குற்றவாளிகளை விடுதலை செய்த குஜராத் அரசை உச்ச நீதிமன்ற தீர்ப்பு வன்மையாகக் கண்டிக்கிறது.
2002 ஆம் ஆண்டு குஜராத் படுகொலையின் போது ஒரு குடும்பத்தைச் சேர்ந்த பலரைக் கொடூரமான கும்பல் பலாத்காரம் செய்து கொலை செய்த குற்றத்திற்காக 11 பேரை விடுவித்த உத்தரவை ரத்து செய்தது இந்திய உச்ச நீதிமன்றம். இது மாநில அரசின் மீதான தெளிவான குற்றச்சாட்டாகும். 'பில்கிஸ் பானோ' வழக்கின் (Bilkis Bano case) விசாரணை குஜராத் காவல்துறையிடமிருந்து மத்திய புலனாய்வுப் பிரிவுக்கு மாற்றப்பட்டு, விசாரணை மும்பைக்கு மாற்றப்பட்ட பின்னர், மும்பையில் உள்ள செஷன்ஸ் நீதிமன்றத்தால் அவர்களுக்கு ஆயுள் தண்டனை விதிக்கப்பட்டது.
பாரதிய ஜனதா அரசாங்கம் இந்த குற்றவாளிகளை முன்கூட்டியே விடுவிக்க உதவியபோது விமர்சனம் தொடங்கியது. குற்றவாளிகளின் ஆதரவாளர்கள் மாலை அணிவித்து குற்றவாளிகளை வரவேற்றனர். தற்போது, இரு வாரங்களில் மீண்டும் அவர்களை சிறையில் அடைக்க உச்சநீதிமன்றம் உத்தரவிட்டுள்ளது. மகாராஷ்டிராவில் தண்டனை விதிக்கப்பட்ட குற்றவாளிகளை விடுவிக்க குஜராத் மாநிலத்திற்கு அதிகாரம் இல்லை என நீதிபதிகள் பி.வி. நாகரத்னா மற்றும் உஜ்ஜல் புயான் ஆகியோரைக் கொண்ட பெஞ்ச் தீர்ப்பு வழங்கியுள்ளது. மேலும் 1992 ஆம் ஆண்டிலிருந்து நடைமுறையில் இல்லாத ஒரு கோட்பாட்டின் அடிப்படையில் ஒரு குற்றவாளியின் ஆயுள் தண்டனைக்கு நிவாரணம் வழங்கும் முயற்சியில் குஜராத் மாநில அரசு ஈடுபட்டுள்ளது என்று தீர்ப்பில் சுட்டிக்காட்டியது.
தண்டனையை குறைப்பது குறித்து பரிசீலிக்க மகாராஷ்டிரா அரசுக்கு மட்டுமே உரிமை உண்டு என்று குஜராத் அரசு முன்பு கூறியிருந்தது. ஏனென்றால், மகாராஷ்டிராவில் வழக்கு விசாரணையும் தண்டனையும் நடந்தது. இருப்பினும், மே 2022 இல் இரண்டு நீதிபதிகள் கொண்ட பெஞ்ச் எடுத்த முடிவை மறு ஆய்வு செய்யுமாறு குஜராத் அரசு கேட்கவில்லை. முக்கியமான உண்மைகளை மறைத்ததன் அடிப்படையில் இந்த முடிவு தவறானது. குற்றவாளிகளுக்கு ஆதரவாக முடிவெடுக்க நீதிமன்றத்தின் வழிகாட்டுதலை ஒரு காரணமாக குஜராத் அரசு பயன்படுத்தியது. இதன் மூலம் குஜராத் அரசு தன்னிடம் இல்லாத அதிகாரத்தை தவறாக எடுத்துக் கொண்டது என்று பெஞ்ச் கூறியது.
இரண்டு காரணங்களுக்காக இந்த தீர்ப்பு முக்கியமானது. முதலாவதாக, இது சட்டத்தின் ஆட்சியை பலப்படுத்துகிறது. இரண்டாவதாக, நீதித்துறை மீதான நம்பிக்கையை மீண்டும் உருவாக்க உதவுகிறது. அதிகாரத்தில் இருப்பவர்களை நீதித்துறை திறம்பட சரிபார்க்க முடியுமா என்று மக்கள் கேள்வி எழுப்பியதால் இது மிகவும் முக்கியமானது. தண்டனையை குறைப்பதற்கான முக்கிய கொள்கைகளையும் இந்த தீர்ப்பு நமக்கு நினைவூட்டுகிறது. தீர்ப்புகள் நியாயமானதாகவும் ஐயத்துக்கிடமின்றியும் இருக்க வேண்டும். அவர்கள் பல காரணிகளைக் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். தண்டனை பெற்றவர் மீண்டும் இதே போன்ற குற்றங்களைச் செய்தால், சமூகத்தில் குற்றத்தின் தாக்கம், மற்றும் குற்றவாளிகள் திருந்த முடியுமா என்பதும் இதில் அடங்கும்.
ஆயுள் தண்டனை கைதிகள் பொதுவாக தங்கள் வாழ்நாள் முழுவதையும் சிறையில் கழிக்க வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. அவர்களுக்கு மன்னிப்பு வழங்கப்பட்டால் மட்டுமே அவர்களை விடுவிக்க முடியும். அவர்கள் குறைந்தது 14 ஆண்டுகள் தண்டனை அனுபித்த பின்னரே இது நடக்க வேண்டும். ஒவ்வொரு விடுதலை வழக்கும் தனித்தனியாக கருதப்பட வேண்டும். பாதிக்கப்பட்டவர்கள், உயிர் பிழைத்தவர்கள் மற்றும் சமூகத்தை அது எவ்வாறு பாதிக்கிறது என்பதைப் பற்றி சிந்திக்காமல் இது ஒரு பொதுவான செயலின் ஒரு பகுதியாக இருக்கக்கூடாது. தண்டனைகளைக் குறைப்பதற்கான விவேகமான கொள்கையில் மனிதாபிமான காரணங்களும் இருக்க வேண்டும். குற்றவாளிகள் திருந்த முடியுமா என்பதையும் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். இது சட்டத்தின் ஆட்சியை மீறாமல் அல்லது சமூகத்திற்கு தீங்கு விளைவிக்காமல் செய்யப்பட வேண்டும். இந்த வழக்கில், தண்டனையை குறைப்பதற்கான நிபந்தனைகள் எதுவும் நிறைவேற்றப்படவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.