உள்கட்டமைப்பையும் மற்ற நாடுகளுடன் பகிர்ந்து கொண்டது. கூடுதலாக, இயற்கை பேரிடர்களின் போது மற்ற நாடுகளைவிட முதலில் செயல்பட்டது இந்தியாதான்.
ஒரு தயக்கம்
கடந்த 20 ஆண்டுகளில், இந்தியா பொருளாதார வளர்ச்சியில் கவனம் செலுத்தி வருகிறது. ஐக்கிய முற்போக்குக் கூட்டணி மற்றும் தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணி அரசாங்கங்கள் இரண்டும் இதை ஆதரித்தன. இதன் விளைவாக, இந்தியா இப்போது உலகின் ஐந்தாவது பெரிய பொருளாதாரமாக உள்ளது. இப்போது நாம் இந்த நிலையை அடைந்துவிட்டதால், உலகளாவிய அல்லது பிராந்திய மோதல்களில் ஈடுபடுவது நமது வளர்ச்சியை மெதுவாக்கும் என்று நினைக்கிறது.
மற்ற நாடுகளுடனான தனது வலுவான உறவுகளுக்கு தீங்கு விளைவிக்க விரும்பாததால், பிராந்திய மோதல்களில் ஈடுபட இந்தியா தயங்கக்கூடும். மேற்கு ஆசியா போன்ற பிராந்தியங்களில் உள்ள முக்கிய நாடுகளால் இதுபோன்ற மோதல்கள் கையாளப்பட வேண்டும் என்றும் அது நம்பலாம். அங்கு இந்தியா முக்கியமான நலன்களைக் கொண்டுள்ளது. அதனால், வளைகுடா நாடுகளின் வழியைப் பின்பற்ற விரும்புகிறது. இந்தக் காரணங்கள் அர்த்தமுள்ளதாக இருக்கின்றன. இருப்பினும், உலக ஒழுங்கு மாறி வருவதாலும், இந்தியா உலகளாவிய லட்சியங்களைக் கொண்டிருப்பதாலும், ஒரு பரந்த புவிசார் அரசியல் பார்வை அதன் பொருளாதார இலக்குகளைத் தடுக்காமல் ஆதரிக்கக்கூடும்.
புதிதாக சுதந்திரம் பெற்ற நாடுகள் தங்கள் குரலைக் கண்டறிய உதவுவதற்காக, இந்தியா ஒரு காலத்தில் அணிசேரா இயக்கத்தை வழிநடத்தியது. இன்று, முக்கிய நாடுகளுடன் வலுவான உறவுகளை உருவாக்கவும், உலகளாவிய பதட்டங்களை நிர்வகிக்கவும் இந்தியா பல-சீரமைப்பு கொள்கையைப் பின்பற்றுகிறது. இருப்பினும், அணிசேரா கொள்கை உலகளாவிய தெற்கை ஆதரிப்பதில் கவனம் செலுத்தியது, அதே நேரத்தில் பல-சீரமைப்பு முக்கியமாக இந்தியாவின் நலன்களுக்கு சேவை செய்கிறது.
எவ்வாறாயினும், ஒரு நாடு ஐந்தாவது பெரிய பொருளாதார நாடாக மாறி, தன்னை ஒரு வலுவான ஜனநாயகம் என்று அழைத்துக் கொண்டு, ஐக்கிய நாடுகள் பாதுகாப்பு கவுன்சிலில் (United Nations Security Council (UNSC)) நிரந்தர இடத்தைப் பெற முயற்சிக்கும்போது, மற்ற நாடுகள் அதிகமாக எதிர்பார்க்கிறது. இந்தியாவும் உலகில் ஒரு முக்கிய நாடாக இருக்க விரும்புகிறது. எனவே, அது ஒரு நிலைப்பாட்டை எடுக்கவோ அல்லது பார்வையாளராகவோ இருக்க விரும்பவில்லை. UNSC முடிவுகள் அதன் ஈடுபாடு இல்லாமல் நம்பகத்தன்மையைக் கொண்டிருக்கவில்லை என்று இந்தியா வாதிட்டால், அதே நிலை UNSCக்கு வெளியே எடுக்கப்படும் முடிவுகளுக்கும் பொருந்த வேண்டும்.
