காடுகளில் மனித விலங்கு மோதல்களைக் குறைக்க சிறப்புக் கண்காணிப்புக் குழுக்கள் (Special vigilance committees) மற்றும் விரைவான பதிலளிப்புக் குழுக்கள் (rapid response teams (RRTs)) அமைப்பது நல்ல யோசனை. ஆனால் விலங்குகளை கொல்வது போன்ற விருப்பங்களுடன் நாம் அவற்றை மாற்றக்கூடாது.
கேரள அமைச்சரவை சமீபத்தில் மனித-விலங்கு மோதலை ஒரு மாநிலம் சார்ந்த பேரழிவாக (state-specific disaster) அறிவித்தது. இதன் பொருள் கேரள மாநில பேரிடர் மேலாண்மை ஆணையம் (Kerala State Disaster Management Authority (SDMA)) இந்த மோதல்களை நிர்வகிக்கவும் நிதி உதவிகளை விரைவாக வழங்கவும் உதவும். கேரள மாநில பேரிடர் மேலாண்மை ஆணையத்தால் அங்கீகரிக்கப்பட்ட பிற பேரழிவுகளில் கடலோர அரிப்பு (coastal erosion), வலுவான காற்று (strong winds), மின்னல் (lightning), குழாய் வடிவிலான நிலச்சரிவு (soil piping) மற்றும் வெப்பத்தாக்கம் (sunstroke) ஆகியவை அடங்கும்.
வெவ்வேறு அதிகாரிகளின் பொறுப்புகளைப் பற்றி நமக்கு போதுமான அளவு தெரியவில்லை. ஆனால், இந்த அறிவிப்பு பல்வேறு மட்டங்களில் பல குழுக்களை உருவாக்கும். முதல்வர் தலைமையிலான உயர்மட்டக் குழுவில் காடுகள், வனவிலங்குகள், வருவாய், உள்ளூர் சுயாட்சி மற்றும் எஸ்சி, எஸ்டி மற்றும் ஓபிசி மேம்பாட்டு அமைச்சர்கள் இருப்பார்கள். மேலும், தலைமைச் செயலாளர், மாவட்ட ஆட்சியர், பல்வேறு துறைகளைச் சேர்ந்த செயலாளர்கள் உட்பட மேலும் 3 குழுக்கள் அமைக்கப்படும்.
"மனித-விலங்கு மோதல்" (human-animal conflict) என்ற சொல் உள்ளூர் பகுதிகளில் நடக்கும் குறிப்பிட்ட சம்பவங்களைக் குறிக்கிறது. உதாரணமாக, கேரளாவின் வயநாட்டில் அதிகரித்து வரும் மனித-விலங்கு மோதலைப் பற்றி நாம் பேசும்போது, மிகவும் உள்ளூர் மட்டங்களில் நிகழும் குறிப்பிட்ட மோதலைப் பற்றி பேசுகிறோம்.
இது போன்ற குழுக்கள் எப்போதும் குறிப்பிட்ட பகுதிகளில் வாழும் மக்கள் எதிர்கொள்ளும் அன்றாட சவால்களைக் கருத்தில் கொள்வதில்லை. உள்ளூர் நிலப்பரப்பு, காடுகளுக்கு அருகாமை மற்றும் விலங்குகளுக்கு நீர் அல்லது உணவு கிடைப்பது போன்ற காரணிகள் பெரிதும் பாதிக்கப்படுகின்றன. இந்த காரணிகள் மனிதர்களை பாதிக்கின்றன, நடுத்தர வர்க்க நகரவாசிகளுடன் ஒப்பிடும்போது ஏழை விவசாயிகள் பெரும்பாலும் அதிக ஆபத்தில் உள்ளனர். இதுபோன்ற சம்பவங்கள் நடக்கும் வயநாடு போன்ற இடங்களில், பல உள்ளூர்வாசிகள் இரவில் வெளியே செல்ல பயப்படுகிறார்கள். மேலும், சிலர் விவசாயத்தை முற்றிலுமாக நிறுத்திவிட்டனர். மோதல்களுக்கு விலங்குகளைக் குற்றம் சாட்டுவது எளிது என்றாலும், சுற்றுச்சூழல் சுற்றுலா, முறைகேடான கட்டுமானம் மற்றும் சட்ட விரோத குவாரி போன்ற காரணிகள் உண்மையில் வனப்பகுதிகளை செல்வந்தர்களுக்கான பாதுகாப்பான இடங்களாக மாற்றுகின்றன. எனவே, பொதுமக்கள் மனித விலங்கு மோதலை எதிர்கொண்டு பாதிக்கப்படுகிறார்கள்.
