மின்னணு உற்பத்திக்கான பிரதமரின் இலக்கு லட்சியமானது. புவியியல் ரீதியாக வரையறுக்கப்பட்ட பகுதிகளில் ஒழுங்குமுறை சூழலை சீர்திருத்துவதன் மூலமும், செழிப்பான உற்பத்திப் பகுதிகளை உருவாக்குவதன் மூலமும் நாம் தொடங்க வேண்டும்.
கடந்த மாதம், பிரதமர் நரேந்திர மோடி 2030-ஆம் ஆண்டுக்குள் இந்தியாவில் மின்னணு உற்பத்திக்கு 500 பில்லியன் டாலர் இலக்கு நிர்ணயித்தார். இது ஒரு பெரிய மற்றும் முக்கியமான குறிக்கோள். மின்னணு உற்பத்தியின் வளர்ச்சி இந்தியாவில் அதிக வேலைவாய்ப்புகளை உருவாக்க உதவும். உதாரணமாக, ஆப்பிள் சுற்றுச்சூழல் அமைப்பு (Apple ecosystem ) சுமார் 14 பில்லியன் டாலர் (ரூ .1.17 லட்சம் கோடி) ஏற்றுமதி செய்கிறது மற்றும் 1.6 லட்சம் பேருக்கு வேலைகளை வழங்குகிறது.
இருப்பினும், இது ஒரு லட்சிய இலக்கு. 2023-24-ஆம் ஆண்டில், இந்தியாவின் மொத்த உற்பத்தி உற்பத்தி சுமார் 660 பில்லியன் டாலர் (ரூ .55.4 லட்சம் கோடி) ஆகும். இந்த இலக்கை அடைய ஒரு சில நாடுகளுக்கு மட்டுமே எட்டாத வளர்ச்சி விகிதங்கள் தேவைப்படும். அதற்கும் பெரிய சீர்திருத்தங்களும் தேவைப்படும்.
மத்திய மின்னணு மற்றும் தகவல் தொழில்நுட்பத்துறை அமைச்சர் (minister of electronics and information technology) இந்த வளர்ச்சியின் பெரும்பகுதி ஏற்றுமதியிலிருந்து வர வேண்டும் என்பதை அரசாங்கம் புரிந்து கொண்டுள்ளது என தெரிவித்துள்ளார். ஏற்றுமதியில் இந்தியாவை போட்டியிட வைப்பது சரியான அணுகுமுறை என்றாலும், அது மிகவும் கடினமாக இருக்கும். இந்தியா இதை எவ்வாறு அடைய முடியும். குறிப்பாக அதன் தற்போதைய சுற்றுச்சூழல் அமைப்பை சீர்திருத்துவது கடினமான செயலாக உள்ளது.
இதற்கான பதில் உற்பத்தி வளர்ச்சியில் உள்ளது. ஒவ்வொரு பிராந்திய தொகுப்புகளால் வளர்ச்சி உந்தப்பட்டுள்ளது. மின்னணுத் துறையும் இந்த முறையைப் பின்பற்றுகிறது. இது சிலிக்கான் பள்ளத்தாக்கில் (Silicon Valley) தொடங்கி பின்னர், தைவான், ஜப்பான், தென் கொரியா மற்றும் மிக சமீபத்தில், சீனாவின் ஷென்சென் மற்றும் வியட்நாமில் வடக்கு முக்கிய பொருளாதார பிராந்தியம் (Northern key economic region (NKER)) போன்ற இடங்களுக்கு பரவியது. இந்த போட்டி தொகுப்புகள் தொழில்துறையை வளர உதவியது.
இந்தியாவில், தமிழ்நாட்டில் ஸ்ரீபெரும்புதூர் மற்றும் உத்தரபிரதேசத்தில் நொய்டா போன்ற குழுமங்கள் வேகமாக வளர்ந்து வருகின்றன. அவை இப்போது இந்தியாவின் மின்னணு ஏற்றுமதியில் கிட்டத்தட்ட 50% ஆகும். இந்தியா தொடர்ந்து வளர, ஆழமான மற்றும் தைரியமான பிராந்திய தலைமையிலான சீர்திருத்தங்கள் தேவை. இந்த சீர்திருத்தங்கள் பெரிய மற்றும் மின்னணு உற்பத்தியில் போட்டியிடும் பிராந்தியங்களை உருவாக்க வேண்டும்.
உலகளவில் வெற்றிகரமான பகுதிகளைப் பார்ப்பது வெற்றிக்கான மூன்று முக்கிய காரணிகளைக் காட்டுகிறது. இவை முக்கிய முதலீட்டாளர்களுடன் பெரிய அளவு ஏற்றுமதிக்கு ஏற்ற விதிமுறைகள் மற்றும் உள்ளூர் அதிகாரிகளுக்கு அதிக நிர்வாக அதிகாரத்தை வழங்குகின்றன. ஒரு புதிய கொள்கைக்கு இந்த காரணிகள் ஏன் முக்கியம் என்பதை இன்னும் விரிவாகப் பார்ப்போம்.
