இந்திய தேசிய காங்கிரசின் முன்னோடியாகக் கருதப்படும் சென்னை மகாஜன சபை (Madras Mahajana Sabha), மே 16, 1884 அன்று ஜி.சுப்பிரமணிய ஐயர், எம்.வீரராகவாச்சாரி, பி.ஆனந்த சாருலு, பி.ரங்கையா நாயுடு, பாலாஜி ராவ் மற்றும் சேலம் ராமசாமி முதலியார் முன்னிலையில் தொடங்கப்பட்டது. இது பிரிட்டிஷ் அரசாங்கத்திற்கு மக்களின் கருத்துக்களையும், தேவைகளையும் பிரதிநிதித்துவப்படுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்டது.
19-ம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில், பிரிட்டிஷ் இந்தியாவில் ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட அரசியல் நடவடிக்கைகள் தொடங்கப்பட்டன. தென்னிந்தியாவில் சென்னை மகாஜன சபை இந்த முயற்சிகளுக்கு தலைமை தாங்கியது. இதே போன்ற அமைப்புகள், பிற பகுதிகளில் பூனா சர்வஜனிக் சபா (Poona Sarvajanik Sabha), பம்பாய் மாகாண சங்கம் (Bombay Presidency Association) போன்ற அமைப்புகள் வட்டார அளவில் அரசியல் நடவடிக்கைகளை முன்னெடுத்தன. 1885-ல் இந்திய தேசிய காங்கிரஸ் உருவாவதற்கு முன், இந்த அமைப்புகள் தேசியவாத போராட்டத்தில் முக்கிய பங்கு வகித்தன.
சென்னை மகாஜன சபையின் வரலாறு தென்னிந்தியாவில் பொதுக் கருத்து வளர்ச்சியுடன் நெருக்கமாக இணைக்கப்பட்டுள்ளது. வரலாற்றாசிரியர் ஆர். சுந்தரலிங்கம், தென்னிந்தியாவில் அரசியலும் தேசியவாத விழிப்புணர்வும், 1852-1891 (Politics and Nationalist Awakening in South India, 1852-1891) என்ற தனது புத்தகத்தில் பின்வருமாறு குறிப்பிடுவதாவது, "சென்னை மகாஜன சபையின் உருவாக்கம், தென்னிந்தியாவின் பல்வேறு பகுதிகளில் தோன்றிய எண்ணற்ற அரசியல் அமைப்புகளை இணைப்பதன் மூலம் ஒற்றுமையை அடைவதற்கான தொழில்சார் உயரடுக்கினரின் தரப்பில் மேற்கொள்ளப்பட்ட முதல் குறிப்பிடத்தக்க முயற்சியாகும். அதே நேரத்தில், சில மாதங்களுக்குப் பிறகு இந்த சங்கங்களின் மாநாட்டை நடத்துவதுடன், அன்றைய முக்கியமான பிரச்சினைகளில் அரசியல் ஒருமித்த கருத்துக்கான முடிவை எட்டுவதற்கான முதல் உறுதியான முயற்சியைக் குறிக்கிறது.
சென்னை மகாஜன சபையின் உருவாக்கம்
சுப்பிரமணிய ஐயர், எம்.வீரராகவாச்சாரி, பி.ஆனந்த சாருலு, பி.ரங்கையா நாயுடு, பாலாஜி ராவ் மற்றும் சேலம் ராமசாமி முதலியார் முன்னிலையில் சென்னை மகாஜன சபை மே 16, 1884 அன்று முறையாக தொடங்கப்பட்டது. இந்த புதிய சங்கத்தின் நோக்கங்கள் அதே நாளில் வரையறுக்கப்பட்டன. பாலாஜி ராவ் சென்னை மகாஜன சபைக்கு இரட்டை பொறுப்பை வழங்க திட்டமிட்டார். முதலில், பொதுமக்களின் கருத்துக்களை ஆட்சியாளர்களிடம் முன்வைப்பதே குறிக்கோளாக இருந்தது. பிரிட்டிஷ் அரசாங்கத்திடம் மக்களின் தேவைகளை துல்லியமாக எடுத்துரைத்து தீர்வுகளை தெரிவிப்பதே இதன் நோக்கமாக இருந்தது. இரண்டாவதாக, மக்களின் நிலையை மேம்படுத்துவதற்கான வழிகளைக் கண்டறிவதே முக்கிய நோக்கமாக இருந்தது. ரங்கையா நாயுடு மற்ற மாகாணங்களில் உள்ள இதேபோன்ற அமைப்புகளுடன் உறவுகளை ஏற்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும் என்று பரிந்துரைத்தார் என்று வரலாற்றாசிரியர் தனது புத்தகத்தில் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
சென்னை மகாஜன சபையின் முதல் மாநாடு 1884-ம் ஆண்டு கடைசி வாரத்திலும் 1885-ம் ஆண்டின் முதல் வாரத்திலும் சென்னையில் நடைபெற்றது. இந்திய தேசிய நூலகத்தில் இருந்த முதல் மாநாட்டின் நடவடிக்கைகளின்படி, 21 வயதுக்கு மேற்பட்ட எந்த ஒரு பூர்வீகக் குடிமகனும் இந்த சபையில் உறுப்பினராக அனுமதிக்கப்பட்டார். மேலும், சென்னை மாகாஜன சபையின் நிர்வாகம் ஆண்டுக்கு ஒரு முறை உறுப்பினர்களிலிருந்து தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஒரு குழுவிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டது.
