தென் மாநிலங்களில் உள்ள சில அரசியல்வாதிகள் மிகவும் எளிமையான ஒரு தீர்வை வழங்குகிறார்கள்.
சமீபத்தில், தமிழ்நாடு மற்றும் ஆந்திரப் பிரதேசம் முதலமைச்சர்களான மு.க.ஸ்டாலின் மற்றும் என்.சந்திரபாபு நாயுடு ஆகியோர் முன்மொழியப்பட்ட எல்லை நிர்ணய நடவடிக்கை மற்றும் அதைத் தொடர்ந்து நாடாளுமன்ற இடங்களை இழக்கும் வாய்ப்பு குறித்து மிகவும் வருத்தமடைந்துள்ளனர். ஆந்திரப் பிரதேசம், தமிழ்நாடு மற்றும் பிற தென் மாநிலங்கள் கருவுறுதல் மாற்றத்தில் இந்தியாவின் பிற பகுதிகளை விட முன்னணியில் இருப்பதால் இது நிகழ்கிறது. வடக்கு மாநில பகுதிகளுடன் ஒப்பிடும்போது தென் மாநிலங்களில் மக்கள் தொகை குறைவாக உள்ளது. குடும்பக் கட்டுப்பாட்டின் (“family planning”) வெற்றி, தென்னிந்தியாவில் உள்ள அரசியல்வாதிகள் மட்டுமின்றி மக்களையும் ஏமாற்றமடையச் செய்துள்ளது. நாடாளுமன்றத்தில் இது மக்கள் குறைந்த தொகை கொண்ட மாநிலங்களுக்கான இடங்களின் எண்ணிக்கையை நிச்சயம் குறைக்கும்.
இரண்டு குழந்தைகளுக்கு மேல் பெற்றவர்கள் மட்டுமே உள்ளாட்சித் தேர்தலில் போட்டியிட முடியும் என்று சட்டம் இயற்றுவது குறித்து ஆந்திர மாநில அரசு யோசித்து வருகிறது. முன்னதாக, ஆந்திராவில் இரண்டு குழந்தைகளுக்கு மேல் உள்ளவர்கள் உள்ளாட்சித் தேர்தலில் போட்டியிடுவதைத் தடுக்கும் சட்டம் நிறைவேற்றப்பட்டது. "நாங்கள் அந்த சட்டத்தை ரத்து செய்துள்ளோம். இப்போது, அதை மாற்றுவது குறித்து பரிசீலித்து வருகிறோம் என்று என்.சந்திரபாபு நாயுடு கூறினார். அதிக குழந்தைகள் உள்ள குடும்பங்களுக்கு அரசு கூடுதல் சலுகைகளை வழங்கலாம்.
அதற்கு பதிலளித்த தமிழ்நாடு முதலமைச்சர் ஸ்டாலின், "இன்று, மக்களவைத் தொகுதிகள் குறையும் சூழல் ஏற்பட்டுள்ள நிலையில், நாம் ஏன் குறைவான குழந்தைகளைப் பெற்றுக்கொள்வதோடு நம்மை கட்டுப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும் என்ற கேள்வி எழுகிறது. முதலமைச்சர் ஸ்டாலின் நகைச்சுவையாக, "ஏன் 16 குழந்தைகளை இலக்காகக் கொள்ளக் கூடாது?" என்று கேள்வி எழுப்பினார்.