புவியியல் நிகழ்வுகளுடன் விலங்குகள் வகைப்படுத்தப்படும் விதம் கவலைகளை எழுப்புகிறது. குறிப்பாக, மனித-விலங்கு மோதல்களை ஆராயும்போது. விரிவான உள்ளூர் மதிப்பீடுகள் பெரும்பாலும் இத்தகைய அபாயகரமான சந்திப்புகளுக்குப் பின்னால் உள்ள காரணங்களைக் கண்டறியும். உதாரணமாக, வயநாட்டில் வனத்துறையினரிடம் சிக்கிய புலிகள் அடிக்கடி காயம் அடைந்துள்ளது மற்றும் அவற்றின் பல பற்களைக் காணவில்லை. அதேபோன்று அண்மையில் இடம்பெற்ற யானைத் தாக்குதல் சம்பவத்திலும் மனிதர்கள் யானை மீது கற்களை வீசித் தாக்கியதாகவும் தெரிவிக்கப்படுகிறது. இந்த சூழ்நிலைகளில் மனிதர்களும் பாதிக்கப்படலாம் என்ற உண்மையை இது குறைப்பதற்காக அல்ல, ஆனால் குறிப்பிட்ட தொடர்புகளின் காரணங்களைப் புரிந்துகொள்ள விலங்குகளின் நடத்தையை சூழ்நிலைப்படுத்த வேண்டியதன் அவசியத்தை இது எடுத்துக்காட்டுகிறது.
சமூக அமைதியின்மை மற்றும் அரசியல் ஆதரவால் அடிக்கடி தூண்டப்படும் இந்த சம்பவங்களுக்கு பொதுமக்களின் எதிர்வினை "நிரந்தர தீர்வுக்கு" அழைப்பு விடுக்கிறது. இது விலங்குகளை கூண்டில் அடைத்தல், மற்ற வனப்பகுதிகளுக்கு இடமாற்றம் செய்தல் அல்லது சம்பந்தப்பட்ட விலங்குகளைச் சுட்டுகொள்ளுதல் போன்ற செயல்களை நோக்கிச் செல்கிறது. இருப்பினும், பல சமயங்களில், தலைமை வனவிலங்கு காப்பாளர் (chief wildlife warden) மற்றும் மாவட்ட வன அதிகாரி (district forest officer (DFO)) தேசிய புலிகள் பாதுகாப்பு ஆணையத்தின் (NTCA) நிலையான செயல்பாட்டு நடைமுறைகளை கடைபிடிக்கிறார்கள். இது விலங்குகள் மனிதர்கள் அதிகம் உள்ள பகுதிகளில் நடமாடினாலும் அவற்றை சுடுவதற்கு எதிராக வாதிடுகிறது.
இருப்பினும், அரசியல் தலைவர்களை உள்ளடக்கிய இது போன்ற குழுக்கள், விலங்குகளை விட மனித நலன்களுக்கு முன்னுரிமை அளிக்க முனைகின்றன. மேற்குத் தொடர்ச்சி மலையைப் பாதுகாப்பதை நோக்கமாகக் கொண்ட காட்கில் அறிக்கையை (Gadgil report) பலவீனப்படுத்திய உம்மன் வி உம்மன் அறிக்கை (Oommen V Oommen report) போன்ற அறிக்கைகளுடன் இதை நாம் முன்பே பார்த்திருக்கிறோம். கேரளாவில், மக்களவைத் தேர்தல் நெருங்கி வரும் நிலையில், மனித-விலங்கு மோதல் ஒரு அரசியல் பிரச்சினையாக மாறி வருகிறது. ஒவ்வொரு காட்டு விலங்கும் சாத்தியமான அச்சுறுத்தலாகக் காணப்படுகிறது. இது விலங்குகளைக் கொல்வதால் மட்டுமே மனித பாதுகாப்பை உறுதி செய்வதற்கான ஒரே வழி என்ற நம்பிக்கைக்கு வழிவகுக்கிறது. ஆனால் விலங்குகளுக்காக யார் பேசுகிறார்கள்? நமக்கு வசதியாக இருக்கும் போது மட்டும் வனவிலங்கு பாதுகாப்பில் ஈடுபடுவோமா?