முதலாவதாக, போட்டித்தன்மையுடன் இருப்பதற்கு பெரிய அளவு முக்கியமானது. சீனாவில் உள்ள ஷென்சென் (Shenzhen) என்ற சிறப்பு பிராந்தியம் சுமார் 350 பில்லியன் டாலர் ஏற்றுமதி செய்கிறது. இது 2,000 சதுர கி.மீ. ஒப்பிடுகையில், எலக்ட்ரானிக்ஸ் உற்பத்தி தொகுப்பு (Electronics Manufacturing Cluster (EMC)) திட்டத்தின் கீழ் இந்தியாவின் மிகப்பெரிய எலக்ட்ரானிக்ஸ் தொகுப்பு 2.5 சதுர கி.மீ மட்டுமே. பெரிய பகுதிகள் வழங்குபவர்கள் மற்றும் வாங்குபவர்களை ஒன்றிணைக்க உதவுகின்றன. இது சுற்றுச்சூழல் அமைப்பை பலப்படுத்துகிறது. இது அனைவருக்கும் செலவைக் குறைக்கும். மேலும், கழிவுநீர் ஆலைகள் மற்றும் சோதனை வசதிகள் போன்ற பகிரப்பட்ட உள்கட்டமைப்பையும் அனுமதிக்கிறது.
எலக்ட்ரானிக்ஸ் தொழிற்சாலைகள் ஆயிரக்கணக்கான தொழிலாளர்களுக்கு வேலை வழங்க முடியும். உதாரணமாக, ஸ்ரீபெரும்புதூரில் உள்ள பாக்ஸ்கான் தொழிற்சாலையில் 21,000 தொழிலாளர்கள் உள்ளனர். இந்த தொழிலாளர்களை தொழிற்சாலைகளுக்கு அருகில் தங்க வைப்பது முக்கியம். பெரிய மண்டலங்களில் தொழிலாளர் வீட்டுவசதி, பள்ளிகள், மருத்துவமனைகள் மற்றும் பொழுதுபோக்கு வசதிகள் போன்ற சமூக உள்கட்டமைப்பு இருக்கலாம்.
அரசியல் சவால்கள் மற்றும் பெரிய அளவிலான நிலங்களை கையகப்படுத்துவதற்கான அதிக செலவுகள் ஆகியவற்றைக் கருத்தில் கொண்டு, தற்போதுள்ள மின்னணு உற்பத்தி பிராந்தியங்களைச் சுற்றி வளர்ச்சி அடைய செய்வது நல்லது. உதாரணமாக, தற்போதுள்ள தொழிற்சாலைகள் மற்றும் புதிய பூங்காக்களை உள்ளடக்கிய சுமார் 300 சதுர கி.மீ பரப்பளவுள்ள ஒரு பெரிய சிறப்பு பகுதியை அறிவிப்பது. இந்த மண்டலங்களுக்குள், பெரிய பிராண்டுகள் மற்றும் அவற்றின் கூட்டாளர்களை முக்கிய முதலீட்டாளர்களாக ஈர்ப்பதில் கவனம் செலுத்த வேண்டும். இந்த முதலீட்டாளர்கள் மூலம் தான் தங்கள் கீழ்நிலை கூட்டாளர்களை ஈர்க்க முடியும்.
அளவின் முக்கியத்துவத்தைப் புரிந்து கொள்ள, ஷென்சென் (2,000 சதுர கி.மீ) தொகுப்புபை கவனியுங்கள். இது 4.6 மில்லியன் தொழிலாளர்களுக்கு வேலைகளை வழங்குகிறது மற்றும் 300 பில்லியன் டாலருக்கும் அதிகமாக ஏற்றுமதி செய்கிறது. இதற்கு மாறாக, முந்த்ரா இ.எம்.சி ( Mundra EMC ) வெறும் 2.5 சதுர கி.மீ மற்றும் 5,000 தொழிலாளர்களை மட்டுமே பயன்படுத்துகிறது.
இருப்பினும், பெரிய அளவு மற்றும் முக்கிய முதலீட்டாளர்கள் மட்டும் போதாது. இந்த பிராந்தியங்களுக்கு ஏற்றுமதியை ஆதரிக்கும் ஒழுங்குமுறை சூழலும் தேவை. விதிமுறைகள் உலகின் சிறந்த உற்பத்தி பிராந்தியங்களுக்கு ஏற்றதாக இருக்க வேண்டும். வேலைவாய்ப்பை ஆதரிக்கும் தொழிலாளர் சட்டங்களுக்கு முன்னுரிமை அளிக்கப்படும். நீண்ட மாற்று முறைகளில் பணியாளர்களை அனுமதிப்பது, உலகளவில் போட்டி நிறைந்த கூடுதல் நேர விதிகள் மற்றும் மின்னணு தொழிலாளர்களில் பெரும் பகுதியை உருவாக்கும் பெண்களை வேலைக்கு அமர்த்துவதற்கான கட்டுப்பாடுகளை நீக்குவது ஆகியவை இதில் அடங்கும்.
