கடந்த நிதியாண்டில் பிப்ரவரி மாதத்திற்குள் ரயில்வே 3,306 கிமீ ரயில் பாதைகளை மட்டுமே மின்மயமாக்கியது குறிப்பிடத்தக்கது.
இந்த நிதியாண்டின் இறுதிக்குள் தனது பரந்த அளவிலான நெட்வொர்க்கை (broad-gauge network) மின்மயமாக்குவதை முடிப்பதற்கு இந்திய ரயில்வே திட்டமிட்டுள்ளது என்று மூத்த அதிகாரிகள் தெரிவித்தனர். 2023-24 வாக்கில், 95% அகல ரயில் பாதைகள் ஏற்கனவே மின்மயமாக்கப்பட்டுள்ளன என்றும் அவர்கள் கூறியுள்ளனர். 2021 ஆம் ஆண்டில், மத்திய ரயில்வே அமைச்சகம் (Union Ministry of Railways) மாநிலங்களவையில் ஒரு பதிலில் 2023-24 க்குள் அனைத்து அகல ரயில் பாதைகளும் (broad gauge rail lines) மின்மயமாக்கப்பட வாய்ப்புள்ளது என்று குறிப்பிட்டுள்ளது. தற்போது அந்த இலக்கு எட்டும் தூரத்தில் இருப்பதாக அதிகாரிகள் கூறுகின்றனர். உலகளவில் மிகப்பெரிய பசுமை ரயில்வே வலையமைப்பாக மாறுவதற்கான 'மிஷன் 100 சதவீத மின்மயமாக்கல்' (Mission 100 percent electrification) இலக்கை அடைவதற்கு இந்திய ரயில்வே விரைவாக செயல்பட்டு வருவதாகவும் அவர்கள் குறிப்பிட்டனர்.
2023-24 நிதியாண்டில், சுமார் 7,188 கிலோமீட்டர் ரயில் பாதைகள் மின்மயமாக்கப்பட்டன, இது வரலாற்றில் இதுவரை இல்லாத அளவுக்கு உயர்வானது என்று மூத்த அதிகாரி ஒருவர் தெரிவித்தார். முந்தைய நிதியாண்டின் பிப்ரவரி வரை 3,306 கிலோமீட்டர்கள் மட்டுமே மின்மயமாக்கப்பட்டது. அதாவது கடந்த 11 மாதங்களின் மொத்த மின்மயமாக்கலை கடந்த மார்ச் மாதத்தில் மட்டும் மின்மயமாக்கப்பட்டுள்ளது. அதிகாரிகளின் கூற்றுப்படி, மார்ச் மாத தொடக்கத்தில், சுமார் 3,700 கிலோமீட்டர் ரயில் பாதைகளை மின்மயமாக்கும் பணி நடந்து வருவதாக அதிகாரிகள் கூறுகின்றனர். வழக்கமாக, இந்த திட்டங்களில் பெரும்பாலானவை நிதியாண்டின் இறுதியில் முடிக்கப்படும். அகல ரயில் பாதை நெட்வொர்க்கில் கிட்டத்தட்ட 95 சதவீதம் மின்மயமாக்கப்பட்டுள்ளதாக மூத்த அதிகாரி ஒருவர் குறிப்பிட்டுள்ளார். இந்தத் தரவுகளில் புதிய வரிகள், இரட்டிப்பு/மூன்றுமடங்கு மற்றும் பல கண்காணிப்பு போன்ற தற்போதைய திட்டங்கள் அடங்கும். இருப்பினும், மார்ச் 2024 நிலவரப்படி மாநில வாரியாக மின்மயமாக்கல் முன்னேற்றத்திற்கான தரவு எதுவும் இல்லை.
