இரஷ்யாவை கையாள்வதற்கான தண்டனை வரிவிதிப்புகளை (punitive tariffs) விதிக்கும் அமெரிக்காவின் அச்சுறுத்தலுக்கு உறுதியான, ஆனால் விரோதமற்ற பதிலைக் கோருகிறது.
அமெரிக்க அதிபர் டொனால்ட் டிரம்ப் இந்தியப் பொருட்களுக்கு 25 சதவீதம் அடிப்படை வரியை விதித்துள்ளார். இந்தியா ரஷ்யாவிலிருந்து எண்ணெய் வாங்குவதைத் தொடர்ந்தாலோ அல்லது பிரிக்ஸ் நாடுகளுடன் இணைந்து செயல்பட்டாலோ கூடுதலாக தண்டனை வரிகள் (punitive tariffs) விதிக்கப்படும் சாத்தியக்கூறுகளையும் அவர் அறிவித்தார்.
இதற்கிடையில், அமெரிக்க நாடாளுமன்றத்தில் 'இரஷ்யா தடைகள் மசோதா'வுக்கு இரு கட்சிகளும் ஆதரவளித்துள்ளதால், இரஷ்யாவின் எரிசக்தியை தொடர்ந்து இறக்குமதி செய்யும் அல்லது மாஸ்கோவுடன் இராஜதந்திர-பொருளாதார உறவுகளைப் பராமரிக்கும் இந்தியா, சீனா மற்றும் பிரேசில் போன்ற நாடுகள் மீது அழுத்தம் அதிகரித்து வருவதை இது தெளிவாகக் காட்டுகிறது.
முன்மொழியப்பட்ட மசோதாவில் மேற்கத்திய நாடுகள் தடைகளை மீறுவதை நோக்கமாகக் கொண்டதாகக் கூறப்படும் ரஷ்யாவுடன் "குறிப்பிடத்தக்க பரிவர்த்தனைகளில்" ஈடுபட்டுள்ள நிறுவனங்கள் மீது 100-500 சதவீதம் வரை தண்டனை நடவடிக்கைகள் (punitive measures) மற்றும் இலக்கு கட்டுப்பாடுகள் (targeted restrictions) ஆகியவை அடங்கும்.
இந்தியா இரஷ்யாவிலிருந்து இறக்குமதியை தொடர்ந்து அதிகரித்து வருகிறது. இதில் எரிசக்தி மற்றும் கச்சா எண்ணெய், எரிவாயு மற்றும் உரம் போன்ற பிற வளங்களும் அடங்கும். இந்தியா ரூபாய்-ரூபிள் (rupee-ruble) வர்த்தக முறையையும் பயன்படுத்துகிறது. S-400 ஏவுகணை அமைப்புகள் உட்பட பாதுகாப்பு உபகரணங்களை இரஷ்யாவிலிருந்து தொடர்ந்து வாங்குகிறது. இந்தியா தனது SU-30MKI போர் விமானங்களுக்கான மேம்பாடுகளையும் முன்மொழிந்துள்ளது. கூடுதலாக, ஐந்தாம் தலைமுறை போர் விமானங்களில் இராஜதந்திர ரீதியில் ஒத்துழைப்புக்கான திட்டங்கள் உள்ளன. இந்த நடவடிக்கைகள் அமெரிக்காவிலிருந்து கவனத்தை ஈர்த்துள்ளன.
இந்த சூழலில், இந்த அச்சுறுத்தல்களைப் புரிந்துகொள்வது முக்கியம். சம்பந்தப்பட்ட சட்ட கட்டமைப்புகளையும் நாம் ஆராய வேண்டும். இறுதியாக, எதிர்காலத்திற்கான சாத்தியமான பதில்களை நாம் ஆராய வேண்டும்.
அமெரிக்க அச்சுறுத்தல்கள்
அமெரிக்கா புவிசார் அரசியல் ஒழுக்கத்தை அமல்படுத்த விரும்புகிறது. இதைச் செய்ய, அது பல சட்டங்களைப் பயன்படுத்துகிறது. மிக முக்கியமானது தடைகள் மூலம் அமெரிக்காவின் எதிரிகளை எதிர்க்கும் சட்டம் (Countering America’s Adversaries Through Sanctions Act (CAATSA)) போன்றவற்றையும் பயன்படுத்தியுள்ளது. டிரம்ப் முதல் பதவிக்காலத்தின் (1.0) போது இந்தியா ரஷ்ய S-400 ஏவுகணை அமைப்பை வாங்கியது. இது இரு அரசியல் கட்சிகளிடமிருந்தும் வாஷிங்டனில் கவலையை ஏற்படுத்தியது.
