மேற்கத்திய நாடுகளின் அரசு சாரா அமைப்புகளின் (NGO), அறிவுரைகளில் கொள்கை வகுப்பாளர்கள் ஏன் எச்சரிக்கையாக இருக்க வேண்டும் என்பதை பெண் சிசுக்கொலை (female foeticide) வரலாறு காட்டுகிறது.
பல ஆண்டுகளாக, சர்வதேச அரசு சாரா நிறுவனங்கள் (international NGO (INGO)) நன்கொடையாளர்களால் அமைக்கப்பட்ட செயல் திட்டங்களை ஊக்குவிக்கின்றன. இந்த செயல் திட்டங்கள் பெரும்பாலும் உள்ளூர் சமூகங்களுக்கு தீங்கு விளைவிக்கும். தான்சானியா மற்றும் கென்யாவில், சர்வதேச அரசு சாரா நிறுவனங்கள் மாசாய் சமூகங்களை (Maasai communities) இடம்பெயர்வதற்கு பாதுகாப்பு முயற்சிகளுக்கு தலைமை தாங்கினர்.
பொலிவியாவில், கொச்சபாம்பாவில் தண்ணீர் தனியார்மயமாக்கலை சர்வதேச அரசு சாரா நிறுவனங்கள் ஆதரித்தன. இது தண்ணீருக்கான அணுகலைக் கட்டுப்படுத்தியது. இது பொதுமக்களின் எதிர்ப்பை ஏற்படுத்தியது மற்றும் கொள்கையை மாற்றியமைத்தது. இந்தியாவில், சர்வதேச அரசு சாரா நிறுவனங்கள் உள்ளூர் மக்கள் யதார்த்தங்களுக்குப் பொருந்தாத, வளர்ச்சிக்கான இலக்குகளைப் பாதிக்காத நிபந்தனைகளுடன் திட்டங்களை விளம்பரப்படுத்துகின்றன.
மாரா ஹ்விஸ்டெண்டால் எழுதிய ”இயற்கைக்கு மாறான தேர்வு” (Unnatural Selection) என்ற புத்தகத்தை அதிகம் பேர் படிக்க வேண்டும். இந்தியாவில் சர்வதேச அரசு சாரா நிறுவனங்களின் தலையீடுகள் பெண் சிசுக்கொலைகளின் அதிகரிப்புக்கு எவ்வாறு பங்களித்தன என்பதை இந்தப் புத்தகம் எடுத்துக்காட்டுகிறது. மேற்கத்திய நாடுகளின் கதை பெரும்பாலும் இந்தியாவில் கலாச்சார விருப்பங்களை இந்த நடைமுறைக்கு தீங்கானதாக காட்டுகிறது. இருப்பினும், பிரிட்டிஷ் காலனித்துவ கொள்கைகளும் மேற்கத்திய நாடுகளின் அரசு சாரா அமைப்புகளும் பாலின ஏற்றத்தாழ்வை பெரிய அளவில் மோசமாக்குவதில் எவ்வாறு பங்கு வகித்தன என்பதை இது குறிப்பிடவில்லை.
L. S. விஸ்வநாத் மற்றும் பெர்னார்ட் S. கோன் போன்ற அறிஞர்கள் 18-ம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியிலும், 19-ம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியிலும் பிரிட்டிஷ் நிலச் சீர்திருத்தங்கள் (British land reforms) நிலம் வைத்திருக்கும் வகுப்பினரிடையே பெண் சிசுக்கொலைகள் அதிகரிக்க வழிவகுத்தன. இருப்பினும், இந்தியாவின் கலாச்சாரம் பின்தங்கிய நிலையே பெண் சிசுக்கொலைக்குக் காரணம் என்று ஆங்கிலேயர்கள் கூறினர்.
இந்தியா சுதந்திரம் பெற்ற பிறகு, இந்த யோசனை சர்வதேச அரசு சாரா நிறுவனங்களுடன் நன்கொடையாளர்களால் இயக்கப்படும் செயல் திட்டங்களைத் தொடர்ந்தது. இந்த செயல்திட்டங்கள் பெரும்பாலும் அதே காலனித்துவ மனநிலையையே பிரதிபலிக்கின்றன. அவர்களின் தலையீடுகள், அதிக மக்கள்தொகையின் பெண் சிசுக்கொலை அச்சத்தால் அதிகளவு தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.