சீனாவின் உதாரணம்
முதலமைச்சர்களின் எதிர்வினைகள் மற்றும் பதில்களின் வெளிச்சத்தில் எழும் கேள்வி இதுதான்: கருவுறுதல் வீழ்ச்சியைத் தடுக்க முடியுமா, மேலும், அதை அதிகரிக்க முயற்சிப்பதன் மூலம் அதை மாற்றியமைக்க முடியுமா? மாற்றத்தின் போது கருவுறுதல் குறைந்தால், அதை மாற்றுவது கடினம் என்பது தெளிவாகிறது. ஆனால், இயற்கையான நிகழ்வுகளின் போக்கில், காணப்படுவது போல், ஒரு சிறிய தலைகீழ் மாற்றம் இருக்கலாம். இது இருந்தபோதிலும், சில நாடுகள் ஊக்கத்தொகையை வழங்குவதன் மூலம் கருவுறுதல் போக்கை மாற்ற முயற்சிக்கின்றன. ஆனால், வெற்றி பெறவில்லை. சீனாவின் ஒரு குழந்தை கொள்கையானது மக்கள் தொகையை கட்டுப்படுத்தும் ஒரு தீவிர முயற்சியாகும். இதனால், சீனா பல்வேறு பிரச்சனைகளை சந்தித்து வருகிறது. பல்வேறு முனைகளில் சீன அரசு எதிர்கொள்ளும் விளைவுகளில் திருமணச் சந்தையில் உள்ள சிக்கல்கள், ஒரு சார்புச் சுமை மற்றும் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, தலைகீழ் மாற்றத்திற்கான நோக்கத்திற்கு அப்பாற்பட்ட மிகக் குறைந்த கருவுறுதல் ஆகியவை அடங்கும்.
இனப்பெருக்கத்தைக் கட்டுப்படுத்துவதற்கான விரைவான, கட்டாய நடவடிக்கைகள் மக்கள்தொகை எண்ணிக்கையை மட்டுமே குறைக்கின்றன. அவை நீண்ட கால நன்மைகளை வழங்காது. அதனை கருத்தில் கொள்ளாமல் மக்கள் தொகையை குறைப்பதில் மட்டுமே கவனம் செலுத்துவது திட்டமிடப்படாததாகவே பார்க்க முடியும். இதற்கு, சீனாவின் நிலைமை ஒரு சிறந்த உதாரணம். குடும்பக் கட்டமைப்பில் ஏற்பட்டுள்ள மாற்றங்கள் மற்றும் சமூகப் பாதுகாப்பை வழங்கும் சுமை காரணமாக நாடு பல பிரச்சினைகளை எதிர்கொண்டு வருகிறது.
இயற்கையான மாற்றத்தின் போக்கில் குறுக்கிடுவதால் ஏற்படும் சமநிலையற்ற மக்கள்தொகை (imbalanced population), பிரச்சனைகளை உருவாக்கும். இடம்பெயர்வை (migration) ஊக்குவிப்பதன் மூலம் மட்டுமே இந்தப் பிரச்சனைகளைத் தீர்க்க முடியும். ஜப்பான் மற்றும் தென் கொரியா போன்ற நாடுகளில் காணப்படுவது போல, இனப்பெருக்கத்தை ஊக்குவிக்கும் முயற்சிகள் மற்றும் பிறப்புக்கு ஆதரவான மக்கள் தொகை கொள்கைகளை (pro-natal population policy) பின்பற்றுவது பலனளிக்காமல் போகலாம். எனவே, வளர்ந்து வரும் பிரச்சினைக்கு தென் மாநிலங்களின் பதில் மிக விரைவாக இருக்கலாம் மற்றும் இந்த பதில்கள், நீண்ட காலத்திற்கு பயனுள்ளதாக இருக்காது.