இறுதியில், CAATSA தடைகள் பயன்படுத்தப்படவில்லை. இருப்பினும், இந்த நிலைமை அமெரிக்காவுடன் இராஜதந்திர ரீதியில் சார்பு நிலைகளை நிர்வகிப்பது எவ்வளவு கடினம் என்பதைக் காட்டுகிறது.
CAATSA உடன், பிற முக்கியமான சட்டங்களும் உள்ளன. இதில் சர்வதேச அவசர பொருளாதார அதிகாரச் சட்டம் (International Emergency Economic Powers Act (IEEPA)), உலகளாவிய மேக்னிட்ஸ்கி சட்டம் (Global Magnitsky Act), ஈரான் தடைகள் சட்டம் (Iran Sanctions Act), எதிரியுடன் வர்த்தகம் செய்தல் மற்றும் தேசிய பாதுகாப்பு அங்கீகாரச் சட்டத்தின் (National Defense Authorization Act (NDAA)) கீழ் நிர்வாக உத்தரவுகள் ஆகியவை அடங்கும். பல நிறுவனங்கள் இந்தச் சட்டங்களைச் செயல்படுத்துகின்றன. இவை OFAC (Treasury-கருவூலம்), BIS (Commerce-வணிகம்), வெளியுறவுத்துறை, FinCEN மற்றும் நீதித்துறை (Department of Justice (DOJ)) ஆகியவை ஆகும்.
இந்தியா தள்ளுபடி செய்யப்பட்ட இரஷ்ய எண்ணெய் இறக்குமதியை கடுமையாக உயர்த்தியபோது பதட்டங்கள் அதிகரித்தன. 2022 நிதியாண்டுக்கும் 2024 நிதியாண்டுக்கும் இடையில் இந்தியாவின் கச்சா எண்ணெயில் இந்தப் பங்கு 2%-லிருந்து 40%-க்கும் அதிகமாக உயர்ந்தது. இது இந்தியா ₹35,000 கோடியைச் சேமிக்க உதவியது. இந்த இரசீதுகளில் பலவற்றை இந்தியா ரூபாய் மற்றும் திர்ஹாம்களில் செலுத்தியது. இது டாலர் அடிப்படையிலான சேனல்கள் மற்றும் SWIFT-ஐப் பயன்படுத்துவதைத் தவிர்த்தது. இந்த நடைமுறையின் அணுகுமுறை இந்தியாவுக்கு நன்மை பயக்கும். ஆனால், வாஷிங்டனை அமைதியற்ற முறையில் ஆனால் வலுவாக சவால் செய்கிறது. கூடுதலாக, சில இருதரப்பு கருவிகள் அமெரிக்க நிதி ஆதிக்கத்தை அமைதியாக ஆனால் வலுவாக சவால் செய்கின்றன. இவற்றில் ரூபாய்-ரூபிள் வர்த்தகம், BRICS Pay மற்றும் MIR (ரஷ்ய அமைப்பு)-RuPay இடைமுகம் ஆகியவை அடங்கும்.
எரிசக்திக்கு அப்பால், அணுசக்தி, விண்வெளி ஆய்வு மற்றும் பாதுகாப்பு தொழில்நுட்பத்தில் இந்தியா ரஷ்யாவுடன் மிகவும் நெருக்கமாக செயல்படுகிறது. இந்த வளர்ந்து வரும் "நம்பிக்கை சார்ந்த" கூட்டமைப்பு அமெரிக்காவிலிருந்து கவனத்தை ஈர்க்கிறது. அமெரிக்கா QUAD மற்றும் I2U2 போன்ற குழுக்கள் மூலம் இந்தோ-பசிபிக் பிராந்தியத்தில் ஒத்துழைப்பை ஆதரிக்கிறது. இருப்பினும், சில கூட்டமைப்புகளுக்கு மட்டுமே உணர்திறன் வாய்ந்த துறைகளை வைத்திருக்க அமெரிக்கா விரும்புகிறது. இது இந்தியாவுக்கு உலகம் வளர்ந்து வரும் தொழில்நுட்ப-தேசியவாதம் மற்றும் நிதிப் பிரிவினையை எதிர்கொள்ளும்போது அதன் பலதரப்பட்ட வெளியுறவுக் கொள்கையைத் தொடர முடியுமா எனும் ஒரு பெரிய கேள்வியை உருவாக்குகிறது.
இந்தியாவின் இராஜதந்திரத்தின் பொறுமை
ரஷ்யா-உக்ரைன் மோதலைத் தொடர்ந்து, அமெரிக்கா தலைமையிலான மேற்கத்திய நாடுகள், மாஸ்கோவை பொருளாதார ரீதியாக தனிமைப்படுத்த முயற்சிகளை தீவிரப்படுத்தியுள்ளன. உலகளாவிய கூட்டணி நாடுகள் ரஷ்யாவுடன் பரிவர்த்தனை செய்வதைத் தடுக்க தடைகள், எண்ணெய் விலை வரம்புகள், காப்பீட்டு மறுப்பு மற்றும் இரண்டாம் நிலை அபராத அச்சுறுத்தல்கள் ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்துகின்றன.
