பொந்தன்புளி மரங்கள் (baobab trees) அவற்றின் பரந்த அடிமரம் (trunks) மற்றும் சுழலும் கிளைகளுடன் தனித்துவமானது. அவை மடகாஸ்கர், ஆப்பிரிக்கா மற்றும் ஆஸ்திரேலியாவில் மட்டுமே காணப்படுகின்றன. மடகாஸ்கர் தீவில் பிரபலமாக காணப்படும் இந்த மரங்களின் தோற்றுவாய் ஒரு புதிய ஆய்வு கண்டறிந்துள்ளது. இந்த மரங்கள் "காட்டின் தாய்" (“mother of the forest”) என்று அழைக்கப்படுகின்றன. மற்ற இனங்கள் ஆப்பிரிக்கா மற்றும் ஆஸ்திரேலியாவை தாயகமாகக் கொண்டவை.
"மடகாஸ்கரில் பொந்தன்புளி மரங்களின் எழுச்சி" ("The Rise of Baobab Trees in Madagascar”) என்ற தலைப்பில் ஆய்வு நடத்தப்பட்டுள்ளது. இங்கிலாந்து, சீனா, ஆப்பிரிக்கா ஆகிய நாடுகளைச் சேர்ந்த ஆராய்ச்சியாளர்கள் இதை நடத்தினர். இந்த ஆய்வின் முடிவு மே 15-அன்று வெளியிடப்பட்டது. இது பாபாப்களின் பரிணாமம் மற்றும் பரவல் மற்றும் அவை எதிர்கொள்ளும் அச்சுறுத்தல்களை ஆராய்கிறது. பாபாப்கள் ஆப்பிரிக்காவில் தோன்றியிருக்கலாம் என்று ஆய்வில் கண்டறியப்பட்டுள்ளது. பின்னர் அவை மடகாஸ்கர் மற்றும் ஆஸ்திரேலியாவிற்கு பரவியது. காலநிலை மாற்றம், காடு அழிப்பு மற்றும் மனித செயல்பாடு ஆகியவை மரத்தின் இருப்பை ஆபத்தில் ஆழ்த்துகின்றன.
முதலில், பாபாப் மரங்கள் என்றால் என்ன?
பாபாப்கள் 50 மீட்டர் வரை உயரமான உயரத்திற்கு அறியப்படுகின்றன. நீண்ட ஆயுட்காலம் கொண்டது. 2,000 ஆண்டுகள் வரை ஆயுட்காலம் இருக்கும். ஆந்திரப் பிரதேசத்தில் உள்ள கோல்கொண்டா கோட்டைக்கு அருகில் உள்ள ஒரு மரம் உட்பட இந்தியாவில் சில பாபாப் மரங்கள் உள்ளன. இது 400 ஆண்டுகள் பழமையானது என்று நம்பப்படுகிறது.
மரங்கள் பெரிய தண்டு சுற்றளவு மற்றும் மெல்லிய, சுழல் கிளைகள் உள்ளன. உள்ளூர் கலாச்சாரங்கள் பாபாப்களை அவற்றின் பல பயன்பாடுகளுக்காக அறியப்படுகின்றன. பழங்கள் மற்றும் விதைகள் உண்ணக்கூடியவை. விதை எண்ணெய் சமையலுக்கு பயன்படுத்தப்படுகிறது. பட்டை நார் ஆடைக்கு பயன்படுத்தப்படுகிறது.
பாபாப்கள் "தலைகீழாக" (“upside down”) மரங்கள் என்றும் அழைக்கப்படுகின்றன. ஏனெனில், அவற்றின் உச்சியானது தலைகீழாகப் பிடுங்கப்பட்ட செடியை ஒத்திருக்கிறது. பல புராணக்கதைகள் இந்த புனைப்பெயரைச் சூழ்ந்துள்ளன. அரேபியர் ஒருவர் , "பிசாசு மரத்தைப் பிடுங்கி, கிளைகளை மண்ணில் எறிந்து, வேர்களை காற்றில் விட்டுவிட்டார்" என்று கூறினார்.
ஜெரால்டு இ.விக்கன்ஸ் மற்றும் பாட் லோவ் எழுதிய "தி பாபாப்ஸ் (The Baobabs): ஆப்பிரிக்கா, மடகாஸ்கர் மற்றும் ஆஸ்திரேலியாவின் பாசிகால்ஸ் (Pachycaul)".
விக்கன்ஸ் (Wickens) மற்றும் லோவ் (Lowe) அவர்களின் புத்தகத்தில், பாபாப் மரங்களை முக்கிய உயிரினங்களாக பாதுகாப்பதன் முக்கியத்துவத்தை விவாதிக்கின்றனர். இந்த இனங்கள் சில விலங்குகளுக்கு உணவு மற்றும் தங்குமிடம் போன்ற அத்தியாவசியத் தேவைகளை வழங்குகின்றன. பதிலுக்கு, இந்த விலங்குகள் மகரந்தச் சேர்க்கை மற்றும் விதை பரவல் போன்ற முக்கிய சேவைகளை வழங்குகின்றன. இவ்வினங்கள் இல்லாமல், முழு சுற்றுச்சூழல் அமைப்புகளும் சீர்குலைந்துவிடும். எடுத்துக்காட்டாக, சூரிய பறவைகள் மற்றும் பருந்து அந்துப்பூச்சிகளை உள்ளடக்கிய சுற்றுச்சூழல் அமைப்புகளின் பாதுகாப்பிற்கு பாபாப்கள் முக்கியமானவை.
