அகமதாபாத்தில் உள்ள இந்திய மேலாண்மை நிறுவனத்தின் (Indian Institute of Management) கல்வியாளர்களின் ஆய்வில், இந்தியா 2047-ல் வளர்ந்த நாடாக மாறவும், 2070-க்குள் நிகர பூஜ்ஜிய கார்பன் உமிழ்வை அடையவும், அணுசக்தியில் முதலீடு செய்வதிலும், அது தொடர்பான உள்கட்டமைப்பை விரிவுபடுத்துவதிலும் அதிக கவனம் செலுத்த வேண்டும் என்று கூறுகிறது.
இந்த ஆய்வின் முடிவுகள் புதன்கிழமை வெளியிடப்பட்டன. இதற்கு முதன்மை அறிவியல் ஆலோசகர் அலுவலகம் (Office of the Principal Scientific Adviser) மற்றும் இந்திய அணுசக்தி கழகம் ஆகியவை நிதியளித்தன. தற்போது, அணுசக்தி, இந்தியாவின் மொத்த எரிசக்தி பயன்பாட்டில் வெறும் 1.6% மட்டுமே. அறிக்கை பல்வேறு எதிர்கால சாத்தியங்களை பரிந்துரைக்கிறது. இது நான்கு ஆற்றல் நிலைகளையும் பார்க்கிறது. ஒரு நிலை அணுசக்தியை அதிகரிப்பதில் கவனம் செலுத்துகிறது. மற்றொரு நிலையானது புதைபடிவ எரிபொருட்களின் பயன்பாட்டை வளர்ப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது மற்றும் கார்பன் பிடிப்பு மற்றும் சேமிப்பை உள்ளடக்கியது. மூன்றாவது நிலை சூரிய மற்றும் காற்று போன்ற புதுப்பிக்கத்தக்க எரிசக்தி ஆதாரங்களின் வளர்ச்சியை எடுத்துக்காட்டுகிறது. கடைசி நிலை இந்த அனைத்து நிலைகளின் கலவையாகும்.
2030 மற்றும் 2050க்குள் இந்தியாவுக்கு ஒவ்வொரு வகையான ஆற்றல் எவ்வளவு தேவைப்படும் என்பதைக் கணிக்க ஆராய்ச்சியாளர்கள் கணித மாதிரிகளைப் பயன்படுத்தினர். 2070ஆம் ஆண்டளவில் இந்தியா வளிமண்டலத்தில் இருந்து வெளியேற்றுவதை விட அதிகமான பசுமை இல்ல வாயுக்களை வெளியிடாத நிலையை அடைவதே அவர்களின் இலக்காக இருந்தது. இந்தியாவின் மக்கள்தொகை மேற்கு ஐரோப்பாவில் உள்ளதைப் போன்ற வாழ்க்கைத் தரத்தை எட்டுவது மற்றும் எரிசக்தி விலை மலிவானது போன்ற காரணிகளை அவர்கள் கருதினர்.
அவர்களின் சிறந்த சூழ்நிலையின்படி, உமிழ்வுகள் 2070ஆம் ஆண்டளவில் 0.55 பில்லியன் டன் கார்பன் டை ஆக்சைடுகளாகக் குறையும். இந்தச் சூழ்நிலையில் 2030 ஆம் ஆண்டிற்குள் தற்போதைய நிலையிலிருந்து 30 ஜிகாவாட்களாக (GW) ஐந்து மடங்கு அதிகரிக்கவும், பின்னர் 2050ஆம் ஆண்டளவில் 265 GW ஆகவும் அதிகரிக்க அணுசக்தி தேவைப்படும். இதன் பொருள் அணுசக்தி 2030இல் இந்தியாவின் மொத்த எரிசக்தி பயன்பாட்டில் 4% ஆகவும், 2050இல் 30% ஆகவும் உயரும். இந்த சூழ்நிலையில், சூரிய சக்தியின் பயன்பாடு 2030இல் இந்தியாவின் ஆற்றலில் 42% இலிருந்து 2050க்குள் 30% ஆக குறையும்.
யுரேனியம் கிடைக்கும் தன்மை
மத்திய மின்சார ஆணையத்தின் கூற்றுப்படி, இந்தியாவின் மொத்த மின் உற்பத்தி திறனில் தற்போது சூரிய ஆற்றல் 16% ஆகும், அதே நேரத்தில் நிலக்கரி 49% ஆகும். அணுசக்திக்கான லட்சிய இலக்குகளை அடைய முதலீடு இரட்டிப்பாக வேண்டும். இது ஒரு முக்கியமான எரிபொருளான போதுமான யுரேனியம் இருப்பதையும் சார்ந்துள்ளது. இருப்பினும், சர்வதேச கட்டுப்பாடுகள் காரணமாக யுரேனியம் பெறுவது சவாலானது.
ஐஐஎம் அகமதாபாத்தைச் சேர்ந்த பேராசிரியர் அமித் கர்க் தலைமையிலான ஒரு செய்தியாளர் சந்திப்பில், இந்தியாவில் நிகர பூஜ்ஜியத்தை அடைவதற்கு ஒரு எளிய தீர்வைக் காட்டிலும் பல தொழில்நுட்பங்கள் ஒன்றிணைந்து செயல்பட வேண்டும் என்று ஆய்வாளர்கள் தெரிவித்தனர். இந்தியாவின் எரிசக்தி அமைப்பில் நிலக்கரி முக்கியமானதாக இருக்கும் என்று அவர்கள் வலியுறுத்தினர். அடுத்த 30 ஆண்டுகளில் நிலக்கரியை சார்ந்திருப்பதைக் குறைக்க இந்தியா இலக்கு வைத்தால், அணுசக்தி போன்ற மாற்று ஆதாரங்களுக்கான உள்கட்டமைப்பை அது உருவாக்க வேண்டும். கூடுதலாக, புதுப்பிக்கத்தக்க எரிசக்தி ஒருங்கிணைப்பை ஆதரிக்க நெகிழ்வான உள்கட்டமைப்பு மற்றும் சேமிப்பு அவசியம். இந்த மாற்றங்களுக்கு நிதியளிக்க 2020-2070க்குள் இந்தியாவுக்கு சுமார் ₹150-200 லட்சம் கோடி தேவைப்படும் என்று அறிக்கை மதிப்பிட்டுள்ளது.