முதல்வராக தமிழ்நாட்டின் நலனுக்கு முன்னுரிமை அளித்தார் காமராஜர். அவரது ஆட்சிக் காலத்தில், மாநிலத்தின் கல்வியறிவு விகிதம் அதிகரித்தது. குழந்தைகளுக்கான மதிய உணவுத் திட்டத்தையும், பல்வேறு தொழில்துறை மற்றும் நீர்ப்பாசனத் திட்டங்களையும் அவர் தொடங்கினார்.
குமாரசாமி காமராஜர், அப்போது மெட்ராஸ் மாநிலம் என்று அழைக்கப்பட்ட தமிழகத்தின் முதலமைச்சராக, ஏப்ரல் 13, 1954 முதல் அக்டோபர் 2, 1963 வரை ஒன்பதரை ஆண்டுகள் இருந்தார். சுவாரஸ்யமாக, அவர் பதவியில் இருந்து விலகிய தேதி மற்றும் அவர் இறந்த தேதி (அக்டோபர் 2, 1975) இரண்டுமே காந்தி ஜெயந்தி அன்று. இந்த தற்செயல் நிகழ்வு, மாநிலத்தின் முதலமைச்சராக உண்மையாக "சேவை" செய்த ஒரு மனிதனின் தன்மையை எடுத்துக்காட்டுகிறது.
சிறப்பு சலுகைகளை மறுத்த முதல்வர்
காமராஜருக்கு அவரது தாயார் சிவகாமி அம்மாளைத் தவிர பெரிய குடும்பம் இல்லை. காமராஜர் முதல்வராக இருந்தபோதும் அவரின் தாயார் விருதுநகரில் தான் வாழ்ந்தார். ஒருமுறை, அதிகாரிகள் அனுமதியின்றி காமராஜர் தாயரின் வீட்டில் குழாய் போட்டனர். பொதுவாக, விருதுநகர் மக்கள் தெருக் குழாய்களில் தண்ணீர் சேகரிப்பது வழக்கம். கோபமடைந்த காமராஜர் அதை அகற்றச் சொன்னார். அவர் நியாயத்தை நம்பினார் மற்றும் அவரது குடும்பத்திற்கு சிறப்பு சலுகைகளை விரும்பவில்லை.
காமராஜரின் வாழ்க்கையின் மற்றொரு நிகழ்வு அவரது பணிவையும் நேர்மையையும் காட்டுகிறது. ஒருமுறை, குற்றாலம் அருவியில் குளிக்க சென்றார். இரண்டு காவலர்கள் மற்றும் ஒரு காவல்துறை ஆய்வாளருடன் வந்த அவர், அவருக்கு தனியுரிமை வழங்குவதற்காக மற்ற அருவிகளில் பொது மக்கள் குளிப்பதற்க்கு அதிகாரிகள் அனுமதி வழங்க வில்லை என்பதை அறிந்தார். உடனே பொதுமக்கள் அனைவரையும் உள்ளே குளிப்பதற்க்கு அனுமதிக்குமாறு கவல்துறை ஆய்வாளருக்கு அறிவுறுத்திய அவர், காவல் நிலையத்தில் தனது பணிக்குத் திரும்பும்படியும் கூறினார். நீர்வீழ்ச்சியை தனக்காக ஏகபோகமாக்கி, அதன்மூலம் மற்றவர்களை காத்திருக்க வைக்கும் எண்ணம் அவருக்கு முற்றிலும் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாததாக இருந்தது.
உணர்திறன்மிக்க மற்றும் விவேகமான ஆட்சி
காமராஜர் பொது வாழ்வில் நேர்மையையும், எளிமையையும் கடைப்பிடித்தார். அவருக்கு பொது அறிவும் மக்கள் நலனில் அக்கறையும் இருந்தது. அது அவர் ஆட்சி செய்த விதத்தில் வெளிப்பட்டது.
சிறப்பு முதல்வர் ஒதுக்கீட்டின் கீழ் அரசு மருத்துவக் கல்லூரி சேர்க்கைக்கு ஐந்து பேரை காமராஜர் தேர்வு செய்ய வேண்டியிருந்தது. உடனடியாக ஐந்து நபர்களை தேர்வு செய்து தலைமைச் செயலாளரை வியப்பில் ஆழ்த்தினார். எப்படி என்று கேட்டபோது, பெற்றோரின் கையெழுத்தின் அடிப்படையில் தேர்வு செய்ததாக காமராஜர் விளக்கினார். முதல் தலைமுறை மாணவர்களைக் குறிக்கும் கட்டைவிரல் ரேகைகளுடன் கூடிய விண்ணப்பங்களுக்கு முன்னுரிமை அளித்தார்.
