மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கு சமுதாயத்திலும் பொருட்களை வாங்கும் போதும் ஒரே மாதிரியான உரிமைகள் மற்றும் வாய்ப்புகள் இருப்பதை உறுதிசெய்ய வணிகங்களும் அரசாங்கமும் இணைந்து வலுவான சட்டங்களுடன் இணைந்து செயல்பட வேண்டும்.
நுகர்வோரின் உரிமைகள் குறித்த விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்த ஒவ்வொரு ஆண்டும் மார்ச் 15ஆம் தேதி உலக நுகர்வோர் உரிமைகள் தினமாகக் கொண்டாடப்படுகிறது. நாம் நுகர்வோர் மீதான உரிமைகளை கொண்டாடும் போது அதில், சில மாற்றுத்திறன் கொண்ட நுகர்வோர்கள் கவனிக்கப்படாமலும் பேசப்படாமலும் இருக்கலாம்.
டோஸ்டர் (toaster) வாங்க பல்பொருள் அங்காடிக்குச் செல்லும் பார்வைக் குறைபாடுள்ள ஒருவரின் இடத்தில் நம்மை கற்பனை செய்து பார்ப்போம். மொபைல் ஆப் மூலம் வாடகை வண்டியில் பயணத்தை முன்பதிவு செய்வதன் மூலம் தொடங்குகிறோம். ஆனால், அதன் பயன்பாட்டை அணுக முடியாததால், பயணத்தை முன்பதிவு செய்ய வெளி உதவியை நாடுகிறோம். பல்பொருள் அங்காடியில், கட்டிடத்தில் தொட்டுணரக்கூடிய நடைபாதைகள் (tactile pavements) இல்லை, எனவே எலக்ட்ரானிக் சாதனப் பிரிவை அடையவும், டோஸ்டரை வாங்கவும் வெளிப்புற உதவியை நாட வேண்டியுள்ளது. நாம் வீட்டிற்கு வந்ததும், டோஸ்டர் குறைபாடுள்ளதை உணர்ந்து, டோஸ்டர் நிறுவனத்தின் வாடிக்கையாளரின் ஆதரவைத் தொடர்புகொள்ள முயற்சிக்கவும். ஆனால், தொடர்புக்கான விவரங்கள் வெளிப்புறத்தில் அச்சிடப்பட்டிருப்பதால், அவற்றைப் படிக்க வெளிப்புற உதவியை நாடுகிறோம். நிறுவனமானது, அஞ்சல் மூலம் எழுதப்பட்ட புகார்களை மட்டுமே ஏற்றுக்கொள்கிறது என்பதைக் கண்டறிந்து, நிறுவனத்திற்கு புகாரை அனுப்ப மீண்டும் வெளிப்புற உதவியை நாடுகிறோம்.
ஒவ்வொரு நாளும், மாற்றுத்திறனாளிகள், அடிப்படையான மனித நடவடிக்கைகளுக்கு உதவி பெற போராடுகிறார்கள். இது அவர்கள் கண்ணியம், சுதந்திரம் மற்றும் தனியுரிமையை இழக்கச் செய்கிறது. நுகர்வோராக அவர்களுக்குத் தேவையான விஷயங்களை அணுகுவதில் அவர்கள் சிரமங்களை எதிர்கொள்கின்றனர். இது அவர்களை சுதந்திரமாக வாழ்வதிலிருந்தும் மற்றவர்களைப் போல சமூகத்தின் ஒரு பகுதியாக இருப்பதிலிருந்தும் தடுக்கிறது.
சாத்தியமான மாற்றத்தை உருவாக்குபவர்கள்
மாற்றுத்திறன் கொண்ட நுகர்வோர், பொருட்கள் மற்றும் சேவைகளை அணுக முடியாதது, மற்றும் அவர்களுக்குத் தேவைப்படும்போது உதவியைப் பெற இயலாதது ஆகிய இரண்டு முக்கிய சவால்கள் உள்ளன. எனவே, இந்த அணுகல் பற்றாக்குறையை சரிசெய்வதற்கும், மாற்றுத்திறன் கொண்டவர்களுக்கான அனுபவத்தை மேம்படுத்துவதற்கும் யார் பொறுப்பு?