அதிபர் புதினின் அறிக்கை இந்தியப் பிரதமருக்கு தனது நன்றியைத் தெரிவிக்கிறது. கடந்த ஆண்டு, ரஷ்யாவிற்கு பயணம் செய்தபோது, உக்ரைன் போர் நடந்து கொண்டிருந்த போதிலும், பிரதமர் மோடி ஒரு வலுவான அறிக்கையை வெளியிட்டார். ரஷ்யாவிற்கு எதிராக வாக்களிக்க வேண்டும் என்ற கடுமையான அழுத்தம் இருந்தபோதிலும், போர் குறித்த ஐ.நா. பாதுகாப்பு கவுன்சிலில் வாக்களிப்பதை இந்தியா தவிர்த்துள்ளது. இந்த முடிவு பல வளரும் நாடுகளை மிகவும் நடுநிலையான நிலைப்பாட்டை எடுக்க வழிவகுத்தது.
இது "இது போருக்கான நேரம் அல்ல" (“not an era of war”) என்றும் பிரதமர் மோடி ரஷ்ய அதிபரிடம் கூறினார். மேலும், அணு ஆயுதங்களைப் பயன்படுத்த வேண்டாம் என்று அவரை வலியுறுத்தினார். இருப்பினும், புதினின் அறிக்கை இந்தியா ஒரு பெரிய பங்கை ஏற்க நுட்பமாக ஊக்குவிக்கிறது என்று குறிப்பிட்டுள்ளது. ரஷ்யா மற்றும் உக்ரைன் ஆகிய இரு நாடுகளுடனும் நம்பகத்தன்மையுடன் பேசக்கூடிய சில நாடுகளில் இந்தியாவும் ஒன்றாகும். அதற்கு மேல் அவையில் இடம் கிடைக்க வேண்டாமா?
உலகளாவிய மீட்டமைப்பு உள்ளது
இந்தியா உலகளாவிய எதிர்பார்ப்புகளை பூர்த்தி செய்யாவிட்டால், அது துருக்கி, சவுதி அரேபியா அல்லது கத்தார் போன்ற நாடுகளிடம் செல்வாக்கை இழக்கிறது. ஐரோப்பா, மேற்கு ஆசியா, ஆப்பிரிக்கா மற்றும் தென் சீனக் கடல் போன்ற நாடுகளில் மோதல்களைத் தீர்ப்பதில் இந்த நாடுகள் முன்னணியில் உள்ளன. இவை இந்தியாவிற்கு முக்கியமான பகுதிகள் ஆகும்.
உதாரணமாக:
2022ஆம் ஆண்டில், உக்ரைனும் ரஷ்யாவும் துருக்கியில் அமைதிப் பேச்சுவார்த்தைகளை நடத்தின.
சமீபத்தில், சவுதி அரேபியாவின் பல-சீரமைப்பு உத்தியுடன் இணைந்து, அமெரிக்கா ரஷ்யா மற்றும் உக்ரைனுடன் சவுதி அரேபியாவில் தனித்தனி பேச்சுவார்த்தைகளை நடத்தியது.
கிழக்கு காங்கோவில் போர்நிறுத்தம் குறித்து பேச்சுவார்த்தை நடத்த ருவாண்டா மற்றும் காங்கோ ஜனநாயகக் குடியரசுத் தலைவர்களுக்கு இடையே கத்தார் ஒரு சந்திப்பை நடத்தியது.
புவிசார் அரசியல் செல்வாக்கு மதிப்புமிக்கது. மேலும், எதிர்கால டிரம்ப் நிர்வாகம் இதை முன்பை விட அதிகமாக அங்கீகரிக்கக்கூடும். முன்னதாக, ஆப்கானிஸ்தான் குறித்த ட்ரோயிகா பிளஸ் (Troika Plus) பேச்சுவார்த்தைகளின் போதும், வங்கதேசம் பற்றிய விவாதங்களிலும், இந்தியா இந்தியாவின் சொந்த நிலையில் இருந்தாலும், அதன் இராஜதந்திர நட்பு நாடான அமெரிக்காவால் ஓரங்கட்டப்பட்டது.
மாற்றம் மற்றும் சீர்திருத்தத்திற்கான நேரம்
இந்தியாவிற்கு பிராந்தியக் கொள்கைகள் தேவை. ஏனெனில், அதன் அணுகுமுறை வெவ்வேறு நாடுகளுடன் இருதரப்பு உறவுகளைப் பேணுவதைத் தாண்டிச் செல்ல வேண்டும்.
