இந்தியா சமீபத்தில் தனது சமீபத்திய இரண்டாண்டு புதுப்பிப்பு அறிக்கையை UNFCCC அமைப்புக்கு சமர்ப்பித்தது.
அதன் உலகளாவிய காலநிலை உறுதிப்பாட்டின் ஒரு பகுதியாக, இந்தியா சமீபத்தில் அதன் பசுமை இல்ல வாயு உமிழ்வு (GHG) இருப்பு விவரங்கள் மற்றும் உமிழ்வைக் கட்டுப்படுத்த எடுத்த முயற்சிகள் பற்றிய சமீபத்திய அறிக்கையை சமர்ப்பித்தது.
அதன் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியின் (GDP) உமிழ்வு தீவிரம், அதன் பொருளாதார நடவடிக்கைகளின் ஆற்றல் திறனை பிரதிபலிக்கிறது. 2005 மற்றும் 2020-ஆம் ஆண்டுக்கு இடையில் 36% குறைக்கப்பட்டது. இந்த அறிக்கை உமிழ்வுகளின் விரிவான ஆதாரங்கள் மற்றும் இலக்குகளின் நிலை ஆகியவற்றையும் விவரித்துள்ளது.
இரண்டாண்டு புதுப்பிப்பு அறிக்கை (Biennial Update Report (BUR) என்றால் என்ன?
காலநிலை மாற்றத்திற்கான ஐக்கிய நாடுகளின் கட்டமைப்பு மாநாட்டின் (UNFCCC) கீழ், வளரும் நாடுகள் காலநிலை நடவடிக்கைக்கான தங்கள் முயற்சிகள் பற்றிய விரிவான அறிக்கையை சமர்ப்பிக்க கடமைப்பட்டுள்ளன. பாரிஸ் காலநிலை ஒப்பந்தத்தின் கீழ் உள்ள கடமைகளின் ஒரு பகுதியாக சமர்ப்பிக்கப்பட்ட இந்த அறிக்கை, இரண்டாண்டு புதுப்பிப்பு அறிக்கை அல்லது BUR என அழைக்கப்படுகிறது.
BUR உள்ள முக்கியமான சமர்ப்பிப்புகள், காலநிலை, சமூக-பொருளாதார காரணிகள் மற்றும் வனவியல் ஆகியவற்றுடன் நாட்டின் தேசிய சூழ்நிலைகளின் மேலோட்டத்தையும், அத்துடன் தேசிய பசுமை இல்ல வாயு (GHG) உமிழ்வுகள், அவற்றின் ஆதாரங்கள் மற்றும் இயற்கை மூழ்கிகள் பற்றிய விரிவான பட்டியல்களையும் உள்ளடக்கியது. உமிழ்வைக் குறைப்பதற்கான தேசிய செயல்திட்டங்கள், காலநிலை மாற்றத்தை எதிர்த்துப் போராடுவதற்கு நாடு பெற்ற நிதி, தொழில்நுட்பம் மற்றும் திறன்-வளர்ப்பு ஆதரவு பற்றிய தகவல்களுடன் அந்த நடவடிக்கைகளை அளவிடுவதற்கான முறைகள் பற்றிய முக்கியமான புதுப்பிப்புகளும் இதில் உள்ளன.
BUR-4 இன் சிறப்பம்சங்கள் மற்றும் உமிழ்வு சரக்குகள் பற்றிய சமர்ப்பிப்புகள் என்ன?
இந்தியாவின் BUR-4 மூன்றாவது தேசிய தொடர்பை மேம்படுத்துகிறது. இது டிசம்பர் 30 அன்று UNFCCC-க்கு சமர்ப்பிக்கப்பட்டது. அறிக்கையில் 2020-ஆம் ஆண்டிற்கான தேசிய பசுமை இல்ல வாயு (GHG) இருப்பு மற்றும் இந்தியா அதன் காலநிலை இலக்குகளை அடையும் பாதையில் உள்ளது என்பதை உறுதிப்படுத்துகிறது.
2015-ஆம் ஆண்டில் பாரிஸ் ஒப்பந்தத்தின் கீழ் சமர்ப்பிக்கப்பட்ட தேசிய அளவில் தீர்மானிக்கப்பட்ட பங்களிப்புகளின் (NDCs) ஒரு பகுதியாக, 2022-ஆம் ஆண்டில் புதுப்பிக்கப்பட்டது, 2030-ஆம் ஆண்டிற்குள் 2005 அளவைக் காட்டிலும் அதன் GDP உமிழ்வு தீவிரத்தை 45% குறைக்க இந்தியா உறுதியளித்துள்ளது. BUR-4 2005-ஆம் ஆண்டுக்கு இடையில் சமர்ப்பித்தது மற்றும் 2020-ஆம் ஆண்டு இந்தியாவின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியின் உமிழ்வு தீவிரம் 36% குறைக்கப்பட்டது.
