முக்கிய அம்சங்கள் :
1. வங்கிகள் ஆண்டுக்கு 30%க்கு மேல் வட்டி வசூலிக்க முடியாது என்று 2008-ம் ஆண்டு தேசிய நுகர்வோர் தகராறு தீர்ப்பு ஆணையம் (National Consumer Disputes Redressal Commission (NCDRC)) எடுத்த முடிவை உச்சநீதிமன்றம் ரத்து செய்தது. வட்டி விகிதங்களுக்கு வரம்புகளை விதிக்கும் ஒரே அதிகாரம் இந்திய ரிசர்வ் வங்கி (Reserve Bank of India (RBI)) மட்டுமே என்றும் உச்சநீதிமன்றம் கூறியுள்ளது.
2. "Awaz" புனிதா சொசைட்டி & பிற vs இந்திய ரிசர்வ் வங்கி & பிற 2007 (Punita Society & Ors vs. Reserve Bank of India & Ors) வழக்கில், மனுதாரர்கள் ஒரு புகாரை தாக்கல் செய்தனர். குறிப்பிட்ட சில வங்கிகள் அதிக வட்டி விகிதத்தை வசூலிப்பதாக அவர்கள் கூறினர். இந்த விகிதங்கள் கிரெடிட் கார்டு விநியோகிப்பதில் தாமதங்கள் அல்லது இயல்புநிலைகளுக்கு வருடத்திற்கு 36% முதல் 49% வரை இருக்கும்.
3. இது, நுகர்வோர் பாதுகாப்புச் சட்டம், 1986 (Consumer Protection Act, (CPA)-ன் கீழ் நியாயமற்ற வர்த்தக நடைமுறை என்று அவர்கள் கூறினர். (2019-ல் பழைய CPA சட்டம் ரத்து செய்யப்பட்டு புதிய CPA சட்டத்தால் மாற்றப்பட்டது). குறிப்பிட்ட விகிதத்திற்கு மேல் வட்டி வசூலிப்பதை வங்கிகள் கட்டுப்படுத்தும் சுற்றறிக்கையை ரிசர்வ் வங்கி வெளியிட வேண்டும் என்றும் அவர்கள் கூறினர்.
4. இருப்பினும், அதிக வட்டி வசூலிப்பதைத் தவிர்க்குமாறு வங்கிகளுக்கு ஏற்கனவே உத்தரவிட்டுள்ளதாக ரிசர்வ் வங்கி குறிப்பிட்டிருந்தது. இருப்பினும், அதன் கொள்கையானது வங்கிகள் நேரடி கட்டுப்பாடு இல்லாமல் குறிப்பிட்ட வட்டி விகிதங்களை அமைக்க அனுமதித்தது.
5. அரசியலமைப்புப் பிரிவு 21A குறிப்பிடுவதாவது, "ஒரு வங்கிக்கும் அதன் கடனாளிக்கும் இடையிலான பரிவர்த்தனை, அத்தகைய பரிவர்த்தனை தொடர்பாக வங்கி நிறுவனத்தால் வசூலிக்கப்படும் வட்டி விகிதம் அதிகமாக இருப்பதால் எந்த நீதிமன்றமும் மீண்டும் திறக்கப்படாது". மேலும், சில சூழ்நிலைகளில் வங்கி நிறுவனங்களுக்கு கட்டுப்பாடான வழிகாட்டுதல்களை வழங்குவதற்கான அதிகாரத்தை ரிசர்வ் வங்கிக்கு வழங்கும் பிரிவு 35A என்றும் அவர்கள் மேற்கோள் காட்டியுள்ளனர்.
உங்களுக்குத் தெரியுமா?
1. "நியாயமற்ற வர்த்தக நடைமுறையை" நிறுத்துமாறு வங்கிகளுக்கு உத்தரவிடப்படலாம் என்று ஆணையம் கூறியது. இந்த வார்த்தை நுகர்வோர் பாதுகாப்புச் சட்டத்தின் (CPA) கீழ் பரவலாக வரையறுக்கப்பட்டதால், "ஏதேனும் ஒரு பொருட்களின் விற்பனை, பயன்பாடு அல்லது விநியோகத்தை மேம்படுத்துவதற்கு அல்லது சேவைகளை வழங்குவதற்கு ஏமாற்றும் அல்லது நியாயமற்ற நடைமுறைகளைப் பயன்படுத்துவதை உள்ளடக்கியது. இது, வங்கி நிறுவனங்களின் செயல்பாடுகளை உள்ளடக்கியதாக தேசிய நுகர்வோர் தகராறு தீர்ப்பு ஆணையம் (National Consumer Disputes Redressal Commission (NCDRC)) நடத்தியது.
2. இந்த ஆணையம் அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து, ஆஸ்திரேலியா மற்றும் பிலிப்பைன்ஸ் உள்ளிட்ட பல நாடுகளில் உள்ள வட்டி விகிதங்களை ஒப்பிட்டுப் பார்த்தது. இதில், 36-49% வட்டி விகிதங்கள் அதிகமாக இருப்பதாக அது முடிவு செய்தது.
3. சென்ட்ரல் பேங்க் ஆஃப் இந்தியா vs ரவீந்திரா மற்றும் பிற 2001 (Central Bank of India vs Ravindra And Ors) வழக்கில் உச்சநீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பு, வங்கி ஒழுங்குமுறைச் சட்டம் (Banking Regulation Act), 1949 இன் 21 மற்றும் 35A பிரிவுகள் அதிகாரத்தை வழங்குகின்றன. ஆனால், உத்தரவுகளை வழங்குவது போன்ற செயல்களைச் செய்ய வேண்டிய கடமையையும் விதிக்கின்றன. ரிசர்வ் வங்கியின் உத்தரவுகளை மீறும் வகையில் வசூலிக்கப்படும் வட்டி அல்லது மூலதனத் தொகையை அனுமதிக்கவோ அல்லது சேர்க்கவோ கூடாது என்றும் அது கூறியுள்ளது. மாறாக, அதை வட்டியாக மட்டுமே கருதி அதற்கேற்ப கையாள வேண்டும்.
4. இதைக் கருத்தில் கொண்டு, தேசிய நுகர்வோர் தகராறு தீர்ப்பு ஆணையமானது (NCDRC), "கடன் செலுத்தத் தவறினால், ஆண்டுக்கு 36 சதவிகிதம் முதல் 49 சதவிகிதம் வரையிலான அபரிமிதமான வட்டி விகிதங்களை வசூலிப்பதன் மூலம் கடன் வாங்குபவர்களை சுரண்டும் வங்கிகளைக் கட்டுப்படுத்தாததற்கு எந்த நியாயமான காரணமும் இல்லை. அட்டை வைத்திருப்பவர்கள் நிலுவைத் தேதிக்கு முன் தொகையைச் செலுத்த வேண்டும்.
5. பின்னர் நீதிமன்றம் அதிகபட்ச வட்டி விகித வரம்பை ஆண்டுக்கு 30% நிர்ணயித்தது. இருப்பினும், மேல்முறையீட்டுக்கு பிறகு 2009-ம் ஆண்டில் உச்சநீதிமன்றத்தால் இந்தத் தீர்ப்பு நிறுத்தி வைக்கப்பட்டது.