சென்னை மகாஜன சபையின் முதல் தலைவராக ரங்கையா நாயுடு தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். அவர் 1902-ல் இறக்கும் வரை தொடர்ந்து பதவியில் இருந்தார். ஆனந்த சாருலு மற்றும் வீரராகவாச்சாரி ஆகியோர் இணைச் செயலாளர்களாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர்.
சென்னை மகாஜன சபைத் தலைவர்களைத் தேர்ந்தெடுப்பதில் கல்வி முக்கியப் பங்காற்றியது. இந்த அமைப்பின் 36 உறுப்பினர்களில் 19 பேருக்குக் குறையாமல் பல்கலைக்கழகப் பட்டம் அல்லது அதற்கு சமமான பட்டம் பெற்றவர்கள் நியமிக்கப்பட்டனர். அவர்கள் சட்டம், பத்திரிகை அல்லது மருத்துவம் போன்ற சுதந்திரமான தொழில்களில் ஒன்றைச் சேர்ந்தவர்கள் என்று சுந்தரலிங்கம் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
கல்வி, உள்ளாட்சி, பொது நிதி, பொருளாதாரம், பொது சுகாதாரம் மற்றும் இதர ஐந்து துணைக் குழுக்களுடன் சென்னை மகாஜன சபையானது நன்கு ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட முறையில் செயல்பட்டது. இது கள ஆய்வுகளை மேற்கொண்டது மற்றும் அதன் தொடர்புடைய அமைப்புகளின் கவனத்தை ஈர்த்த ஆராய்ச்சி அறிக்கைகளை வெளியிட்டது.
காந்தி, காங்கிரஸ், சென்னை மகாஜன சபை
தேசியவாத போராட்டத்திற்கான அணுகுமுறையை காங்கிரஸ் மாற்றிய போது சென்னை மகாஜன சபையின் மிகவும் தீவிரமான அரசியல் கட்டமாக மாறியது. இந்த மாற்றம் மகாத்மா காந்தியின் தலைமையில் நடந்தது. காந்தி சுதந்திர இயக்கத்தை வழிநடத்துவதற்கு முன்பே, சென்னை மகாஜன சபையானது அவருடன் தொடர்பு கொண்டிருந்தது. இந்த நேரத்தில், 1896-ஆம் ஆண்டில், தென்னாப்பிரிக்காவில் இந்தியர்கள் எதிர்கொள்ளும் பிரச்சனைகள் குறித்து சென்னை மகாஜன சபையில் காந்தி உரையாடினார். இந்த உரையாடலுக்குப் பிறகு, சென்னை மகாஜன சபை உறுப்பினர்கள் காந்தியின் வலுவான ஆதரவாளர்களாக மாறினர்.
அமைதியான, நியாயமான வழிகளில் சுயராஜ்யம் பெறுவதை காங்கிரஸ் தனது குறிக்கோளாகக் கொண்டபோது, சென்னை மகாஜன சபையும் அதை ஆதரித்தது. 1929-ஆம் ஆண்டில், காங்கிரசின் லாகூர் அமர்வைத் தொடர்ந்து, சுயராஜ்யம் என்றால் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியிலிருந்து முழுமையான சுதந்திரம் என்று சென்னை மகாஜன சபை முழுமையாக ஏற்றுக்கொண்டது என்று, ஜூலை 6, 1990 அன்று தி இந்து நாளிதழில் வெளியான ஒரு செய்தி குறிப்பிட்டது.
காங்கிரசின் வருடாந்திரக் கூட்டத் தொடர்களைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்த சென்னை மகாஜன சபை பிரதிநிதிகளைத் தேர்ந்தெடுத்தது. இது மாகாண காங்கிரஸுடன் நெருங்கிய தொடர்பை ஏற்படுத்தியது. தெற்கில் மாகாண காங்கிரஸ் குழுக்களை நிறுவுவதிலும் இது குறிப்பிடத்தக்க பங்கைக் கொண்டிருந்தது. சென்னை மகாஜன சபையின் மூத்த உறுப்பினர்களில் ஒருவரான உமாபதி முதலியார் கூறுகையில், "சத்தியமூர்த்தி பவன் கட்டப்படும் வரை, சென்னை மகாஜன சபை வளாகம் மாகாண காங்கிரஸின் தலைமையகமாக செயல்பட்டது. இதில், தலைவர்கள் சென்னை மகாஜன சபை வளாகத்தில் கூடி தேசிய காங்கிரசின் அனைத்து கடிதங்களையும் விவாதித்து கூட்டாக நடவடிக்கை குறித்து திட்டமிடுவார்கள்." மத்திய, மாகாண சட்டமன்றத் தேர்தல்களில் போட்டியிட்ட காங்கிரசுக்குப் பொருள் மற்றும் நிதி ஆதாரங்களையும் அது விரிவுபடுத்தியது.