GDP உமிழ்வு தீவிரம் என்பது ஒரு யூனிட் பொருளாதார உற்பத்திக்கான GHG உமிழ்வைக் குறைப்பதைக் குறிக்கிறது. புதைபடிவ எரிபொருளிலிருந்து புதுப்பிக்கத்தக்க எரிபொருளாகவும், புதைபடிவ எரிபொருளிலிருந்து மின்சாரமாகவும் மாறுவது, பொருளாதார நடவடிக்கைகளை விரிவுபடுத்தும் போது உமிழ்வு தீவிரத்தைக் குறைப்பதற்கான சில எடுத்துக்காட்டுகளாகும்.
BUR-4 இன் மிகப்பெரிய சிறப்பம்சம் என்னவென்றால், 2020-ஆம் ஆண்டில், இந்தியாவின் மொத்த GHG வெளியேற்றம் 2,959 மில்லியன் டன் கார்பன்-டை-ஆக்சைடு (CO2) சமமாக இருந்தது. வனவியல் துறை மற்றும் நில வளங்கள் மூலம் உறிஞ்சப்படுவதைக் கணக்கிட்ட பிறகு, நாட்டின் நிகர உமிழ்வுகள் 2,437 மில்லியன் டன்கள் CO2-க்கு சமமாக இருந்தது. மொத்த தேசிய உமிழ்வுகள் (நில பயன்பாடு, நில பயன்பாட்டு மாற்றம் மற்றும் வனவியல் உட்பட) 2019-ஆம் ஆண்டு உடன் ஒப்பிடும்போது 7.93% குறைந்துள்ளது. இருப்பினும், இது BUR-4 -ன் படி 1994-ஆம் ஆண்டு முதல் 98.34% அதிகரித்துள்ளது.
புதைபடிவ எரிபொருட்களை எரிப்பதால் உருவாகும் CO2 உமிழ்வுகள், கால்நடைகளில் இருந்து மீத்தேன் வெளியேற்றம் மற்றும் அலுமினியம் மற்றும் சிமென்ட் உற்பத்தியை அதிகரிப்பது ஆகியவை மொத்த GHG உமிழ்வுக்கு முக்கிய பங்களிப்பாளர்கள் என்று அறிக்கை கூறுகிறது.
GHGகளின் அடிப்படையிலான உமிழ்வுகளின் முறிவு, CO2 உமிழ்வுகளில் 80.53% ஆகும். அதைத் தொடர்ந்து மீத்தேன் (13.32%), நைட்ரஸ் ஆக்சைடு (5.13%) மற்றும் மற்றவை 1.02% ஆகும்.
உமிழ்வுக்கான துறைசார் பங்களிப்புகள் ஆற்றல் துறையில் இருந்து அதிகபட்சமாக 75.66% ஆகும். விவசாயம் 13.72% உமிழ்வை பங்களித்தது. தொழில்துறை செயல்முறை மற்றும் தயாரிப்பு பயன்பாடு மற்றும் கழிவுத் துறை முறையே 8.06% மற்றும் 2.56% பங்களித்தது. எரிசக்தித் துறையில், மின்சார உற்பத்தி மட்டும் 39% உமிழ்வைக் கொண்டுள்ளது.
இந்தியாவின் காலநிலை உறுதிப்பாடுகளின் நிலை பற்றி BUR-4 என்ன கூறுகிறது?
இந்தியா தனது உலகளாவிய கடமைகளின் ஒரு பகுதியாக ஆகஸ்ட் 2022-ஆம் ஆண்டில், அதன் தேசிய அளவில் தீர்மானிக்கப்பட்ட பங்களிப்புகளை (NDCs) புதுப்பித்தது. 2030-ஆம் ஆண்டுக்குள் நாட்டின் மொத்த மின்சாரத் திறனில் 50% புதைபடிவமற்ற எரிபொருளில் இருந்து வருவதே ஒரு முக்கிய குறிக்கோள் ஆகும். GDPயின் ஒவ்வொரு யூனிட்டிற்கும் பயன்படுத்தப்படும் ஆற்றலைக் குறைப்பது மற்றொரு முக்கிய இலக்காக வைத்துள்ளது.
