வறுமை குறைந்துள்ளது. செலவினங்களில் சமத்துவமின்மையும் குறைந்துள்ளது.
தேசிய மாதிரி கணக்கெடுப்பு அலுவலகம் (National Sample Survey Office (NSSO)) 2022-23ஆம் ஆண்டிற்கான குடும்ப நுகர்வு செலவுக் கணக்கெடுப்பு (Household Consumption Expenditure Survey for 2022-23 (HCES)) பற்றிய உண்மை அறிக்கையை வெளியிட்டது. இது பல ஆராய்ச்சியாளர்களை வறுமை மற்றும் சமத்துவமின்மை போக்குகளை மதிப்பிட வழிவகுத்தது. சில ஆய்வுகள் தரவு ஒப்பீடு மற்றும் அளவீட்டு சிக்கல்கள் பற்றியும் பேசுகிறது.
வறுமை, சமத்துவமின்மையின் போக்குகள்
விவரமான தரவு இல்லாமை, உண்மையான அறிக்கையில் இருந்து மதிப்பீடுகள் தற்காலிகமானவை என்று சிலர் கூறுகிறார்கள். ஆனால் உண்மை அறிக்கையில் உள்ள சராசரிகளை விட தனிப்பட்ட தரவு மிகவும் துல்லியமான விவரங்களை தந்தாலும், உண்மை அறிக்கைகளில் உள்ள வறுமை புள்ளிவிவரங்கள் தனிப்பட்ட தரவுகளிலிருந்து பெறப்பட்ட புள்ளிவிவரங்களுக்கும் இடையே வேறுபாடு இல்லை. எனவே, வறுமை மற்றும் சமத்துவமின்மையை அளவிட உண்மையான அறிக்கையை நாம் பயன்படுத்தலாம்.
ரங்கராஜன் குழுவின் தரநிலைகளின்படி வறுமை விகிதம் 2011-12-ம் ஆண்டில் 29.5%ஆக இருந்து 2022-23-ம் ஆண்டில் 10% ஆகவும் ஆண்டுக்கு 1.77% குறைந்துள்ளது, மேலும் டெண்டுல்கர் குழுவின் அளவுகோல்களைப் பின்பற்றி 2011-12-ம் ஆண்டில் 21.9%ஆக இருந்து 2022-23-ம் ஆண்டில் 3% ஆக ஆண்டுக்கு 1.72% குறைந்துள்ளது. பின்னோக்கிப் பார்த்தால், டெண்டுல்கர் கமிட்டி அடிப்படையிலான வறுமை விகிதம் 2004-05-ல் 37.2%ஆக இருந்து 2011-12-ல் 21.9%ஆக ஆண்டுக்கு 2.18% குறைந்தது.
சுப்பிரமணியனின் மதிப்பீடுகளின்படி, 2011-12 மற்றும் 2022-23 இடையே சமத்துவமின்மை குறைந்துள்ளது. சமத்துவமின்மையின் அளவீடான ஜினி குணகம் (Gini Coefficient) கிராமப்புறங்களில் 0.278-லிருந்து 0.269ஆக குறைந்தது. இது 0.009 புள்ளிகள் சரிவாகும். நகர்ப்புறங்களில் 0.358-ல் இருந்து 0.04 புள்ளிகள் சரிந்து 0.318ஆக குறைந்தது.
பன்சால் மற்றும் பலர் தங்கள் ஆய்வில் அதே காலகட்டத்தில் ஜினி குணகத்திலும் குறைந்துள்ளது என்கின்றனர். கிராமப்புறங்களில் இது 0.284-ல் இருந்து 0.266ஆக குறைந்தது. நகர்ப்புறங்களில், இது 0.363-லிருந்து 0.315ஆக குறைந்தது.