1950-ஆம் ஆண்டு முதல் 1980-ஆம் ஆண்டு வரை, ஃபோர்டு அறக்கட்டளை (Ford Foundation), ராக்ஃபெல்லர் அறக்கட்டளை (Rockefeller Foundation) மற்றும் மக்கள் தொகை குழு (Population Council) போன்ற சர்வதேச அரசு சாரா நிறுவனங்கள் இந்தியாவில் பாலின நிர்ணய தொழில்நுட்பங்களை அறிமுகப்படுத்தின. 1960-ஆம் ஆண்டுகளில், இந்தியாவின் மக்கள் தொகை ஒரு முக்கிய உலகளாவிய கவலையாக பார்க்கப்பட்டது.
மேற்கத்திய நாடுகளின் வல்லுநர்கள் இந்தியாவை மக்கள்தொகைக் கட்டுப்பாட்டுக்கான "சோதனை" (test case) என்று பார்த்தனர். 1975-ஆம் ஆண்டில், சர்வதேச அரசு சாரா நிறுவனங்களால் ஊக்குவிக்கப்பட்டு, இந்தியாவின் சுகாதார அமைச்சகத்தின் நிதிநிலை அறிக்கை 59% குடும்பக் கட்டுப்பாட்டு (family planning) திட்டத்திற்கு ஒதுக்கப்பட்டது. காசநோய் மற்றும் மலேரியா போன்ற அவசர சுகாதார பிரச்சினைகளுக்கு சிறிதளவு விட்டுச்சென்றது. குடும்பக் கட்டுப்பாட்டு கருவின் அசாதாரணங்களைக் கண்டறிய ஆரம்பத்தில் பயன்படுத்தப்பட்ட அம்னோசென்டெசிஸ் சோதனைகள் (Amniocentesis tests) விரைவில் கருவின் பாலினத்தை தீர்மானிக்க பயன்படுத்தப்பட்டன.
இந்த முயற்சியில் ஷெல்டன் செகல் (Sheldon Segal) ஒரு முக்கிய நபராக இருந்தார். மக்கள் தொகை குழுவின் உயிரியல் மருத்துவப் பிரிவின் தலைவராக இருந்த அவர், ஃபோர்டு அறக்கட்டளையின் ஆதரவுடன் இந்தியாவுக்கு அனுப்பப்பட்டார். செகல் இந்தியாவின் குடும்பக் கட்டுப்பாடு இயக்குனரான லெப்டினன்ட் கர்னல் B.L.ரெய்னாவுடன் நேரடியாகப் பணியாற்றினார். ரெய்னா தனது கவனத்தை முழுவதுமாக மக்கள்தொகை கட்டுப்பாட்டில் மாற்ற உதவினார்.
1965-ஆம் ஆண்டில், இந்தியாவில் உள்ள ஃபோர்டு அறக்கட்டளை (Ford Foundation) ஊழியர்களின் எண்ணிக்கை கிட்டத்தட்ட அமெரிக்க தூதரக ஊழியர்களைப் போலவே இருந்தது. ராக்ஃபெல்லர் அறக்கட்டளை (Rockefeller Foundation) அமெரிக்காவிற்கு வெளியே இந்தியாவிலும் அதன் மிகப்பெரிய இருப்பைக் கொண்டிருந்தது. இந்த சர்வதேச அரசு சாரா நிறுவனங்கள் குறிப்பிடத்தக்க பொருளாதார சக்தியைக் கொண்டிருந்தன. இது அவர்களுக்குக் கட்டுப்பாட்டைக் கொடுத்தது. 1960-ஆம் ஆண்டுகளில், இந்தியா ஆண்டுதோறும் $1.5 பில்லியன் உதவியைப் பெற்றது. இதில் பெரும்பகுதி மக்கள்தொகை கட்டுப்பாட்டு நடவடிக்கைகளுடன் பிணைக்கப்பட்டுள்ளது.