2030-ஆம் ஆண்டுக்குள் கூடுதல் காடுகள் மற்றும் மரங்கள் மூலம் 2.5 முதல் 3 பில்லியன் டன்கள் வரையிலான CO2க்கு இணையான கூடுதல் கார்பன் வெளியேற்றத்தை உருவாக்க இந்தியா உறுதியளித்துள்ளது. BUR-4-ல் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளபடி, 2005 முதல் 2021-ஆம் ஆண்டு வரை 2.29 பில்லியன் டன்கள் CO2 உருவாக்கியது.
NDC புதுப்பிப்புக்கு முன், 2021-ஆம் ஆண்டில், இந்தியாவும் 2070-ஆம் ஆண்டுக்குள் நிகர பூஜ்ஜியம் அல்லது கார்பன் நடுநிலையை அடைவதாக உறுதியளித்தது.
இந்த முனைகளில் அதன் முன்னேற்றத்தைப் புதுப்பித்து, அக்டோபர் 2024 நிலவரப்படி, மத்திய மின்சார ஆணையத்தின்படி, நாட்டில் புதைபடிவ எரிபொருள் அடிப்படையிலான மின் உற்பத்தி திறனின் பங்கு 46.52% என்று இந்தியா கூறியுள்ளது.
ஆற்றல் நுகர்வு குறைக்க மற்றும் தொழில்துறை துறை முழுவதும் ஆற்றல் திறன் மேம்படுத்த இது 2011-ஆம் ஆண்டு தொடங்கப்பட்டது.
2012 மற்றும் 2022-ஆம் ஆண்டுக்கு இடையில் ஐந்து சுழற்சிகள் மூலம், இந்தத் திட்டம் சிமெண்ட் துறையில் 3.35 Mtoe (மில்லியன் டன் எண்ணெய்க்கு சமமான) ஒட்டுமொத்த ஆற்றல் சேமிப்புக்கு வழிவகுத்தது. இரும்பு மற்றும் எஃகு துறையில் 6.14 Mtoe, அலுமினியம் துறையில் 2.13 Mtoe, ஜவுளித் தொழில், காகிதம் மற்றும் கூழ் தொழிலில் 0.63 Mtoe, அனல் மின் துறையில் 7.72 Mtoe ஆற்றல் சேமிப்புக்கு வழிவகுத்தது மற்றும் 2021-2022-ஆம் ஆண்டு வரை 28.74 மில்லியன் டன்கள் CO2க்கு சமமான உமிழ்வைத் தடுத்தது.
காலநிலை உணர்வு வளர்ச்சிக்கான இந்தியாவின் தொழில்நுட்பத் தேவைகள் குறித்து அறிக்கை என்ன கூறியுள்ளது?
காலநிலை மாற்றத்தால் இந்தியா கணிசமாக பாதிக்கப்பட்டுள்ள நிலையில், குறைந்த கார்பன் வளர்ச்சிக்கும், காலநிலை மாற்றத்தின் தாக்கங்களுக்கு ஏற்பவும் மேம்பட்ட தொழில்நுட்பம் தேவைப்படுகிறது. இந்தியா பெரும்பாலும் உள்நாட்டு வளங்களை நம்பியிருப்பதாகவும், மெதுவான தொழில்நுட்ப பரிமாற்றம் மற்றும் அறிவுசார் சொத்துரிமை போன்ற தடைகள் தொழில்நுட்பங்களை ஏற்றுக்கொள்வதற்கு தடையாக இருப்பதாகவும் குறிப்பிட்டுள்ளது.
துறைகள் முழுவதிலும், நாட்டிற்குத் தேவையான தொழில்நுட்பங்களை இது எடுத்துக்காட்டியது. ஆற்றல் துறையில், அதி-திறமையான ஒளிமின்னழுத்த கலன்கள் மற்றும் மேம்பட்ட ஒளிமின்னழுத்த செல்கள், மிதக்கும் காற்று விசையாழிகள் மற்றும் புவிவெப்ப தொழில்நுட்பம் ஆகியவற்றை சில எடுத்துக்காட்டுகளாக அது சுட்டிக்காட்டியது. தொழில்துறையில், சிமென்ட், இரும்பு மற்றும் எஃகு போன்ற கடினமான துறைகளுக்கான கார்பன் பிடிப்பு, பயன்பாடு மற்றும் சேமிப்புத் துறையை இது முன்னிலைப்படுத்தியது. நீர் துறையில், சூரிய மற்றும் காற்றில் இயங்கும் உப்புநீக்கும் தொழில்நுட்பம் வறண்ட பகுதிகளுக்கு உதவும் என்று குறிப்பிட்டது.