• அரசியலமைப்பின் 153வது பிரிவு "ஒவ்வொரு மாநிலத்திற்கும் ஒரு ஆளுநர் இருக்க வேண்டும்" என்று கூறுகிறது. அரசியலமைப்பு தொடங்கி சில ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, 1956-ஆம் ஆண்டில் ஒரு திருத்தம் செய்யப்பட்டது. அதில், "இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலங்களுக்கு ஒரே நபரை ஆளுநராக நியமிப்பதை இந்த பிரிவு எதுவும் தடுக்காது" என்று கூறியது.
• அரசியலமைப்பின் பிரிவு 155, "ஒரு மாநிலத்தின் ஆளுநர் குடியரசுத் தலைவரால் நியமிக்கப்படுவார். குடியரசுத் தலைவர் தனது கையொப்பம் மற்றும் முத்திரையின் கீழ் ஓர் ஆணையின் மூலம் ஆளுநர் நியமிக்கப்படுவார்" என்று கூறுகிறது.
• பிரிவு 156 இன் கீழ், "குடியரசுத் தலைவரின் விருப்பத்தின் பேரில் ஆளுநர் பதவி வகிப்பார். இருப்பினும், பதவிக்காலம் ஐந்து ஆண்டுகள் ஆகும். ஐந்தாண்டுகளுக்கு முன் குடியரசுத் தலைவர் தனது விருப்பத்தைத் திரும்பப் பெற்றால், ஆளுநர் பதவி விலக வேண்டும். பிரதமர் மற்றும் மத்திய அமைச்சர்கள் குழுவின் ஆலோசனையின்படி குடியரசுத் தலைவர் செயல்படுகிறார். ஆளுநரை ஒன்றிய அரசு நியமிக்கலாம் மற்றும் நீக்கலாம் என்று குறிப்பிடுகிறது.
• அரசியலமைப்பின் பிரிவு 157 மற்றும் 158 வது பிரிவுகள் ஆளுநரின் தகுதிகள் மற்றும் அவரது அலுவலக நிபந்தனைகளை வரையறுக்கின்றன.
• ஆளுநர் இந்தியக் குடிமகனாகவும், 35 வயதை பூர்த்தி செய்தவராகவும் இருக்க வேண்டும். ஆளுநர் நாடாளுமன்றத்திலோ அல்லது மாநில சட்டமன்றத்திலோ உறுப்பினராக இருக்கக் கூடாது. வேறு எந்த ஆதாயம் தரும் பதவியையும் வகிக்கக் கூடாது.
• 2001-ஆம் ஆண்டில், அடல் பிஹாரி வாஜ்பாய் அரசாங்கத்தால் அமைக்கப்பட்ட அரசியலமைப்பின் செயல்பாட்டை மறுஆய்வு செய்வதற்கான தேசிய ஆணையம், ஆளுநரின் நியமனமும் பதவிக்காலமும் ஒன்றிய அமைச்சர்கள் குழுவைப் பொறுத்தது என்பதால், ஆளுநர் அவர்களின் அறிவுறுத்தல்களின் அடிப்படையில் செயல்படக்கூடும் என்ற நிலை உள்ளது. இதன் காரணமாக, ஆளுநர்கள் பெரும்பாலும் “ஒன்றிய அரசின் முகவர்கள்” என்று எதிர்மறையாகக் குறிப்பிடப்படுகிறார்கள்.