மாறுபட்ட மக்கள்தொகை எண்ணிக்கை
இந்தியாவின் மாநிலங்களில் கருவுறுதல் குறைவது பிராந்தியங்கள் மற்றும் குணாதிசயங்களில் சமநிலையின் சில அறிகுறிகளைக் காட்டுகிறது. இருப்பினும், மக்கள்தொகை வளர்ச்சியானது பிராந்தியங்களுக்கிடையேயான மக்கள்தொகைப் பிரிவை (demographic divide) பரவலாக வைத்திருக்கிறது. இந்த சூழ்நிலையில், மாநிலங்களுக்கிடையேயான மக்கள்தொகை எண்ணிக்கையைப் பயன்படுத்துவது அரசியல் பிரதிநிதித்துவத்தை தீர்மானிக்க சிறந்த வழியாக இருக்காது. இது நமது நாட்டின் கூட்டாட்சி அமைப்புக்கு எதிராக அமையலாம். "ஒரு நபர், ஒரு வாக்கு" (‘One person one vote’) சிறந்தது. ஆனால், மாநிலங்களுக்கிடையேயான அரசியல் பிரதிநிதித்துவத்தில் உள்ள வேறுபாடு மிக அதிகமாக இருக்கலாம். மக்கள்தொகை எண்ணிக்கை மற்ற காரணிகளுடன் சமநிலைப்படுத்தப்படாவிட்டால், அது நியாயமற்றதாக இருக்கலாம். உதாரணமாக, மக்கள்தொகைக் கட்டுப்பாட்டின் மூலம் வளர்ச்சியடைந்த ஒரு மாநிலத்திற்கு இது நியாயமற்றதாக இருக்கும். அரசியல் விளைவுகளை வடிவமைப்பதில் முக்கியமான கல்வி மற்றும் குழந்தைகளின் எண்ணிக்கை போன்ற காரணிகளை உள்ளடக்கிய மக்கள்தொகைப் பிரிவை (demographic divide) இது எடுத்துக்காட்டுகிறது.
பெண்கள் மீதான தாக்கம்
பெண்களை அதிக குழந்தைகளைப் பெற ஊக்குவிப்பு செய்வதைவிட எளிதாக இருக்கலாம். தற்போதைய சூழ்நிலையில், குழந்தைகளைப் பெறுவதால் ஒரு பெண்ணின் தனிப்பட்ட இழப்பு எதிர்பார்த்ததைவிட அதிகமாக உள்ளது. அரசின் ஆதரவு இல்லாததே இதற்குக் காரணம். கருவுறுதல் குறைவு மற்றும் பெரிய காரணத்திற்காக அதன் பலன்களை அரசு கொண்டாடும் அதே வேளையில், பெண்களின் வாழ்க்கையில் தாக்கம் எதிர்பார்த்ததைவிட குறைவாகவே உள்ளது. எனவே, கருவுறுதலை மாற்றியமைப்பதைக் கருத்தில் கொள்வதற்கு முன், கூடுதல் குழந்தைகளுக்கான சமூக ஆதரவை அரசு உறுதிப்படுத்த வேண்டும். அதே சமயம் குழந்தை பெற்ற பெண்களுக்கு இழப்பீடு வழங்க வேண்டும்.
ஒரு நிலையான மக்கள்தொகையை பராமரிப்பதற்கு கருவுறுதலை மாற்றுவது (Reversing fertility) சிறந்ததாக இருக்கலாம். இருப்பினும், பிராந்திய மக்கள் ஏற்றத்தாழ்வை குறுகிய காலத்தில் இடம்பெயர்வு மூலம் இதை தீர்க்க முடியும். மக்கள் தொகை குறைவாக இருப்பதன் தீமையும் அரசியல் பிரதிநிதித்துவத்தில் அதன் தாக்கமும் முக்கிய பிரச்சினையாகும். மக்கள்தொகை எண்ணிக்கையை திறன்களின் அடிப்படையில் மதிப்பிட்டால் மட்டுமே இதற்கு தீர்வு காண முடியும். எனவே, கருவுறுதலை மாற்றியமைப்பதில் தீர்வு இல்லை. மாறாக, எல்லை நிர்ணய (delimitation) நடவடிக்கையின் போது மக்கள் தொகையின் அடிப்படையில் அரசியல் பிரதிநிதித்துவத்தை மறுபரிசீலனை செய்வதில் உள்ளது.
S.இருதய ராஜன், கேரளாவின் சர்வதேச இடம்பெயர்வு மற்றும் மேம்பாட்டு நிறுவனத்தில் (International Institute of Migration and Development (IIMAD)) தலைவராக உள்ளார். M.A. கலாம், கேரளாவின் சர்வதேச இடம்பெயர்வு மற்றும் மேம்பாட்டு நிறுவனத்தில் (IIMAD) வருகை தரும் பேராசிரியராக உள்ளார்.