மற்றொரு முக்கிய பகுதி வரிவிதிப்பு மற்றும் கட்டணங்கள். மின்னணு உற்பத்தி மில்லியன் கணக்கான கூறுகளை நகர்த்துவதை உள்ளடக்கியது. வடிவமைப்புகள் அடிக்கடி மாறுகின்றன. சிறப்பு வழங்குபவர்களால் (suppliers) இந்த இயக்கத்தின் பெரும்பகுதி எல்லை தாண்டியது. அதிக உள்ளூர் உற்பத்தி கொண்ட நாடுகளான வியட்நாம் மற்றும் சீனா போன்ற போட்டியாளர்கள் ஏற்கனவே வெளிநாட்டு விற்பனையாளர்கள் மற்றும் பிராண்டுகளை வரி அல்லது கட்டண சிக்கல்கள் இல்லாமல் எல்லைகளில் சரக்குகளை நிர்வகிக்க அனுமதிக்கின்றனர். இது அவர்களின் வெற்றிக்கு ஒரு திறவுகோலாக இருந்தது.
இந்தியாவில், தற்போதைய வரிச் சட்டங்கள் வெளிநாட்டு நிறுவனங்களுக்கு சரக்குகளை நிர்வகிப்பதை கடினமாக்குகின்றன. இது உற்பத்தியை தேவையில்லாமல் சிக்கலாக்குகிறது. இருப்பினும், தேசிய நலனுக்காக எண்ணெய் மற்றும் எரிவாயு துறையில் இதேபோன்ற வரி விதிவிலக்குகள் அனுமதிக்கப்பட்டுள்ளன. எலெக்ட்ரானிக்ஸ் இப்போது குறைந்த முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததல்ல.
கார்ப்பரேட் வரி (Corporate tax) மற்றும் ஜிஎஸ்டி (GST) விகிதங்கள் பெரிய உலகளாவிய நிறுவனங்களை ஈர்க்க வியட்நாம் மற்றும் சீனாவுடன் போட்டியிட வேண்டும். உலகளவில் போட்டியிட முடியாத கட்டிடங்கள், பசுமை சூழல் மற்றும் மாசுபாடு குறித்த பல சட்டங்கள் இந்திய தொழிற்சாலைகளுக்கு சுமையாக உள்ளன. எலக்ட்ரானிக்ஸ் உற்பத்தி தொகுப்பு (Electronics Manufacturing Cluster (EMC)) அதிகாரிகள் பிராந்தியத்திற்குள் இந்த விதிகளை தளர்த்த முடியும்.
திறமையான நிர்வாகத்தை உறுதி செய்ய, மத்திய மற்றும் மாநில அரசுகள் எலக்ட்ரானிக்ஸ் உற்பத்தி தொகுப்பு (EMC) அதிகாரிகளுக்கு அதிக அதிகாரம் வழங்க வேண்டும். இந்த வழியில், அவர்கள் தேவையான அனைத்து ஒப்புதல்களையும் அனுமதிகளையும் வழங்க முடியும். பொது-தனியார் கூட்டாண்மை மாதிரிகள் (Public-private partnership models (PPP)) இந்த பிராந்தியங்களை நிர்வகிக்கவும், "பிளக் அண்ட் ப்ளே" (plug-and-play) பூங்காக்களை விரைவாகவும் திறமையாகவும் உருவாக்க உதவும் என்பதை உலகளாவிய எடுத்துக்காட்டுகள் காட்டுகின்றன.
தற்போதைய அரசாங்கம் கிப்ட் நகரத்தில் (GIFT city) நிதிச் சேவைகளுக்கான அத்தகைய மண்டலங்களை உருவாக்க முடியும் என்பதைக் காட்டியுள்ளது. இப்போது மின்னணு உற்பத்தி பிராந்தியங்களுக்கும் இதைச் செய்ய வேண்டும். இந்தியாவின் ஒழுங்குமுறை அமைப்பை நாடு தழுவிய அளவில் சீர்திருத்துவது ஒரு நீண்ட மற்றும் கடினமான செயல்முறையாகும். ஆனால், வரையறுக்கப்பட்ட பகுதிகளில் விதிகளை மாற்றுவதன் மூலம் நாம் தொடங்கலாம்.
உற்பத்திப் பகுதிகள் வளர்ச்சியடையாமல், பிரதமரால் நிர்ணயிக்கப்பட்ட லட்சிய இலக்கு, நாம் அடையும் நம்பிக்கை இல்லாத மற்றொரு உற்பத்தி இலக்காகவே இருக்கும்.
தவான் தி கன்வர் ஜென்ஸ் அறக்கட்டளையின் நிறுவனர் மற்றும் தலைமை நிர்வாக அதிகாரி.
ரமேஷ் பொருளாதார மேம்பாட்டு அறக்கட்டளையின் தலைமை நிர்வாக அதிகாரி.