இந்தியா இராஜதந்திர ரீதியில் தன்னாட்சியை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. வளர்ச்சி, எரிசக்தி பாதுகாப்பு மற்றும் நிலையான வளர்ச்சியுடன் இணைக்கப்பட்ட விலக்குகளுக்கு அமெரிக்காவின் இரு கட்சி ஆதரவை நம்பியுள்ளது. பதிலுக்கு, 'மேலாதிக்க நிலைத்தன்மை கோட்பாட்டின்' (hegemonic stability theory) அடிப்படையில் உலகளாவிய நிர்வாகத்தை பாதிக்க அமெரிக்க முயற்சிகளை இந்தியா ஆதரிக்கிறது.
அழுத்தத்திற்கு அடிபணிவதற்கு அல்லது எதிர்ப்பைக் காட்டுவதற்குப் பதிலாக, இந்தியா கவனமாக நடைமுறைவாதக் கொள்கையைத் தேர்வு செய்கிறது. இது குறிப்பிட்ட பிரச்சினைகளை அடிப்படையாகக் கொண்ட கூட்டமைப்புகளில் கவனம் செலுத்துகிறது. இந்தியா சித்தாந்த அல்லது கூட்டணி சார்ந்த அரசியலில் ஈடுபடுவதைத் தவிர்க்கிறது. அதன் உத்தி பலதரப்பட்டதாகவும், தேசிய நலனை அடிப்படையாகவும் கொண்டது. நாடு தொழில்துறை இறையாண்மை, இராஜதந்திர ரீதியில் சுயாட்சி மற்றும் வலுவான கூட்டமைப்புகளுக்கு முன்னுரிமை அளிக்கிறது. அதே நேரத்தில், வளர்ச்சிக்கான இலக்குகள் அல்லது உலகளாவிய பொறுப்புகளில் அது சமரசம் செய்யாது.
முதலாவதாக, இந்தியா இரண்டு தரப்பினரிடையே தேர்வு செய்ய மறுத்துவிட்டது. QUAD, I2U2, தொழில்நுட்ப கூட்டமைப்புகள் மற்றும் முன்மொழியப்பட்ட 10 ஆண்டுகால பாதுகாப்பு ஒப்பந்தம் மூலம் அமெரிக்காவுடனான இராஜதந்திர ரீதியில் உறவுகளை வலுப்படுத்தியுள்ளது. அதே நேரத்தில், இந்தியா இரஷ்யாவுடன் வலுவான எரிசக்தி, விண்வெளி மற்றும் பாதுகாப்பு உறவுகளை வைத்திருக்கிறது. இந்தியா EU, UK, இஸ்ரேல், ஜப்பான், கொரியா, ஆஸ்திரேலியா, ASEAN, GCC மற்றும் Global South ஆகியவற்றுடனும் தீவிரமாக செயல்படுகிறது. இது பல-சீரமைப்புக்கான இந்தியாவின் நடைமுறைக்கான அணுகுமுறையைக் காட்டுகிறது.
இரண்டாவதாக, இந்தியா மாற்று நிதி அமைப்புகளை உருவாக்குவதில் துரிதப்படுத்தியுள்ளது. ரஷ்யா, UAE மற்றும் இலங்கையுடன் ரூபாய் அடிப்படையிலான தீர்வுகள் படிப்படியாக அதிகரித்து வருகின்றன. BRICS Pay மற்றும் முன்மொழியப்பட்ட RuPay-MIR ஆகியவை டாலரை ஆயுதமயமாக்குவதைத் தவிர்ப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளன. இந்த அமைப்புகள் ஹெட்ஜிங் செலவுகளைக் (hedging costs) குறைக்கவும் நிதி மீள்தன்மையை வழங்கவும் உதவுகின்றன.
மூன்றாவதாக, தொழில்துறை ரீதியில் இராஜதந்திரம் மூலம் பொருளாதார ஆபத்தை குறைக்கும் திறனை இந்தியா உருவாக்குகிறது. ‘இந்தியாவில் தயாரிப்போம்’ பரப்புரை (Make-in-India campaign), PLI ஊக்கத்தொகைகள், பாதுகாப்பு உள்நாட்டுமயமாக்கல் மற்றும் உணவு, உரம் மற்றும் கனிம வளங்கள் மீதான சமீபத்திய கவனம் ஆகியவை இந்தியாவின் இராஜதந்திர ரீதியில் அணுகுமுறையைக் காட்டுகின்றன. இந்த அணுகுமுறை நாட்டின் உத்தியின் இறையாண்மையை உறுதி செய்வதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.
