தற்போது நுகர்வோர் செலுத்தும் விலையில் 30% மட்டுமே விவசாயிகள் பெறுகின்றனர். குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலை (Minimum Support Price (MSP)) உறுதி செய்யப்பட்டால் இந்த சதவீதம் உயரும்.
பொதுத்தேர்தல் நெருங்கி வருவதால் விவசாயப் பிரச்னைகள் மீண்டும் முக்கிய கவனம் செலுத்தி வருகின்றன. விவசாயிகள், குறிப்பாக பசுமைப் புரட்சிக்கு பெயர் பெற்ற பகுதிகளைச் சேர்ந்தவர்கள், தலைநகரின் புறநகர்ப் பகுதிகளுக்கு வந்து போராட்டத்தில் ஈடுபட்டுள்ளனர். தங்களின் பிரச்சனைகளை வெளிப்படுத்தவும், தேர்தல் விவாதங்களில் செல்வாக்கு செலுத்தவும் இப்படி செய்கிறார்கள். இந்த பிரச்சினைகள் அவர்களின் தேர்தல் முடிவுகளை பாதிக்கலாம் என்பதை அறிந்த அரசாங்கம், விவசாயிகளுடன் பேச்சு வார்த்தை நடத்தியது. அரசாங்கம் பருப்பு வகைகள், மக்காச்சோளம், பருத்தி ஆகியவற்றை குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையில் (MSP) வாங்க முன்வந்தது. பல்வேறு வகையான பயிர்களை பயிரிட விவசாயிகள் ஒப்புக்கொள்வதைப் பொறுத்து இந்த சலுகை இருந்தது. ஆனால், இந்த முயற்சி கைவிடப்பட்டதாக விவசாய சங்கத் தலைவர்கள் கூறுகின்றனர். விவசாயிகள் எதிர்கொள்ளும் முக்கிய பிரச்சனைகளை இது நிறைவேற்றவில்லை என்று அவர்கள் நம்புகிறார்கள்.
குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலை என்ன?
விவசாய விளைபொருட்களுக்கு நியாயமான விலையை உறுதி செய்வதில் தொடர்ந்து அக்கறை செலுத்துவது மிகவும் முக்கியமானது. இப்போது, குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையின் சட்டரீதியான உத்தரவாதங்களுக்கான கோரிக்கைகளும் உள்ளன. ஆனால் பிரச்சினை சட்டங்களை உருவாக்குவதைத் தாண்டியது. அனைவருக்கும் போதுமான உணவைத் தொடர்ந்து உற்பத்தி செய்வதும், உணவு விநியோகிக்கப்படுவதை மேம்படுத்துவதும் முக்கியமான தேவை. இந்தச் சூழ்நிலை குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலைக்கு சட்டப்பூர்வ உத்தரவாதத்தை வழங்குவதற்கான தார்மீகத் தேவையை எடுத்துக்காட்டுகிறது. இது விவசாயிகளுக்கு நியாயமான விலை கிடைப்பதை உறுதிசெய்யவும், உணவு உற்பத்தியில் தன்னிறைவு அடையவும், சிறந்த உணவு விநியோகத்தை உறுதி செய்யவும் உதவும்.
இந்தியாவில் உணவுப் பாதுகாப்பைப் பேணுவதற்கு குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலை அமைப்பு முக்கியமானது. விவசாயம் தனித்துவமானது, ஏனெனில் விவசாயிகள் தங்கள் பயிர்களுக்கு செல்வாக்கு செலுத்தவோ அல்லது விலை நிர்ணயம் செய்யவோ அதிக சக்தியைக் கொண்டிருக்கவில்லை. இந்த நிலைமை 'சந்தை தோல்வி' (market failure) என்று அழைக்கப்படுகிறது. விவசாயப் பொருட்களின் விலைகள் ஒரு குறிப்பிட்ட அளவுக்கு மேல் இருப்பதை உறுதி செய்வதன் மூலம் குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலை உதவுகிறது. விவசாயிகள் தங்கள் விளைபொருட்களுக்கு நியாயமான மற்றும் லாபகரமான விலையைக் கண்டறிய உதவும் வகையில் இந்த நிலை முன்கூட்டியே அமைக்கப்பட்டுள்ளது.