சர்வதேச அரசு சாரா நிறுவனங்கள் தங்களுக்காக "அறிவுசார் போரில்" (intellectual battle) போராடக்கூடிய கூட்டுறவு இந்தியர்களைக் கண்டறிய முக்கிய நிறுவனங்களில் செல்வாக்கைப் பெற்றன. எடுத்துக்காட்டாக, மக்கள்தொகை குழு இந்தியாவின் முதல் மக்கள்தொகை மையத்தை மும்பையில் உள்ள சர்வதேச மக்கள்தொகை அறிவியல் நிறுவனத்தில் (International Institute for Population Sciences) அமைத்தது. மேற்கத்திய நாடுகளின் நிதியுதவி அகில இந்திய மருத்துவ அறிவியல் கழகத்திற்கு (All India Institute of Medical Sciences (AIIMS)) பெரிதும் ஆதரவளித்ததுடன், அங்கு செகல் இனப்பெருக்க உடலியல் துறையை (department of reproductive physiology) நிறுவினார். ராக்ஃபெல்லர் அறக்கட்டளை 1958-ஆம் ஆண்டு முதல் அகில இந்திய மருத்துவ அறிவியல் கழகத்தில் (AIIMS) ஆலோசகர்களைக் கொண்டுள்ளது. மேலும், 1962-ஆம் ஆண்டில், ஃபோர்டு அறக்கட்டளை நிறுவனத்திற்கு ஆதரவாக $1.7 மில்லியன் மானியம் வழங்கியது.
இந்த அரசு சாரா நிறுவனங்களின் தூண்டுதலால், எய்ம்ஸ் மருத்துவர்கள் பாலின நிர்ணய தொழில்நுட்பத்தைப் (sex determination technology) பயன்படுத்துவதை வெளிப்படையாக ஊக்குவித்தனர். ஐ.சி. வர்மா மற்றும் இந்திய குழந்தை மருத்துவத்தில் சக ஊழியர்கள் வெளியிட்ட ஒரு ஆய்வறிக்கை, பாலினத் தேர்வுக்கு அம்னோசென்டெசிஸைப் (amniocentesis) பயன்படுத்துவதை ஆதரித்தது. ஆண் குழந்தையைப் பெற்றவுடன் இதை நிறுத்த அனுமதிப்பதன் மூலம் தேவையற்ற மக்கள் தொகை பெருக்கத்தை குறைக்க இது உதவும் என்று குறிப்பிடுகிறது.
முதன்மையாக பாலின நிர்ணயத்திற்காக சோதனைக்கு உட்படுத்தப்பட்ட 8 குடும்பங்களில் 7 குடும்பங்கள் பெண் கருவைக் கலைக்க முடிவு செய்ததாக அந்த அறிக்கை ஒப்புக் கொண்டது. 1978-ஆம் ஆண்டில், எய்ம்ஸ் மருத்துவமனையில் மட்டும் 1,000-க்கும் மேற்பட்ட பெண் கருக்கள் கலைக்கப்பட்டன. மேலும், 1978 மற்றும் 1983-ஆம் ஆண்டுக்கு இடையில், பாலின நிர்ணயம் மற்ற அரசு மருத்துவமனைகளுக்கு பரவியதால் நாடு முழுவதும் 78,000 பெண் கருக்கள் கலைக்கப்பட்டன. சுருக்கமாக, சர்வதேச அரசு சாரா நிறுவனங்கள் தாங்கள் எதை ஊக்குவிக்கிறார்கள் என்பதை முழுமையாக அறிந்திருந்தனர்.
1970-ஆம் ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு கடுமையான வீழ்ச்சியுடன், காலப்போக்கில் குழந்தை பாலின விகிதத்தில் கவலைக்குரிய சரிவை மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு காட்டுகிறது. 1951-ஆம் ஆண்டில், ஒவ்வொரு 1,000 ஆண் குழந்தைகளுக்கு 943 பெண்கள் இருந்தனர். இது இயற்கையான பாலின விகிதமான 950-க்கு அருகில் இருந்தது. 1961-ஆம் ஆண்டில், இந்த விகிதம் 941 ஆகவும், பின்னர் 1971-ஆம் ஆண்டில் 930 ஆகவும், 1981-ஆம் ஆண்டில் 934 ஆகவும் சிறிது மேம்பட்டது. இருப்பினும், 1991-ஆம் ஆண்டில் 927க்கு மீண்டும் சரிந்தது.