வணிகங்கள் ஒரு தொடக்க புள்ளியாக இருக்கலாம். ஆனால், தங்கள் தயாரிப்புகளை உருவாக்கும்போது மாற்றுத்திறனாளிகளை பெரும்பாலும் மறந்துவிடுகிறார்கள். இதனால், மாற்றுத்திறனாளிகள் பயன்படுத்த எளிதான தயாரிப்புகள் மற்றும் சேவைகளை அவர்கள் அடிக்கடி செய்கிறார்கள். இந்தியாவில் 2009 இல் உலக வங்கியின்படி, சுமார் 5-8% மக்கள் மாற்றுத்திறனாளிகளாக உள்ளனர். எனவே, வணிகங்கள் தங்கள் தயாரிப்புகளை மாற்றுத்திறனாளிகளும் எளிதாகப் பயன்படுத்துவதாக மாற்றுவதைப் பற்றி சிந்திக்கலாம், அதன் மூலம் அவை அதிக வாடிக்கையாளர்களைப் பெற முடியும்.
அரசாங்கமும் ஒரு பெரிய மாற்றத்தை ஏற்படுத்த முடியும். மாற்றுத்திறன்கள் கொண்டவர்களுக்கு இதைச் சேர்ப்பது ஏன் முக்கியம் என்பதைப் புரிந்துகொள்ள வணிகங்களுக்கு உதவக்கூடும். உதாரணமாக, அக்டோபர் 2023 இல், உணவுப் பாதுகாப்பு மற்றும் தரப்படுத்தல் ஆணையம் (Food Safety & Standards Authority of India (FSSAI)) அனைத்து உணவு வணிகங்களிடமும் தயாரிப்புக்கான தகவலுடன் QR குறியீடுகளைப் பயன்படுத்துமாறு கூறியது. பார்வைக் குறைபாடுகள் உள்ளவர்கள், அவர்கள் எதை வாங்குகிறார்கள் என்பதை அறிய இது உதவுகிறது. ஆனால், இந்த விதி உணவுக்கு மட்டுமே பயன்படுகிறது. அனைத்து தயாரிப்புகள் மற்றும் சேவைகளுக்கும் அரசாங்கம் விதிகளை உருவாக்க முன்வர வேண்டும். ஆஸ்திரேலியா, அமெரிக்கா மற்றும் கனடா ஆகிய நாடுகள் என்ன செய்து கொண்டிருக்கின்றன என்பதிலிருந்து இந்தியா கற்றுக் கொள்ளலாம் மற்றும் அதன் சொந்த கொள்கைகளில் இதே போன்ற யோசனைகளைப் பயன்படுத்தலாம்.
சட்ட சீர்திருத்தங்கள்
மாற்றுத்திறனாளிகள் பொருட்களை வாங்கும்போது அவர்களின் உரிமைகளை சட்டங்கள் பாதுகாக்கின்றன. ஒரு முக்கியமான சட்டமான, மாற்றுத்திறனாளிகளின் உரிமைகள் சட்டம் (Rights of Persons with Disabilities Act (RPWDA)), 2016 ஆனது, சமத்துவம் மற்றும் அணுகல் போன்ற பல உரிமைகளை வழங்குகிறது. இந்த சட்டத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள பிரிவுகள் 43 மற்றும் 46, அணுகக்கூடிய பொருட்கள் மற்றும் சேவைகள் பற்றியும் பேசுகிறது. மாற்றுத்திறனாளிகளின் உரிமைகள் சட்டத்தின் கீழ் உள்ள விதிகள் அனைத்து தகவல் மற்றும் தொடர்பு தொழில்நுட்பம் ( Information and Communications Technology (ICT)) பொருட்களும் சேவைகளும் அரசாங்க தரங்களைப் பின்பற்ற வேண்டும் என்று கூறுகின்றன.
