பொதுத்துறை நிறுவனங்கள் வளங்களை உருவாக்குவதில் சவால்களை எதிர்கொண்ட போதிலும், மோடி அரசாங்கம் பொதுத்துறை நிறுவனங்களுக்கு (public sector unit) அதன் நிதி ஆதரவை அதிகரித்துள்ளது.
ஒவ்வொரு ஆண்டும், மத்திய பட்ஜெட் பொதுத்துறை நிறுவனங்கள் (public sector undertakings (PSU)) செய்த முதலீடுகள் மற்றும் அவை உருவாக்கும் வளங்கள் குறித்த தரவுகளை வழங்குகிறது. எடுத்துக்காட்டாக, இந்த மாதத்தின் இடைக்கால பட்ஜெட், 169 பொதுத்துறை நிறுவனங்கள் (இந்திய ரயில்வே உட்பட) இந்த ஆண்டு சுமார் 8.4 டிரில்லியன் ரூபாய் முதலீடு செய்ய திட்டமிட்டுள்ளன. இது 2022-23 ஐ விட 15% அதிகரிப்பு ஆகும். கடந்த பத்தாண்டுகளுக்கு முன்பு, 2013-14 ஆம் ஆண்டில் சுமார் 3.32 டிரில்லியன் ரூபாய் முதலீடுகளுடன் இதுபோன்ற 147 நிறுவனங்கள் இருந்தன. காலப்போக்கில் இந்த எண்களைப் பார்ப்பது, முதலீடுகள், பெறப்பட்ட நிதி ஆதரவு மற்றும் வளங்களை உருவாக்கும் திறன் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் பொதுத்துறை நிறுவனங்கள் எவ்வாறு செயல்படுகின்றன என்பதைப் பற்றிய சிறந்த யோசனையை அளிக்கிறது.
மன்மோகன் சிங் அரசாங்கத்தின் 10 ஆண்டு கால முதலீடுகளை பிரதமர் நரேந்திர மோடி தலைமையிலான முதலீடுகளுடன் ஒப்பிடுவது சுவாரஸ்யமான போக்குகளை வெளிப்படுத்துகிறது. மோடி ஆட்சியில் பொதுத்துறை நிறுவனங்களின் மூலதன முதலீடு கணிசமாக அதிகரித்துள்ளது. 2014-15 முதல் 2023-24 வரை, முதலீடுகள் மொத்தம் ₹65.71 டிரில்லியன் ஆகும். இது 2004-05 முதல் 2013-14 வரை முதலீடு செய்யப்பட்ட தொகையை விட மூன்று மடங்கு அதிகமாகும் (சுமார் ₹19.92 டிரில்லியன்). இருப்பினும், மொத்த பட்ஜெட் அல்லது மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியின் சதவீதத்துடன் ஒப்பிடும்போது, இந்த அதிகரிப்பு ஒப்பீட்டளவில் சிறியதாகத் தோன்றுகிறது. மன்மோகன் சிங் இருந்த பத்தாண்டுகாலத்தில், பொதுத்துறை நிறுவனங்களின் முதலீடுகள் மொத்த பட்ஜெட் செலவினங்களில் 20.58% ஆக இருந்தது. இது 2014-24 முதல் 23% ஆக அதிகரித்துள்ளது. இதேபோல், இதே காலகட்டத்தில் பொதுத்துறை நிறுவனங்களின் முதலீடுகள் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 3.05 சதவீதத்திலிருந்து 3.32 சதவீதமாக சற்று உயர்ந்துள்ளது.