அதிகாரிகள் அமெரிக்கா சென்று நகரமைப்பு திட்டம் பற்றி அறிந்து கொள்ள நிதி ஒதுக்க வேண்டும் என்று காமராஜரிடம் கேட்கப்பட்டது. மாறாக முதலில் மதுரை செல்லுமாறு யோசனை கூறினார். 13, 14 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் பாண்டிய மன்னர்களால் மதுரை எவ்வாறு கட்டப்பட்டது என்பதையும், அதன் நடுவில் மீனாட்சி அம்மன் கோயிலும், அதிலிருந்து தெருக்களும் விரிந்து கிடக்கின்றன என்பதையும் படிப்பதன் மூலம் அவர்கள் மேலும் கற்றுக்கொள்ள முடியும் என்று அவர் நம்பினார். நியூயார்க், சிகாகோவை விட மதுரை சிறந்த பாடங்களை வழங்குவதாக அவர் நினைத்தார்.
நேர்மைக்கான எடுத்துக்காட்டு
காமராஜர் திறமையான நிர்வாகத்திற்கும், பொது நிதியை திறமையாக நிர்வகிப்பதற்கும் பெயர் பெற்றவர். அவர் முதலமைச்சராக இருந்த ஒவ்வொரு காலத்திலும், அவர் உட்பட எட்டு அமைச்சர்கள் கொண்ட சிறிய அமைச்சரவையுடன் பணியாற்றினார். அவர் நேர்மை மற்றும் திறமைக்கு பெயர் பெற்ற நபர்களை அமைச்சர்களாக தேர்ந்தெடுத்தார். குறிப்பிடத்தக்க வகையில், காமராஜர் தனது வாழ்நாளின் முடிவில் தனது பெயரில் சுமார் ரூ 200 மட்டுமே வைத்திருந்தார். இது பொது சேவையில் அவரது தனிப்பட்ட அர்ப்பணிப்பு மற்றும் எளிமையான வாழ்க்கையை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுகிறது.
விவசாயத்துறை அமைச்சராக இருந்த திரு கே கக்கன் போன்ற அவரது அமைச்சர்களிடமும் இந்த அர்ப்பணிப்பு பிரதிபலித்தது. கக்கன் ஒரு எளிமையான நபர், வாடகை வீட்டில் வசித்தார், போக்குவரத்துக்கு பொதுப் பேருந்துகளைப் பயன்படுத்தினார், இறுதியில் அவர் சிகிச்சைக்காக அனுமதிக்கப்பட்ட மதுரை அரசு மருத்துவமனையின் வராண்டாவில் காலமானார். இந்தத் தலைவர்களின் தனிப்பட்ட சிக்கன நடவடிக்கைகளுக்கும் சமகால அரசியல்வாதிகளின் பொதுவான நடைமுறைகளுக்கும் இடையே உள்ள அப்பட்டமான வேறுபாட்டை இந்தக் கதைகள் எடுத்துக்காட்டுகின்றன.
காமராஜரின் அமைச்சரவையில் ஆர்.வெங்கட்ராமன், சி.சுப்பிரமணியம், எம்.பக்தவத்சலம் போன்ற குறிப்பிடத்தக்க நபர்கள் இருந்தனர். வெங்கடராமன் பின்னர் இந்தியாவின் குடியரசுத்தலைவர் ஆனார். சுப்பிரமணியம் மத்திய உணவு மற்றும் வேளாண் அமைச்சராக பசுமைப் புரட்சிக்கு முக்கிய பங்கு வகித்தார் மற்றும் பக்தவத்சலம் காமராஜருக்குப் பிறகு முதலமைச்சரானார்.
சுப்பிரமணியம், சி.ராஜகோபாலாச்சாரியின் ஆதரவாளராக இருந்தார். இருப்பினும் சுப்பிரமணியத்தை தனது அமைச்சரவையில் நிதியமைச்சராக காமராஜர் நியமித்தார்.
நவீன தமிழகத்தை உருவாக்குதல்
காமராஜர் எப்போதும் தமிழ்நாட்டின் நலனுக்கு முன்னுரிமை அளித்து வந்தார். இதை விளக்கும் ஒரு உதாரணம் உள்ளது. புதிய பாரத் ஹெவி எலக்ட்ரிக்கல்ஸ் லிமிடெட் (Bharat Heavy Electricals Ltd (BHEL)) கொதிகலன் தொழிற்சாலை அமைப்பதற்கான இடத்தைக் கண்டறிய மத்திய குழு ஒன்று தமிழகம் வந்திருந்தது. உள்ளூர் அதிகாரிகள் காட்டிய இடங்களில் குழு திருப்தி அடையவில்லை. அவர்களுக்கு போதுமான தண்ணீர் கொண்ட ஒரு இடம் தேவைப்பட்டது, மேலும் ரயில் பாதைக்கு அருகிலும், ஒரு நகரத்திற்கு அருகிலும் இருக்க வேண்டும் என பரிந்துறைத்தது இதனால் அங்கு வேலை செய்யும் ஊழியர்களின் குடும்பங்கள் ஆலைக்கு அருகிலேயே வசிப்பதை எளிதாக்கும்.