உதாரணமாக:
இந்தியா மத்திய ஆசிய நாடுகளுடன் வலுவான உறவுகளை உருவாக்கியுள்ளது. ஆனால், ஒரு முக்கிய பிராந்தியக் குழுவான ஷாங்காய் ஒத்துழைப்பு அமைப்பில் (SCO) அதன் பங்கைக் குறைத்துள்ளது.
குறிப்பாக, இந்தியா பிராந்திய விரிவான பொருளாதாரக் கூட்டாண்மையில் (RCEP) சேர மறுத்த பிறகு கிழக்கு ஆசியாவிற்கும் அதிக கவனம் தேவை உருவாகியுள்ளது.
இப்போது சவால்களை எதிர்கொள்ளும் ஐரோப்பாவில் கவனம் செலுத்த சரியான நேரம்.
இந்தியா மேலும் எடுக்க வேண்டிய நடவடிக்கைகள்:
அதன் போட்டித்தன்மையை அதிகரிக்க உள் பொருளாதார சீர்திருத்தங்களை மேற்கொள்ள வேண்டும்.
அடுத்த அமெரிக்க நிர்வாகத்துடன் உறவுகளை வலுப்படுத்தக்கூடிய வர்த்தக ஒப்பந்தத்திற்கான அமெரிக்காவின் எதிர்பார்ப்புகளை பூர்த்தி செய்ய வேண்டும்.
இருப்பினும், உலகளாவிய மோதல்களில் தீவிரமாக இருப்பது என்பது இந்தியா ஒரு நடுநிலையராகச் செயல்பட வேண்டும். அதற்கு பதிலாக, உலகளாவிய அமைதி மற்றும் பாதுகாப்பில் இந்தியா ஒரு பங்கை வகிக்க தனது விருப்பத்தைக் காட்ட வேண்டும். அமெரிக்கா போன்ற பிற நாடுகள் இந்தியாவை அழைக்கும் வரை காத்திருப்பது புத்திசாலித்தனமாகத் தோன்றலாம். ஆனால், இந்தியா அதன் தயார்நிலையை தெளிவாகக் காட்டினால் மட்டுமே அவர்கள் அவ்வாறு செய்வார்கள்.
உதாரணமாக, சுதந்திரம் அடைந்த நான்கு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, 1951-52ஆம் ஆண்டு ஐ.நா. பாதுகாப்பு கவுன்சிலில் கொரியப் போரில் இந்தியா முக்கியப் பங்கு வகித்தது. இருப்பினும், அது ஒரு நடுநிலையராக இருக்கவில்லை. ஏழை நாடாக இருந்தபோதிலும், இந்தியா அதன் முயற்சிகளுக்காக அங்கீகரிக்கப்பட்டு நடுநிலை நாடுகள் திருப்பி அனுப்பும் ஆணையத்தின் தலைவராக நியமிக்கப்பட்டது. சமீபத்தில், ஐ.நா. பாதுகாப்பு கவுன்சிலில் (2021-22) இருந்த காலத்தில், இந்தியா பல்வேறு கண்ணோட்டங்களுக்கு இடையே ஒரு பாலமாக செயல்பட்டது.
எனவே, ஒரு ‘ட்ரம்பியன்’ உலகில், பழைய மற்றும் புதிய பெரிய சக்திகளுக்கு ஆதரவாக உலக ஒழுங்கு வடிவம் பெறுவதால், புவிசார் அரசியல் பதட்டங்கள் அதிகரிக்கும் நிலையில், பொருளாதார வளர்ச்சியையும் அரசியலையும் தனித்தனியாக நாம் பார்க்கக்கூடாது. அதற்கு பதிலாக, சிறந்த நன்மைகளைப் பெற இந்தியா பல சீரமைப்பு உத்தியைப் பின்பற்ற வேண்டும். டிரம்ப் 2.0 காலகட்டத்தை இந்தியா பயன்படுத்திக் கொண்டு தனது நிலையை வலுப்படுத்தவும், மாறிவரும் உலக ஒழுங்கை வடிவமைப்பதில் முக்கியப் பங்கு வகிக்கவும் வேண்டும்.
டி.எஸ். திருமூர்த்தி ஐக்கிய நாடுகள் சபைக்கான இந்தியாவின் தூதர்/நிரந்தர பிரதிநிதி மற்றும் ஆகஸ்ட் 2021ஆம் ஆண்டுக்கான ஐநா பாதுகாப்பு கவுன்சிலின் தலைவராக இருந்தார்.