பிரிட்டிஷ் கட்டுப்பாடுகள்
1931-ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற இரண்டாவது வட்டமேசை மாநாட்டின் தோல்விக்குப் பிறகு, காந்தியடிகள் சட்டமறுப்பு இயக்கத்தை மீண்டும் தொடங்க முடிவு செய்தார். ஜனவரி 4, 1932 அன்று, பிரிட்டிஷ் அரசாங்கம் காந்தியைக் கைது செய்து. இந்திய தேசிய காங்கிரஸை சட்டவிரோத அமைப்பாக அறிவித்தது. பின்னர், இரண்டு வாரங்கள் கழித்து, பிரிட்டிஷ் அரசாங்கத்தின் தலைமைச் செயலாளர், சென்னை மகாஜன சபை உறுப்பினர்களுக்கு நோட்டீஸ் அனுப்பி, அதன் நிதியைக் கையாள்வதைத் தடை செய்தார்.
ஜனவரி 31, 1932 அன்று தி இந்து நாளிதழில் வெளியான அறிவிப்பின்படி, எம். பக்தவத்சலம், எஸ். வெங்கட்ராமன், சி. வெங்கடரங்கம் நாயுடு மற்றும் சி. ரங்கநாயகுலு மேற்கண்ட நபர்கள் சென்னை மகாஜன சபையின் நிதிப் பொறுப்பில் உள்ளனர் என்றும், மேற்கூறிய நிதிகள் அகில இந்திய காங்கிரஸ் செயற்குழு மற்றும் தமிழ்நாடு மாகாண காங்கிரஸ் குழுவின் நோக்கங்களுக்காக பயன்படுத்தப்பட வேண்டும் என்றும் உள்ளூர் அரசாங்கங்கள் நம்புவதற்கு காரணம் உள்ளது.
இதன் அடிப்படையில், இரண்டு அமைப்புகளும் சட்டவிரோத அமைப்புகளாக கட்டமைக்கப்பட்டுள்ளன. மேற்கூறிய நபர்கள் மறு உத்தரவு வரும் வரை மேற்கூறிய நிதியை செலுத்தவோ, வழங்கவோ, மாற்றவோ அல்லது வேறு எந்த வகையிலும் கையாளவோ கூடாது அறிவிக்கப்பட்டிருந்தது.
பிந்தைய ஆண்டுகள் (Later years)
1942-ஆம் ஆண்டில் காந்தி வெள்ளையனே வெளியேறு இயக்கத்தைத் தொடங்கியதைத் தொடர்ந்து, பிரிட்டிஷ் அரசாங்கம் காங்கிரஸைத் தடை செய்தது. பல்வேறு பிரச்சினைகளில் பொதுமக்களின் கருத்தை மையப்படுத்த, சென்னை மகாஜன சபையின் உறுப்பினர்கள் 1942-ஆம் ஆண்டு மற்றும் 1945-ஆம் ஆண்டுக்கு இடையில் பல்வேறு அமைப்புகளை அமைத்தனர். மதுவிலக்கு ஒழிப்பை சென்னை மகாஜன சபை கடுமையாக எதிர்த்தது. இது ஒரு சர்க்கா கிளப்பைத் (charkha club), தொடங்கி, நூற்பு பயிற்சி அளிக்க சில நூற்பு இயந்திரங்களை(charkhas) வாங்கியதாக தி ஹிந்து செய்தி வெளியிட்டுள்ளது.
1947-ஆம் ஆண்டு முதல், இந்தியாவின் சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு, சென்னை மகாஜன சபையானது அரசியலில் இருந்து தன்னை விலக்கிக் கொண்டு, சமூக பிரச்சினைகளை மேம்படுத்துவதைத் தவிர, கலாச்சார நடவடிக்கைகளில் மட்டுமே கவனம் செலுத்தியது. 140 ஆண்டுகள் பழமையான சென்னை மகாஜன சபை இப்போது அண்ணா சாலையில் தமிழ்நாடு அரசு பன்னோக்கு உயர் சிறப்பு மருத்துவமனைக்கு (Tamil Nadu Government Multi-Super-Speciality Hospital) எதிரே உள்ள அதன் கட்டிடத்தில் செயல்படுகிறது.