1971-ஆம் ஆண்டு மிகவும் குறிப்பிடத்தக்க சரிவு ஏற்பட்டது. இது 1960-ஆம் ஆண்டுகளின் பிற்பகுதியில் இந்தியாவில் அம்னோசென்டெசிஸ் சோதனைகள் (amniocentesis tests) போன்ற பாலின-நிர்ணய தொழில்நுட்பங்களின் அறிமுகத்துடன் ஒத்துப்போனது. சுவாரஸ்யமாக, சர்வதேச அரசு சாரா நிறுவனங்கள் இந்தியாவில் அல்ட்ராசவுண்ட் இயந்திரங்களை (ultrasound machines) இறக்குமதி செய்வதற்கு நிதியளித்தன.
இந்த சோதனைகளை எளிதாக அணுகக்கூடிய மாநிலங்கள் பெண்-ஆண் விகிதத்தில் பெரிய சரிவை சந்தித்ததாக ஆய்வுகள் காட்டுகின்றன. 2001-ஆம் ஆண்டளவில், பஞ்சாப் மற்றும் ஹரியானா போன்ற ஆரம்பகால தத்தெடுப்பாளர்கள் தங்கள் குழந்தை பாலின விகிதங்களில் வியத்தகு வீழ்ச்சியைக் கண்டனர். பஞ்சாப் 876 ஆகவும், ஹரியானா 861 ஆகவும் இருந்தது. இரு மாநிலங்களும் டெல்லிக்கு அருகில் உள்ளன. இந்த சர்வதேச அரசு சாரா நிறுவனங்களின் தலைமையகம் அமைந்துள்ளது.
ஜா மற்றும் பலர் மேற்கொண்ட 2006-ஆம் ஆண்டு ஆய்வு, ”தி லான்செட்” (The Lancet) கட்டுரையில் வெளியிடப்பட்டது. மகப்பேறுக்கு முற்பட்ட பாலின-நிர்ணய தொழில்நுட்பங்களின் அறிமுகம் இந்தியாவில் இருபதாண்டுகளில் சுமார் 10 மில்லியன் பெண் பிறப்புகளை காணவில்லை என்று மதிப்பிட்டுள்ளது. 1980 மற்றும் 2010-ஆம் ஆண்டுக்கு இடையில், ஒவ்வொரு ஆண்டும் சராசரியாக 5,00,000 பெண் கருக்கள் கலைக்கப்பட்டதாக ஆய்வில் கண்டறியப்பட்டுள்ளது.
இந்தியாவில் பெண் சிசுக்கொலைகள் பெரும்பாலும் பாரம்பரிய இந்திய மதிப்புகளின் மீது குற்றம் சாட்டப்படுகின்றன. இருப்பினும், இது காலனித்துவ கொள்கைகளுடன் நேரடியாக இணைக்கப்படலாம். பின்னர், அவை சர்வதேச அரசு சாரா நிறுவனங்களால் தங்கள் வாதத்தில் பயன்படுத்தப்பட்டன. இதில், பாரம்பரிய சார்புகள் இல்லை என்று இது அர்த்தப்படுத்துவதில்லை. ஆனால், இப்போது பிரச்சினையை விமர்சிக்கும் அதே முகமைகளின் செயல்களால் பெரிய அளவிலான கருக்கொலைகள் நிகழ்ந்தன என்பதை இது காட்டுகிறது.
இந்தியாவில் உள்ள பாலின ஏற்றத்தாழ்வு, வெளிப்புற முகவர்கள், நல்ல நோக்கத்துடன் கூட, நீடித்த பாதிப்பை ஏற்படுத்தும் என்பதற்கு ஒரு எடுத்துக்காட்டு. இதன் காரணமாக, உள்ளூர் கொள்கை வகுப்பாளர்கள் சர்வதேச அரசு சாரா நிறுவனங்கள் மற்றும் ஆலோசனை நிறுவனங்களிடமிருந்து ஆலோசனைகளைப் பெறும்போது எச்சரிக்கையாகவும் சந்தேகமாகவும் இருக்க வேண்டும்.
டெப்ராய் தலைவராகவும், சன்யால் உறுப்பினராகவும், சின்ஹா பிரதமருக்கான பொருளாதார ஆலோசனைக் குழுவில் ஆராய்ச்சிக்கான சிறப்புப் பணி அதிகாரியாகவும் உள்ளார்.