கடந்த 20 ஆண்டுகளாக குடிமை சமூக குழுக்கள் மற்றும் இந்திய தேர்தல் ஆணையத்தின் சீர்திருத்த யோசனைகளை அரசாங்கம் பார்த்து புதிய திட்டங்களை உருவாக்க வேண்டும். தேர்தல் பத்திரங்கள் அரசியலமைப்பிற்கு விரோதமானவை என்று உச்ச நீதிமன்றம் கூறியது குறித்து பிரதமர் கவலைப்படுகிறார். இந்த முடிவு மற்றும் அதன் விளைவுகள் குறித்து கவனமாக சிந்திக்க வேண்டும்.
கருப்புப் பணம் தேர்தல் முடிவுகளை எவ்வாறு பாதிக்கிறது என்பது குறித்து நமது நாட்டில் நீண்ட காலமாக மக்கள் பேசி வருகின்றனர். தேர்தல்களை இந்த சிக்கலில் இருந்து விடுவிக்கவும், வெளிப்படைத்தன்மையை உறுதி செய்யவும் ஒரு வழியைக் கண்டுபிடிக்க விரும்பினேன். என் மனதில் ஒரு தெளிவான யோசனை இருந்தது. ஏதாவது முயற்சித்தோம், அது சரியானதாக இல்லாவிட்டாலும். அது நல்லதா கெட்டதா என்று விவாதிக்கலாம். முடிவெடுப்பதில் குறைபாடுகள் இருக்கலாம் என்பதை நான் ஒப்புக்கொள்கிறேன், ஆனால் நாங்கள் கற்றுக்கொள்கிறோம். எங்கள் சமீபத்திய நடவடிக்கைகள் நாட்டில் கறுப்புப் பண பிரச்சினையை குறைத்துள்ளது என்று பிரதமர் கூறினார்.
26 நிறுவனங்கள் அமலாக்க இயக்குநகரத்தின் கண்காணிப்பில் உள்ளன. இவற்றில் 16 நிறுவனங்கள் தேர்தல் பத்திரங்களை வாங்கியுள்ளன. இந்த 16 நிறுவனங்களில், 37% தொகை பாஜகவுக்கும், 63% பிற கட்சிகளுக்கும் சென்றுள்ளது. உள்துறை அமைச்சர் அமித் ஷா சமீபத்தில் ஒரு ஊடக நிகழ்வில், 2018 க்கு முன்பு நிலைமை எப்படி இருந்தது என்று திரும்பிச் செல்வது நல்லதல்ல என்று கூறினார்.
இரண்டுமே முற்றிலும் சரியானவை.
2018 ஆம் ஆண்டுக்கு முன்பு, விஷயங்கள் நன்றாக இல்லை. பெரும்பாலான அரசியல் கட்சிகள் தங்களின் நன்கொடைகளில் 70% பணத்தைப் பணமாகப் பெற்றுள்ளன. அது கருப்புப் பணமாகும். இந்த மாதிரியான பணம் தேர்தல் மற்றும் அரசியலுக்கு பெரிய பிரச்சனையாக உள்ளது. ஏனென்றால் அது எங்கிருந்து வருகிறது என்று தெரியவில்லை. இது குற்றவாளிகள், போதைப்பொருள் வியாபாரிகள் அல்லது வெளிநாட்டு ஆதாரங்களில் முறைகேடான வழிகளில் இருந்து கூட வந்து இருக்கலாம். இந்திய தேர்தல் ஆணையம் (Election Commission of India (ECI)) மற்றும் ஜனநாயக சீர்திருத்தங்களுக்கான சங்கம் (civil society organisations) போன்ற குழுக்கள் நீண்ட காலமாக மாற்றத்தை விரும்பின. ஆனால் 20 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக யாரும் கேட்கவில்லை. தேர்தல் பத்திரங்கள் திட்டம் இதை சரிசெய்ய முயற்சித்தது. ஆனால், அது மேலும் சிக்கல்களை ஏற்படுத்தியது.