பொந்தன்புளி மரங்கள் அடன்சோனியா இனத்தைச் சேர்ந்தவை, இதில் ஆப்பிரிக்காவில் உள்ள அடன்சோனியா டிஜிடேட்டா, வடமேற்கு ஆஸ்திரேலியாவில் அடன்சோனியா கிரிகோரி மற்றும் மடகாஸ்கரில் உள்ள ஆறு இனங்கள் என எட்டு வேறுபட்ட இனங்கள் அடங்கும்.
பாபாப் மரங்கள் எதிர்கொள்ளும் அச்சுறுத்தல்கள் மற்றும் அவற்றின் மரபணு அமைப்பை ஆய்வு செய்தது. இயற்கை பாதுகாப்புக்கான சர்வதேச ஒன்றியம் (International Union for Conservation of Nature (IUCN)) சிவப்புப் பட்டியலின்படி, மூன்று மடகாஸ்கர் இனங்கள் அழிந்து போகும் அபாயத்தில் உள்ளதாக கண்டறிந்துள்ளது. மீதமுள்ள மூன்றுவகைகள் குறைந்த கவலையாக பட்டியலிடப்பட்டுள்ளன, அதாவது அவை குறிப்பிடத்தக்க அச்சுறுத்தல்களை எதிர்கொள்ளவில்லை. இயற்கை பாதுகாப்புக்கான சர்வதேச ஒன்றியத்தின் கருத்துப்படி, பாபாப்களுக்கான அச்சுறுத்தல்களில் குடியிருப்பு மற்றும் வணிக மேம்பாடு, மற்றும் கால்நடை வளர்ப்பு ஆகியவை அடங்கும், அவை நிலத்தை சுத்தம் செய்ய வேண்டும்.
நேரடியாக அச்சுறுத்தப்படாத உயிரினங்களுக்குக் கூட, “அவற்றின் மக்கள்தொகை குறைந்து வருவதால், இந்த கலாச்சார மற்றும் உலகளாவிய முக்கியத்துவம் வாய்ந்த உயிரினங்களின் நீண்டகால உயிர்வாழ்வை உறுதி செய்ய மிகவும் கடுமையான பாதுகாப்பு உத்திகள் தேவை என்பதை சுட்டிக்காட்டுகின்றன. அது நடக்க, பாபாப்களின் மரபியல் பற்றிய விரிவான புரிதல் அவசரமாக தேவைப்படுகிறது." என்று ஆய்வு கூறுகிறது.
மரங்களின் மரபணு வரிசைமுறையானது மடகாஸ்கரில் இருந்து "மலகாசி பரம்பரையின் ஏகபோகத்தின் மீதான ஒட்டுமொத்த ஒருமித்த கருத்தை" வெளிப்படுத்தியது. பிபிசி ஆய்வறிக்கையின்படி, 21 மில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு மடகாஸ்கரில் சின்ன மரங்கள் தோன்றியதாக DNA ஆய்வுகள் தெரிவிக்கின்றன. அவற்றின் விதைகள் பின்னர் கடல் நீரோட்டங்களில் ஆஸ்திரேலியா மற்றும் ஆப்பிரிக்காவின் பிரதான நிலப்பகுதிக்கு கொண்டு செல்லப்பட்டன, அங்கு அவை தனித்துவமான இனங்களாக உருவெடுத்தன.
முந்தைய ஆராய்ச்சியின் அடிப்படையில், காலநிலை மாற்றம் மடகாஸ்கரில் இருந்து அடான்சோனியா சுரேசென்சிஸுக்கு "கடுமையான அச்சுறுத்தல்களை" (“severe threats”) ஏற்படுத்தும் என்று ஆய்வு கூறுகிறது. இது 2080-க்கு முன் அதன் அழிவுக்கு வழிவகுக்கும்.
கூடுதலாக, அடான்சோனியா சுவாரெசென்சிஸ் மற்றும் அடான்சோனியா கிராண்டிடீரி ஆகியவற்றின் மதிப்பீடு சமீபத்திய இனவிருத்தியின் உயர் மட்டங்களைக் காட்டியது. அவற்றின் சூழலியல் மற்றும் குறைந்த மரபணு வேறுபாடு ஆகியவற்றில் அவற்றின் தனித்துவமான இடத்தைக் கருத்தில் கொண்டு, அவை "சுற்றுச்சூழல் குழப்பங்கள் மற்றும் வாழ்விடத் துண்டாடுதல் ஆகியவற்றுக்கான பின்னடைவைக் குறைத்திருக்க" வாய்ப்புள்ளது.