இது 2004-05 முதல் 2011-12 வரையிலான காலகட்டத்துடன் ஒப்பிடுகையில் சரிவு விகிதம் மெதுவாக இருந்தாலும், 2011-12 முதல் 2022-23 வரை வறுமையில் குறிப்பிடத்தக்க குறைவைக் குறிக்கிறது. சமத்துவமின்மையும் குறைந்துள்ளது, குறிப்பாக இந்த நேரத்தில் நகர்ப்புறங்களில். வறுமைக் கோடு எவ்வாறு வரையறுக்கப்படுகிறது என்பதன் மூலம் இந்த மதிப்பீடுகள் பாதிக்கப்படுகின்றன என்பதை நினைவில் கொள்வது அவசியம்.
மூன்று நுகர்வு மதிப்பீடுகள் உள்ளன: ஒன்று சீரான குறிப்பு காலத்தை (uniform reference period (URP)) பயன்படுத்துகிறது, மற்றொன்று கலப்பு குறிப்பு காலத்தை (mixed reference period (MRP)) பயன்படுத்துகிறது, மூன்றாவது மாற்றியமைக்கப்பட்ட கலப்பு குறிப்பு காலத்தை (modified mixed reference period (MMRP)) பயன்படுத்துகிறது. ஒவ்வொரு மதிப்பீடும் வெவ்வேறு திரும்ப அழைக்கும் காலத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது.
வறுமை மதிப்பீடுகளை கணக்கிடுவதற்கு வெவ்வேறு காலகட்டங்களைப் பயன்படுத்துவது அவற்றை மிகவும் துல்லியமாக மாற்றக்கூடும் என்று நிபுணர்கள் கூறுகின்றனர். டெண்டுல்கர் கமிட்டி 1993-94 மற்றும் 2004-05-ம் ஆண்டுகளில் ஒரு முறையைப் பயன்படுத்தி வறுமையைக் கணக்கிட்டது, அதே முறையை 2009-10 மற்றும் 2011-12-ம் ஆண்டுகளில் திட்டக் கமிஷன் பயன்படுத்தியது. எனவே, 2022-23க்கு வேறு முறையைப் பயன்படுத்தும்போது, அதை முந்தைய ஆண்டுகளுடன் நேரடியாக ஒப்பிட முடியாது. இருப்பினும், ரங்கராஜன் கமிட்டி 2009-10, 2011-12 மற்றும் 2022-23-ல் இருந்த அதே முறையைப் பயன்படுத்தியது, எனவே அந்த மதிப்பீடுகளை ஒப்பிடலாம். நீண்ட காலத்திற்கு ஒப்பிடுவது கடினமாக இருந்தாலும், துல்லியத்திற்காக வெவ்வேறு காலகட்டங்களை நாம் தொடர்ந்து பயன்படுத்த வேண்டும்.
2002-23 தரவுகளுக்கு, முறைமையில் மாற்றங்கள் இருந்தன. இந்த மாற்றங்கள் அதிக பொருட்களை உள்ளடக்கியது மற்றும் பல வருகைகளை உள்ளடக்கியது. இத்தகைய மாற்றங்கள் சிறந்த மதிப்பீடுகளுக்கு வழிவகுக்கும். இருப்பினும், அவை ஒப்பிடுவதில் ஒரு சிக்கலை உருவாக்குகின்றன.
அளவீட்டுச் சிக்கல்கள்
வறுமைக் கோடுகளை எவ்வாறு அளவிடுவது என்பது பற்றி பேசப்படுகிறது. கலோரி அடிப்படையிலான வறுமைக் குறியீட்டை (calorie norm-based poverty) பயன்படுத்துவது இனி சரியல்ல என்று டெண்டுல்கர் கமிட்டி கண்டறிந்ததாக மோகனன் மற்றும் குண்டு ஆகியோர் தெரிவித்தனர். நிபுணர் குழு டெண்டுல்கர் ஒரு புதிய வறுமை குறியீட்டை உருவாக்கவில்லை. அதற்குப் பதிலாக, நிபுணர் குழு லக்டாவாலா (Lakdawala) முறையின் அடிப்படையில், 2004-05 முதல் நகர்ப்புற வறுமைக் குறியீட்டை பயன்படுத்தியது. நகர்ப்புற நுகர்வை அடிப்படையாகக் கொண்ட இந்த வரியை கிராமப்புற நுகர்வுக்கு ஏற்றவாறு அவர்கள் சரிசெய்தனர். லக்டவாலா கமிட்டியின் நகர்ப்புற வறுமைக் குறியீட்டுக்கு கலோரி விதிமுறைகள் இருந்ததால், டெண்டுல்கர் கமிட்டி இந்த விதிமுறைகளையும் மறைமுகமாகப் பயன்படுத்தியது.