ஏப்ரல் 8, 2021 அன்று IE இல் வெளியிடப்பட்ட "ஒரு ஒளிபுகா பத்திரம்" ("An opaque bond") என்ற தலைப்பில் முந்தைய கட்டுரையில், தேர்தல் பத்திர திட்டத்தில் (bond scheme) ஒரு எளிய மாற்றத்தை நான் பரிந்துரைத்தேன்: பண பரிவர்த்தனைகளைப் பயன்படுத்துவதற்குப் பதிலாக நன்கொடையாளர்கள் மற்றும் பெறுநர்களின் பெயர்களை அறிவிக்க வேண்டும். இந்த அறிவுரையை அரசு பின்பற்றியிருந்தால், உச்சநீதிமன்றம் இந்த திட்டத்தை கடுமையாக விமர்சித்திருக்க வாய்ப்பில்லை. உச்ச நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பில் நல்ல மற்றும் கெட்ட அம்சங்கள் உள்ளன. அடுத்து என்ன நடக்கிறது என்பதில் நாம் கவனம் செலுத்த வேண்டும்.
2018 ஆம் ஆண்டுக்கு முன்பு, விஷயங்கள் சரியாக இல்லை. கடந்த 20 ஆண்டுகளாக சிவில் சமூகத்திடமிருந்தும், தேர்தல் ஆணையத்திடமிருந்தும் சீர்திருத்த யோசனைகளை அரசு பெற்று புதிய தீர்வுகளைக் கண்டறிய வேண்டும். நன்கொடையாளர்கள் பணம் கொடுக்கக்கூடிய ஒரு தேசிய தேர்தல் நிதியத்தை (National Election Fund (NEF)) உருவாக்க நான் பரிந்துரைக்கிறேன். அதை கவர்ச்சிகரமானதாக மாற்ற வரிச்சலுகைகளை வழங்கலாம்.
நன்கொடையாளர்கள் தங்கள் நன்கொடைகள் பகிரங்கமாக இருந்தால் பின்னடைவு ஏற்படும் என்று பயப்படுவதால் தேர்தல் பத்திரங்களை விரும்புவதாக மக்கள் கூறினர்.
தேசிய தேர்தல் நிதியம் இரண்டு வழிகளில் பணம் பெறுகிறது: அரசாங்கத்திடமிருந்து மானியங்கள் அல்லது நிறுவனங்கள் மற்றும் பிறரிடமிருந்து பெறப்படும் நன்கொடைகள். அரசியல் கட்சிகளுக்கு அரசாங்கம் வரி விதிப்பதை மக்கள் விரும்பாததால், முதல் வழியை நாம் மறந்துவிடலாம். ஆனால் நிதிக்கு நன்கொடை வழங்குவது சாத்தியமாகும். நிறுவன சமூகப் பொறுப்பு (Corporate Social Responsibility (CSR)) நிதியைப் பயன்படுத்துவது பற்றியும் நாம் சிந்திக்கலாம்.
கடந்த தேர்தலில் அரசியல் கட்சிகள் எவ்வளவு சிறப்பாக செயல்பட்டன என்பதன் அடிப்படையில் தேசிய தேர்தல் நிதியத்திற்கு அவர்கள் பணம் கொடுக்க முடியும். உதாரணமாக, ஒரு கட்சி பெறும் ஒவ்வொரு வாக்குக்கும் 100 ரூபாய் வழங்க முன்மொழிந்தேன். இந்த வழியில், அவர்கள் தங்கள் நடவடிக்கைகளை இயக்க பணம் இருக்கும். வாக்கு எண்ணிக்கையை ஏமாற்ற முடியாது என்பதால், இந்த முறை நியாயமானதாக இருக்கும்.