பிப்ரவரி 29 நிலவரப்படி, இந்தியாவில் 14 மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்கள் முழுமையாக மின்மயமாக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த இடங்களில் சண்டிகர், சத்தீஸ்கர், டெல்லி, ஹரியானா, இமாச்சலப் பிரதேசம், ஜம்மு-காஷ்மீர், ஜார்கண்ட், மத்தியப் பிரதேசம், மேகாலயா, ஒடிசா, புதுச்சேரி, தெலுங்கானா, உத்தரபிரதேசம் மற்றும் உத்தரகண்ட் ஆகியவை இதில் அடங்கும். இந்த மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களில் மின்மயமாக்கப்பட்ட ரயில் பாதைகளின் மொத்த நீளம் 24,383 பாதை கிலோமீட்டர்கள் ஆகும். சுற்றுச்சூழல் மற்றும் அவற்றின் உத்திகளின் காரணங்களால் ரயில்கள் மின்மயமாக்கலுக்கு அரசாங்கமானது முன்னுரிமை அளித்துள்ளது. பயணிகளுக்கான மின்சார ரயில்களை விட டீசல் ரயில்களுக்கு நீண்ட தூரத்திற்கு பொருட்களையும் மக்களையும் கொண்டு செல்வதற்கான செலவு 2.25 மடங்கு அதிகமாகவும், சரக்கு போக்குவரத்திற்கு 3.05 மடங்கு அதிகமாகவும் உள்ளது, ஏனெனில் மின்சார ரயில்கள் அதிக எரிபொருள் சிக்கனம் மற்றும் செலவு குறைந்தவையாக பார்க்கப்படுகிறது.
மேலும், மின்மயமாக்கப்பட்ட பாதைகள் அதிக எடையுள்ள சரக்கு மற்றும் நீண்ட பயணிகள் ரயில்களைக் கையாள முடியும். இழுவையை மாற்றுவதால் ஏற்படும் தாமதங்களைக் குறைக்கவும் அவை உதவுகின்றன. இந்திய ரயில்வே 2014-15 முதல் அகலப்பாதை நெட்வொர்க்கில் சுமார் 40,000 வழித்தட கிலோமீட்டர்களை மின்மயமாக்கியுள்ளது. மின்மயமாக்கல் விகிதம் 2004-14 க்கு இடையில் ஒரு நாளைக்கு 1.42 கிலோமீட்டரிலிருந்து 2023-24 இல் ஒரு நாளைக்கு சுமார் 19.6 கிலோமீட்டராக அதிகரித்துள்ளது. ரயில்வே நடவடிக்கைகளுக்கு டீசல் இறக்குமதியை இந்தியா சார்ந்திருப்பதைக் குறைப்பதால் மின்மயமாக்கலின் இந்த எழுச்சி முக்கியமானது. இந்தியா டீசலுக்கான இறக்குமதியை நம்பியிருந்தாலும், அது பெரும்பாலும் புதைபடிவ எரிபொருள்கள் மற்றும் புதுப்பிக்கத்தக்க ஆற்றல் போன்ற வழக்கமான எரிபொருட்கள் உட்பட உள்நாட்டு மூலங்களிலிருந்து மின்சாரத்தை உற்பத்தி செய்கிறது.
செலவு மற்றும் சில உத்திகளின் காரணங்களுக்காக ரயில்வேயை முழுமையாக மின்மயமாக்குவது முக்கியம் என்று நிபுணர்கள் கருதுகின்றனர். ஆனால், அது ரயில்வே நெட்வொர்க்கை பசுமையாக்குகிறது என்று சொல்வது சரியல்ல. இரயில்வே முக்கியமான நிலையங்களிருந்து இருந்து மின்சாரத்தைப் பெறுகிறது. அங்கு வெப்ப நிலக்கரி 70-80% மூலத்தை உருவாக்குகிறது. இந்திய ரயில்வேயின் முன்னாள் மூத்த அதிகாரி ஒருவர் கூறுகையில், புதுப்பிக்கத்தக்க மூலங்களிலிருந்து மின்சாரம் வராவிட்டால், மின்மயமாக்கல் கார்பன் உமிழ்வைக் குறைப்பதற்குப் பதிலாக இந்த திட்டம் நகர்த்துகிறது.