அதிக உற்பத்தியுடன் விவசாயிகள் போராட்டம்
ஒவ்வொரு ஆண்டும் 23 பயிர்களுக்கு குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலை நிர்ணயிக்கப்படுகிறது. இந்த பயிர்கள் காரிஃப் (kharif) மற்றும் ராபி (rabi) பருவங்களில் பயிரிடப்படுகிறது. நடவு பருவம் தொடங்கும் முன் குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலை அறிவிக்கப்படுகிறது. இவற்றில் 21 உணவுப் பயிர்கள். இருப்பினும், குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையின் உண்மையான பயன்பாடு குறைவாக உள்ளது. முக்கியமாக பஞ்சாப் போன்ற மாநிலங்களில் நெல் மற்றும் கோதுமை பயிரிடும் விவசாயிகளில் சுமார் 6% பேர் மட்டுமே தங்கள் விளைபொருட்களை குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலைக்கு விற்கின்றனர். பெரும்பாலான நேரங்களில், இந்த முக்கியமான உணவுப் பயிர்கள்குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையை விட குறைவாக விற்கப்படுகின்றன. இதனால் இந்தியாவில் உள்ள பெரும்பாலான விவசாயிகளுக்கு விவசாயம் லாபகரமானதாக இல்லை. இதனால், விவசாயிகள் விளை பொருட்களை உற்பத்தி நஷ்டத்தை சந்திக்கின்றனர். இது கடுமையான கடன் மற்றும் சில சந்தர்ப்பங்களில் தற்கொலைகளுக்கு வழிவகுக்கிறது. இந்தச் சிக்கல்கள்களை குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையை முறையாகச் செயல்படுத்த வேண்டிய அவசரத் தேவையை எடுத்துக்காட்டுகின்றன. நன்கு அறியப்பட்ட வேளாண் விஞ்ஞானி எம்.எஸ் சுவாமிநாதன் அவர்களின் பரிந்துரையைப் பின்பற்றுவது இதில் அடங்கும். அவர் விவசாயிகளுக்கு அவர்களின் செலவை விட 50% லாப வரம்பு அளிக்கும் வகையில் குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையை அமைக்க அவர் பரிந்துரைத்தார்.
அரசியலமைப்பில் உள்ள பல்வேறு பிரிவுகள் மற்றும் விவசாயிகளின் உரிமைகள் மீதான ஐக்கிய நாடுகளின் பிரகடனம் சட்டப்பூர்வமாக குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையை உறுதி செய்யும் யோசனையை ஆதரிக்கின்றன. ஒரு ஆங்கில தொலைக்காட்சியின் சமீபத்திய ஆய்வில், 83% நில உரிமையாளர்களும், 77% விவசாயத் தொழிலாளர்களும் போராட்டத்தில் ஈடுபட்டுள்ள விவசாயிகளுக்கு ஆதரவு தெறிவித்துள்ளனர். கூடுதலாக, 64% பொது மக்கள் விவசாயிகளின் குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையின் சட்டப்பூர்வ உத்தரவாதத்தை ஆதரிக்கின்றனர்.
கரும்பு விவசாயிகள் ஏற்கனவே ஒரு 'சட்டரீதியான' குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையை பெறுகின்றனர். மேலும், சர்க்கரை ஆலைகள் கரும்பு வாங்கும் போது அதை கண்டிப்பாக பின்பற்றுகின்றனர். சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, மகாராஷ்டிரா தனது விவசாய உற்பத்தி சந்தைக் குழு (Agricultural Produce Market Committee (APMC)) சட்டத்தை மாற்ற முயற்சித்தது. இந்த மாற்றம் குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையை விட குறைவான விலைக்கு விவசாய பொருட்களை விற்பனை செய்வதை தடுக்கும். இருப்பினும், போதுமான அரசியல் ஆதரவு மற்றும் விரிவான திட்டம் இல்லாததால் இந்த முயற்சி வெற்றிபெறவில்லை. கர்நாடகாவில் விவசாய விலை கமிஷன் தெளிவான திட்டத்தை வகுத்துள்ளது. இந்த திட்டத்தில் மாநிலத்தில் விளையும் பயிர்களுக்கு குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலைக்கு (MSP) சட்டப்பூர்வமாக கட்டுப்படுவதற்கு தேவையான விலையை நிர்ணயிக்கும். 2018 ஆம் ஆண்டில், விவசாயப் பொருட்களுக்கான விவசாயிகளின் உரிமைக்கான உத்திரவாதமான ஊதிய குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலை என்ற திட்டம் நாடாளுமன்றத்தில் முன்வைக்கப்பட்டது. கடந்த ஆண்டு, ஆந்திரப் பிரதேச அரசு மாநிலத்தின் பயிர்களுக்கு குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையை உறுதி செய்வதற்கான சட்டத்தை முன்மொழிந்தது. குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையை சட்டப்பூர்வ உரிமையாக்கும் எண்ணம் கொஞ்ச காலமாக இருந்து வருவதை இந்த நடவடிக்கைகள் காட்டுகின்றன. இது ஒரு புதிய யோசனை அல்ல, அதை நிறைவேற்ற முடியும்.