கடந்த பொதுத் தேர்தலில் 60 கோடி வாக்குகள் பதிவாகின. ஒரு ஓட்டுக்கு ரூ.100 வீதம் மொத்தம் ரூ.6,000 கோடி இருக்கும். இந்தத் தொகை ஐந்தாண்டுகளில் அனைத்து அரசியல் கட்சிகளும் திரட்டிய தொகைக்கு இணையானது. இந்த அமைப்பு மிரட்டி பணம் பறித்தல், லஞ்சம் அல்லது பிரதிபலன் இல்லாமல் நேர்மையை உறுதி செய்கிறது. இந்த முறையின் கீழ் தனியார் நன்கொடைகள் தடை செய்யப்படலாம். கட்சியின் கணக்குகள் தலைமைக் கணக்குத் தணிக்கையாளரால் (Comptroller and Auditor General (CAG)) தணிக்கை செய்யப்படும். ஒரு அரசியல் கட்சிக்கு நிதியளிக்க விரும்பும் நன்கொடையாளர்கள் இன்னும் அதைச் செய்யலாம். அவர்கள் ஒரு காசோலையைப் பயன்படுத்த வேண்டும் மற்றும் வழக்கம் போல் தேர்தல் ஆணையத்திற்க்கு தெரியப்படுத்த வேண்டும்.
இந்த திட்டத்தின் செயல்பாட்டு விவரங்கள் குறித்து பலர் கேட்கிறார்கள்: புதிய கட்சிகளின் நிலை என்ன? சுயேச்சைகளின் நிலை என்ன? இந்த யோசனை தீவிரமாக விவாதிக்கப்பட்டவுடன் இந்த பிரச்சினைகள் அனைத்தையும் விவாதிக்க முடியும்.
2012 இல் ஸ்டாக்ஹோமில் உள்ள ஜனநாயகம் (International Institute for Democracy) மற்றும் தேர்தல் உதவிக்கான சர்வதேச நிறுவனம் (Electoral Assistance) நடத்திய ஆய்வில், 180 நாடுகளில், 71 நாடுகள் தங்கள் வாக்குகளின் அடிப்படையில் அரசியல் கட்சிகளுக்கு அரசு நிதியை வழங்குகின்றன. இதில் 86% ஐரோப்பிய நாடுகள், 71% ஆப்பிரிக்க நாடுகள், 63% அமெரிக்க நாடுகள் மற்றும் 58% ஆசிய நாடுகள் அடங்கும். இந்தியா இந்த முறையை பின்பற்றலாம்.
தேர்தலில் கறுப்புப் பண பயன்பாட்டை தடுக்க இதுவே நல்ல தருணம். தேர்தல் ஆணையத்தின் சீர்திருத்த திட்டங்களை பரிசீலிக்க வேண்டும் என்று பிரதமரை வலியுறுத்துகிறேன். என்ன மாற்றங்களைக் கேட்கிறார்கள்?
தேர்தல் நிதி சீர்திருத்தங்கள் எளிமைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன:
1. அரசியல் கட்சிகளின் செலவு வரம்பு நிர்ணயிக்கப்பட்டு, தணிகையை கட்டாயமாக
வேண்டும்.
2. வரி இல்லாத நன்கொடைகளுக்காக தேசிய தேர்தல் நிதி உருவாக்கவேண்டும்.
3. அரசியல் கட்சிகள் ஜனநாயகம் மற்றும் வெளிப்படைத்தன்மை விதிகளை பின்பற்றி
தகவல் அறியும் உரிமை சட்டத்தின் கீழ் இருக்க வேண்டும்.
4. பணம் விநியோகம் செய்யப்பட்டதற்கான ஆதாரம் இருந்தால் தேர்தல்
ஆணையம் தேர்தலை உடனடியாக ரத்து செய்யலாம்.
5. நீதிமன்ற வழக்குகள் நிலுவையில் உள்ளவர்கள் தேர்தலில் போட்டியிட முடியாது.
6. 10 ஆண்டுகளாக செயல்படாத கட்சிகள் பதிவு மற்றும் வரி விலக்குகளை
இழக்கின்றன.
7. தேர்தலின் போது பணம் செலுத்தும் செய்திகள் தவறாக இருந்தால் இரண்டு
ஆண்டுகள் சிறைத்தண்டனை விதிக்க வேண்டும்.
கட்டுரையாளர் இந்தியாவின் முன்னாள் தலைமைத் தேர்தல் ஆணையர் (Chief Election Commissioner of India) மற்றும் இந்தியாவின் ஜனநாயகத்துடன் பரிசோதனை: அதன் தேர்தல்கள் மூலம் ஒரு தேசத்தின் வாழ்க்கை (Life of a Nation Through its Elections) என்ற புத்தகத்தின் ஆசிரியர் ஆவார்.