முன்னோக்கி செல்லும் வழி
இரஷ்யாவிலிருந்து வந்த பொருட்கள் மற்றும் அவற்றின் கூட்டணி நாடுகள் மீது 100% வரிகளை விதிக்கும் முன்மொழியப்பட்ட அமெரிக்க தடைகள் மசோதாவைக் கையாள, இந்தியா அதன் அரசாட்சியை மேம்படுத்த வேண்டும். இந்த முன்னேற்றம் சுயாட்சி மற்றும் பொருளாதார ரீதியில் இராஜதந்திரத்தின் அடிப்படையில் இருக்க வேண்டும்.
முதலில், டாலர் சார்புநிலையைக் குறைக்கவும், இரண்டாம் நிலைத் தடைகளிலிருந்து தன்னைத் தனிமைப்படுத்தவும் ரஷ்யா, ஐக்கிய அரபு எமிரேட்ஸ் மற்றும் இலங்கை போன்ற கூட்டாளிகளுடன் ரூபாய் அடிப்படையிலான வர்த்தக வழிமுறைகளை சர்வதேசமயமாக்க இந்தியா துரிதப்படுத்த வேண்டும். டாலர் நடுநிலை 'குறிப்பு விகிதங்கள்' பொறிமுறையை விரைவாகத் தீர்க்க வேண்டும்.
இரண்டாவதாக, இந்தியா 38-க்கும் மேற்பட்ட நாடுகளிடமிருந்து எரிசக்தியைப் பெறுகிறது. அதன் இராஜதந்திர மற்றும் எரிசக்திக் கூட்டமைப்புகளை இன்னும் பன்முகப்படுத்த வேண்டும். மேற்கு ஆசியா, ஆப்பிரிக்கா, லத்தீன் அமெரிக்கா மற்றும் பிரிக்ஸ் நாடுகளுடன் இந்தியா உறவுகளை ஆழப்படுத்த வேண்டும். இது விநியோகச் சங்கிலிகளை வலுவாகவும் குறைவான ஆபத்தாகவும் மாற்றும்.
மூன்றாவதாக, எந்தவொரு ஒருதலைப்பட்ச மேற்கத்திய தடைகளையும் எதிர்க்க இந்தியா தயாராக இருக்க வேண்டும். நிறுவப்பட்ட நிறுவனங்கள் மற்றும் விதிகளைப் பயன்படுத்தி இதைச் செய்ய வேண்டும். சர்வதேச சட்டத்தின் கீழ் 'வெளிநாட்டு' கட்டுப்பாடுகள் சட்டவிரோதமானவை என்பதை இந்தியா முன்னிலைப்படுத்த வேண்டும். இந்த கட்டுப்பாடுகள் இறையாண்மை இல்லாத இராணுவக் கூட்டமைப்புகளை உள்ளடக்கியிருக்கும் போது இது குறிப்பாக உண்மை.
நான்காவதாக, இந்தியா தனது நலன்களைப் பாதுகாக்க தொழில்துறை ரீதியில் இராஜதந்திரத்தைப் பயன்படுத்த வேண்டும். இதில் அமெரிக்காவுடன் கூட்டு பாதுகாப்பு உற்பத்தி மற்றும் ஜப்பான் மற்றும் தைவானுடன் குறைமின்கடத்தி தொடர்பாக கூட்டமைப்பு ஆகியவை அடங்கும். இந்த பொருளாதார இணைப்புகளை உருவாக்குவது இந்தியாவுக்கு எதிரான கட்டாய நடவடிக்கைகளைத் தடுக்க உதவும்.
ஐந்தாவது, உலகளாவிய விவாதங்களில் இந்தியா தனது நடுநிலை நிலைப்பாட்டைத் தக்க வைத்துக் கொள்ள வேண்டும். தீவிரப்படுத்தப்பட்ட புவிசார் அரசியல் மோதல்களில் அது பக்கச்சார்பாக இருப்பதைத் தவிர்க்க வேண்டும். அதே நேரத்தில், அனைத்து நாடுகளுடனும் தேசிய நலனை அடிப்படையாகக் கொண்ட ஒத்துழைப்பில் கவனம் செலுத்த வேண்டும்.
இறுதியாக, இந்தியா யதார்த்தமான அரசமைப்பைப் பின்பற்ற வேண்டும். ஆனால் சர்வதேச விதிமுறைகளுக்கு வலுவான மரியாதையுடன் இந்த அணுகுமுறையை முன்வைக்க வேண்டும்.
எழுத்தாளர் புது தில்லியில் உள்ள IIFT-ன் பேராசிரியர் மற்றும் தலைவர்.