ரங்கராஜன் தலைமையிலான நிபுணர் குழு ஏழைகளை மற்றவர்களிடமிருந்து பிரிக்க ஒரு புதிய நுகர்வு முறையை உருவாக்க பரிந்துரைத்தது. இந்த முறையில் ஊட்டச்சத்துக்கு போதுமான உணவும், அத்தியாவசிய உணவு அல்லாத பொருட்களுக்கு சிறிது பணமும், உணவு அல்லாத பிற செலவுகளுக்கு மீதமுள்ள தொகையும் இருக்க வேண்டும் என்று அவர்கள் கூறினர். பழைய கூடையை புதிய விலைகளுடன் புதுப்பிப்பதை விட, குழுமம் இந்த கூடைக்கு ஒரு புதிய மதிப்பீட்டை உருவாக்கியது.
மக்கள் எவ்வளவு பணம் செலவழிக்கிறார்கள் என்பதன் அடிப்படையில் வறுமைக் கோடு நிர்ணயிக்கப்படுகிறது. ஆனால் அரசாங்கம் செலவழிப்பதையும் கணக்கிட்டால், வறுமைக் கோடு குறிப்பிடுவதை விட குடும்பங்கள் நல்ல நிலையில் இருக்கலாம். குடும்ப நுகர்வு செலவு கணக்கெடுப்பு (Household Consumption Expenditure Survey for 2022-23 (HCES)) இலவசம் அல்லது மலிவான பொருட்கள் போன்ற விஷயங்களுக்கு அரசாங்கம் எவ்வளவு உதவுகிறது என்பதைக் கண்டுபிடிக்க முயற்சித்தனர். இந்த விஷயங்களுக்கான மதிப்புகளை கண்டுபிடிக்க அவர்கள் ஒரு முறையைப் பயன்படுத்தினர். ஆனால் ஒவ்வொரு மாதமும் மக்கள் எவ்வளவு செலவழிக்கிறார்கள் என்பதைப் பார்க்கும்போது, அரசாங்க உதவியிலிருந்து அவர்கள் எவ்வளவு பயனடைகிறார்கள் என்பதைக் காட்டவில்லை. கண்டுபிடிப்புகளுடன், செலவினங்களும் சிறிது மட்டுமே உயரும் - கிராமப்புறங்களில் 2.3% அதிகமாகவும், நகரங்களில் 0.96% அதிகமாகவும். அரசாங்கம் எவ்வளவு உதவுகிறது என்பதைப் பார்க்க ஒரு சிறந்த வழி தேவை, ஏனென்றால் இது ஒரு பெரிய உதவி.
அதனால், வறுமை சற்று குறைந்துள்ளது. மக்கள் முன்பு இருந்ததைப் போல அவர்கள் செலவழிப்பதில் சமமற்றவர்கள் அல்ல. பொதுவாக, மக்களின் வருமானம் அவர்கள் செலவழிப்பதை விட சமமற்றதாக இருக்கும். வறுமையை அளவிட சரியான வழி எதுவும் இல்லை. வறுமைக் கோடு எந்த அளவுக்கு அதிகமாக இருக்கிறதோ அந்த அளவுக்கு மக்கள் ஏழைகள் என்று அழைக்கப்படுவார்கள்.