தீர்வு
மாநில விவசாய உற்பத்தி சந்தைக் குழு (Agricultural Produce Market Committee (APMC)) சட்டங்கள் அல்லது அத்தியாவசியப் பொருட்கள் சட்டத்தில் மாநிலங்களோ அல்லது மத்திய அரசோ ஒரு எளிய மாற்றம் செய்து விவசாயிகள் தங்கள் விளைபொருட்களை குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலைக்கு குறைவாக விற்கக் கூடாது என்பதை உறுதிப்படுத்தும் சட்டத்தை உருவாக்கலாம். குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலைக்கான இந்த சட்டப்பூர்வ உத்தரவாதம் தேவையான ஆதரவு அமைப்புகளுடன் இருந்தால் தேவைப்படும் பட்ஜெட் எதிர்பார்த்த அளவுக்கு அதிகமாக இருக்காது. இந்த அமைப்புகளில் பயிர்களை பயிரிட திட்டமிடுதல், சந்தைத் தகவல்களைச் சேகரித்தல் விலை கணிப்புகள் போன்றவை மற்றும் நடவு செய்வதற்கு முன் நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்வது ஆகியவை அடங்கும். மேலும், அறுவடைக்குப் பிறகு விளைபொருட்களை சேமித்து வைப்பதற்கும், நகர்த்துவதற்கும், பதப்படுத்துவதற்கும் உள்கட்டமைப்பை அமைப்பது உபரியை நிர்வகிக்க உதவுகிறது. எனவே, குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலைக்கான சட்டப்பூர்வ ஆதரவு, இந்த ஆதரவு அமைப்புகளுடன் சேர்ந்து, சில பொருளாதார வல்லுநர்கள் வாதிடுவது போல, இழப்புகளை ஏற்படுத்தாமல் சந்தை தோல்விகளைத் தடுக்கலாம்.
குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையின் சட்ட உத்தரவாதம் என்ன?
தற்போதைய லாப வரம்புகள் ஏற்கனவே 22% ஆக இருப்பதால், மொத்த செலவை விட 50% லாப வரம்பை வழங்க குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையை அதிகரிப்பது சாத்தியமாகும். தேசிய உணவுப் பாதுகாப்புச் சட்டம், 2013 (National Food Security Act, 2013), பயனுள்ள கொள்முதல் மற்றும் விநியோக முறைகளைக் கோடிட்டுக் காட்டுகிறது. இந்த முறைகள் குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையை பூர்த்தி செய்யப்படுவதை உறுதி செய்ய முடியும் மற்றும் பசி மற்றும் ஊட்டச்சத்து குறைபாட்டை எதிர்த்துப் போராடவும் உதவும்.
பிரதான் மந்திரி அன்னதாதா ஆய் சன்ரக்ஷன் அபியான் (PM-AASHA) விலை ஆதரவுக்கான திட்டங்கள், விலைக் குறைபாடுடைய பண வழங்கீடுகள் மற்றும் தனியார் வர்த்தகர்களுக்கு குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையை நிலைநிறுத்துவதற்கான ஊக்கத்தொகைகளை உள்ளடக்கியது. குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலைக்கு உத்தரவாதம் அளிக்க தேவையான கூறுகள் இருந்தாலும், PM-AASHA கொள்கை விவாதங்களில் கவனிக்கப்படவில்லை. இந்த புறக்கணிப்பு அரசியல் நோக்கங்கள் பெரும்பாலும் முன்னுரிமை பெறுவதைக் காட்டுகிறது.
தற்போது, நுகர்வோர் செலுத்தும் இறுதி விலையில் 30% மட்டுமே விவசாயிகள் பெறுகின்றனர். குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலைக்கு உத்தரவாதம் இந்த சதவீதத்தை அதிகரிக்கும். இருப்பினும், குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலைகள் சட்டப்பூர்வமாக பிணைக்கப்படுவது இடைத்தரகர்களின் லாப வரம்பைக் குறைப்பதன் மூலம் வருத்தமடையக்கூடும். பெரும்பாலும், அரசாங்கத் தலையீடு பற்றிய யோசனை, குறிப்பாக சட்டப்பூர்வமாக பிணைக்கப்பட்ட குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலை, பிரச்சனைக்குரியதாகக் கருதப்படுகிறது. இந்த முன்னோக்கு, தடையற்ற சந்தைக் கொள்கைகளில் வலுவான நம்பிக்கையில் வேரூன்றி, விவசாயிகளின் வருமானத்தைப் பாதிக்கும் நெருக்கடிக்கு நியாயமான தீர்வுகளைத் தடுக்கிறது.
டி.என்.பிரகாஷ் கம்மார்டி ஒரு வேளாண் பொருளாதார நிபுணர் மற்றும் கர்நாடக வேளாண் விலை ஆணையத்தின் முன்னாள் தலைவர்.