மோடியின் பத்தாண்டுகாலத்தில், பொதுத்துறை நிறுவனங்களின் பங்குகளில் அரசாங்கத்தின் பங்களிப்பு வியத்தகு முறையில் அதிகரித்தது. இது, மன்மோகன் சிங் ஆண்டுகளில் ₹3.15 டிரில்லியனுடன் ஒப்பிடும்போது சுமார் 19.93 டிரில்லியனை எட்டியது. இது மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி மற்றும் அரசாங்க பட்ஜெட் செலவினங்களில் அவர்களின் பங்கை முறையே 1% மற்றும் 7% ஆக இரட்டிப்பாக்கியது. இருப்பினும், பொதுத்துறை நிறுவனங்களின் உள் வள உருவாக்கம் மற்றும் பிற வளங்களை சேகரிக்கும் திறன் ஆகியவை அதிக வளர்ச்சியைக் காணவில்லை. மன்மோகன் சிங் காலத்தில் உள்நாட்டு வளங்கள் சுமார் 9.67 டிரில்லியன் ரூபாயாக இருந்து, அடுத்த 10 ஆண்டுகளில் 84% மட்டுமே உயர்ந்து சுமார் 17.8 டிரில்லியன் ரூபாயாக உயர்ந்துள்ளது.
முதலீடுகளுக்கான பொதுத்துறை நிறுவனங்களின் மொத்த ஆதாரங்கள் 2004-14 ஆம் ஆண்டில் சுமார் 17.45 டிரில்லியன் ரூபாயிலிருந்து 2014-24 ஆம் ஆண்டில் சுமார் 41.38 டிரில்லியன் ரூபாயாக அதிகரித்திருந்தாலும், பட்ஜெட்டுக்கான செலவினம் மற்றும் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் அவற்றின் பங்கு முறையே 18% மற்றும் 2.67% இலிருந்து 14.5% மற்றும் 2.09% ஆக குறைந்துள்ளது. ஒட்டுமொத்தமாக, இதே போன்ற 10 ஆண்டு காலப்பகுதியில் மன்மோகன் சிங் அரசாங்கத்துடன் ஒப்பிடும்போது மோடி அரசாங்கம் பொதுத்துறை நிறுவனங்களின் பங்கு உட்செலுத்துதலில் அதன் பங்களிப்பை கணிசமாக அதிகரித்துள்ளது.
இரண்டு அரசாங்கங்களும் பொதுத்துறை நிறுவனங்களை கையாண்ட விதம் பற்றி மக்கள் என்ன நினைப்பார்கள் என்பதற்கு மாறாக, ஐக்கிய முற்போக்கு கூட்டணி (UPA) பொதுத்துறை நிறுவனங்களுடன் நட்பு பாராட்டுவதாகவும், அவர்களுக்கு அதிக நிதி ஆதரவை வழங்குவதாகவும், பல அரசுக்கு சொந்தமான நிறுவனங்களில் அரசாங்க பங்குகளை விற்காமல் இருப்பதாகவும் கருதப்பட்டது. மறுபுறம், தேசிய ஜனநாயக கூட்டணி (NDA) பொதுத்துறை நிறுவனங்களுக்கு சிறப்பு நிதி உதவி வழங்காமல், அரசாங்க பங்குகளை விற்பது மற்றும் தனியார்மயமாக்கலில் அதிக கவனம் செலுத்துவதாகக் காணப்பட்டது. ஆனால், யதார்த்தம் சற்றே வித்தியாசமானது. மன்மோகன் சிங் ஆட்சிக் காலத்தில், பொதுத்துறை நிறுவனங்களுக்கான அரசின் பங்கு மொத்த பொதுத்துறை மூலதன ஒதுக்கீட்டில் 15.8% ஆக இருந்தது. ஆனால் நரேந்திர மோடியின் 10 ஆண்டுகளில் அது கிட்டத்தட்ட இரட்டிப்பாகி 30.33% ஆக இருந்தது.