குழு வெளியேற இருந்த நிலையில், காமராஜர் திருச்சிராப்பள்ளியின் புறநகரில் உள்ள திருவெறும்பூரை பரிந்துரைத்தார். இந்த இடம் அவர்களின் அனைத்து அளவுகோல்களையும் பூர்த்தி செய்தது. இதன் விளைவாக, அங்கு BHEL தொழிற்சாலை அமைக்கப்பட்டது. காமராஜர் இந்தத் திட்டத்தை விருதுநகரிலோ அல்லது மதுரையிலோ அமைக்க வற்புறுத்தியிருக்கலாம், ஆனால் அவர் செய்யவில்லை.
காமராஜர் காலத்தில் நிறுவப்பட்டது BHEL தொழிற்சாலை மட்டுமல்ல. வேறு பல பொதுத்துறை நிறுவனங்களும் நிறுவப்பட்டன. பெரம்பூரில் உள்ள ஒருங்கிணைந்த ரயில் பெட்டி தொழிற்சாலை (Integral Coach Factory at Perambur), ஆவடியில் உள்ள கனரக வாகன தொழிற்சாலை (Heavy Vehicles Factory), நெய்வேலி பழுப்பு நிலக்கரி நிறுவனம் (Neyveli Lignite Corporation), ஊட்டியில் உள்ள இந்துஸ்தான் போட்டோ பிலிம்ஸ் (Hindustan Photo Films) மற்றும் ஐஐடி மெட்ராஸ் (IIT Madras) ஆகியவை இதில் அடங்கும்.
மேலும், சென்னைக்கு அருகிலுள்ள கிண்டி, அம்பத்தூர் மற்றும் திருவொற்றியூர் ஆகிய தொழிற்பேட்டைகள் இவரது தலைமையின் கீழ் தொடங்கப்பட்டன. டி.வி.எஸ் (TVS), எம்.ஆர்.எஃப் (MRF), டி.ஐ சைக்கிள்ஸ் (TI Cycles), அசோக் லேலண்ட் (Ashok Leyland) மற்றும் என்பீல்ட் இந்தியா (Enfield India) போன்ற பெரிய தனியார் நிறுவனங்கள் இந்த தொழிற்பேட்டைகளில் ஆலைகளை அமைத்துள்ளன. வெங்கட்ராமன் தொழில்துறை அமைச்சராகவும், சுப்பிரமணியம் நிதியமைச்சராகவும் காமராஜரின் அமைச்சரவையில் திறமையான அமைச்சர்களாக இருந்தனர். அவர்களின் ஒத்துழைப்பு மிகவும் வெற்றிகரமாக இருந்தது.
காமராஜர் ஆட்சிக் காலத்தில் 13 பெரிய நீர்ப்பாசன அணைத் திட்டங்கள் கட்டப்பட்டன. இவற்றில் கீழ் பவானி, வைகை, பரம்பிக்குளம், கிருஷ்ணகிரி மற்றும் சாத்தனூர் ஆகியவை அடங்கும். அவரது பதவிக்காலத்தில் சமூகத் துறைகளிலும் குறிப்பிடத்தக்க முதலீடுகள் காணப்பட்டன. தமிழ்நாட்டின் கல்வியறிவு விகிதம் 7 சதவீதத்திலிருந்து 37 சதவீதமாக உயர்ந்துள்ளது. 1960 ஆம் ஆண்டு காமராஜர் அரசால் நாடு தழுவிய அளவில் பள்ளி மாணவர்களுக்கான முதல் மதிய உணவுத் திட்டம் தமிழ்நாட்டில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. இந்த யோசனை அவரது சொந்த ஊரில் உள்ள க்ஷத்திரிய வித்யாசலா பள்ளியில் இதேபோன்ற திட்டத்தினால் பள்ளி செல்லும் குழந்தைகளின் என்னிக்கை அதிகரித்ததை அவர் கண்டார்.
நினைவில் கொள்ள வேண்டிய மரபு
அதிர்சிகரமாக, காமராஜர் மற்றும் பக்தவத்சலம் இருவரும் 1967 சென்னை மாநில சட்டமன்றத் தேர்தலில் தோல்வியடைந்தனர். காமராஜர் தனது விருதுநகர் தொகுதியிலும், பக்தவத்சலம் தனது ஸ்ரீபெரும்புதூர் தொகுதியிலும் தோற்கடிக்கப்பட்டார். கோபிசெட்டிபாளையம் மக்களவைத் தொகுதிக்கான தேர்தலிலும் சுப்பிரமணியம் தோல்வியடைந்தார்.
இருப்பினும், நல்ல தலைவர்களின் பங்களிப்புகள் அவர்கள் மறைந்த பின்னரும் நீண்ட காலத்திற்கு நினைவுகூரப்படுகின்றன. காமராஜர், வெங்கட்ராமன், சுப்பிரமணியம் ஆகியோர் இன்று தமிழ்நாடு அடைந்திருக்கும் வளர்சி நிலைக்கு அடித்தளம் அமைத்தவர்கள். அவர்களின் முயற்சிகள் மறக்கப்படவில்லை.
கட்டுரையாளர் சென்னையைச் சேர்ந்த ஹட்சன் அக்ரோ புராடக்ட் லிமிடெட் நிறுவனத்தின் தலைவர்.