வனவிலங்கு மோதலைக் குறைப்பதற்காக காடுகளுக்குள் தண்ணீர் கிடைப்பதை உறுதி செய்வதற்கான முன்மொழிவு இந்த பிரகடனத்தில் அடங்கும். விலங்குகள் பெரும்பாலும் தண்ணீர் மற்றும் உணவைத் தேடி மனித குடியிருப்புக்குள் நுழைவதை அரசாங்கம் ஒப்புக்கொள்கிறது. இருப்பினும், இந்த செயற்கை நீர் ஆதாரங்களை உருவாக்கும் முறையின் விரிவான திட்டம் பற்றி குறிப்பிடப்படவில்லை. ஒரு ஆசிய யானை ஒரு நாளைக்கு 200 லிட்டர் தண்ணீர் வரை உட்கொள்ளும் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. காலனித்துவ கால மரத்தோட்டங்கள் மற்றும் "மஞ்சா கொன்னா" (senna spectabilis) போன்ற ஆக்கிரமிப்பு இனங்கள் ஆகியவற்றின் தாக்கத்தால் இந்த சவால் அதிகரிக்கிறது. அவை இயற்கையான வாழ்விடத்தை மாற்றியமைத்துள்ளன மற்றும் வனவிலங்குகளுக்கு உனவளிக்க முடியாதவை. சுற்றுச்சூழலை மீட்டெடுப்பதில் நாம் பணிபுரியும் போது, நாம் உருவாக்கும் எந்தவொரு புதிய நீர்நிலைகளும் மோதல்களைக் குறைப்பதிலும் சுற்றுச்சூழல் அமைப்பின் ஆரோக்கியத்தைப் பராமரிப்பதிலும் கவனம் செலுத்துவது முக்கியம்.
விலங்குகளிடம் சகிப்புத்தன்மையைப் பேணுவதற்கான ஒரு வழியாக பாதிக்கப்பட்ட சமூகங்களுக்கு விரைவான இழப்பீட்டை வலியுறுத்தி, விரைவான நெருக்கடியைத் தீர்ப்பதை இந்த அறிவிப்பு நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. சிறப்பு கண்காணிப்பு குழுக்களை நிறுவுதல், விரைவான பதிலளிப்பு குழுக்களை (rapid response teams (RRTs)) வலுப்படுத்துதல் மற்றும் வன கண்காணிப்பாளர் ரோந்துகளை அதிகரிக்கவும் இது முன்மொழிகிறது. இந்த செயலூக்கமான உள்ளூர் நடவடிக்கைகள், கொலை போன்ற தீங்கான நடைமுறைகளை நாடாமல் மோதல்களைத் தணிக்க உதவும். அனைத்து உயிரினங்களுக்கும் நீதியை ஊக்குவிக்கும் ஒரு சமநிலையை உருவாக்குவதே இதன் நோக்கம். இது, கடினமான சூழ்நிலைகளில் வரையறுக்கப்பட்ட வளங்களுடன் இணைந்து வாழ உதவுகிறது.
எழுத்தாளர் கேரளாவின் கல்பெட்டாவில் உள்ள சூழலியல் மற்றும் வனவிலங்கு உயிரியலுக்கான ஹியூம் மையத்துடன் (Hume Centre) இணைந்த ஆராய்ச்சியாளராக உள்ளார்.