கடந்த இருபதாண்டுகளில், மொத்த அரசாங்க பங்குகளில் சுமார் 80-90% நான்கு முக்கிய துறைகளுக்கு மட்டுமே சென்றது. அவை, இந்திய ரயில்வே (Indian Railways), பொதுத்துறை வங்கி மறுமூலதனம் (public-sector bank recapitalisation), இந்திய தேசிய நெடுஞ்சாலை ஆணையம் (National Highway Authority of India (NHAI)) மற்றும் ஏர் இந்தியா (Air India) ஆகும். சுவாரஸ்யமாக, இந்த காலகட்டத்தில் பொதுத்துறை வங்கி மறுமூலதனமயமாக்கல் அரசாங்கத்தின் பங்கு உட்செலுத்துதலில் குறிப்பிடத்தக்க பகுதியை உருவாக்கியது. இது 2004-14 முதல் சுமார் 14% மற்றும் அடுத்த 10 ஆண்டுகளில் சுமார் 17% ஆகும். மோடி அரசாங்கத்தின் போது என்ன மாறியது என்றால், இந்திய ரயில்வே, இந்திய தேசிய நெடுஞ்சாலை ஆணையம் மற்றும் பாரத் சஞ்சார் நிகாம் லிமிடெட் (Bharat Sanchar Nigam Limited(BSNL)) போன்ற உள்கட்டமைப்புத் துறை நிறுவனங்களில் விகிதப்பங்கு உட்செலுத்துதலின் வெளிப்படையான அதிகரிப்பு ஆகும்.
எளிமையான சொற்களில், கோவிட் தொற்றுநோய்க்குப் பிறகு, உள்கட்டமைப்பு திட்டங்களுக்கு அரசாங்கம் அதிக பணத்தை செலவிட்டதுடன், குறிப்பிட்ட துறையில் அரசுக்கு சொந்தமான நிறுவனங்களில் அதிக முதலீடுகளுக்கு வழிவகுத்தது. இருப்பினும், ஒரு கவலைக்குரிய போக்கு உள்ளது. பொதுத்துறை நிறுவனங்கள் கடந்த பத்தாண்டில் தங்கள் சொந்த செயல்பாடுகளிலிருந்து அதிக பணத்தை ஈட்டவில்லை. அவர்கள் பத்திரங்கள் மற்றும் வெளிப்புற ஆதாரங்களில் இருந்து அதிக பணத்தை கடன் வாங்கினாலும், தங்கள் சொந்த திட்டங்களுக்கு உள்நாட்டில் நிதியை உருவாக்கும் திறன் 2014 முதல் குறைந்துள்ளது. மோடி அரசாங்கத்தின் ஆட்சிக் காலத்தில், பொதுத்துறை நிறுவனங்களில் முதலீடு செய்யப்படும் பணத்தின் அளவு முந்தைய பத்தாண்டுடன் ஒப்பிடும்போது கணிசமாக அதிகரித்துள்ளது. ஆனால் அதே நேரத்தில், பொதுத்துறை நிறுவனங்கள் தங்கள் திட்டங்களுக்கு உள்நாட்டில் அதிக பணத்தை ஈட்ட முடியவில்லை.
இருந்தபோதிலும், 2004 முதல் 2014 வரை சம்பாதித்ததை ஒப்பிடுகையில், 2014 மற்றும் 2024 க்கு இடையில் பொதுத்துறை நிறுவனங்களின் பங்குகளை விற்றதன் மூலம் அரசாங்கம் அதன் வருவாயை மூன்று மடங்காக அதிகரித்துள்ளது. இருப்பினும், நாட்டின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியின் சதவீதமானது, இரு அரசாங்கங்களின் பங்கு விலக்கல் ரசீதுகள் (disinvestment receipt) சுமார் 0.25% சதவீதமாக இருந்தது. ஆனால், பொதுத்துறை நிறுவனங்கள் குறித்த மோடி அரசின் அணுகுமுறையை ஒப்புக் கொள்வது முக்கியம். இந்த நிறுவனங்களில் அதிக முதலீடு செய்திருந்தாலும், பொதுத்துறை நிறுவனங்கள் உள்நாட்டில் நிதி உருவாக்கும் திறனை மேம்படுத்தவில்லை. இந்த நிறுவனங்களின் நிர்வாகத்தை சீர்திருத்துவதில் அரசாங்கம் கவனம் செலுத்த வேண்டிய நேரம் இது. மேலும் அவற்றின் உரிமை முறை மற்றும் நிர்வாகம் ஆகியவை மறுபரிசீலனை செய்யப்பட வேண்டும்.