இந்த உரிமைகள் மீறப்பட்டால், மாற்றுத்திறனாளி ஒருவர், நுகர்வோர் சட்டத்தின் கீழ் அமைக்கப்பட்ட மாற்றுத்திறனாளிகள் ஆணையத்தில் புகார் அளிக்கலாம். எடுத்துக்காட்டாக, நம்மில் ஒருவரின் (ராகுல்) புகாரைத் தொடர்ந்து, நன்கு அறியப்பட்ட சுகாதார சேவை வழங்குநரான Practo, அதன் இணையதளம் மற்றும் பயன்பாட்டை அணுகக் கூடியதாக மாற்ற அறிவுறுத்தப்பட்டது. இதேபோல், வங்கி, காப்பீடு மற்றும் விருந்தோம்பல் போன்ற சேவைகளில் அணுகல் தடைகள் தொடர்பான புகார்களும் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன. இருப்பினும், மாற்றுத்திறனாளிகள் ஆணையங்கள் பரிந்துரை உத்தரவுகளை மட்டுமே வழங்குகின்றன. அதனால், அவர்கள் பல சமயங்களில் பயனுள்ள நிவாரணம் வழங்கத் தவறுகிறார்கள்.
மற்றொரு வழி, நுகர்வோர் பாதுகாப்புச் சட்டம் (Consumer Protection Act (CPA)), 2019, இது பல்வேறு நுகர்வோர் உரிமைகளை விவரிப்பது மட்டுமல்லாமல், நுகர்வோர் புகார்களுக்கு எதிராக அபராதம் விதிக்கவும் இழப்பீடு வழங்கவும் நுகர்வோர் ஆணையங்களுக்கு அதிகாரம் அளிக்கிறது. குறைபாடு உள்ள மாற்றுத்திறனாளிகள் நுகர்வோர் ஆணையங்களின் உதவியைப் பெற்றுள்ளனர். உதாரணமாக, எஸ்.சுரேஷ், வி.கோகுலம் சினிமாஸ் மேலாளர், கை, கால் மாற்றுத்திறனாளி நபர் (locomotor disability), ஒரு திரையரங்கில் அணுகல் சிக்கல்களை எதிர்கொண்டதற்காக ₹ 1,00,000 இழப்பீடு பெற்றார்.
நுகர்வோர் பாதுகாப்புச் சட்டம் 2019 (Consumer Protection Act (CPA), 2019) அதன் சட்டங்கள் பின்பற்றப்படுவதை உறுதி செய்ய வலுவான விதிகளைக் கொண்டுள்ளது. ஆனால், மாற்றுத்திறனாளிகளின் உரிமைகள் சட்டம் போலல்லாமல், மாற்றுத்திறன் கொண்டவர்களுக்கான உரிமைகளை இது குறிப்பாகக் குறிப்பிடவில்லை. இது நுகர்வோர் ஆணையங்களிடம் புகார் அளிப்பதைத் தடுக்கலாம். எனவே, நுகர்வோர் பாதுகாப்புச் சட்டமானது (CPA), மாற்றுத்திறனாளிகளின் உரிமைகள் சட்டத்துடன் (RPWDA) பொருந்துகிறது என்பதை உறுதிப்படுத்துவது முக்கியம்.
மாற்றுத்திறனாளிகள் சந்தைப்படுத்தல் பற்றி பயிற்சி பெற வேண்டும்
இந்த சட்ட சீர்திருத்தங்களுக்கு மேலதிகமாக, இரண்டு முக்கிய சட்டங்களின் கீழ் மாற்றுத்திறன் கொண்ட நுகர்வோருக்கு இருக்கும் உரிமைகள் மற்றும் வளங்கள் பற்றிய விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துவது மிகவும் முக்கியமானது. நுகர்வோர் விழிப்புணர்வு மாநிலத்தின் முக்கிய மையமாக இருந்து வருகிறது. குறிப்பாக, முதன்மையான ஜாகோ கிரஹக் ஜாகோ பிரச்சாரத்தின் (Jago Grahak Jago Campaign) தொடக்கத்துடன், மாற்றுத்திறன் கொண்ட நுகர்வோர் ஒருபோதும் கவனத்தைப் பெறவில்லை.